پیشتاز در اقتدار یا تحقیر؟

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حمیده عرب سرخی؛ با توجه به موارد ذکر شده در طول تاریخ، شاهد حمله بیولوژیکی کشورهایی مانند انگلستان، آمریکا و فرانسه هستیم. مانند تحریم‌های آمریکا طی سالیان اخیر در زمینه دارویی شامل داروهای کمیاب و ضروری که باعث مرگ بسیاری از هموطنانمان، تورم در قیمت داروها، احتکار و… شده است. یا فرانسه در جریان خون‌های آلوده و ابتلای بسیاری از مردم به ایدز و هپاتیت‌سی، یادآور خاطرات تلخی برای مردم است.

انگلستان نیز در زمان جنگ جهانی با ایجاد قحطی باعث مرگ میلیون‌ها ایرانی شده و مدتی بعد با شیوع آنفولانزای اسپانیایی علاوه بر وبا، کشور ما را درگیر این بیماری نیز کرد. مثال‌های تاریخی ذکر شده نشانه عدم اعتماد به کشورهای غربی را ملموس و مشخص می‌سازد و ادعای توطئه انگلیسی کاملاً صدق می‌کند. زیرا طی سالیان متمادی شاهد دشمنی دیگر کشور‌ها با ملت ایران بودیم و تلاش آنها در جهت حمله‌های بیولوژیکی مشخص می‌باشد. با این تفاسیر پس به این نتیجه می‌رسیم که عدم اعتماد منطقی بوده و بخشی از مسئله برای ما روشن می‌شود.

یک چاقوی سالم میان  صد دسته خراب

حال سوال اساسی اینجاست، چرا اعتماد صرف به  واکسن خارجی؟ در حالی که به نقل از رهبری” اگر آنها توانایی بالایی داشتند، جلوی مرگ‌ومیر کشور خودشان را می‌گرفتند.” و اگر این احتمال را هم ندیده بگیریم، سابقه برخی شرکت‌های دارویی مانند فایزر نشان‌دهنده آن است که در تجربیات قبلی خود دچار اشتباهات، خسارات و شکایاتی از سوی سایر کشور‌ها بودند، برای مثال نشریه گاردین در سال ۲۰۰۷ منتشر کرد که به دلیل تست غیرقانونی دارو روی کودکان نیجریه‌ای ‌‌‌‌‌‌‌دولت این کشور شکایتی علیه شرکت فایزر به مبلغ ۷ میلیارد دلار تهیه و ادعا کرده که از بین ۲۰۰ نفر آزمایش شده، ۱۱ نفر آنها فوت کردند و تعدادی نیز فلج شده اند. یا در سال ۲۰۰۹ در پرونده‌ای دیگر ۲.۳میلیارد دلار، این شرکت به دلیل توزیع غیرقانونی دارو و همچنین در سال ۲۰۰۴ در پرونده‌ای دیگر شرکت فایزر، ۳۲۵ میلیون دلار جریمه نقدی شد. در حال حاضر نیز عوارض جانبی واکسن کرونا آنها زیاد بوده و مرگ‌های ثبت شده آنها، ازصد نفر پیشی گرفته است و این نشانه عدم موفقیت آن‌ها می‌باشد.

ویروسی که روزبه‌روز رنگ عوض کرده و با علائم متفاوت در کشورها منتشر می‌شود، چگونه میتوان با واکسنی که اعتبار قطعی ندارد قابل درمان باشد؟ پس با توجه به اطلاعاتی که رسانه‌های غربی و سایت‌های وابسته به آنها منتشر کرده‌اند نشانه‌ای جزء یک زد و بند سیاسی و منافع قدرت‌ها قابل تامل نیست. اما عدم اعتماد به واکسن ایرانی از کجا نشات می گیرد؟

خودتحقیری به قیمت دلار آمریکا

 اول از همه گریزی به آمار و ارقام می‌زنیم. ایران در زمینه تولید واکسن در غرب‌آسیا رتبه اول و در دنیا رتبه دهم را کسب کرده است. البته با توجه به تمامی تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی در زمینه پزشکی و تولید دارو، کشور ما با همت جوانان ایرانی توانسته نتیجه خوبی کسب کند و این نشانه اراده انقلابی آنها می‌باشد. اما نکته دیگر، اینکه اگر تمامی این فرضیات، درست نبوده و واکسن‌های خارجی بیشترین میزان اثرگذاری را داشته باشند، قطعاً تولید انبوه، زمانبر و کشورهای تولید کننده تمام تلاش خود را برای تولید داخلی کرده و در ادامه به فکر تولید مازاد و صادرات می‌باشند.

پس  منطقی‌ترین کار در حال حاضر این است که کشور ما نیز تلاش خود را در زمینه تولید واکسن انجام دهد و در این زمینه نیز موفق بوده. همچنین توانسته واکسن را در مرحله آزمایش انسانی قرار دهد که با توجه به سخنان رسانه‌های غربی و شرقی نشانه پیشرفت علمی ایران باتوجه به فشارهای بین المللی است .

ایران و یک لشکر

پس ما باید اراده خود را در این زمینه به کار بگیریم تا با واکسن ایرانی که قطعاً تاثیرگذاری محیطی آن برای ما اثرگذارتر بوده، زیرا امکان دارد واکسن ها در کشورها اثرگذاری های مختلف داشته باشد. پس اگر ما واکسن داخلی تولید کنیم باتوجه به اثر زیست بومی آن، احتمال موفقیت بالاتری خواهیم داشت. لذا  فرقی نمی‌کند که واکسن را از روسیه بخریم یا از چین هرچند که دوست ما باشند، یا از آمریکا و فرانسه. تمام سخنان رهبری و همچنین افراد متخصص در این زمینه بر این نکته تاکید دارد که تلاش شود تا واکسن داخلی به تولید برسد.

 درنتیجه، وظیفه ما در این زمان باید متکی بر این باشد که  تبلیغات سیاسی رسانه‌ها ما را فریب ندهد و با ایجاد اعتماد ملی و اتحاد دولت و ملّت زمینه را برای کسب قدرت بیشتر در زمینه علمی برای کشورمان فراهم سازیم.

حمیده عرب سرخی – کارشناسی علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.