به خاطر زنان توهین به مردان را متوقف کنیم!

این روزها بحث پیرامون حقوق زنان، مسئله حجاب و ورود خانم ها به استادیوم حسابی داغ است و همه در این باره نظرات خودشان را دارند، اما به نظرم اگر مساله حقوق زنان را تنها به مساله حجاب یا ورود به استادیوم تقلیل دهیم اندکی در حق انسان و انسانیت جفا کرده ایم.
هدف ما در این نوشته بررسی مساله حجاب و باید ها و نباید های این موضوع نیست چرا که همگان اعتقاد داریم در این باره قانون کشور حرف اول و آخر را می زند و مقام معظم رهبری نیز اخیرا در سخنرانی خود حجت را بر همگان تمام کردند. آنچه امروز باید بر آن تمرکز کنیم بحث نگاه موجود در کشور است، بدون شک اجباری بودن یا نبودن حجاب ملاک عدم تبعیض در حق زنان نیست چنان که من حتم دارم حتی زنانی که مخالف حجاب هم هستند به این قضیه معتقدند که می شود در جامعه ای حجاب هم اجباری نباشد اما نگاه تبعیض بر آن جامعه حاکم باشد.
همین دو روز پیش در روز جهانی زن خانم ها در کشور اسپانیا که از قضا هم حجاب اختیاری است و هم ورود زنان به استادیوم آزاد است، راهپیمایی ای در اعتراض به تبعیض علیه زنان ترتیب دادند، البته قصد مقایسه ایران با اسپانیا و خواسته های زنان دو کشور نیست، چرا که این قیاس مقایسه درستی نخواهد بود، تنها مراد این است که بگوییم تا زمانی که نگاه جنسیتی ما تغییر نکند وارد شدن یا نشدن زنان به استادیوم ها یا حجاب داشتن نداشتن چندان تفاوتی نمی کند.
متاسفانه در کشور ما سال ها است نگاه غلطی بر فضای آموزشی حاکم شده و بعضا نگاهی از طریق رسانه های رسمی نیز تبلیغ می شود که به اعتقاد من بیش از اینکه توهین به زنان باشد، توهین به مردان و ذات انسانی است. محدود کردن انسانیت به نگاه جنسی و اینکه مردان تنها به دنبال ارضای جنسی خود در مواجهه با خانم ها هستند و ساختن اژدهای سه سر از جنس نر که با کوچکترین مساله ای تحریک می شود واقعا چیزی جز توهین به انسان و انسانیت است؟
چندی پیش دختر یکی از دوستان از صحبت های معلم پرورشیان می گفت که چگونه برای او راجع به پسر ها صحبت کرده، او می گفت که خانم معلم ما گفته که شما باید خیلی مواظب باشین چون این پسرای بد دنبال اینن که شما رو گول بزنن و ازتون استفاده کنن! بعد جالب اینکه این دختر از پدر خودش می پرسید بابا پسرا با ما چیکار دارن!؟
 خوب وقتی ما از کودکی و نوجوانی چنین نگاهی را برای بچه های خودمان تجویز می کنیم واقعا چگونه توقع از حاکم شدن نگاه یکسان و انسانی بین زن و مرد داریم؟ وقتی خودمان به دختران و پسرانمان می گوییم که فقط باید به یکدیگر نگاه جنسی داشته باشند دیگر چه توقعی از کاهش مفاسد اجتماعی و برابری بین زن و مرد داریم.
در نظر برخی ها گویی که انگار زن آفریده شده تا مرد را تحریک کند و مرد آفریده شده تا زن را گول بزند و از او استفاده کند واقعا تجویز چنین نگاهی چه تناسبی با معیارهای اسلامی و حتی ایرانی ما در پیش از اسلام دارد؟ مگر خود خداوند در آیه ۷۱ سوره توبه نمی فرماید:   (( وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاء بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَیُقِیمُونَ الصَّلاَهَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاهَ وَیُطِیعُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَـئِکَ سَیَرْحَمُهُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ)) یعنی که زنان و مردان دوست و یاور یکدیگرند و همدیگر را به کار خیر امر می کنند و از کار ناپسند باز می دارند. حال این معنا و مفاهیم زیبای قرآنی را که بسیار هم هستند با طرز نگاهی که ما خواسته یا ناخواسته بین زن و مرد حاکم کردیم مقایسه کنید.
تمام مراد بحث این بود که ما پیش از هر چیزی باید نگاه و شیوه آموزشمان را نسبت به این موضوع تغییر دهیم. اینکه بگوییم اگر زنان وارد استادیوم ها شوند یا اگر یک تار مو زنی را ببینند بلافاصله عنان از کف داده و می شود آنچه نباید بشود این بیشتر از اینکه توهین به زنان باشد توهین به مردان است که آن ها را تا این حد ضعیف النفس نشان می دهد. 
البته نمی توان منکر این شد که ممکن است اتفاقی هم بیافتد و مردی روی به آزار زنی بیاورد اما این لزوما به خاطر حضور همزمان زن و مرد در یک مکان نیست که اگر این طور بود اکنون آمار تجاوز جنسی در کشور ما ۰ و در کشورهای دیگر ۱۰۰ برابر ما بود، اما می بینیم که متاسفانه این گونه نیست.
بدون شک راه کاهش این معضلات نه دیوار کشیدن بین زنان و مردان که آموزش درست است، اینکه به فرزندانمان بیاموزیم می توانند در کنار پسر یا دختری بدون حاکم شدن نگاه جنسی در راستای یک هدف مشخص کار کنند و لزومی نیست که به همه ی جنس مخالف خود نگاه صرفا جنسی داشته باشند. 
 روزهای شیرین انقلاب را به یاد بیاوریم که چگونه زنان و مردان قهرمان در کنار یکدیگر برای انقلاب اسلامی زیر یک پرچم در مبارزات شرکت کردند و یار و یاور همدیگر بودند. اینکه چطور زنان برای همه مردان به منزله ناموس خودشان به حساب می آمدند و زیر یک چتر بدون مشکلی حضور یافتند.
 شک نکنید اگر روزی توانستیم چنین نگاهی بر جامعه حاکم کنیم به تمام اهداف مد نظرمان دست پیدا کردیم، پس بیاییم از همین امروز به خاطر انسانیت و زنان توهین به ذات انسانی و مردان را متوقف کرده تا بدین شکل از یک موضوع ساده مثل ورود زنان به استادییوم برای نظام هزینه تولید نکنیم.
منبع: نواندیش