مافیای مرموز در چادر مشکی/بیخال تولید ملی!

سرویس حسینیه فردا، ما هنوز در «تولید حجاب» مشکل داریم. اصلا شاید بیشتر از آنکه در «مصرف حجاب» دچار چالش باشیم، در «تولید حجاب» به بحران رسیده ایم!ادامه مطلب را به نقل از جهان نیوز بخوانیم.
 این همه در رسانه‌ها و مطبوعات، بر سر و کله هم می‌کوبیم که حجاب خوب است یا بد؟! اما هیچکس در این مملکت هشتاد میلیونی به این سؤال مهم، پاسخ صریح نمی‌دهد که چرا هنوز بعد از این همه سال نتوانسته ایم در تولید حجاب موفق باشیم؟  بازاری‌ها می‌گویند پارچه مشکی کرپ کره، قواره‌ای ۴۹ هزار تومان است، اما آن را در بازار ایران ۱۰۰ هزار تومان می‌فروشیم. به این قیمت‌ها توجه کنید: قواره چادری استات ابریشم ژاپن: ۲۵۰ هزار تومان – کریستال ژاپن: ۱۸۰ هزار تومان – کن کن ژاپن: ۱۹۰ هزار تومان.  اهل فن می‌گویند ما درگیر مافیای پیچیده‌ای در پوشاک و حجاب شده ایم؛ مافیایی که به این سادگی‌ها دست از سر ما بر نخواهد داشت. اصلا اصلی‌ترین مصرف کننده چادر مشکی در دنیا، ما ایرانی‌ها هستیم (۹۰ میلیون متر پارچه مشکی در سال) که آن را هم چینی‌ها و کره ای‌ها و ژاپنی‌ها برایمان خلق می‌کنند. آن وقت ما گیر داده ایم به صنعت خودرو که چرا پراید و نیسان آبی هر روز صد‌ها نفر را به سینه قبرستان می‌کشد. بیش از ۹۵ درصد پارچه‌های چادر مشکی موجود در بازار وارداتی است و می‌توان گفت: تولید داخلی، تن‌ها کمتر از ۵ درصد این بازار را تشکیل می‌دهد.  اصلا در این سال‌ها برای «اقتصاد حجاب» هیچ فکری نکرده ایم. اگر زنی متمایل باشد حجاب خود را به صورت حداکثری و البته بدون فشار مالی، رعایت کند، با چالش‌های فراوانی مواجه می‌شود. این همه سند بالادستی برای بحران آب و هوا و ایدز و آموزش جنسی و فرهنگ ترافیک نوشته ایم، اما برای تولید حجاب، دریغ از یک خط سیاستگزاری آمرانه! برخی می‌گویند تکنولوژی پارچه مشکی در انحصار آمریکا و ژاپن است که کره جنوبی هم این تکنولوژی را از آمریکا به دست آورده است. اما سؤال اصلی این است که آیا این تکنولوژی از موشک و زیردریایی و برجام و اینترنت ملی، پیچیده‌تر است؟‌ای کاش آمریکا به این نتیجه می‌رسید ما را در واردات چادر مشکلی هم تحریم کند. شاید باید همه کنگره‌های عفاف و حجاب کشور را تعطیل کنیم و از حضار بخواهیم فقط یک چیز را مطالبه کنند: تولید حجاب ایرانی؛ بستن درهای واردات و شکستن دست‌های مافیا.