اگر نویسنده ادا دربیاورد، لو می‌رود

این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفت‌وگو با ایسنا، درباره اعتقادی مبنی بر نبود و یا کمبود خلاقیت و نوآوری در نوشتن کتاب‌های کودک و نوجوان اظهار کرد: من این موضوع را قبول ندارم و جمله‌های این شکلی درست نیست؛ قاعدتاً در آسیا ما نویسندگان بسیار خوب و عالی‌ای داریم و به لحاظ کتاب‌های کودک از خیلی از کشورهای آسیایی جلوتر هستیم. یعنی ما خلاقیت داریم. تصویرگران ما نیز جوایز جهانی می‌گیرند. به هر حال طبیعی است که ما انتظار بیشتری داریم اما این‌که گفته شود خلاقیت نداریم، درست نیست.

او درباره این‌که ممکن است کتاب‌هایی که خلاقیت ندارند در بازار تعدادشان بیشتر از آثار نویسندگان خلاق ما باشد، توضیح داد: بله، نویسندگان بازاری‌نویس بیشتر از نویسندگان خلاقه‌ ما هستند. نسل جدید نویسندگان ما بسیار خلاق و به‌روز هستند. ما نویسنده‌هایی داریم به دنبال تغییر فرم‌ها هستند و شکل‌ نوشتن را عوض می‌کنند. 

اکبرپور خاطرنشان کرد: ما در سال حداقل ۲۰ کتاب خیلی خوب داریم. از طرف دیگر از ۱۰۰ کشور دیگر هرکدام ۲۰ کتاب خوب ترجمه می‌شود، خب کتاب‌های خوب ما در میان‌ آن‌ها گم می‌شود. من نمی‌گویم این موضوع نباشد. ما سال‌هاست شعار حمایت از کالای ایرانی می‌دهیم و به مردم می‌گوییم کالای ایرانی بخرند، اما چرا کتاب را یک کالا نمی‌دانیم؟ کتاب هم یک کالای ایرانی خوب است و در سال حداقل ۲۰ کتاب خوب تولید می‌شود. مطبوعات و  نهادهای داخلی هم باید از تألیف حمایت کنند، در غیر این صورت کتاب‌های خوب ما در حجم ترجمه گم می‌شود و باید شرایط ویژه‌ای برای تألیف درنظر گرفته شود.

این نویسنده سپس درباره گاردی که نسبت به خلاقیت و نوآوری وجود دارد، با بیان این‌که همیشه کار خلاقه در اوایل کار با واکنش بد مواجه می‌شود، گفت: واقعیت این است که خلاقیت در عرصه نوشتن ادبیات کودک برخلاف کتاب‌های بزرگسال به کار تیمی نیاز دارد نه یک شخص؛ اگر کتاب تصویر خلاقه نداشته باشد هرچقدر هم نویسنده خلاق باشد کار خراب می‌شود، به همین ترتیب در بخش‌های دیگر. در واقع خلاقه نوشتن یک پروسه‌ سلسله‌وار است و نباید آن را محدود کرد؛ نویسنده، تصویرگر، گرافیست، ناشر و..  باید خلاق باشند. نویسنده بخشی از یک کتاب خلاقه است و سهمی را باید برای تصویرگر و ناشران و دیگران درنظر گرفت.

اکبرپور درباره این‌که آیا خلاقیت حد و مرزی هم باید داشته باشد، توضیح داد: قاعدتا نوشتن غیرخلاقه نداریم. اگر نویسنده می‌تواند چیزی خلق کند، کار خلاقه کرده است و اگر کپی کند هم مشخص است.  اگرچه تأثیرگذاری وجود دارد و متن‌های قبلی به متن‌های بعدی کمک می‌کند اما نویسنده باید دائم در حال خلاقیت باشد. 

او در ادامه اظهار کرد: خلاقیت انتزاعی نیست و این‌گونه نیست که نویسنده بگوید من می‌خواهم خلاقیت داشته باشم. نویسنده در لحظه خلق به خلاقیت فکر نمی‌کند. بله در حین نوشتن فرم جدید و متناسب با متن را به کار می‌گیرد. اگر نویسنده آگاهانه بخواهد ادای متفاوت بودن را دربیاورد سریع لو می‌رود. در واقع کار ایجاب می‌کند که نویسنده از فرمی استفاده بکند یا نه. ادا و اطوار نتیجه‌ای ندارد.  اما با این حال نویسنده برای ادا و اطوار هم تجربه کرده‌ است و نباید خیلی ایراد بگیریم. از طرف دیگر این‌که بگوییم فلان نویسنده ادا درآورده است به ذهن‌خوانی نیاز دارد که امری غیراخلاقی است.

انتهای پیام