همه روسای جمهور ما به عذاب الهی خواهند سوخت!

خبرآنلاین: حجت الاسلام ذوالنور نماینده مجلس گفت: وقتی یک جریانی لب به انتقاد باز می کند دولت به جای اینکه موضوع را حل کند، آن را سیاسی می کند و این را تخریب می داند. کجای حرف‌های ما تخریب است؟ اگر قبول ندارید بیایید گزارش دهید. نمایندگان دولت آمدند و با ما بحث کردند که شما باید به ما جایزه بدهید چرا که ما واردات را از ۷۵ میلیارد به ۴۰ میلیارد کاهش دادیم یا قاچاق را از ۲۵ میلیارد به ۱۲ میلیارد کاهش داده ایم؛ من یک سوال پرسیدم که در جواب درمانده شدند و آن این بود که اگر این ادعای شما درست باشد باید در چهار نقطه نمود داشته باشد ۱- باید تقاضای ارز کم شده باشد. تقاضای ارز برای چیست؟ یا واردات قانونی یا قاچاق.

امروز اوضاع آشفته است و در این مدت اخیر می توان توجیه تبدیل سرمایه را مطرح کرد اما در این پنج سال که همیشه وضعیت اینگونه نبوده. به هر حال درخواست ارز سیر صعودی داشته است از سوی دیگر اگر واردات را چه قانونی و چه به صورت قاچاق کاهش دادید باید مصرف ما هم کم شده باشد آیا کم شده؟ مسئله دیگر این است که اگر واردات کم شده و مصرف کم نشده پس باید صنعت داخلی جایگزین شده باشد اما این مسئله هم محقق نشده و ما می بینیم صنعت ما با ۴۰ درصد ظرفیت کار می کند و عملا خوابیده است. نکته مهمتر اینکه اگر واردات و قاچاق کم شده است باید نمود آن کالای خارجی هم در بازار ما کم شده باشد درحالی که می بینیم خودنمایی و رقص کالای خارجی که در بازار ما بیشتر شده است پس چگونه می گویید قاچاق و واردات را نصف کرده ایم. موضوع اینها است؛ دعوای اصولگرا و اصلاح طلب یک حرف مفت است.

ما بیاییم بر سر مشکلات اصلی کشور وحدت کنیم و آن را حل کنیم؛ دولت در این زمینه قدم بردارد ما هم کمک می کنیم؛ اما آیا تاکنون قدمی برداشته شده است؟ زمانی که آقای رفسنجانی رئیس دولت بودند، رهبری فرمودند بروید و طرح اقتصاد غیر نفتی را بیاورید. ایشان ابتدا اقداماتی کرد و بعد هم دنباله اش رها شد و به کلی از یادها رفت. اگر از همان زمان یعنی سال ۷۴ تا امروز ما سالی ۴ درصد از اتکا به نفت کم می کردیم امروز ۱۰ درصد هم وابستگی به نفت نداشتیم که ترس از تحریم داشته باشیم. من معتقدم همه روسای جمهور ادوار ما به عذاب الهی خواهند سوخت که چرا مردم باید چوبش را بخورند فرقی هم بین احمدی نژاد و خاتمی و روحانی نیست. اتفاقا من حضور اصلاح طلب و اصولگرا را مشکل نمی دانم و قائل به تحزب هستم چرا که افراد اگر از دل احزاب بیایند آن جریان خود را پاسخگو می داند و از این بابت است که افراد کوتوله دیگر راس کار نمی آیند. ما همه کادرسازی را کنار گذاشتیم و از کار حزبی فقط سیاسی کاری و شانتاژبازی را یاد گرفته ایم.