حکایت مادر شهید مفقودالاثری که پای ثابت نمازجمعه‌های یاسوج است

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از کهگیلویه و بویراحمد، زهرا داوودی نوشت: کهگیلویه و بویراحمد در هشت سال دفاع مقدس ۱۸۸۰ شهید تقدیم نظام جمهوری اسلامی ایران کرده است از این ۱۸۸۰ شهید، شهدایی نیز هستند که هیچ‌گاه جسدشان بازنگشت و همچنان مفقود الجسد هستند.
شهید فضل‌الله خوید یکی از شهدایی است که هیچ‌گاه پیکرش به کشور بازنگشت تا دل مادرش که حدود ۳۷ سال در انتظار می کشد را آرام کند.
مصلی شهر یاسوج پر از افرادی است که می‌خواهند در نماز جمعه شرکت کنند اما در میان انبوه جمعیت چهره‌ای آشنا دیده می‌شود چهره‌ای که هر جمعه در ساعت مقرر حضور پیدا می‌کند.
مادری پیر در حال وارد شدن به مصلی است این مادر را من سالهاست هر جمعه آن هم صف اول نماز جمعه‌ها می‌بینم قاب عکسی نیز در دست دارد بله قاب عکس فرزند شهیدش است شهید خوید از شهدای هشت سال دفاع مقدس است که هیچ‌گاه پیکر پاکش به کشور بازنگشت و این مادر دل شکسته با قاب عکس فرزند شهیدش زندگی می‌کند.
مادر شهید خوید از جمله افرادی است که اگر یک هفته در نماز جمعه غیبت کند و حضور نداشته باشد همه متوجه غیبتش می‌شوند، چراکه همیشه در صف اول نمازگزاران قرار دارد و همیشه یک ساک به همراه دارد که در این ساک یک چادر، یک عطر و پرچمی شبیه پرچم ایران اسلامی قرار داشت که اسم شهدا بر روی آن نقش بسته بود.
مادر شهید مفقودالاثر شهید خوید هر جمعه با قاب عکس فرزندش به سمت مصلی یاسوج حرکت می کند این مادر پیر را دیگر همه می‌شناسند و عکس فرزند شهیدش را همه دیده‌اند و با او آشنا هستند.
مادر شهید خوید را نه تنها در نماز جمعه‌ها بلکه در یادواره‌های شهدای شهر یاسوج نیز می‌بینند این مادر پیر همچنان چشم انتظار فرزند شهیدش است برای تسلی دل این مادر سال‌ها قبل قبری بدون پیکر اآماده کردند و گفتند این قبر فرزند شهیدت است تا شاید این مادر پیر و چشم انتظار آرام بگیرد.
نماز جمعه تمام شد و همه در حال ترک کردن مصلی هستند اما این مادر پیر همچنان در حال نماز خواندن است گویا یا نماز قضا دارد یا برای فرزندش نماز می‌خواند چند دقیقه‌ای کنارش نشستم تا نمازش تمام شد با گفتن مادر قبول باشد دستم را گرفت و بوسید.
این مادر دلی پر از مهر داشت اهل حرف زدن نبود عکس فرزند شهیدش را برداشت و در ساکی که در دست داشت گذاشت این عکس برای همه مردمی که جمعه‌ها به مصلی می‌آیند آشناست عکس همیشگی که این مادر از فرزند خود دارد شهیدی که یک تفنگ در دست دارد و به اقتدار ایستاده است این عکس است که مارد شهید فضل الله خوید همیشه در دست دارد.
مادر شهید خوید که از دوری فرزند قدش خمیده است چادر و سجاده‌اش را با چند تسبیح بزرگ که در سجاده داشت تا زد و در کیف گذاشت آنها را برداشت و با قدم‌های آهسته از مصلی بیرون رفت او همچنان چشم انتظار فرزندش است فرزندی که بعد از گذشت ۳۸ سال هنوز بازنگشته است و تنها قبری خالی مرهم دردهای این مادر است.
مادر شهید خوید می‌گوید: فضل‌الله فرزند دومم در هفتم اسفند سال ۱۳۴۰ در یک خانواده مذهبی در روستای سادات مشهدی شهرستان کهگیلویه چشم به جهان گشود و در سن ۱۷ سالگی با یکی از بستگان خود ازدواج کرد که حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود.
وی ادامه داد: شهید از زمان رفتن به جبهه تا قبل از شهادت پنج بار به خانه آمد و به ما سرمی‌زد و آخرین باری که آمد قبل از رفتنش گفت که به ما سر می‌زند اما رفت و بعد از ۳۰ سال هنوز چشم انتظار بازگشتش هستم.
منبع: ایل بانو