رد پای نگاه سخت گیرانه والدین در ازدواج جوانان/دختران و پسران ایرانی اسیر فوبیا زندگی مشترک

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از عصرهامون، سن ازدواج یکی از شاخصه‌های مهم برای ارزیابی میزان سلامت و بهداشت جسمی و روانی افراد در هر جامعه است تا جایی که امروزه بسیاری از کارشناسان جامع شناسی یکی از معضلات مهم جوامع بشری را بالا رفتن سن ازدواج می دانند چرا که با افزایش سن ازدواج علاوه بر اینکه جوانان از شیوه های  به هنجار ارضاء غریزه جنسی و آثار و فواید آن محروم می شوند بلکه گرفتار بسیاری از مشکلات روانی و جسمی شده و حتی ممکن است با قدم گذاشتن در راه اشتباه گرفتار مشکلات شوند.
در جوامع گذشته مجرد ماندن پسران و دختران یک نقص اجتماعی محسوب می شد و با رسیدن به سن بلوغ، یا کمى بعد از آن باید اقدام به ازدواج مى کردند و در صورت اجتناب از این امر، مجرّد ماندن یک نقص اجتماعى محسوب می شد اما با پیچیده تر شدن جوامع و ایجاد خواسته ها و انگیزه هاى کاذب، ذائقه اجتماعى تغییر یافت و به تبع این تغییر ذائقه، نیاز طبیعى و غریزى به ازدواج سرکوب و این روند، تا جایى پیش رفته که امروزه در بعضى جوامع غربى، جوانان به کلى از ازدواج سر باز زده و آن را مانعى براى آزادى خود تلقّى مى کنند.
در کشور ما که هنجارهای دینی نزد عموم مردم از مطلوبیت خاصی برخوردار است و جوانان بخش غالب جمعیتی را تشکیل می‌دهند، این ارزیابی در حوزه اخلاق اجتماعی و روحیه جمعی نیز مطرح می‌شود و دامنه تاثیر سن ازدواج را به حوزه‌های رفتاری و فرهنگی هویتی نسل جوان می‌کشاند.
سیستان و بلوچستان  به عنوان یکی از پهناورترین استان های کشور در بحث ازدواج طی سالهای گذشته در مقوله ازدواج در سنین پایین در این استان نسبت به سایر استان ها از رواج بیشتری برخوردار است شیوه ای که از گذشته های دور به عنوان یک سنت غلط در این مناطق رشد پیدا کرده است، چه بسا دخترانی که قربانی فرهنگ و باور غلط  بزرگان خود می شوند؛ می توان گفت این دختران  کودکی خود را پشت حجله جا می گذارند و در زیر بار یک زندگی تحمیل شده با آسیب های جدی روبرو می شوند اما متاسفانه گسترش روابط غیر معقول و ارتباط های مجازی در میان دختران و پسران جوان باعث شده تا این استان هم  مانند سایر نقاط کشور با معضلی به نام عدم تمایل ازدواج جوانان به بحث ازدواج روبه رو شده است.
بر اساس آمار های منتشره از سوی اداره کل ثبت احوال کشور تا چند سال پیش میانگین سن ازدواج دختران در استان سیستان و بلوچستان بین ۱۵ تا ۱۹ سال و برای پسران بین ۲۰ تا ۲۴ سال بود، که در حال حاضر این سن در دختران به ۱۹تا ۲۳سالگی و برای پسران به سن ۲۴تا ۲۷ سال نیز رسیده است.
 
آسیب شناسی ازدواج «عوامل و رویکرد ها»
در همین راستا مدیر پیشگیری های امنیتی و انتظامی دادگستری کل استان سیستان و بلوچستان با اشاره به آثار مثبت ازدواج در زندگی هر انسان اظهار داشت: نهاد خانواده به عنوان مهم ترین الگوی مقبول تداوم حیات و ازدیاد نسل شاید ازلی ترین ارتباط دو سویه و تعامل عاطفی محسوب می شود، پیوندی که ریشه در مودّت و رحمت داشته و بیش از هر سازمان رسمی یا نهاد اجتماعی، کارکردهای موثر را در بر دارد.
غلامرضا باغ شیرین ادامه داد: در کلیه مطالعات مردم شناسی و تبارشناسی اقوام در طول تاریخ، مقبول ترین الگوی تحقق این نهاد ، پیوند یا قراردادی اجتماعی به نام( ازدواج) است.
وی افزود: شاید کمتر پیوند اجتماعی را می توان یافت که تا این حجم از خواسته های گسترده جوامع انسانی را پاسخ داده و توازن ساختار در تعاملات اجتماعی را نهادینه سازد، تنظیم رفتار جنسی، تولید مثل، حمایت و مراقبت از اعضاء، پاسخ گویی به نیازهای عاطفی، تأمین نیازهای اقتصادی، جامعه پذیری و اجتماعی کردن فرزندان، کنترل اجتماعی و ارتقای منزلت و سرمایه اجتماعی و اشاعه پیوندهای طوایف و اقوام تنها گوشه ای از کارکردهای ازدواج در طول قرون و اعصار گذشته بوده است.
این جامعه شناس و تحلیل گر مسائل اجتماعی بیان کرد: تحلیل های گوناگون و گاهاً متضادی در سبب شناسی ازدواج و آسیب شناسی و گونه شناسی این تعامل اجتماعی در دوران معاصر صورت پذیرفته که شاید اگر با نگاهی واقع بینانه، انتقادی و برونگرایانه به الگوی ازدواج های فعلی در کشور نظر  توجه کنیم، ابهامات گسترده ای را پیش رو خواهیم یافت.
وی خاطرنشان کرد: به حقیقت می توان ابراز داشت که خانواده در دهه معاصر بیش از هر دوره آسیب پذیر، شکننده و ساختار رسمی به خود گرفته و آمار رو به تزاید متارکه، افزایش فراوانی تجرد قطعی، بالارفتن سن ازدواج و الگوهای غیرمتعارف از ازدواج «ازدواج سفید، همباشی و غیره»بی گمان تحلیلگران مسائل اجتماعی را با برخی پرسش های بنیادین مواجه می سازد.
باغ شیرین افزود: شاید مهم ترین پرسش مقطع فعلی این سوال باشد که چرا با وجود این امر که تمامی تریبون های فرهنگی، اجتماعی ومذهبی نظام اجتماعی اعم از نهادهای آموزش و پرورش، رسانه، مسجد و غیره به حمایت از تشکیل خانواده، ازدیاد نسل و نکوهش طلاق می پردازند، با افزایش آمار لجام گسیخته طلاق و گسست پیوند زوجین مواجه شده ایم؟
مدیر پیشگیری های امنیتی و انتظامی دادگستری کل استان در ادامه بیان کرد:  اگر با رویکرد کارکرد گرایان ساختاری به این پدیده اجتماعی نظر بیفکنیم می توان بخشی از این پاسخ را استحصال نمود و به زعم رابرت مرتن جامعه در یک تقسیم بندی کلی افراد را به دو دوسته افراد بهنجار و نابهنجار تمایز می بخشد ومهم ترین شاخصه ی افراد مقبول ؛ استفاده از وسایل مشروع در راه دستیابی به اهداف مشروع  جامعه می باشد همانگونه که  وی هر روش دیگر جز اتکا به وسایل مشروع برای دستیابی به آرمانهای مقبول اجتماع را کجروی در نظر می گیرد.
وی اذعان داشت: اگر در دوران معاصر همچون بسیاری از قرون و اعصار ازدواج را یک وسیله مقبول برای دستیابی به منزلت اجتماعی، نیازهای عاطفی، حمایت های اقتصادی، جامعه پذیری و پاسخگویی به نیازهای جنسی  در نظر آوریم، ساختار موجود جامعه و کنش های اجتماعی زیر پوست شهر، بدیل های متفاوت و غیر مقبولی را برای پاسخگویی به تمامی این کارکردها ارائه می کند.
 
افزایش نرخ طلاق به یک فوبیا ترس روانی برای جوانان مجرد تبدیل شده
این جامعه شناس و تحلیل گر مسائل اجتماعی گفت: در مقابل حال اگر ازدواج را به جای یک وسیله مشروع «الگوی فوق» ،یک هدف مشروع در نظر بگیریم بازهم وسایل مشروع برای دستیابی به این هدف چندان در دسترس جوانان نیست و فقر  گسترده مکانسیم های توزیع اشتغال ، تغییر انتظارات و مطالبات جوانان در بازه ی سنی ازدواج، غیر متعارف بودن توقعات خانواده، تأکید بر برخی دیگر از الگوهای بدیل اکتساب منزلت اجتماعی همچون تحصیل و اشتغال خصوصاً برای بانوان، افزایش نرخ طلاق که به یک فوبیا برای جوانان مجرد تبدیل شده، رشد تورم و تأمین بسیاری از کارکردهای خانواده خارج از تحقق قرارداد اجتماعی «ازدواج»، از آفت های اصلی تأخیر در ازدواج ، تجرد قطعی و عدم گرایش تشکیل خانواده می باشد.
وی در پایان با بیان اینکه بی گمان با راهکارهای کلیشه ای نمی توان از بن بست موجود خارج شد، ادامه داد: بازتوانی پیکره  نهاد خانواده در وضعیت موجود شاید مهم ترین رسالت مدیران اجتماعی جامعه محسوب شود.