ساخت و اعتباریابی مقیاس گرایش کارکنان اداری نسبت به امر به معروف و نهی از منکر

چکیده

هدف این پژوهش ساخت و اعتباریابی مقیاسی به منظور بررسی گرایش کارکنان اداری نسبت به امر به معروف و نهی از منکر بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی کارکنان اداری آموزش و پرورش خراسان شمالی شامل ۶۳۵ نفر تشکیل می‌داد. ۳۱۵ نفر (۴۷ زن، ۲۶۸ مرد) از این کارکنان با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند و مقیاس محقق ساخته گرایش کارکنان اداری نسبت به امر به معروف و نهی از منکر و پرسشنامه جهت گیری دینی آلپورت را تکمیل کردند. از آلفای کرونباخ، ضریب دو نیمه کردن، ضریب همبستگی، تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که این مقیاس از اعتبار مطلوبی برخوردار است. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی با الگوی مؤلفه‌های اصلی و چرخش پروماکس نیز نشان داد که این مقیاس، دو عامل «گرایش به امر به معروف» و «گرایش به نهی از منکر» را با واریانس تبیین شده ۶۳/۲۹ درصد در بر می‌گیرد. تحلیل عاملی تأییدی از این ساختار حمایت می‌کرد. همبستگی معناداری نیز میان گرایش به امر به معروف و نهی از منکر و جهت گیری دینی درونی به دست آمد. بر اساس نتایج این مطالعه مقیاس گرایش به امر به معروف و نهی از منکر را می‌توان به عنوان ابزاری معتبر برای سنجش گرایش کارکنان به امر به معروف و نهی از منکر به کار برد.

کلمات کلیدی : امر به معروف، نهی از منکر;مدیریت اسلامی

نویسندگان:

فرهاد تنهای رشوانلو, محمدرضا وحدانی اسدی, حسین مهدیان

فصلنامه مدیریت اسلامی – سال بیست و پنجم، شماره ۲، تابستان ۱۳۹۶.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.