‍ آیا امام(ره) به گرفتن حق طلاق توصیه کرده است؟

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از مشرق، کانال تلگرامی جنس اول نوشت: اخیرا  نقل قولی از معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری منتشر شد که در زمانی کوتاه تمام رسانه ها آن را منتشر کردند و در پی آن بحث ها و مجادلات فراوانی در فضای مجازی شکل گرفت. آن جمله این بود” امام به ما توصیه کردند حق طلاق بگیرید” .اما  آیا امام(ره) چنین توصیه ای به خانم ها داشته اند؟ 

با جستجو های اجمالی سه نقل قول از امام در این باب یافت میشود یکی مربوط به استفتائی است که  آبان ۵۸ از امام انجام شده که در آن سوالی درباره جواز دادن اعطای حق طلاق به زنان شده که امام نیز در آن تصریح میکند که این وکالت را میتوان به زنان داد. نه سوال،سوال عجیبی است و نه جواب امام؛ چون همه از پیش می دانستند چنین حکمی را امام داده است ولی چرا این سوال بدیهی از امام پرسیده شده، مربوط به شرایط آن روز هاست.

شایعه شده بود که مجلس خبرگان در حال تدوین قوانین ضد زن است و زن ها در تعدادی از شهر ها از جمله تهران دست به تظاهراتی زده بودند . این سوال در این شرایط برای پایان دادن به شایعات پرسیده شده است. 

اما موضع بعدی که امام درباره حق طلاق زنان صحبت کرده ۱۳ اسفند ۵۷ در همان روز های اول انقلاب در مدرسه فیضیه قم در جمع بانوان است. در شرایطی که هنوز قانون اساسی نوشته نشده است و معلوم نیست جمهوری اسلامی چه قوانینی را  برای زنان در نظر گرفته؛از طرفی خبرگان و رسانه های خارجی شبهات زیادی در باره احکام اسلام و نحوه برخورد در جمهوری اسلامی با زنان به جامعه تزریق کرده اند.

امام در این شرایط بعد از یک سخنرانی حماسی درباره زنان به ناگاه به بیان حکمی در باره حق اعطای وکالت طلاق به زنان میپردازند که  به نظر میرسد این پرسش ناگهانی به فضای روانی آن روزها درباره ابهامات نظری جمهوری اسلامی در برخی احکام زنان برمی گردد. 

در این سخنرانی امام می فرمایند: (زن هایی که میخواهند ازدواج کنند از همان اول میتوانند اختیاراتی برای خودشان قرار بدهند که نه مخالف شرع باشد و نه مخالف حیثیت خودشان).  

تا اینجا امام تنها جواز وکالت را مطرح کرده اند که چیز جدیدی نیست اما جملات بعدی کمی متفاوت است :(اگر چنانچه مرد فساد اخلاق داشت، اگر بد زندگی کرد با زن، اگر بد خلقی کرد با زن، وکیل باشند در طلاق، اسلام برای آن ها حق قرارداده است). از این جملات کاملا مشخص است امام دارند درباره ی  طلاق مشروط صحبت می کنند نه طلاق مطلق این تفکیک زمانی اهمیت پیدا میکند که جملات بعدی رنگ و بوی توصیه میگیرند .

اگر این شرط [حق وکالت طلاق در صورت بد رفتاری مرد] در ضمن عقد واقع شد [مرد] نمیتواند او را دیگر محدود کند نمیتواند اخلاق  بد انجام بدهد.  بنابراین از مجموع استفتای  قبلی و سخنرانی مدرسه فیضیه میتوان این برداشت را داشت که توصیه ی امام به گرفتن حق طلاق مشروط  است.  چیزی که البته با تدوین قوانین بعدی عملا در قانون گنجانده شد و زن در صورت اثبات بدرفتاری، اعتیاد، فاسد بودن  شوهر و دلایل مشابه میتوانست طلاق خود را از مرد بگیرد. هرچند در اجرا ممکن است این فرایند به خوبی انجام نشود.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.