بقعه متبرکه زید(ع) شهرستان کازرون محلی برای توسعه فرهنگی

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از خبرگزاری فارس از کازرون، مقبره امامزاده زید(علیه السلام) در بخش مرکزی شهرستان کازرون، شهر کازرون، خیابان محمدی، در محله گنبد در زاویه جنوب غربی مسجد امامزاده واقع است.

بنای ساختمان مسجد و بقعه امامزاده بیش از ۲۰ سال است که تجدید بنا شده، بنای ساختمان این بقعه شامل اتاقی ۷×۶ متر و ضریح آن آلومینیومی و شیشه‌ای است.

 سنگ مرقد مطهر به دلیل این که شکسته شده با گچ جای شکستگی را پر کرده‌اند و کتیبه‌ای از سده هشتم دارد.

این مسجد کمتر از صد متر به مسجد و بقعه معروف به سید محمد کاشی و حدود دویست متر با مسجد مدرسه فاصله دارد.

روبروی مسجد، کتابخانه عمومی شهر و در کنار مسجد، گاراژ بزرگ باربری واقع شده است.

این بنا با مساحت کلی ۱۲۵۰ مترمربع، دارای شبستان جنوبی، صحن و سردر بزرگ است. در ضلع غربی صحن بقعه مشهور به زید و چند اتاق وجود دارد.

مسجد در گذشته دارای شبستانی قدیمی، درویش خانه برای اسکان مسافران و بی‌پناهان، صحن، رواق‌هایی در اطراف صحن و بقعه متبرکه زید بوده و شبستان مسجد با پوشش تاق و چشمه بر ستون‌هایی از سنگ و گچ به ابعاد ۲×۲ متر مسقف شده بود.

مسجد هم اینک دارای دو ورودی است که هر دو به خیابان محمدی باز می‌شود. بر ورودی اصلی سردری آجری و فاقد تزیینات ساخته شده است. با عبور از سردر وارد صحن می‌شویم. در ضلع شرقی صحن، وضوخانه و در ضلع غربی صحن چند اتاق وجود دارد.

در امتداد اتاق‌های مسجد، بقعه متبرکه زید واقع شده است. این بقعه اتاقی است به ابعاد ۵/۵×۵/۵ متر با مساحت ۳۰ متر مربع که مقبره در میان آن قرار دارد. فضایی با مساحت ۳۶۰ مترمربع است. صحن مسجد نیز دارای وسعتی بالغ بر ۷۲۰ مترمربع است.

تزیینات بنا شامل آجرکاری کاشی کاری محراب، نمای شبستان و صحن است.

از مسجد زید، کتیبه و سندی مبنی بر سال بنای آن در دست نیست؛ اما با توجه به تاریخ کتیبه مقبره بقعه (سال ۷۶۱ ق)، که در مسجد موجود است، می‌توان بنای اولیه را از قرن هشتم هجری دانست. در طول دوره‌های مختلف نیز مرمت‌هایی در مسجد صورت گرفته از جمله پیش از سال ۱۲۵۰ ق توسط میر حیدر بن علی نقی بن شاه حیدر که مسجد را مرمت یا تجدیدبنا نموده و کتیبه‌ای در همین مورد در بقعه زید موجود است.

ساختمان جدید مسجد نیز بنا بر کتیبه‌های موجود، با تلاش حاج محمدتقی جمشیدی آغاز و در سال ۱۳۶۲ توسط ایشان تکمیل شد.

 این تجدیدبنا شامل شبستان، اتاق، بقعه، وضوخانه، صحن، سردر و دیگر اجزا و همچنین تزیینات مسجد بوده است.

حجت الاسلام والمسلمین آقای سیدحسن پیشوا، تا سال ۱۳۲۵ امامت این مسجد را بر عهده داشتند.