قیام امام حسین (ع) در مبارزه با انحرافات چه تاثیری داشت؟

حجت الاسلام و المسلمین عابدین رستمی سخنران و کارشناس مذهبی درباره مهمترین هدف قیام امام حسین (ع) بیان کرد: مهمترین هدف از قیام امام حسین (ع) امر به معروف و نهی از منکر است؛ منکر شدن معروف و یا معروف شدن منکر از مهمترین و اساسی‌ترین انحرافات هر جامعه‌ای است.

وی افزود: ریشه این اتفاقات در حاکمیت افراد نالایق و فاسد است؛ مانند کسانی که رابطه‌ای با شریعت دین ندارند، کسانی که نه تنها در مسیر عدالت و توحید نیستند بلکه در مسیر شیطان قدم برداشته و حرکت می‌کنند. قیام بر ضد حکومت ستمگر مثل حکومت یزید و تشکیلات بنی امیه، اصلاح ساختار و تشکیل حکومت بر اساس حق و قرآن، از مهم‌ترین مصادیق امر به معروف و نهی از منکر است.

رستمی اظهار کرد: حضرت امام (ره) به طور کلی تشکیل حکومت را برای امر به معروف و نهی از منکر می‌دانستند و اصل حکومت بر این بود که با بدعت‌ها و انحرافات مبارزه شود. در جامعه اسلامی یعنی در صدر اسلام و به ویژه بعد از شهادت امام علی (ع) و امام حسن (ع) اتفاقات زیادی افتاده بود که انحرافات نه تنها فقط مدینه، بلکه مرکز جهان اسلام را در بر گرفته بود. نه تنها مکه به عنوان مهد اسلام، بلکه تمامی جهان اسلام را تحت تاثیر خودش قرار داده بود. یک حکومت اسلامی، در صورتی می‌تواند تثبیت شود که مقابله با انحرافات و بدعت‌ها صورت بگیرد.

این کارشناس مذهبی عنوان کرد: حرکت امام حسین (ع) حرکتی اساسی بود. اینگونه روایت می‌شود که امام حسین (ع) با دعوت مردم کوفه قیام کرد، اما این قوت و قدرت به این اندازه نیست. آنگونه که ایشان از اوضاع زمانه خود یعنی از بدعت ها، فساد‌ها و انحرافات صحبت می‌کنند و در وصیت نامه خود می‌فرمایند: من نه برای ظلم، فساد و خوش گذرانی قیام کردم، بلکه برای اصلاح در امت پیامبر (ص) و برای امر به معروف و نهی از منکر قیام کردم تا سیره پیامبر (ص) و پدرم احیا شود.

وی تاکید کرد: مسئله مهم این است که یک زوج متضاد به نام سنت و بدعت وجود دارد. سنتی که باید پابرجا باشد، اما تبدیل به بدعت‌ها شده و جای منکر و معروف عوض شده است. سنت باید در جای خود استفاده و بدعت سرکوب شود. لذا امام حسین (ع) به دنبال اصلاح امت خودشان بودند و مقدمه این اصلاحات قیام و شهادتشان است؛ اما تاثیری که این قیام در دین اسلام و در تاریخ گذاشت، مثال‌زدنی است. مهمترین اصلاح، اقدام و تاثیر احیای دین اسلام است در زمانی که مردم به بدعت‌ها و انحرافات خو گرفته و عادت کرده بودند نیاز به یک تلنگر داشتند و این را امام حسین (ع) رقم زدند.

وی ادامه داد: امام حسین (ع) این احیا و مقابله با انحرافات را زمانی می‌توانستند عملی کنند که حکومت شکل گرفته در قالب طاغوت (که نه حکم از طرف خدا دارد و نه حاکم) را براندازند. در صدر این طاغوت، نماد‌ی به اسم یزید بن معاویه وجود دارد. در تاریخ علمای شیعه و سنی نوشته اند او شخصی بود دائم الخمر، میمون باز و مست در محراب عبادت و حتی برخلاف پدرش معاویه ظواهر را نیز رعایت نمی‌کرد.

حجت‌الاسلام والمسلمین رستمی درباره مفاسدی که توسط یزید انجام می‌شد، اظهار کرد: احیای تعصب‌های قومی و ارزش‌های جاهلی که در صدر این تعصب‌ها مسئله وراثت، یعنی رسیدن حکومت از پدر به پسر قرار دارد، اسلام زدایی و تحریف معارف دین، ترویج فرهنگ جبر و سکوت و تسلیم در برابر ظلم، غارت بیت المال و استفاده از آن در مسیر منافع شخصی، فساد اخلاقی در همه جوانب، به کار گرفتن عناصر نالایق و فاسد، کشتار دسته جمعی شیعیان امیرالمومنین (ع) از جمله مفاسد یزید بود.

وی افزود: این موضوعات بدعت‌های زمان یزید بود که امام حسین (ع) با قیام خودشان در طلب اصلاح این‌ها بر آمدند و با فدا کردن جان خود، آثاری همچون سقوط بنی امیه، قیام‌های مختلف و تلنگر‌های اساسی در تاریخ اسلام را بر جای گذاشتند.