خدمت‌رسانی طلاب و جوانان جهادی؛ ایـن‌بار در «سـی‌سـخت»

ساعت حدود ۴ صبح است که به شهرستان سی‌سخت می‌رسیم. از یکی از برادران نیروی انتظامی ‌نشانی یکی از محل‌های استقرار نیروهای جهادی را می‌پرسیم، آدرس مسجد جامع را می‌دهد. مسجد جامع را که پیدا می‌کنیم، تا مستقر شویم اذان صبح می‌شود. طلاب جهادگر را می‌بینیم که اکثراً بیدار هستند و معلوم است خیلی‌ها تا آخرهای شب مشغول خدمت بوده‌اند. نماز صبح را می‌خوانیم، بعد از نماز یکی از طلاب دعای عظم‌البلاء را می‌خواند. بلافاصله سفره می‌اندازند و صبحانه مختصری می‌آورند. اینجا خستگی معنا ندارد و طلاب و نیروهای بسیجی صبحانه را که می‌خورند آماده می‌شوند که به خدمت بپردازند. در این جمع حدود چهل نفر از طلاب جهادی حاضر هستند که از شهرهای مختلف آمده‌اند، از مهران، قم، شیراز و استان‌ها و شهرهای دیگر ولی بیشترین آنها از یاسوج هستند.
 نماینده مدیر حوزه علمیه کهگیلویه، وظیفه سازماندهی و هماهنگی طلاب جهادگر را دارد، تیم‌های خواهر و برادر سازمان تبلیغات کهگیلویه و بویراحمد هم مشغول خدمت هستند. طبق گفته یکی از مدیران حوزه علمیه، حدود ۴۰۰ نفر از طلاب جهادگر برای خدمت‌رسانی به مردم سی سخت، در این منطقه زلزله‌زده حضور دارند.
با یکی از طلاب جهادگر به گفت‌وگو می‌پردازم، سرش شلوغ است. اسمش را می‌پرسم، با لبخندی ملیح می‌گوید «سرباز امام خامنه‌ای». از وضعیت امدادرسانی و خدمات طلاب جهادگر و نیروهای بسیجی می‌پرسم، می‌گوید: ظاهر خانه‌ها را که می‌بینید زیاد صدمه نخورده ولی متأسفانه داخل منازل، صدمات بسیار زیادی وارد شده به‌طوری که اکثراً باید کامل تخریب و از نو ساخته شوند. می‌شود گفت واقعاًً معجزه شد و خدا را شکر کسی فوت نکرده و فقط برای چندنفر جراحت و شکستگی ایجاد شده. البته همان‌طور که گفتم خسارات مالی بسیار زیاد است و دولت و نهادهای دیگر باید کمک کنند چون اکثر مردم اینجا از قشر متوسط و ضعیف جامعه هستند و برای ساخت‌وساز دوباره منازل خود نیاز به کمک دارند.
 با او خداحافظی می‌کنم و به سمت خانه‌های خراب شده مردم می‌روم. طلبه‌ها و نیروهای جهادی را می‌بینم که در همه عرصه‌های خدمات، مشغول فعالیت هستند. عده‌ای موکب و ایستگاه‌های صلواتی زده‌اند و مشغول پُخت نان و غذا هستند آنها روزانه حدود دو هزار و ۵۰۰ پُرس غذا را پخته و میان مردم زلزله‌زده توزیع می‌کنند. عده‌ای دیگر از طلاب جهادگر و نیروهای مردمی مشغول جابه‌جایی وسایل مردم هستند و از خانه‌های مردم آوار‌برداری می‌کنند. انصافاً از لحاظ سازماندهی در خدمت‌رسانی، طلاب بسیار خوب عمل کرده‌اند و این به‌خاطر حضور و تجربه در حوادث گذشته سیل و زلزله در بخش‌های دیگر کشور بوده است تا جایی ‌که ستاد حوزوی بحران و حوادث مترقبه در هر استان با هماهنگی مرکز مدیریت حوزه تشکیل شده است و این باعث شده است حضور طلاب جهادگر در امر خدمت‌رسانی، دقیق‌تر و منسجم‌تر باشد، این هم از پویایی حوزه‌های علمیه امروز است که هرجا پای خدمت به مردم باشد، پیشقدم هستند.
طلاب جهادی ابتدا در مکان‌های مشخص مثل چند مسجد اصلی و حوزه علمیه مستقر شده و مردمی که نیاز به کمک داشته باشند به آنجا مراجعه می‌کنند.
به سراغ یکی از مردم زلزله‌زده سی‌سخت می‌روم که از ظاهرش مشخص است حال و روز خوبی ندارد، از او در مورد وضعیت خودشان و کیفیت امدادرسانی می‌پرسم. جواب می‌دهد: وضعیت ما خیلی بد است و متأسفانه اکثر خانه‌هایمان خراب شده، هوا هم خیلی سرد است و مشکل سرپناه داریم.
وی می‌گوید: نیروهای جهادگر مثل طلاب، بسیج و سپاه از همان روز اول مشغول کمک کردن شدند و واقعاًً باعث دلگرمی ‌ما بودند در این اوضاع بحرانی.
جمعیت امام رضایی‌ها هم می‌بینم که در شهر سی‌سخت مستقر شدند و کارهای مختلفی را دارند انجام می‌دهند و در سوله‌ای مشغول شست‌وشوی قالی و فرش‌های مردم هستند.
حاج حسین یکتا را می‌بینم که در کنار یک چادر ایستاده و مشغول صحبت با یک پیرمرد است، در دل خدا قوتی به او می‌گویم چرا که هرجا مشکلی برای مملکت پیش می‌آید، حاج حسین یکتا و همراهانش برای خدمت حضور می‌یابند. وضعیت مردم سی‌سخت، واقعاًً سخت است ولی در عین تحمل بی‌سَرپناهی، بسیار خونگرم هستند. مشکل اصلی این مردم خونگرم ولی زلزله‌زده تامین مصالح ساختمانی و ساختن خانه‌هایشان است که نیاز است همه نهادها به این امر مهم ورود کنند تا مرهمی ‌بر سختی‌های این روزها و شب‌های سرد این مردم، باشند.