چوب لای چرخ تولید در سال جهش تولید

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از خبرگزاری فارس از شیراز، در یک سال گذشته به همت دادگستری، بسیج سازندگی سپاه فجر و سازمان صمت و… در جهت بازگشت به تولیدِ برخی کارخانه‌ها، شرکت‌ها و واحدهای تولیدی اقداماتی صورت گرفت، چنانچه به گفته حمیدرضا ایزدی از ۴۹ واحدی که باید در سال ۹۹ احیا می‌شدند تا کنون ۴۱ واحد به مدار تولید برگشته‌اند.

اما در این میان و در گوشه و کنار همین شهر، گرد غم بر چهره کارگرانی نشسته است که در پی بیکاریِ نزدیک به سال نو در جست‌و‌جوی کار ان هم در شرایط کرونایی امروز هستند.

مدیرعامل کارگاه تولید مبل ونوس، از سال ۹۸ در شهرک شهید دستغیب شیراز آستین همت بالا زد تا با ایجاد یک واحد تولیدی بزرگ، جنس با کیفیت و تولید داخل را به دست شهروندان شیرازی بدهد، سرمایه‌گذاری میلیاردی و عقد قرارداد با واحدهای تولیدی کوچک جهت برداشتن گامی بزرگ دیری نپایید و با رکود مواجه شد، رکودی که حالا چهار ماه این کارگاه را معطل کرده و واحدهای تولیدی وابسته به آن را به تعطیلی کشانده است.

۴۳ نفر از ۵۰ کارگری که به طور مستقیم در این کارگاه فعالیت می‌کردند، بیکار شده و در هفته پیش رو ۷ نفر باقی‌مانده نیز با دستان خالی راهی خانه‌هایشان می‌شوند!

علیرضا زارع، از روزهای اولی می‌گوید که با شوق و اشتیاق در شهر و دیارش سرمایه‌گذاری کرد، با واحدهای مختلف تولیدی قرارداد بست و با مراجعه به ادارات و ارگان‌ها جهت فروش اقساطی مبلمان به کارمندان وارد مذاکره شد تا گام بلندی را در راستای تولید و رونق کسب‌و‌کار بردارد.

مدیرعامل شرکت یاد شده، در این‌باره اظهار داشت: یک سالی گذشت و با جذب کارگران و راه‌اندازی دو کارگاه با بیش از ۲۰ واحد تولیدی کوچک نیز قرارداد منعقد کردیم تا در حجمی اندوه مبلمان تولید کرده و در شهر خود به فروش برسانیم.

وی افزود: در این راستا مقدار زیادی پارچه مبلی درجه یک از یکی از شرکت‌های واقع در تهران خریداری کرده و مشغول به کار بودیم تا اینکه یک روز در آبان‌ماه  هشت میلیارد تومان پارچه از کارگاه‌های من با اخذ هزینه ۴۰ میلیون تومان بارگیری و مصادره شد و اعلام کردند که این پارچه‌ها قاچاق است.

وی در ادامه این گفتگو با تاکید بر اینکه طی این چهار ماه به هرکجا که می‌شد و می‌توانست مراجعه کرده اما نتیجه‌ای جز پاسکاری عایدش نشده است، گفت: طی این چهار ماه آنقدر به این طرف و آن طرف مراجعه کردم که واقعا مستاصل مانده‌ام، هر دو کارخانه‌ام تعطیل شده و کل کارگرانم که جمعا به صورت مستقیم و غیر مستقیم بیش از ۲۰۰ نفر می‌شدند رفته‌اند، همچنین واحدهای تولیدی کوچکی که با انها قرارداد داشتم نیز تعطیل شده‌اند و نکته جالب‌تر اینکه بدون صدور حکم و ثابت شدن اینکه پارچه‌ها قاچاق هستند یا خیر، اموال من را به مزایده گذاشته‌اند.

زارع در ادامه با بیان اینکه من زمانی که اجناس را خریدم نمی دانستم قاچاق هستند یا نه، گفت: من بر اساس فاکتورهای رسمی، بارنامه و همه مدارک مورد نیاز به‌صورت کاملا قانونی پارچه‌ها را از یک شرکت مشخص در تهران خریداری کرده‌ام و وظیفه‌ای ندارم که جستجو کرده تا متوجه شوم پارچه‌ای که از فلان شرکت می‌خرم قچاق است یا نه.

وی با تاکید بر اینکه من یک تولیدکننده ساده و نه واردکننده کالا هستم گفت: حتی اگر این اجناس قاچاق باشد، ارتباطش با منِ خریدار و تولیدکننده چیست؟ و اینکه چرا بدون صدور حکم، اموال من را به مزایده گذاشته و بعد به خودم تماس گرفته می‌شود که بیا و اجناس را بخر!

این تولیدکننده در ادامه گفت: همه سرمایه من در پی تعطیلی چهار ماهه اجباری بر باد رفته است و کارگران هر شب با زن و بچه به کارگاه خاک‌خورده مراجعه و گریه می‌کنند، من چه جوابی باید به انها بدهم؟

وی با تاکید بر اینکه نه ارفاقی می‌خواهم و نه توقعی دارم، افزود: تقاضای من این است که شفاف وضعیت من را مشخص کنند و من را به یکدیگر پاس ندهند، اگر تخلفی کرده‌ام به من بگویند تا جریمه و تاوانش را بدهم و اگر تخلفی مرتکب نشده‌ام، رهایم کنند تا به کار و زندگی‌ام برسم.

او با اشاره به اینکه برای راه‌اندازی این کارگاه از هیچ تسهیلاتی استفاده نکرده است، گفت: امروز برای جبران چک‌های برگشتی که در پی تعطیلی کارخانه‌ام یکی پس از دیگری می‌رسند، حاضر شده‌ام وام با سود ۲۰ درصد بگیرم و چاله چوله‌هایم را پر کنم اما به من وام هم نمی‌دهند.

این تولیدکننده با اعتراض به اینکه چرا حکمی برای او صادر نمی‌شود، گفت: چرا باید تولیدکننده در شیراز متوقف شود تا تولیدکننده تهرانی جنسش را بیاورد و با قیمت بالاتر به مردم این شهر بفروشد؟ چرا جنسی که من از آن شرکت تهرانی خریده‌ام قاچاق است ولی برای شرکت‌های تهرانی همان جنس قاچاق محسوب نمی‌شود؟

این تولیدکننده با ابراز نگرانی از اینده‌ای که در انتظارش است، گفت: با رایزنی‌هایی که با آموزش و پرورش، ارتش و برخی ادارات دیگر جهت فروش اقساطی و حتی زیر قیمت بازار کرده بودم می‌توانستم کل پارچه‌ها را تا شب عید مصرف کرده و محصول را به مردم تحویل دهم اما امروز در استانه سال نو، اجناسم به مزایده گذاشته شده، کارگرانم بیکار شده، کارگاه‌هایم خاک می‌خورند و من مانده‌ام و انبوهی از چک‌های برگشت خورده! و اکنون تنها تقاضایم از مسئولان ذیربط این است که صدایم را بشنوند و به دادم برسند و نگذارند بیش از این زمین بخورم.

وی در پایان تاکید کرد: از مسئولان می‌خوام صدای من را بشوند و دردم را بفهمند و اگر قرار نیست از من تولیدکننده حمایتی شود، حداقل چوب لای چرخ تولید نگذارند چرا که من نه اولین شرکت بوده و نه آخرین شرکتی خواهم بود که اینگونه به گوشه‌ای رانده و سرکوب می‌شود و پیش روی به همین منوال آسیبی جبران‌ناپذیر به چرخه تولید و تولیدکننده در این شهر و دیار خواهد زد.