سید میرمحمد ابن موسی الکاظم؛ یکی از اضلاع مربع گردشگری مذهبی در شیراز

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از خبرگزاری فارس از شیراز، در ضلع شرقی حرم احمدبن موسی شاهچراغ، بقعه‌ای کوچک و زیبا با گنبدی آبی قرار گرفته‌ است که معماری خیره‌کننده‌ای دارد.

محمد ابن موسی کاظم(ع) که در شیراز به سید میرمحمد مشهور است، فرزند موسی ابن جعفر(ع)، امام هفتم شیعیان می‌باشد، وی با برادرش احمد بن موسی از یک مادر هستند، او در بین شیعیان به فردی قائم اللیل، صائم النهار، اهل فضل و صلاح و تقوی شناخته شده است.

در زمان خلافت مأمون عباسی به همراه برادرش احمد ابن موسی(ع) و شیعیان و نزدیکان اهل بیت(ع) به قصد دیدار برادرشان از مدینه به سمت توس حرکت می‌کنند و در جنگ سختی که بین ایشان با سپاه قتلغ، حاکم عباسی فارس درگرفت از بنی‌هاشم عده‌ای کشته و عده‌ای هم موفق می‌شوند به شیراز گریخته و آنجا مخفی شوند، از آن جمله سید میرمحمد(ع) بود که توانست در این وقایع مخفی شود.

زمان و نحوه درگذشت وی مشخص نیست که به مرگ طبیعی بوده‌است یا شهید شده‌است. آنچه مسلم است وی در خفا به کتابت قرآن مشغول بوده‌است و از همین راه بندگان زیادی را آزاد فرمودند، چنان‌که گویی از کثرت عبادت به «محمد عابد» مشهور گردید.

شیخ مفید در ارشاد می‌گوید: محمد فرزند موسی الکاظم بزرگوار و صاحب شخصیت، بخشش، خیر و نیکی می‌بود. خبر داده‌است مرا، ابومحمد، حسن، فرزند محمد، فرزند یحیی، او گفت: بیان کرده‌است برایم جدم بر اینکه (هاشمیه) کنیز (رقیه) دختر موسی بن جعفر (علیهما السلام) و (خواهر محمد بن موسی) گفته‌ است: محمد فرزند موسی (علیهما السلام) دائم الوضو می‌بود و اکثر اوقات را به نماز می‌گذرانید، اکثر ساعات شب او در اقامه نماز به سر می‌برد، زیرا پیوسته صدای ریزش آب وضو که به صورت می‌ریخت شنیده می‌شد، مقداری از شب را به نماز اشتغال داشت، پس ساعتی ساکت و آرام شده باز می‌خواست و صدای ریختن آب جهت تجدید وضو به گوش می‌رسید و به نماز می‌ایستاد.

این جریان همچنان تا صبح ادامه داشت، و چون آن حضرت را ملاقات می‌کردم بلافاصله به یادم می‌آمد قول خدای تعالی را که می‌فرماید: «صاحبان تقوی را عادت چنین است که کمی از شب را خوابیده، بعد از آن به عبادت و بندگی پروردگار خود می‌پردازند».

حدود سال ۷۲۵ ه‍.ق میرزا عنایت الله دستغیب، نوری را در خانه خویش مشاهده می‌کند و بعد از جستجو به لوح قبری برمی‌خورد و مشخص می‌شود که جسد سید میرمحمد در این خانه مدفون است. میرزا عنایت الله دستغیب بانی این بارگاه می‌شود و چندین خانه از اطراف آن را خریده و آن را توسعه می‌دهد و بعد هم مقداری املاک بر آن وقف می‌نماید. این مکان مقدس محل دفن شهید محراب، آیت‌الله دستغیب نیز می‌باشد.