زندگی به سبک حاج قاسم

  همه از زندگی چیزی می‌خواهیم. کسی نیست که بگوید چیزی نمی‌خواهد. اصلاً نمی‌شود نخواست! انسان «خواهان» است! نمی‌تواند نخواهد! اما مهم؛ چه چیز خواستن است؟ دوره بیفتید در خیابان و اتوبان یا در کوچه و‌ پس‌کوچه و دانه‌دانه بگردید و بپرسید که چه می‌خواهید؟ ندیده و نشنیده می‌گویم اکثریت می‌گویند یک زندگی خوب و خوش! خوش چیست؟! خانه خوب، ماشین خوب و نه تنها الی آخر که الی الابد! و ما هم مگر نه آنکه مسلمانیم و پیرو قرآن؛ و مگر نه آنکه قرآن اکثریت را لایعقلونِ لایفهمونِ لایعلمون می‌داند؟! پس اقلیتی که یعقلون و یفهمون و یعلمون‌اند خواهش‌هایشان چیست؟ درست از نظرشان چیست؟ مسلمانیم و پیرو قرآن و قرآن را می‌خوانیم که با مال‌ها و جان‌هایتان جهاد کنید تا بلکه رستگار شوید! حاج قاسم باشید تا رستگار شوید! سبک به‌روز شده قرآن برای زندگی، حاج قاسم است! حالا هِی بگوییم زندگی خوب و رستگاری یعنی رفاه! رستگاری؛ در جهاد است نه رفاه! در جهاد است نه الحاد! در جهاد است نه ولنگاری و الکی‌خوشی! در جهاد است نه مذاکره! مشکل با جهاد و جهادی‌ها حل می‌شود و جهادی‌ها یعنی حاج قاسم‌ها! بی‌خود گفته‌اند فرزند کمتر زندگی بهتر؛ حاج قاسم‌های بیشتر، زندگی بهتر! حاج قاسم‌های بیشتر حل مشکلات راحت‌تر! مشکل معیشت از کمبود روغن نیست از میدان ندادن به حاج قاسم‌هاست! دلالان تحریم با تحریف، مشکل را در تحریم و کمبود ارز القا می‌کنند و نمی‌گذارند مردم بدانند مشکل از خفه کردن حاج قاسم‌های داخلی است نه کمبود دلارهای خارجی! اگر همین شاگردان کدخدا ژاپن را مثال بیاورند که بدون دشمن‌تراشی و مشکل با آمریکا پیش‌رفت کردند، حاج قاسم را می‌کوبم توی سرشان که ژاپن به‌خاطر مذاکره و اتکا به آمریکا پیش‌رفت کرد یا با تلاش‌های مضاعف یعنی با تلاش‌های جهادی‌ِ حاج‌قاسم‌هایش؟! امیدت به آمریکا باشد تهش می‌شوی گاو شیرده! که صبح به صبح تو را بدوشد و علف جلویت بریزد تا شکمت را پر کنی! دشمن احمق است و خدا چنین مقدر کرده است که احمق باشد! به خیالشان با زدن حاج قاسم، ریشه جهادِ ایرانی‌ها را خشکاندند! غافل از آن‌که حاج قاسم تنه بود نه ریشه! و خونش آبیاری ریشه‌اش را می‌کند! دستش درد نکند دشمن که هم زحمت آبیاری ریشه را کشید و هم تنه را به آرزویش یعنی شهادت رساند! در جهاد هرچه به دست بیاوری شیرینی و پیروزی است! زندگی از این بهتر!
عادل علی نژاد طیبی