عدم نظارت جدی باعث پیدایش وضعیت قرمز در حوزه ی حجاب در دانشگاه ها

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از «دانشجویان بیدار»اوضاع فرهنگی دانشگاه ها مدتهاست که چنگی به دل نمی زند و نوع پوشش  و آرایش دانشجوها را می توان به مثابه مدل و مانکن تبلیغاتی و دانشگاه را محلی برای ارائه مدل ها و پوشش های نامناسب عنوان کرد؛ به نظر می رسد عدم نظارت جدی در در خصوص حجاب دانشجویان باعث شده که خودآرائی و استفاده از آرایش های غلیظ و زننده در بین دانشجویان چشم گیر شود به نحوی که  در نگاه اول به برخی از محیط های دانشگاهی هر چیزی به ذهن متبادر می شود غیر از دانشجو و دانشگاهی!

 
متاسفانه این در حالی است که وضعیت حجاب در دانشگاه های استان خراسان شمالی هم مناسب نیست و این امر نه فقط در بین دختران دانشجو مشاهده می گردد که به وضوح می بینیم پسران هم دچار بد حجابی شده اند و با موهای آرایش شده با مدل های غربی و نه در شان یک دانشجو در سر کلاس های درس حاضر می شوند و این موضوع در برخی از دانشگاه ها نظیر دانشگاه آزاد بجنورد به مراتب بدتر است و نیازمند رسیدگی جدی می باشد.در این گزارش با چند تن از دانشجویان دانشگاه های مختلف استان به مساله حجاب در دانشگاه های استان پرداخته ایم که درذیل می آید:
 
اگر بگوییم در دانشگاه آزاد بجنورد نظارتی برپوشش صورت نمی گیرد بیراه نگفته ایم
 
خانم محمدی یکی از دانشجویان دانشگاه آزاد بجنورد می گوید:وضعیت حجاب در بین دانشجوهای دانشگاه ما اصلا مناسب نیست و من به عنوان یک دختر دانشجو اصلا این نوع پوشش و حضور دانشجویان با مانتوهای تنگ و کوتاه و آرایش زیاد را نمی پسندم و حتی به اعتقاد من این وضعیت برای یک دانشگاه نگران کننده است.
 
وی می  افزاید:  نمی دانم چرا بعضی از دانشجویان گمان می کنند که تنها با آراستن چهره و لباسهای نامناسب است که باید به دانشگاه بیایند گویی نشان دانشجو بودن در فرهنگ ما فقط به موهای بیرون ریخته ازمقنعه یا موهای مدل دار در پسران است اگرچه به نظر من وضعیت بد حجاب در بین دانشجویان خوابگاهی به مراتب بدتر است و متاسفانه اگر بگوییم در دانشگاه ما بر امر پوشش و حجاب نظارتی صورت نمی گیرد بیراه نگفته ایم!!
 
وضعیت حجاب در آزاد بجنورد به خط قرمز خود رسیده است
 
یک دانشجوی دیگر دانشگاه آزاد بجنورد هم در گفتگو با خبرنگار ما می گوید:متاسفانه، وضعیت حجاب و پوشش دانشجویان از مرز فاجعه گذشته است و دانشگاه ما نیز به عنوان دانشگاه ما از این امر مستثنی نیست.
 
وی می افزاید: باید بگویم پوشیدن لباس هایی چسبان و مانتوهایی آستین کوتاه(ساپورت، مقنعه هایی چندسانتی و…) توسط دختران دانشجو و همچنین آرایش دانشجویان پسر و پوشیدن لباس هایی برخلاف حداقل های ممکن، فضای دانشگاه را به صورت نامطلوبی تبدیل کرده است.دیگر بی حجابی در دانشگاه امری تعجب آور نیست و به پدیده ای معمولی و مورد پذیرش تبدیل شده است؛ وضعیت حجاب چیزی نیست که بتوان آن را با عدد و رقم و آمار و نمونه گیری بیان کرد، وضع حجاب چیزی است که میبینیم، میشنویم و حس میکنیم.
 
این دانشجو ادامه می دهد: از آنجایی که وضعیت حجاب در دانشگاه ما به خط قرمز خود رسیده است شایسته است با اعمال یک سری قوانین و جدی گرفتن آن ها این وضعیت اسف بار را بهبود بخشند و کاری کنند که انرژی جوانان دانشجو به جای عرصه ناسالم و بی حیایی، درحوزه کارمفید علمی صرف شود.
 
وضعیت پوشش دانشجویان نگران کننده است
 
خانم ایزانلو دانشجوی دانشگاه بجنورد نیز می گوید: وضعیت بدپوشش در بین دانشجویان به نظر من نگران کننده است و البته این وضعیت در همه دانشگاه ها به یک صورت نیست و آنطور که من شنیده ام در دانشگاه آزاد وضعیت اصلا مناسب نیست و دانشجویان با هر نوع پوششی حتی ساپورت می توانند در کلاس ها شرکت کنند!
این دانشجو ادامه می دهد: دانشگاه ما نیز آنطور که باید وضعیت مناسبی از نظر پوشش دانشجوها ندارد اگرچه حراست در ورودی دانشگاه بعضی اوقات به نوعی نظارت دارد اما باز هم شاهد پوشش های نامتعارف در بین دانشجویان هستیم که البته هم شامل دختران و هم پسران دانشجو می شود و به نظر من باید رسیدگی بیشتری انجام شود.

عدم نظارت جدی باعث پیدایش وضعیت قرمز در حوزه ی حجاب در دانشگاه ها است

بزرگی می گفت: حتی اگر بر حجاب در دین تاکید فراوان نشده بود و شرع و عرف بی حجابی را زشت و ناپسند قلمداد نمی کرد باز هم در محیط دانشگاه باید دانشجویان ملزم به رعایت حجاب می شدند چرا که دانشگاه محیط فرهیختگان است و برخی طرز پوشش ها موجب سلب تمرکز علمی سایر دانشجویان می‌شود و محیط آموزشی را تحت الشعاع قرار می دهد.
فارغ از نگاه عقلی به حجاب و تاکیدی که اسلام بر رعایت آن داشته است آنچه اکنون ضعف آن به عینه احساس می شود ضعف قانون در مقوله ی حجاب و عفاف است از طرفی با قانون حجاب و عفاف در جامعه توسط دولت صرفا بصورت شعاری برخورد می شود و هیچ اهتمامی بر اجرای آن وجود ندارد و دولت حتی این قانون را برای کارکنان خود نیز ملزم نمی کند.

از طرف دیگر ضعف در نبود قانون متقن و روشن درباره ی حجاب در برخی محیط های تاثیرگذار همچون دانشگاه احساس می شود. درب ورودی هر دانشگاه مزین است به تابلوئی که قوانین آن دانشگاه در آن منقوش است که غالبا این قوانین کلی و غیر شفاف است و گاها حتی توسط مسئولین هم مورد بی توجهی قرار می گیرد دیده شده دباره ی استعمال دخانیات در دانشگاه که تنها ضرر آن به شخص مصرف کننده وارد می شود آن چنان قانون محکم و قاطعی وضع شده و آن چنان مجازاتی برای کسانی که این قانون سرپیچی کنند مد نظر قرار گرفته است که گاهی تا ۲ ترم تعلیقی برای مستعمل دخانیات در نظر گرفته می شود و این قانون سرتاسر دانشگاه در جای جای محیط نصب شده تا همگان بر این امر واقف شوند.
اما درباره ی حجاب که بی حجابی یک فرد می تواند به تعداد بسیار زیادی از دانشجویان ضرر و آسیب روحی بزند این چنین اهتمامی هرگز دیده نشده. در وهله ی اول در دانشگاه هیچ قانون روشنی که مرز بین داشتن حجاب و بی حجابی مشخص شود وجود ندارد. طبق کدام قانون ما می توانیم به فردی فارغ از دختر و پسر بودن با حجاب و یا بی حجاب اطلاق کنیم ؟ این مهم بر عهده ی مسئولین فرهنگی دانشگاه و در راس آن شورای فرهنگی دانشگاه است از طرفی قاطعیت در اجرای این قانون امری است که باید مورد توجه قرار گیرد