مقابله با "محصورات تراریخته" بدون عزم مسئولان و همراهی مردم امکانپذیر نیست

– اخبار اجتماعی –

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ جغرافیای ایران یکی از بهترین مناطق جهان برای کشاورزی متنوع با توجه به چهارفصل بودن کشورمان است. از زمان کهن، کشاورزی و دامپروری در ایران یکی از مهمترین بخشهای زندگی و اقتصاد خانوارها و جوامع در زیست بوم ایران بوده است.

با وجود این ظرفیت بی‌نظیر استفاده نامناسب از زمین و آب و کشت برخی از محصولات با مصرف بالای آب باعث شده تا به بهانه کمبود آب، وارادات محصولات کشاورزی به شکل تصاعدی افزایش یابد؛ این در حالیست که با نیاز کشور به کالای استراتژیک در بخش مصرف مواد غذایی، وارادات “محصولات تراریخته” افزایش یافته و مسئولان دولتی از جمله معاون اول دولت و رئیس سازمان محیط زیست به توجیه چنین وارداتی می‌پردازند!

در این زمینه گفتگویی با دکتر حسین روازاده؛ پژوهشگر طب ایرانی ـ اسلامی و دبیرکل جامعه اسلامی حامیان کشاورزان ایران داشتیم که در ادامه آمده است.

دکتر حسین روازاده با توجه به شعار رونق تولید در سال جاری اظهار کرد: رهبر معظم انقلاب اسلامی از جمله شخصیتهایی هستند که همواره بر اتکا به تولیدات و ظرفیت‌های داخلی تاکید کرده‌اند و در یک دهه اخیر تاکید ایشان بر موضوع اقتصاد و تولید بوده است؛ در همین راستا از جمله مهمترین بخش‌هایی که می‌تواند به صورت زیرساختی و اساسی تحول‌آفرین باشد، بخش کشاورزی است.

وی ادامه داد: اگر مردم را به سمت کشاورزی تشویق کنیم، هم مسئله غذا و هم اقتصاد خانواده حل خواهد شد؛ در چند دهه اخیر شاهدیم که بسیاری از جوانان از روستاها به سمت شهرها برای پیدا کردن شغل و حتی کارگری کوچ کرده‌اند در حالیکه امکانات بی‌نظیری برای کشاورزی در روستاها وجود دارد که می‌تواند آینده جوانان را تضمین کند؛ در برخی از اقلیم‌ها، مثلاً کاشت درخت گردو اقتصاد یک خانواده را متحول می‌کند؛ براساس محاسبات، اگر فقط ۲۵ درخت گردو به محصول برسد، به اندازه یک حقوق بازنشستگی تولید مالی برای فرد خواهد داشت؛ این پتانسیل در حالی وجود دارد که بسیاری از زمین‌ها، لم یزرع باقی مانده یا رها شده‌اند؛ نیاکان ما به خوبی به این ظرفیت آشنا بودند و درختان میوه و درختانی مانند بادام، پسته، گردو و … در محیط ایران امتحان خود را پس داده‌اند؛ زمین حاصلخیز ایران بهترین محصولات خشکبار جهان را تولید می‌کند اما مشاهده می‌شود که میزان تولیدات ما با ظرفیتهای کشور همخوانی ندارد.

روازاده تصریح کرد: برخی کم‌آبی را بهانه می‌کنند و چوب حراج به صنعت کشاورزی ایران زده‌اند؛ کشور ایران، آب فراوان دارد و دهها سال دیگر اگر این آب مصرف شود، آب تمام نخواهد شد؛ اگر این ظرفیت مدیریت شود، تولید اشتغال به شکل اساسی ایجاد خواهد شد؛ نوع تولید باید مجدد به کشاورزان آموزش داده شود؛ رهبر کبیر انقلاب به مسئولان تاکید داشتند که به کشاورزی اهمیت ویژه بدهند؛ در حال حاضر که تحریم‌ها به سمتی رفته که مردم ایران برای تهیه قوت روزانه یا غذای روزانه به زحمت بیفتند‌، احاطه بر غذا و دارو از جمله سیاستهای استکبار جهانی است؛ کشاورزی ایران در طول تاریخ جهان نمونه بود؛ بهترین کشاورزی و بهترین اساتید این رشته در ایران بودند؛ ضعف کشور ما در بخش کشاورزی برای این است که فرهنگ کشاورزی را از خانواده‌ها دور کردند؛ در زمان قدیم علاقه وافری به درختکاری و کشاورزی وجود داشت و نوع کاشت درخت‌ها در فرهنگ ما بسیار مورد تاکید بود.

دبیرکل جامعه اسلامی حامیان کشاورزان ایران با تاکید بر اینکه باید در هر جنگل ۱۳۰ نوع درخت وجود داشته باشد، خاطرنشان ساخت: با این حال می‌بینیم که در پارک‌های جنگلی احداث شده در کشور فقط درخت کاج کاشته می‌شود؛ تاسف بزرگتر آنجاست که نوع کاج‌ها نیز ایرانی نیستند؛ در کاج‌های ایرانی، حیوانات به راحتی لانه درست می‌کنند اما در کاج‌هایی که وارد کشور شده و در مناطقی مانند چیتگر کاشته شده‌اند، بعد از ۵۰ سال تنه آنها به صورتی است که پرنده ها نمی‌توانند در آن لانه‌سازی کنند؛ کاجها در این مناطق باعث می‌شود که بعد از ۱۰ سال زمین تولید آهک کند و اکسیژن نیز در این محیط‌ها به شدت کم است؛ مابین این درخت‌ها، درختی سبز نمی‌شود؛ مسئولان باید درخت میوه را به جای درخت کاج و سایر درختان غیرمثمرثمر بکارند.

روازاده یادآور شد: برخی گونه‌های درختی اصلاح شده در کشورمان، عمر طولانی ندارند و درختی مانند زردآلو عمری کمتر از ۱۰ سال دارد در حالیکه باغاتی داریم که عمر درختان زردآلوی آن بالای ۱۲۰ سال است؛ نوع درخت و نوع کاشت باید به طور اساسی مورد توجه قرار گیرد؛ ایران یکی از مستعدترین محیط‌ها برای کاشت درخت گیلاس است؛ زمانیکه در ایران بهار می‌شد در برخی از مناطق ایران مانند تهران، جشن شکوفه‌های گیلاس گرفته می‌شد، درختان گیلاس در فصل بهار شکوفه می‌کنند اما آیا الان نشانی از آن در شهرهای ایران هست! در ژاپن و در واشنگتن آمریکا جشن شکوفه درخت گیلاس داریم و سالانه میلیون‌ها گردشگر برای دیدن آن به این مناطق می‌روند اما متاسفانه در شهرهای ایران دیگر خبری از آن نیست و شهرداری‌ها به جای این گونه‌ها، درخت کاج می‌کارند! 

این پژوهشگر طب ایرانی ـ اسلامی گفت: در نیم قرن اخیر، درختکاری به طرز وحشتناکی به شکل غیراصولی و غیراستاندارد با طبیعت ایران صورت گرفته و روش درست نیاکان به کار گرفته نمی‌شود؛ برای کاشتن درخت توصیه شده که قبل از ریختن خاک بر روی ریشه، آب و مقداری خاکستر ریخته شود. درخت حاصل از آن بعد از مدت کوتاهی میوه می‌دهد و تنومند می‌شود؛ وزارت کشاورزی در ایران بیشتر در حال بیابان‌سازی و جنگل‌زدایی است و درختهایی که کاشته می‌شود، عمر چندانی ندارند و به بهانه افزایش بار و محصول درخت، شاهد از بین رفتن بذرها و نهالهای خوب ایرانی هستیم؛ در زمان قدیم در هر خانه ایرانی یک درخت توت و درخت انجیر بود اما آمدند و به بهانه‌های مختلف درخت‌های کهن و با عمر حدود ۱۰۰ سال را بریدند و جای آن درخت‌های بی‌خاصیت و بی‌ثمر کاشتند؛ خواص توت، شیره توت و انجیر در طب ایرانی آنقدر زیاد است که باید کتابها درباره آن نوشته شود؛ درختی را در استان‌های جنوبی کشور به نام کنوکارپوس به بهانه جلوگیری از ریزگردها و گرد و غبار کاشتند؛ دهها هزار اصله از این درخت در این مناطق کاشته شد در حالیکه این گونه مهاجم برای آب و خاک این مناطق نبوده و باعث افزایش کم‌آبی و خشک شدن گونه‌های دیگر شد؛ ریشه این درخت بعد از ۲ سال چنان وارد ریشه درختان همجوار می‌شود که درخت‌های دیگر از جمله درخت خرما را می‌خشکاند.

روازده با بیان اینکه کشاورزی باید در خدمت سلامت مردم باشد، متذکر شد: متاسفانه مسئولان در وزارت جهاد کشاورزی به اصول اولیه توجه ندارند و بدون مطالعه و بی‌توجه به تاریخ کهن سرزمین ایران، گونه‌های مهاجم بذر و نهال وارد کشور می‌کنند که کشاورزی و باغداری ایران را نابود خواهد کرد؛ چرا در کشور ما بذرهای بومی به یغما رفته و مسئولان ذیربط فکری به حال احیاء مخازن بذرهای بومی نمی‌کنند؟ و از طرفی چرا بذرفروشیهای کشور فقط بذرهای غیربومی عرضه می‌کنند یا حداقل در چنین مکانهایی، مغازههای فروش بذر بومی وجود ندارند؟  بدتر از آن این که در حال حااضر برخی از مسئولان به صورت رسمی محصولات تراریخته را هم توصیه و تجویز می‌کنند! مقابله با محصولات تراریخته بدون عزم مسئولان و همراهی مردم امکانپذیر نیست؛ باید دقت شود که اصلاح کشاورزی و باغداری با آموزشهای دقیق و برگرفته از تاریخ کشاوزی ایران همچنین توصیه‌های بزرگان و افراد مجرب باید به سرعت در کشور اجرایی شود؛ در بخش‌هایی از کشور قدم‌هایی برداشته شده، برای مثال در شوره‌زارها، درخت پسته در حال کشت است و بسیاری از مناطق لم‌یزرع یا جاهایی که درختان بی‌خاصیت کاشته می‌شد، درخت پسته کاشت شده و اقتصاد آن مناطق را دگرگون ساخته است؛ پسته یکی از قدیمی‌ترین و با ارزش‌ترین محصولات در آب و هوای ایران است؛ در کشور افغانستان به این موضوع پی برده‌اند و هکتار‌هکتار باغ پسته در این کشور در حال کاشت و باردهی است؛ اگر روند کشاورزی به این شکل در ایران ادامه پیدا کند، کشورهای دیگر جای محصولات خشکبار ایرانی را در جهان خواهند گرفت.

اثبات سرطان‌زا بودن سموم محصولات تراریخته/ محکومیت “مونسانتو” به پرداخت ۲ میلیارد غرامت + تصاویرچه روغن‌هایی در بازار ایران “ناسالم و خطرناک” هستند؟/ تراریخته‌بودن بیش از ۹۰درصد “روغن‌های مایع”واردات و مصرف محصولات تراریخته “نسل‌کشی” استپایمال کردن “حقوق عامه” با وارد کردن محصولات تراریخته بر سر سفره مردمموضع “طرح شمس” در قبال محصولات تراریخته چیست؟