مرگ بر امریکا؛ آری یا نه؟ / نظر اسلام و بزرگان در این رابطه چیست؟

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صاحب‌نیوز ؛ این شعار از زمانی شروع شد که آمریکا پس از سقوط رژیم پهلوی، نه‌تنها از حمایت وی دست برنداشت و حق ملت ایران را در استقلال، تعیین سرنوشت خویش و… به رسمیت نشناخت، بلکه پس از پیروزی ملت ایران بر آن رژیم، همچنان به مخالفت‌های خویش با این مردم ادامه داد. بلوکه کردن اموال ایران، پناه دادن به محمدرضا پهلوی، تحریک گروه‌های ضدانقلاب و ایجاد غائله در مناطق مختلف کشور و … گوشه‌هایی از دشمنی آمریکا با ملت ایران بود.

مرگ بر آمریکا یک شعار سیاسی رایج در میان برخی احزاب، گروه‌های سیاسی- مذهبی و برخی کشورهای دنیا است و مختص ایران نبوده، بلکه در بسیاری نقاط دیگر دنیا نیز دیده می‌شود.

معمولاً کشورهایی که در آن‌ها اتفاقات و حوادث سیاسی رخ می‌دهد، حاکمان آن‌ها دست‌نشانده‌های قدرت‌های استعمارگر و یا تحت سلطه این‌گونه قدرت‌ها هستند. بدیهی است که دست‌نشاندگان آن‌ها منافع اربابان خویش را تأمین می‌کنند و آن‌ها نیز سرمایه‌های این ممالک را به یغما می‌برند و سعی در فقیر نگه‌داشتن آنان دارند.

لذا این انقلاب‌ها برای نابودی این نوع سیاست‌ها است و شعارهای آنان نیز مرگ و نابودی سران کشورهای استعماری است. این شعارها تا زمانی که سیاست‌های استکباری وجود دارد، ادامه خواهد داشت.

فراتر از شعار، امروزه در سراسر دنیا علیه سیاست‌های استکباری آمریکا راهپیمایی‌ها تجمعات و… برگزار می‌شود که در آن‌ها علاوه بر شعار حتی پرچم آمریکا و رئیس‌جمهور آن را به آتش می‌کشند و این‌گونه اعتراض خود را به گوش مردم دنیا می‌رسانند. بدیهی است که در این نوع اعتراضات شخصیت و مقدسات مردم آمریکا موردنظر نیست.

مسئولان بلندپایه ایران نیز بارها اعلام کردند که در این شعارها مردم آمریکا موردنظر نیستند، بلکه مخاطب مسئولان سیاست‌های خارجی آمریکا هستند که در طول چند دهه با دخالت‌های مستقیم و ضربات جبران‌ناپذیر به ملت ایران، دشمنی خود را با این مردم به اثبات رساندند. از کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ هـ ش تا به امروز؛ از بلوکه کردن اموال مردم ایران گرفته تا حمایت از تجاوز صدام و تحریم ملت ایران و ممانعت از دست‌یابی ایران به تکنولوژیی هسته‌ای و … .

به‌جرئت می‌توان گفت بسیاری از مردم آمریکا نیز در این سیاست‌های تجاوزکارانه حاکمان آمریکا با آنان هم‌رأی و نظر نیستند، نمونه آن اعتراضات خود مردم آمریکا به این نوع سیاست‌ها است.

همان مردمی که از این شعارها ناراحت می‌شوند، اگر دارای وجدان اخلاقی باشند –که هستند- از سیاست‌های غلط حاکمان خود نیز ناراحت هستند و از تجاوزات آن‌ها و به خاک و خون کشیدن مردم بی‌دفاع در دورترین نقاط عالم از سوی رهبران خود ناراحت می‌شوند.

از این‌که حاکمان آن‌ها از کشتار صهیونیست‌ها در فلسطین حمایت می‌کنند. این شعارها رساندن فریاد دادخواهی مردمی ستم دیده به گوش دنیا است که در مراسمی؛ نظیر برائت از مشرکان، راهپیمایی‌ها و… سر داده می‌شود.

درست است که پیامبر اسلام (ص) بااخلاق و کنش خود قلوب بسیاری از مردم دنیا را به دین اسلام جلب کرد: فَبِما رَحْمَهٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِک «…(1) اما همین پیامبر رحمت در مقابل سران استکبار زمانش از خود نرمش نشان نداد»: مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُم‏…؛ (۲) محمد پیامبر خدا و کسانى که با او هستند بر کافران سختگیرند و با یکدیگر مهربان.

شعار مرگ بر آمریکا و اسرائیل ملت ایران آن‌قدر مستحق دارد که جایی برای بازگشت نداشته باشد.

بنابراین کسانی که خود را حاکم مطلق دنیا می‌دانند و به خود اجازه می‌دهند در هر کشوری پایگاه نظامی داشته باشند و نیرو پیاده کنند و در تمام مناطق دنیا هر جا ظلم و ستمی می‌شود رد پای آنان وجود دارد و … و هیچ‌گاه و هیچ جا حمایت از ملت مظلومی در کارنامه آن‌ها یافت نمی‌شود، طبیعی است که فریاد ملت‌های مظلوم مرگ و نابودی این نوع حکومت‌ها است!

از مجموع این مطالب، روشن شد که منظور از شعار مرگ بر آمریکا، کشور و مردم آمریکا نیستند و دلیل آن‌هم این است که بعد از انقلاب نیز ارتباط فرهنگی و … میان مردم ایران و آمریکا برقرار است.

شعار مرگ بر آمریکا ریشۀ قرآنی دارد؛ «وَ الَّذینَ کَفَرُوا فَتَعْساً لَهُم»

متأسفانه کسانی هستند که خواسته یا ناخواسته در جهت یاری‌رساندن به دشمن، به زمزمه‌هایی برای ترک کلمۀ «مرگ بر آمریکا» شروع کرده‌اند. ریشۀ قرآنی صریح این شعار بسیار کوبنده و مؤثر که ناشی از قدرت ما است، آیه‌ای در سورۀ محمد (ص) است. در این آیه خداوند متعال می‌فرماید: «وَ الَّذینَ کَفَرُوا فَتَعْساً لَهُمْ وَ أَضَلَّ أَعْمالَهُم»(3) یعنی کسانی که کافر شدند و با دین مقابله می‌کنند؛ مرگ بر آنان باد. دقیقاً معنای فارسی «فَتَعْساً لَهُمْ» این است: «مرگ بر آنان باد» و یعنی «نابود باشند». در اینجا «مرگ» حتی معنای ظاهری را نمی‌دهد، بلکه مرگ به معنای «نابودی» است.

در آیۀ فوق، کلمۀ بعد از «فَتَعْساً لَهُمْ» این است: «وَ أَضَلَّ أَعْمالَهُم» یعنی مرگ بر آنان باد و آنان بی‌اثر باشند. همچنان که در آیۀ اول این سوره نیز می‌فرماید: «…أَضَلَّ أَعْمالَهُم» علما با استدلال‌ به‌ این‌ آیه‌ گفته‌اند: لعن‌ گفتن‌ بر کافر معینی‌ جایز نیست‌ زیرا حالش‌ در هنگام‌ درگذشتش‌ معلوم‌ نمی‌باشد که‌ آیا قطعاً بر کفر مرده‌ است‌ یا خیر. ولی‌ در تجویز لعن‌ کفار به‌طور عام‌ و کلی‌ بدون‌ تعیین‌ فردی‌ معین، میان‌ علما هیچ‌ خلافی نیست.

چنان‌که‌ لعن‌ گنه‌کاران‌ به‌طور عام‌ نیز اجماعا جایز است‌؛ اما لعن‌ یک ‌گنه‌کار معین‌، به‌اتفاق‌ جایز نیست، به‌ دلیل‌ روایتی‌ که‌ می‌گوید: «شراب‌خواری‌ را به جرم‌ ارتکاب‌ عمل‌ می‌گساری‌ چند بار مکرر نزد رسول‌ خدا (ص) آوردند، در این‌اثنا برخی‌ از حاضران‌ گفتند: خدا او را لعنت‌ کند، چقدر زیاد شراب‌ می‌نوشد! اما رسول‌ خداص فرمودند: علیه‌ برادر مسلمانتان‌ یاور شیطان‌ نباشید». این حدیث‌ شریف‌ در بخاری‌ و مسلم‌ روایت‌شده است.

باید دانست‌ که‌ لعن‌ کفار، جزایی ‌بر کفرشان‌، زجر و توبیخی‌ برایشان‌ به‌ سبب‌ آن‌ کفر و آشکار ساختن‌ قباحت‌ و زشتی‌ کفرشان‌ است.

همچنین باید دانست اگر برای دشمنان اسلام و منافقین و کفاری که به اسلام ضربه می‌زنند و امیدی به هدایت آن‌ها نیست آرزوی مرگ شود این کار نه‌تنها اشکال ندارد. بلکه مطلوب هم هست و در قران کریم نیز آمده (۴) ممکن است که طلب مرگ از خدا برای دشمنان و فردی که مستحق این نفرین و آرزوست به‌عنوان یک دعا اجابت شود و عمری را که خدا برای او مقدر کرده به درخواست و دعای کسی باز پس گرفته شود. چه این‌که نمونه‌های بسیاری مبنی بر تأثیر نفرین وجود دارد به‌عنوان نمونه نقل‌شده: در روز عاشورا مردى از بنى تمیم که او را عبد اللَّه بن خوزه می‌گفتند، متوجه لشکر امام حسین (ع) شد. یاران امام فریاد زدند و گفتند: کجا می‌آیی، مادرت در عزایت گریان شود! گفت: نزد پروردگارى که مهربان و شفیعى که شفاعتش قبول است می‌روم. امام حسین (ع) به اصحاب خود فرمود: کیست؟ گفته شد: ابن خوزه تمیمى است.

امام او را نفرین کرد و فرمود: پروردگارا! اگر این شخص دروغ‌گو می‌باشد، او را داخل جهنم کن. وى را امروز وسیله عبرت یارانش قرار بده! طولى نکشید که عنان اسب وى بازگشت و او را از پشت خود پرتاب نمود، ولى پایش در حلقه رکاب ماند. اسب وى را همچنان می‌زد تا اینکه قطعه‌قطعه شد (۵).

برخی می‌خواهند شعار مرگ بر آمریکا را در سرچشمۀ آن -یعنی ایران اسلامی-بخشکانند

ما به ملت خودمان و همۀ ملت‌های آزادۀ جهان می‌گوییم که آمریکا واقعاً (آن‌چنان‌که حضرت امام فرمود) هیچ غلطی نمی‌تواند بکند، آمریکا تنها با شعار مرگ بر آمریکای ما رو به اضمحلال و نابودی می‌رود. اگر ما و مدیران جامعۀ ما در مقام عمل، شعارهای کوبندۀ مرگ بر آمریکا را اجرا کنند، از دشمنان ما چیزی در جهان باقی نخواهد ماند.

بعضی‌ها امروز یاوه‌سرایی‌هایی می‌کنند و می‌خواهند در صف بسیار محکم مرگ بر آمریکا‌ گویان (که در منطقه قدرت پیداکرده‌اند) خلل ایجاد کنند و سرچشمۀ مرگ بر آمریکا (که ایران اسلامی است) را بخشکانند. بدانند که این شعار به‌شدت عقلانی و این شعار به‌شدت ایمانی، هیچ‌وقت در این سرچشمه خشک نخواهد شد.

ملت ما به قدرت برتر منطقه تبدیل‌شده و قدرتش را به رخ قدرتمندان جهانی کشیده است. ملت ما خودش را در آستانۀ فتح و پیروزی می‌بیند. ملت ما در منطقه شعارهایی داده که امروزه برای آن شعارها فدائیان زیادی در منطقه می‌جنگند و مبارزه می‌کنند.

اگر ملت ما از سی‌وپنج سال پیش، بعد از نمازها شروع کرد به «مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل» گفتن، امروز در دورترین ممالک اسلامی مثل یمن اعلام می‌شود که نماز بدون مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل نماز نامقبولی است و مسلمانان یمن بعد از نماز خود «مرگ بر آمریکا» می‌گویند.

اگر مرگ بر آمریکای ما اثر نداشت، رئیس‌جمهور آمریکا در آخرین سخنرانی خودش در سازمان ملل، از ملت ایران درخواست نمی‌کرد که «دیگر مرگ بر آمریکا نگویید»

این مرگ بر آمریکای شما علامت قدرت شما است. گر کسی ضعیف باشد و علیه آمریکا شعار  بدهد و حتی علیه آمریکا اقدام هم بکند، به اقدام او خواهند خندید. ولی اگر یک ملتی قوی شد و اقتدار یافت به حدی که توانست با یک شعار «مرگ بر آمریکا» به آمریکا ضربه بزند، چرا باید این ملت از این قدرت دست بکِشد و کنار بیاید؟(۶)

————————————-

آل‌عمران (۱۵۹) فتح (۲۹) محمد (۸) بروج (۴) عبس (۱۷) نوح (۲۷-۲۵) موسوعه کلمات الامام الحسین (ع)، مرکز تحقیقات باقر العلوم (ع)، دار المعروف، قم، ۱۴۱۵ ه، ص ۲۵۱؛ عزیز الله عطاردى‏، زندگانى چهارده معصوم (ع) ناشر اسلامیه. ص ۵۵. سخنرانی استاد پناهیان در راهپیمایی روز ۱۳ آبان مشهد مقدس ۱۳۹۴

سید میثم معنوی