نگاهی به کارنامه شورای اصفهان در انتخاب و برکناری شهردار

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از خبرنگار ایسنا، از ابتدای فعالیت شورای چهارم اصفهان، محمدعلی جوادی، مرتضی سقاییان‌نژاد و مهدی جمالی‌نژاد سه گزینه منتخب شوراها بوده‌اند. در این بین سیدمرتضی سقائیان‌نژاد بیش از ۱۲ سال عهده دار این سمت بود و روند برکناری او حواشی زیادی برای شهر اصفهان ایجاد کرد و در نهایت شنبه ۹ خرداد ۱۳۹۴ به دنبال سؤالی در خصوص صدور عنوان مدیر کلی برای مسئول دفتر شهردار اصفهان و قانع نشدن تعدادی از اعضای شورا استیضاح و برکنار شد.

محمدرضا فلاح یکی از اعضای چهارمین دوره شورای اسلامی شهر اصفهان است. او پیش از این ۱۴ سال عضو شورای شهر خوارسگان بوده که از چهار سال پیش به اصفهان الحاق شده است. فلاح سابقه ریاست شورای شهر خوراسگان و نایب رییس شورای اسلامی شهرستان اصفهان را در کارنامه خود دارد. 

وی که از مخالفان برکناری سقائیان نژاد بوده است دراین رابطه می‌گوید:” در عرض یک سال و نیم پس از انتخاب شهردار برخی از اعضای شورا که از سقائیان نژاد درخواست‌های شخصی داشتند و شهردار زیر بار آن نرفته بود شروع به مخالفت با سقائیان نژاد کردند؛ برای مثال ‌یکی از اعضا می‌خواست شوهرش در شهرداری استخدام شود، یکی دیگر می‌خواست بستگان خود را در فلان مسئولیت قرار دهد؛‌ این افراد  شروع کردند چوب لای چرخ شهرداری گذاشتن؛ به برخی لوایح رأی ندادند، مشکلات شهرداری که البته شماری از آن‌ها بحق بود را برملا کردند، برای مثال در مورد عدم شفافیت مالی، فساد اداری و شهر رویاها مواردی مطرح شد.”

تنش میان شهردار اصفهان و شماری از اعضای شورای شهر با صحبت‌های “ندا واشیانی‌پور، سخنگوی شهر اصفهان مبنی بر” شهردار به فسادمالی توجه ندارد” در۷ دی 1393 جدی شد؛ اما اعضای شورای شهر پس از برکناری شهردار هیچ نتیجه‌ای از پیگیری خود درباره این فساد حتی به اعضا ارایه ندادند!

عناوینی مشابه  ” اصغر آذربایجانی، عضو شورای شهر اصفهان: ” مبنای حذف بودجه رسانه‌های شهرداری اصفهان تسویه حساب شخصی نبوده است.”؛ “رضا امینی، رییس شورای اسلامی شهر اصفهان: شورای شهر می تواند با پیگیری قانونی در خصوص شهر رویاها شهرداری را به سمت مراجع قضایی بکشاند”؛ “احمد شریعتی، نائب رییس شورای شهر اصفهان: شایسته‌سالاری مدیریتی در درجه اول مطالبات ما از شهردار بود، متاسفانه شهردار به قول و قرارهای خود با شورای شهر پایبند نبود.” و “عدنان زادهوش، عضو شورای شهر اصفهان: فساد مالی در شهرداری اصفهان همچنان ادامه دارد”؛‌ شایعاتی مبنی بر به کارگیری رییس ستاد انتخاباتی یکی دیگر از اعضای شورای شهر در ریاست سازمان ورزش و استخدام‌های فامیلی، در دوسال نخست شورای شهر مواردی بود که نشان می داد شورا از هدف اصلی خود فاصله گرفته است.

اما چنین شورایی که به گفته فلاح ‌لابی‌گری در آن مثلاً برای کمک به  یک هیئت ورزشی و… یک اقدام عادی است و ساز و کار قانونی برای نظارت بر آن وجود ندارد آیا می‌تواند اصفهان را در مسیر توسعه قرار دهد؟

چهار سال زمان  با چیزی بیش از ۱۱ هزار میلیارد تومان بودجه از سال ۹۲ تا کنون فرصتی بود  که شورای شهر اصفهان می‌توانست بدون برخی حواشی از تمام ظرفیت شهر استفاده کند  که مسلما در زندگی تمام ساکنان این کلان شهر دو میلیونی موثر بود. پرداختن به ماجرای برکناری سقائیان نژاد، باز کردن یک پرونده قدیمی نیست بلکه نگاهی است به کارنامه چهار ساله شورای شهر در مهم‌ترین انتخاب خود و تاکیدی است بر لزوم انتخاب افراد شایسته که برای استخدام همسر و فرزندانشان و غرض ورزی شخصی پا به شورا نگذارند و با این اهداف اقدام به برکناری و انتخاب مدیر شهری نکنند و تنها یک پیام دارد بهترین شهرداران دنیا با شورای ناکارآمد هم ناکام می‌مانند.

آنچه در زیر می‌آید گفت‌وگوی خبرنگار ایسنا- منطقه اصفهان، با محمدرضا فلاح، عضو کنونی شورای شهر اصفهان است که پس از ۱۸ سال فعالیت صرف در شوراهای شهر، از ثبت نام مجدد برای ورود به رقابت‌های انتخابات ۹۶ خودداری کرده است.

*چرا از حضور مجدد در رقابت‌های انتخاباتی شورای شهر اصفهان خودداری کردید؟

من ۱۸ سال عضو شورای شهر بوده‌ام؛ سه دوره در شهر خوراسگان و پس از الحاق خوراسگان به اصفهان در دوره چهارم وارد شورای شهر اصفهان شدم. دلیل نخست برای عدم ثبت نام در رقابت‌های انتخاباتی شورای شهر اصفهان زمانی است که در ۱۸ سال گذشته به دلیل فعالیت در شورا از خانواده‌ام دریغ شد؛ درثانی من تنها عضوی از شورای شهر اصفهان هستم که تنها در شورا فعالیت داشته‌ام و ترجیح می‌دهم در کنار ۱۸ سال فعالیت نظارتی در شورا، فعالیت اجرایی نیز داشته باشم؛ سوم اینکه نتوانستم هزینه تبلیغات را فراهم کنم.

*برای دوره قبل چقدر هزینه کردید؟

سال ۹۲ با سه ائتلاف فرایند مدار،‌ خادمان شهر و سفیران خدمت که ائتلاف افرادی از محله‌های اصفهان بود در انتخابات شرکت کردم؛‌ نزدیک به ۷.۵ میلیون تومان برای تبلیغات ائتلاف فرایند مدار، ‌دو میلیون تومان خادمان شهر، ۵۰۰ هزار تومان سفیران خدمت و دو میلیون تومان نیز هزینه شخصی خودم برای تبلیغات بود؛ جمعاً در حدود ۱۲ میلیون تومان هزینه کردم. البته هزینه بسیار کمی است زیرا کسانی که از من حمایت می‌کردند بیشتر جوانان دانشجو بودند و فی سبیل الله کار می‌کردند.

*با توجه به سابقه ۱۸ ساله شما در شوراها، پارلمان شهری از دوره نخست تاکنون چه تغییری کرده است؟

شوراها ریشه در آموزه‌های دینی ما دارد؛ آیاتی در زمینه تاکید بر مشاوره در قرآن وجود دارد و در روایت ائمه نیز بر مشاوره تاکید شده است اما با وجود تاکید اسلام بر مشاوره، کشورهای غربی در این بخش از ما پیشرفته‌تر هستند و برخی کشورها چیزی در حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ سال سابقه شورایی دارند و با تکیه بر این توانایی کیفیت زندگی خوبی برای شهروندان خود ایجاد و تلاش کرده‌اند از خودرایی فاصله بگیرند. پیش از انقلاب اسلامی نیز شوراها در قالب انجمن شهر فعالیت می‌کردند اما بیشتر اعضای این انجمن‌ها افراد وابسته به حکومت بودند؛ پس از انقلاب یکی از مهم‌ترین اصل‌ها به شورای شهر اختصاص یافت اما شوراها مانند نوزاد ناقص الخلقه به دنیا آمدند زیرا پیش از شوراها باید شورای محلات شکل می‌گرفت و از بطن آن‌ها شورای شهر و شهرستان و… شکل می‌گرفت؛ حلقه مفقوده ما شورای محلات است. در کلان شهرهایی مانند اصفهان، تهران و… ارتباط اعضای شورا با مردم بسیار کمرنگ است؛ خواسته دولت‌های ما از شوراها مشخص نیست و دست شوراها در هر دولتی در کارهای نظارتی بسته‌تر می‌شود. اگرچه عنوان شوراها، شورای شهر است اما همیشه با عبارت شورای شهرداری همراه می‌شود و تاکنون دولتی اهتمام نکرده تا شوراهای شهر را به معنای واقعی محقق کند.

*با توجه به افرادفاقد تخصصی که وارد شوراها می‌شوند، آیا می‌توان اختیارات شورا را به شکلی که می‌فرمایید به تمام شهر تسری داد؟

نباید صورت مسئله را پاک کرد بلکه باید نقص را برطرف کرد. اگر می‌بینیم افراد متعدد با مدارک بی ربط، سلایق و سنین گوناگون به راحتی می‌توانند در شوراها حضور پیدا کنند نشان می‌دهد که قانون باید اصلاح شود. طرحی را به نمایندگان مجلس شورای اسلامی پیشنهاد دادم که افرادی که می‌خواهند عضو شورا شوند حداقل ۵ سال سابقه اجرایی داشته باشند؛اگر کسی می‌خواهد برای مردم شهر تصمیم گیری کند اول باید الفبای امور اداری و اجرایی را بلد باشد نه اینکه حتی در نوشتن یک نامه اداری مشکل داشته باشد و متاسفانه بسیاری از اعضای شورای شهر حتی در نوشتن یک نامه اداری مشکل دارند؛ اعضای شورای شهر مافوق شهردار یا مدیران شهری هستند اما می‌بینیم که یک عضو شورای شهر نه تنها نگارش نامه اداری را بلد نیست بلکه نمی‌داند در سیستم مکاتبات اداری افراد اجازه ندارند به زیردست خود بنویسند احترما خواهش می‌شود؛ اما برخی از اعضا در مکاتبات اداری به گونه‌ای می‌نویسد که یک استاد دانشگاه یا یک دانشجوی ادبیات فارسی از نامه خنده‌اش می‌گیرد و این موارد از نظر من یک عیب است. سابقه اجرایی باعث می‌شود شخصی که وارد شورای شهر می‌شود مسلط بر تمام امور اجرایی و اداری شهر باشد. امیدواریم در مراحل بعدی نقایص قانونی شورای شهر رفع شود و شرایطی لحاظ شود که هر فردی نتواند وارد شورا شود. متاسفانه در گیرو دار تبلیغات سیاسی، بسیاری از افراد به دلیل شهرت وارد پارلمان شهری می‌شوند و این خیانت بزرگی به شهر است زیرا روند تصمیم گیری برای شهر مختل می‌شود.

* اصفهان چقدر از این روند ضربه خورده است؟

به اعتقاد من زیاد؛‌ چهارمین دوره شورای شهر اصفهان ۲۱ عضو داشت، سؤال اینجاست که اگر روی هر یک از این کرسی‌ها یک فرد مسلط به مدیریت چالش‌های شهری و صاحب نظر قرار می‌گرفت شهر و شهروندان سود بیشتری نمی‌بردند؟ کلان شهرها با مشکلات متعددی مواجه هستند و می‌طلبد مردم در انتخاب خود نه تنها برای شورای شهر بلکه در سایر ارکان حکومتی به افرادی رأی دهند که آشنا به مشکلات مردم و به ویژه در شوراها به مشکلات شهری باشند. افرادی باید وارد شورها شوند که متخصص و متدین باشند و شورا را سکوی پرتاب مقاصد بعدی و منافع شخصی نکنند؛ باید به افرادی رأی داد که وقت گذار باشند و تفننی و برای استراحت در جلسات حاضر نشوند؛‌ متاسفانه در کلان شهرها افرادی وارد شورا می‌شوند که درگیری ذهنی شغل اصلی خود را دارند در حالی که کسی باید در شورا حاضر باشد که در خدمت شهر باشد.

*در اصفهان چند نفر تفننی عضو شورای شهر شده‌اند؟

تقریباً ۵۰ درصد اعضا به صورت تفننی در شورای شهر اصفهان شرکت می‌کردند. برخی افراد دو تا سه ساعت مرخصی می‌گیرند و در جلسه علنی شورا حاضر می‌شوند.

*با این تفاسیر چقدر تصمیمات شورای اصفهان تخصصی است؟

پنج کمسیون در شورا وجود دارد که لوایح به آن‌ها ارجاع داده و بررسی می‌شود، سپس در صحن علنی شورا در مورد آن رأی گیری می‌شود. نمی‌گویم که ۱۰۰ درصد کار تخصصی است اما نزدیک ۷۰ درصد کار کارشناسی می‌شود.  عیب بزرگ کمسیون‌های شورای شهر اصفهان نحوه چینش آنها است؛ در شورای خوراسگان چهار کمسیون با هفت عضو اصلی وجود داشت، از این تعداد سه یا چهار نفر اعضای اصلی شورا و مابقی متخصص موضوع بودند؛ کارشناسان مرتبط با فعالیت کمیسیون‌ها با رأی اعضا به عضویت این کمیسیون‌ها در می‌آمدند و حق رأی داشتند تا در مورد موضوعات مختلف هدایت شده عمل شود؛ اما در اصفهان متاسفانه اعضای کمیسیون‌ها تنها اعضای شورا هستند، برای مثال درکمسیون عمران افرادی عضو هستند که عمران نخوانده‌اند.

*جو شورای شهر اصفهان به لحاظ تصمیم سیاسی و اجتماعی چطور بود؟ 

شورای شهر در دوره چهارم با سلایق مختلفی تشکیل شد،‌ اصول گرای سنتی،‌ معتدل و اصلاح طلب، بازیگر،‌ مجری و ورزشکار در شورای شهر اصفهان حضور داشت؛ اما به اعتقاد من مشکل اصلی افزایش  شمار اعضا است؛ هنوز با گذشت ۱۸ سال از تشکیل شورا، فرهنگ شورایی در میان بسیاری از اعضا وجود ندارد، چون اعضای شورای شهر باید از افراد متخصص باشند و کار را با عشق پیش ببرند و به آرای جمع تمکین شود. اما اینکه افراد بخواهند لابی گری کنند و به خاطر یک لایحه،‌ به برخی از اعضای شورا باج دهند، به صلاح شهر نیست.

*چقدر تصویب یک لایحه برای افراد اهمیت دارد؟ آیا لوایح تأمین ‌کننده منافع شخصی اعضا است؟

کمتر پیش می‌آید که لایحه‌ای برای یک عضو شورای شهر منفعت شخصی داشته باشد؛ ‌منفعت شخصی این است که یک عضو شورای شهر قولی به کسی داده باشد و برای عمل به آن تلاش کند تا لایحه‌ای مصوب شود؛ در برخی موارد تصویب یک طرح یا لایحه شخصی نیست اما سرنوشت یک جریان در آن نهفته است؛ در انتخاب شهردار این مورد زیاد دیده می‌شود، جریانی می‌خواهد شهردار مورد نظر خود انتخاب شود، بنابراین لابی گری‌های صورت می‌گیرد و به افراد قول‌هایی می‌دهند؛ برای مثال به یک عضو می گویند اگر به شخص مورد نظر جریان رأی دهد یک معاون،  شهردار یک منطقه یا رییس یک سازمان را می‌تواند انتخاب کند؛ برای برداشتن شهردار نیز چنین روالی وجود دارد. این لابی گری‌ها در شوراها عادی شده است.

*در شورای شهر اصفهان چقدر این موضوع وجود دارد؟

وجود دارد؛ البته در اکثر لوایح که مرتبط با مسائل شهری است چنین روندی دیده نمی‌شود اما در مسائل حساس، مثل انتخاب شهردار یا برداشتن شهردار؛‌ یا برخی از اقدامات و لوایحی که مطرح می‌شود مثل برگزاری جشنواره فیلم کودک، ‌لابی گری می‌شود که این جشنواره در اصفهان باشد یا نباشد. یا مثلاً برای کمک به یک خیریه خاص، مسجد، حسینه یا یک هیئت ورزشی چنین اقدامی صورت می‌گیرد.

*چقدر می‌توان از کرسی شورای شهر اصفهان سوء استفاده کرد؟

متاسفانه در میان مردم شورای شهر یک تعریف و در میان برخی مسئولان و اعضا تعریفی دیگری دارد؛ افراد فکر می‌کنند عضویت در شورا شغل است در صورتی که بر اساس قانون شغل محسوب نمی‌شود. برخی برای ورود به شورای شهر هزینه‌های قابل توجهی می‌کنند در انتخابات سال ۹۲ در اصفهان یکی از داوطلبان بیش از ۱۰۰ میلیون تومان برای تبلیغات هزینه کرده بود. اما این افراد پس از ورود باحق الزحمه ماهیانه ۲.۵ میلیون تومانی رو به رو می‌شوند و می‌بیند سود چندانی نکرده‌اند. عده‌ای با جریانات سیاسی وارد شوراها می‌شوند تا پارلمان محلی را به دست گیرند، در این صورت می‌توانند شهردار را انتخاب کنند و به دنبال آن شهرداران ‌۱۵ منطقه و روسای ۱۵ سازمان را خودشان چینش کنند و نهایت جریان مورد نظرشان روی شهر حاکم می‌شود که قطعاً در سایر انتخابات‌ها نیز تأثیر گذار است؛ برای این دسته منفعت‌های سیاسی و کلان اهمیت دارد. شماری از افراد شوراها را سکوی پرتاب خودشان می‌دانند؛ عضو شورا می‌شوند تا با استفاده از شهرتی که در شورا به دست می‌آورند در انتخابات مجلس شرکت کنند. مشکل اصلی اما با دلال‌های شورا است؛ افرادی که می‌آیند تا از رانت شورای شهر و شهرداری استفاده کنند برای پیشبرد مسائل اقتصادی؛ تمام اطلاعات یک شهر در اختیار شورای شهر قرار می‌گیرد؛ چه کسانی از این اطلاعات مطلع می‌شود؟ اعضای شورای شهر؛‌ برای مثال من مطلع می‌شوم که قرار است خیابانی احداث شود، در جریان احداث این خیابان قطع به یقین املاک مجاور ارزش افزوده پیدا می‌کند و برخی از اعضای شورای شهر اصفهان از این فرصت استفاده می‌کنند و اطلاعات پروژه را در اختیار نزدیکان خود قرار می‌دهند و در نتیجه افرادی که واقعاً نیازمند هستند و زندگیشان به واسطه این خیابان می‌تواند متحول شود بی نصیب می‌مانند. وجود این فرصت طلب‌ها در شورای شهر مضر است. شوراها مشکلی با ورود اصلاح طلب و اصول گرا ندارند اما منفعت طلب‌ها مضر هستند نه تنها در شوراها بلکه در هر مسندی؛ متاسفانه به دلیل عدم آگاهی مردم برخی از این افرد به شورا ورود پیدا می‌کنند.

*چقدر این موضوع در شورای شهر اصفهان نمود دارد؟

مردمی که با شورای شهر مرتبط هستند و اعضای شورا را رصد می‌کنند از وجود این افراد مطلع می‌شوند و اطلاع رسانی می‌کنند، اما در جریانات انتخابات مجدد افرادی فریب تبلیغات را می‌خورند؛ این مسئله عادی است و ما در تمام انتخابات‌ها نمونه‌های آن را می‌بینیم. رسانه‌ها باید در این زمینه اطلاع رسانی و لحظه به لحظه فعالیت اعضای شوراها را رصد کنند و به اطلاع مردم برسانند.

*چقدر نظارت روی اموال اعضای شورای شهر اصفهان می‌تواند در این زمینه مؤثر باشد؟

چنین اقدامی بسیار نیاز است؛ اموال اعضای شورا باید مشخص باشد و در پایان هر دوره رصد شود.

*چقدر به نظارت خارجی روی عملکرد اعضای شورا نیاز است؟

نظارت بر عهده مردم است؛ عیبی که مردم ما دارند این است که در انتخابات شرکت و نماینده خود را انتخاب می‌کنند اما چهار سال او را رها می‌کنند. من به عنوان یک شهروند اگر نماینده‌ای را انتخاب کردم باید هر لحظه با او در تماس  باشم و حتی طرح برنامه‌های خودم را در اختیار او بگذارم. شهر نباید تنها توسط شورای شهر اداره شود بلکه مردم هم باید در این زمینه دخیل باشند.

*در نهایت موارد بسیاری از دلالی‌ها، لابی گری ها و … از دید مردم پنهان می‌ماند برای آن چه راه حلی وجود دارد؟

متاسفانه قانون خاصی برای آن وجود ندارد،‌ من معتقدم چون سیستم شهرداری تحت نظر وزارت کشور است، شهرداری باید در قبال وزرات کشور و سازمان بازرسی جوابگو باشد و برای این موارد وزارت کشور باید چهارچوبی فراهم کند. باید توجه داشت که وقتی افراد وارد شورای شهر می‌شوند نمی‌توانند علناً از موقعیت خود سوء استفاده کنند و زیر ذره بین هستند اما می‌توانند زمینه را برای دیگران فراهم کنند. ضرب المثلی است که می‌گوید “دو چیز را برای دوستت بخواه ولی برای خودت نخواه، ‌مسئولیت؛ اگر من مسئولیتی داشته باشم نمی‌توانم از آن سوء استفاده کنم اما اگر دوستم مسئول بود می‌توانم او را برای رسیدن به هدف خودم تحت فشار بگذارم؛ اعضای شورا علناً نمی‌توانند تخلفی داشته باشد در حالی که می‌توانند شهردار را تحت فشار بگذارند،‌ اگر تخلفی در مجموعه شهرداری صورت بگیرد باید با شهردار برخورد شود، اگر اعضای شورای شهر اصفهان تلاش کنند نزدیکان خود را وارد شهرداری کنند این شهردار است که باید تا حدی قدرت داشته باشد که بگوید من شهردار شورای شهرم نه شخص. اما اگر شهردار مشکل داشته باشد و تنها به فکر سمت خود باشد گاهی باج‌هایی به برخی از اعضای شورا می‌دهد که کسی متوجه آن نمی‌شود.

*چنین اتفاقاتی در جریان برکناری شهردار سابق افتاد؟ شما موافق استیضاح شهردار بودید یا مخالف؟

انتخاب شهردار سابق یک روایت و برکناری او روایت دیگری است؛ سقائیان نژاد مدیری بسیار توانمند، صاحب نفوذ در پایتخت و فوق العاده با درایت و مقتدر است؛ اما به جهت تجربه‌ای که در شورای شهر داشتم معتقدم صلاح نیست یک فرد اجرایی بیش از دو دوره برای یک سمت انتخاب شود. انتخاب شهردار برای شهر مانند انتخاب یک راننده اتوبوس برای سفر است، راننده‌ای ماهر است که اتوبوس را از مسیر درست به مقصد هدایت می‌کند و سقائیان نژاد راننده خوبی بود؛ اقدامات عمرانی خوبی در دوره او انجام شده بود و ‌مترویی که امروز در حال بهره برداری و به ثمر رسیدن است در زمان مدیریت او اجرا شد؛ اما عیوبی هم داشت که نمی‌توان آن را کتمان کرد. در سال ۹۲ در جریان انتخاب شهردار در نهایت دو گزینه مطرح شد،‌ یکی سردار صبوری، معاون سپاه کشور و دیگری سقائیان نژاد؛ به نظر می‌رسید اکثر آرای شورا با صبوری باشد، اما صبوری روز آخر از قبول شهرداری سرباز زد؛ ۱۳ نفر از دوستان پیش از این با سقائیان نژاد بسته بودند و درنهایت او رأی آورد. تجربه من می‌گفت هر کسی که می‌خواهد شهردار شود اگر تخلفات مالی یا مشکل دیگری نداشته باشد باید تا لحظه آخر از او حمایت کرد. سقائیان نژاد رأی آورد. در عرض یک سال و نیم بعد برخی از اعضای شورا که از شهردار درخواست‌های شخصی داشتند و شهردار زیر بار آن نرفته بود شروع به مخالفت با سقائیان نژاد کردند؛ ‌برخی اعضا می‌خواستند یکی از بستگان خود را در فلان مسئولیت قرار دهند و… اگر مصداق‌های بیشتری گفته شود این اعضا مشخص می‌شوند. این افراد با سایر اعضایی که مخالف شهردار بودند دست دادند و در نهایت ۱۳ نفر شدند اما ‌استیضاح شهردار به ۱۴۴ رأی نیاز دارد و شروع کردند چوب لای چرخ شهرداری گذاشتن؛ به برخی لوایح رأی ندادند، مشکلات شهرداری که البته شماری از آن‌ها بحق بود را برملا کردند، برای مثال در مورد عدم شفافیت مالی، فساد در شهرداری و شهر رویاها مواردی مطرح شد. در نهایت این ائتلاف ۱۳ نفره به دنبال یک رأی برای استیضاح شهردار می‌گشتند. من به سقائیان نژاد رأی نداده بودم با این حال او را فرد مقتدر و توانمندی می دانستم؛ الان قم را ببینید،‌ علما به ایشان علاقه دارند، بدهی‌های شهرداری رفع شده و آقای محمدی گلپایگانی از سوی مقام معظم رهبری ویژه از آقای سقائیان نژاد تقدیر کرد. مشکلاتی که به عنوان ایراد مطرح بود را می‌شد به سادگی برطرف کرد. اگر عدم شفافیت در مورد عملکرد برخی مدیران شهرداری اصفهان مطرح بود شورا باید شفاف سازی می‌کرد اما شورای شهر اصفهان نمی‌توانست در بحث فساد مالی وارد شود و سازمان بازرسی باید به این مسائل ورود پیدا کند. اگر فساد مالی شخصی در شهرداری برای ما مشهود بود باید از شهردار می‌خواستیم که با آن فرد برخورد کند و در نهایت این مراجع قضایی هستند که باید به این موارد رسیدگی کنند. این ۱۳ نفر با من در خصوص استیضاح شهردار صحبت کردند اما وقتی من دیدم برخی با غرض شخصی این کار را دنبال می‌کنند از اقدام آن‌ها حمایت نکردم. شماری از این افراد با شهردار سابق مشکلات شخصی داشتند و بحث مشکلات مدیرتی مطرح نبود. در نهایت در لحظه آخر یکی از هشت عضو حامی شهردار به استیضاح رأی داد. سؤال اینجاست نتایج رسیدگی به فسادی که در مورد آن صحبت می‌شد کجاست؟ اعضایی که در مورد فساد در شهرداری صحبت می‌کردند چرا آن را پیگیری نکردند؟ من به عنوان عضوی از شورای شهر اصفهان گزارشی در این خصوص ندیدم!

*با توجه به مسئله استیضاح، جمالی نژاد می‌توانست اقتدار سقائیان نژاد را در مورد خواسته‌های شخصی اعضای شورای شهر اصفهان داشته باشد؟ برای مثال برادر همسر یکی از اعضای شورای شهر اصفهان پس از برکناری شهردار سابق در یک سمت مدیریتی قرار گرفت!

خیر.این چیزی نیست که پنهان باشد. مثالی که  مطرح کردید کاملاً واضح است؛ سقائیان نژاد زیر بار این درخواست نمی‌رفت،‌ اگرچه این فشار از سوی یکی از اعضای شورای شهر اصفهان بود اما سقائیان نژاد اهمیتی به آن نمی‌داد و در نهایت این فرد به مخالفان شهردار سابق پیوست. در ارتباط با اقتدار شهردار من به عنوان یک شهروند فارغ از اینکه شهردار چه کسی است این سؤال را می‌پرسم که وقتی مثلا یک عضو شورا می‌گوید این شخص را بگذارید مثلا روابط عمومی در شهرداری با ۸۰۰۰ نیرو کسی  قوی‌تر از این فرد نبوده است؟ من معتقدم افراد توانمندتر با تحصیلات مرتبط در شهرداری اصفهان برای احراز این سمت وجود دارند.

*شماری از اعضای شورا در شهرداری اصفهان نفوذ دارند؟

بله.

* این رویه چقدر برای شهر مشکل ایجاد کرد؟ ما تماس‌های زیادی داریم از خود مجموعه شهرداری  که گلایه دارند از مسئولانی که سفارشی سمت گرفته‌اند و مجموعه را با مشکل مواجه کرده‌اند، حتی تماسی داشتیم مبنی بر اینکه یکی از اعضای شورای شهر با تبانی که با چند نفر دیگر داشته مکان احداث شهرک مبل از منطقه رهنان را به شهرک امیر کبیر منتقل کرده است.

یک مثال عامیانه می‌زنم؛ شورای شهر باید به یک مقصد برسد؛ اتوبوسی را در نظر بگیرد با مسافرانی که هر کدام روی یک صندلی نشسته‌اند؛ اولین وظیفه شورا انتخاب شهردار است،‌ راننده‌ای که انتخاب می‌شود باید در رانندگی تبحر داشته باشد؛ در انتخاب شهردار باید کارشناسی و دقیق وارد شویم، تا اگر خواستیم روی این صندلی نیم ساعت بخوابیم دغدغه نداشته باشیم. راننده باید مقتدر باشد،‌ تصور کنید یکی از مسافران بلند شود بگوید بیشتر گاز بده من عجله دارم، راننده هم قبول کند،‌ یکی از مسافران بگوید در لاین میانی رانندگی کن من از گاردریل‌ها خوشم نمی‌آید،‌ یکی بگوید اینجا نگهدار من کاردارم؛ مطمئناً با این روند در رسیدن به مقصد مشکل ایجاد و همه ناراضی می‌شوند. ‌اما اگر راننده مقتدر باشد در مقابل خواسته نامعقول مسافران می‌ایستد و می‌گوید من  متوقف نمی‌شوم مگر اینکه همه مسافران توافق کنند. ما در شورای شهر رأی می‌دهیم، و قتی اکثریت بگوید نگهدار، راننده موظف است توقف کند. فرض کنید شهردار فقط به دنبال میز نباشد و آدم محجوبی باشد که بخواهد دل همه را به دست بیاورد و به خواسته هر کسی بگوید چشم؛ باز هم این شهر به مقصد نمی‌رسد. از این جهت است که می گویم باید شهرداری مقتدر، کارآزموده، متخصص و توانمند انتخاب کنیم که در چهارچوب نظارتی شورای شهر اصفهان فعالیت کند. در مقابل مخالفت اعضای شورای شهر اصفهان در چهارچوب نظارت مقاومت نکند اما در مقابل دخالت چشم نگوید.

*با مباحثی که مطرح شد بهتر نیست شهردار با رأی مردم انتخاب شود؟

اگر رأی گیری شود هرکسی می‌تواند شهردار شود. مثلاً فردی که حداقل شرایط را برای شهرداری دارد و در شهر هم مشهور است با بالاترین رأی وارد شورا می‌شود؛ آیا اعضای شورای شهر می‌توانند بگویند این فرد شهردار نباشد؟ این بزرگترین خیانت به شهرها است. اگر قرار باشد انتخاب توسط مردم باشد باید بسترها فراهم شود. بنابراین بهتر است شهردار همچنان از سوی اعضای شورای شهر انتخاب شود.

*آیا هنوز اعضای شورای شهر اصفهان برای برکناری شهردار ائتلاف دارند؟

الان خیر؛ پس از سقائیان نژاد گروه‌ها و لابی‌ها از هم پاشیده شد و هر کسی به تشخیص خودش رأی می‌دهد، در موارد اندکی لابی گری می‌شود که بیشتر در موارد شهری است؛ مثلاً برای ایجاد فضای سبز در یک منطقه.

*قدرت در شهر دست چه کسی است؟

قدرت نظارتی دست شورا و اجرا دست شهردار است.

*این شورای که مطرح شد می‌تواند روی اجرا هم تأثیر بگذارد؟

الان خیر،‌ زیرا اتحاد و همبستگی میان اکثریت اعضای شورا وجود ندارد. مسائل اجریی دست شهردار است و اعضا نمی‌توانند در کار شهردار دخالت کنند.

*خروجی شورای شهر اصفهان برای چهارمین دوره شورای شهر قابل قبول بود؟

برای شخص خودم چندان مطلوب نبود، شورای شهر اصفهان در چهارمین دوره کار زیادی انجام داد اما مطلوب من نبود؛ کار انجام شد اما با توجه به ظرفیت شهرداری و شهر اصفهان بیش از این می‌توانستیم کار کنیم اما متاسفانه وارد گیرو دار مسائل سیاسی و حاشیه‌ای شدیم و بسیاری از کارها انجام نشد یا ابتر انجام شد. باید بهتر کار می‌کردیم.  در کل امیدوارم پرسنل شهرداری در هر دوره‌ای عاشقانه کار کنند، تکریم ارباب رجوع موجب برکت برای سازمان می‌شود اما در سیستم‌های اداری ما این طور نیست. پرسنل شهرداری باید بدانند پولی که هر ماه به عنوان حقوق دریافت می‌کنند به صورت مستقیم از سوی مردم تأمین می‌شود. 

در خصوص شورای آینده هم توصیه می‌کنم افراد شعارهایی ندهند که نتوانند آن را عملی کنند زیرا موجب بی اعتمادی و بدبینی مردم می‌شود. شعاری بدهند که محقق شود و اگر نمی‌توانند برای شورای شهر وقت بگذارند به این عرصه ورود نکنند هرچند تخصص داشته باشند. سعی کنند در مسائل شهری تخصصی کار کنند و از مسائل حزبی و گروهی فاصله بگیرند. ما به شورای انقلابی نیاز داریم. مردم هم باید در انتخابات با دقت، درایت و تحقیق رأی بدهند؛ روایت داریم که اگر به شخصی به عنوان یک رهبر یا یک نماینده رأی دادیم در محاسن و معایبش شریک هستیم. نباید فکر کنیم تنها وظیفه ما رأی دادن است تا وقتی منتخب ما مسئول است ما هم مسئولیم. افرادی باید وارد شورای شهر اصفهان شوند که متخصص، متعهد و پاک دست باشند و دنبال منافع شخصی و گروهی نباشند.

 اگرچه بازیگران، خوانندگان و ورزشکاران افراد خوب و مورد احترامی هستند اما برای خدمت در عرصه دیگری ساخته شده‌اند. کسی که بازیگر یا مجری است باید در صدا و سیما موفق عمل کند ورزشکار باید در میادین ورزشی افتخار آفرینی کند. شورای شهر نیاز به افرادی دارد که طرح و برنامه داشته باشند و مجدانه پیگیر برنامه‌های خود باشد، امیدوارم مردم انتخاب آگاهانه داشته باشند. متاسفانه اصفهان دیگر نصف جهان نیست، این شهر در دوران صفویه نصف جهان بود. امیدورام در آینده از نصف جهان تنها طراحی سالن اجلاس باقی نماند. ما اصفهانی هستیم و نمی‌توانیم هر روز جان کندن این شهر را ببینم. زاینده رود خونی است که باید در رگ این شهر جاری باشد و همه ما به ویژه نمایندگان مجلس باید پیگیر این موضوع باشند.

انتهای پیام