طلاق عاطفی بحرانی فرا روی خانواده ها

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از  راه آرمان؛ دانستن مختصر اطلاعاتی از پدیده ای که دامنگیر بسیاری از خانواده ها است ضروری به نظر می رسد. در این نوع طلاق زن و شوهر عواطف خود را از یکدیگر دریغ می دارند و روی از هم بر می تابند،زیرا اعتمادشان به یکدیگر و جذابیتشان برای هم به پایان رسیده است.

به تعبیر دیگر سکوت و بی تفاوتی فضای خانه را پر می کند و هم اتاقی جای همسری را می گیرد.حرفی برای گفتن و شوری برای ادامه زندگی نیست اما شاید باورهای غلط فرهنگی،فشارهای اقتصادی و ترس از تنها ماندن،انسان را در جریان زندگی وادار به ادامه می کند.

طلاق عاطفی معمولا تدریجی است و در پی ناکامی های مکرر و عدم ارضای خواسته های روانی،مالی،فرهنگی و..خودنمایی می کند.
آنچه مسلم است اینکه در طلاق عاطفی یا طلاق پنهان زوجین فقط در خانه حضور فیزیکی دارند و ظاهرا زیر یک سقف زندگی می کنند ،اما هیچ رابطه عاطفی و احساسی با یکدیگر ندارند و این خانواده مملو از عیب جویی های متقابل زن و شوهر است. این نوع از طلاق در هیچ کجا به ثبت نمی رسد و نمود عینی ندارد، اما مهمترین نوع طلاق است که کودکان زیادی از آن رنج می برند.

در چنین خانواده هایی یک تشنج روانی حکم فرماست. این قطع روابط عاطفی عوامل پنهان و ناگفته های بسیار دارد.این طلاق عاطفی که در خیلی از خانواده ها وجود دارد را نباید دست کم گرفت .بسیاری از خانواده ها مشکلات زندگی زناشویی را به دست گذر زمان می دهند که به گفته خودشان بعدا درست می شود ،بعدا با آمدن فرزند بهبود پیدا می کند ،اما بی اهمیت جلوه دادن مشکلات و مسائل و موکول کردن آنها به گذشت زمان می تواند سایه مشکلات را گسترده تر کند.
در این شرایط بیشترین آسیب به روح و روان فرزندان وارد می شود و آنها هستند که باید این شرایط را تحمل کنند .در این اوضاع نابسامان کودک قربانی تسویه حساب های والدین می شود.کودکان طلاق عاطفی اگر چه در ظاهر سالم بمانند و به معضلات اجتماعی از قبیل جرایم و جنایات، مواد مخدر و الکل و غیره کشیده نشوند،شادی و سرزندگی خود را از دست می دهند و مسلما نمی توانند پدر و مادرانی بهتر از پدر و مادران خود برای فرزندانشان باشد.

این کودکان در شرایط پیش آمده زندگی خود احساس تنهایی ،سرخوردگی و بی پشتوانگی می کنند.هنگامی که پدر و مادرنسبت به یکدیگر خصومت می ورزند و توهین می کنند،فرزندان رنج می کشند این به آن دلیل است که ماهیت ازدواج یا طلاق نوعی”بوم  سازگاری عاطفی”برای کودکان درست می کند. همان گونه که درخت در محیطش تحت تاثیر کیفیت هوا، آب و خاک قرار دارد، سلامت عاطفی کودکان نیز توسط کیفیت روابط خصوصی موجود در محیط او مشخص می شود.

در واقع طلاق های عاطفی و کشمکش های دائمی پدر و مادر عوارض منفی بیشتری برای بچه دارد تا طلاق های قانونی ،چرا که در طلاق های عاطفی و پنهان روحیه بچه هر روز تضعیف می شود.اختلافات زناشویی که  دائما هم تکرار می شوند، تاثیری عمیق بر سلامت جسمانی و عاطفی کودکان و نیز توانایی آنها در سازگاری با همسالانشان می گذارد. داده ها نشان می دهد کودکانی که والدینشان در زندگی مشترک دارای ویژگیهای انتقاد،حالت تدافعی و توهین بوده اند ،به احتمال بیشتری رفتارهای ضد اجتماعی دارند و نسبت به همبازی هایشان خشونت می ورزند.

علت این است که این دسته از کودکان در زمینه سازگاری با دیگران سرمشق خوبی ندارند.والدینی که دائما با یکدیگر در حال تضاد و کشمکش هستند خسته،پریشان و افسرده اند و نمی توانند در تربیت فرزندانشان نقش  موثری داشته باشند.در واقع فشار زندگی کردن با اختلاف های پدر و مادر می تواند بر دستگاه عصبی خودکار (اتونومیک)نوزاد و در نتیجه توان سازگاری کودک تاثیر بگذارد.

پس پدران و مادران عزیز به یاد داشته باشید شاید بارها و بارها فرزند شما در دل خود آرزوی جدایی شما را داشته است تا شاید جنگ و جدال بی نتیجه تان برای همیشه خاتمه یابد.
برای اینکه خانواده های ما دچار این معضل بزرگ نشوند یا اوضاع از این که هست بحرانی تر نشود رعایت نکاتی ضروری به نظر می رسد:
یادگیری نحوه برقرار کردن ارتباط موثر در درون خانواده، حفظ حریم خصوصی هر فرد در خانواده، براورده شدن نیازها در محدوده خانواده،گذشت زن و شوهر نسبت به همدیگر نه فقط گذشت یکی از طرفین و به قول معروف سنگ زیرین آسیاب شدن، پایین اوردن سطح توقعات، صحبت کردن در فضای مناسب به دور از مشاجره به جای سکوت طولانی، مراجعه به مشاور از جمله راهکارهای مواجهه با این پدیده هستند و علاوه بر اینها در سطح کلان باید در نهادهای مدنی اعتماد و عاطفه مثبت را از طریق رسانه ها برانگیخت و فضای زیستی برون و درون خانه را بهبود بخشید.

پی نوشت:طلاق-پژوهشی در شناخت واقعیت  و عوامل آن،تهران-انتشارات دانشگاه