امام جمعه فقید قزوین؛ خبری که ۳۰ سال قبل رسانه ای کرد

عصر ایران؛ مهرداد خدیر – نام امام جمعه فقید قزوین که دیروز درگذشت با دو واقعه مهم سیاسی در تاریخ معاصر ایران گره خورده است و به این بهانه می توان به این دو موضوع اشاره کرد.

آیت الله هادی باریک بین البته جدای این دو رخداد هم در زمره بقیه السیف چهره های شاخص روحانیت انقلابی شناخته می شد و در ردیف امامان جمعه ای بود که غالب آنها به عنوان «شهید محراب» شهرت یافتند.

 او عضو مجلس خبرگان قانون اساسی هم بود و از این حیث نیزدر ردیف نخست به حساب می آمد و نام او در کنار آیات طاهری، صدوقی، مدنی، دستغیب و جمی به عنوان نسل اول امامان جمعه که رابطه نزدیک تری با مردم داشتند و تنها صدای حکومت نبودند و در انتخابات هم در معرض رأی قرار می گرفتند و به خبرگان راه می یافتند.

آن دو واقعه اما یکی استان شدن قزوین در تیر ۶۷ بود که البته در پی یک تنش رخ داد و با این حال آیت الله باریک بین در زمره حامیان استان شدن قزوین به حساب می آمد. پیش از آن قزوین به رغم سابقه تمدنی و پایتختی شهری از استان زنجان بود و پس از آن قزوین نام استانی جدید شد و شهر قزوین هم مرکز استان.

واقعه دیگر که شاید از خاطره ها رفته اما اعلام عمومی و اصطلاحا رسانه ای کردن مصوبه مجلس خبرگان در انتخاب آیت الله حسینعلی منتظری به قائم مقامی رهبری بود.

پس از آن که مجلس خبرگان اول در سال ۱۳۶۴ آیت الله منتظری را به عنوان قائم مقام رهبری انتخاب کرد اول بار آقای باریک بین بود که درنماز جمعه قزوین این تصمیم را علنی کرد و روزنامه صبح آزادگان نیز روز بعد با تیتر درشت و سبز رنگ این نقل قول را در صفحه اول انعکاس داد.

این اول بار که روزنامه ای در «تیتر یک» خود از رنگ سبز استفاده می کردو بعدتر نیز در این رنگ و اندازه تکرار نشد.

در قانون اساسی البته عنوان «قائم مقام رهبری» لحاظ نشده و تصمیم یا مصوبه خبرگان در واقع برای غافل گیر نشدن در روز مبادا بود و چه بسا نباید هم رسانه ای می شد اما آقای باریک بین در نماز جمعه خبر داد و روز بعد نیز چنان که گفته شد به عنوان تیتر اول روزنامه و با رنگ متفاوت در صفحه نخست «صبح آزادگان» نشست.

 روزنامه ای که هر چند از امکانات روزنامه آیندگان سابق استفاده می کرد اما نه مانند کیهان و اطلاعات «عمومی» بود و نه مثل روزنامه جمهوری اسلامی به حاکمیت منتسب بود.

پس از آن بیش از ۲۰۰ نماینده مجلس شورای اسلامی در ۱۷ آذر ۱۳۶۴ در نامه ای این انتخاب را تبریک گفتند و صدا و سیما هم در بخش های خبری رسمی عنوان «قائم مقام رهبری» را به کار می برد و کسی یادآور نشد این عنوان اساسا در قانون اساسی وجود خارجی ندارد و «قائم مقام» درغیاب معنی دارد.