لیله الرغائب، شب نزول فرشتگان برای عرضه رحمت الهی

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از دلگان پرس، حجت الاسلام والمسلمین نجف بامری کارشناس مذهبی و استاد حوزه علمیه یادداشتی به مناسبت شب لیله الرغائب به این پایگاه خبری ارسال کرده است:

لیله الرغائب (نامی عربی به معنی: شب بخشش بسیار) به نخستین شب جمعهٔ ماه رجب گفته می‌شود.
در آموزه‌های  اسلامی آمده است که در این شب فرشتگان بر زمین نزول می‌کنند تا رحمت الهی را به جامعه بشری عرضه نمایند، لیله الرغائب در سراسر جهان اسلام گرامی داشته می‌شود.
 به نقل از پیامبر اسلام اعمالی برای این شب ذکر شده‌است:
روز پنج شنبه اول ماه رجب در صورت  امکان و بلا مانع بودن روزه گرفته شود. چون شب جمعه شد مابین نماز مغرب و  عشا دوازده رکعت نماز اقامه شود که هر دو رکعت به یک سلام ختم می‌شود و در هر رکعت یک مرتبه سوره حمد، سه مرتبه سوره قدر، دوازده مرتبه سوره توحید خوانده شود.
چون دوازده رکعت به اتمام رسید، هفتاد بار ذکر «اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ الاْمِّیِّ وَعَلی آلِهِ» گفته شود. پس از آن در سجده هفتاد بار ذکر «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَهِ وَالرُّوحِ» گفته شود. پس از سر برداشتن از سجده، هفتاد بار ذکر «رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ اِنَّکَ اَنْتَ الْعَلِیُّ الاَعْظَمُ» گفته شود. دوباره به سجده رفته و هفتاد مرتبه ذکر «سُبُّوحٌ قُدّوُسٌ رَبُّ الْمَلائِکَهِ وَالرُّوحِ» گفته شود.

در اینجا می‌توان حاجت خود را از خدای متعال درخواست نمود.
 پیامبر اسلام در فضیلت این نماز گفته‌است که:
کسی که این نماز را بخواند، شب اول قبرش خدای متعال ثواب این نماز را با  زیباترین صورت و با روی گشاده و درخشان و با زبان فصیح به سویش می‌فرستد. پس او به آن فرد می‌گوید: ای حبیب من، بشارت بر تو باد که از هر شدت و سختی نجات یافتی. میّت می‌پرسد تو کیستی؟ به خدا سوگند که من صورتی زیباتر از تو ندیده‌ام و کلامی شیرین تر از کلام تو نشنیده‌ام و بویی، بهتر از بوی تو نبوئیده‌ام. آن زیباروی پاسخ می‌دهد: من ثواب آن نمازی هستم که در فلان شب از فلان ماه از فلان سال به جا آوردی. امشب به نزد تو آمده‌ام تا حق تو را ادا کنم و مونس تنهایی تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دمیده شود و قیامت بر پا شود، من سایه بر سر تو خواهم افکند.
نجف بامری