حضور زنان در ورزشگاه ها یک مطالبه ملی است

رئیس کمیته ملی المپیک در آستانه افتخارآفرینی ایران در بازی های آسیایی جاکارتا امیدوار است تا عملکرد ملی پوشان بتواند رضایت مردم را جلب کند.
به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از اعتدال، منطقی، به دور از وعده های عوام فریبانه و کاملا آگاه. دغدغه ای دارد که اگر ادامه دار باشد می تواند پیام های خوبی را برای بانوان به ارمغان بیاورد؛ ورود بانوان به ورزشگاه ها.
چند روز پیش از بازی های آسیایی در خیابان سئول در دفتر کارش. سوالات را خوب گوش می کرد و با دقت جواب آن ها را می داد. در طول مصاحبه تمام تلاشش را کرد تا وعده ای ندهد که در آینده نتواند آن را انجام دهد حتی وقتی از او پرسیدیم پیش بینی تان از جایگاه ایران و مدال آوری چیست، این واکنش را نشان دارد:” آقای سجادی که گفته اند از دوره قبل بیشتر مدال می آوریم.” او درباره دستور رییس جمهور برای ورود بانوان به ورزشگاه ها هم چنین واکنشی نشان داد:” از کسانی که مانع شده اند، بپرسید!”.
سیدرضا صالحی امیری – رییس کمیته ملی المپیک که فقط ۶ ماه است بر کرسی آن تکیه زده اکنون و در آستانه شروع هجدهمین دوره بازی های آسیایی و اعزام ملی پوشان به جاکارتا در گفت و گویی تفصیلی با جی پلاس، به تشریح آخرین وضعیت کاروان ایران و تمام حرف و حدیث های مرتبط با نحوه اختصاص سهمیه ها و برنامه های کمیته ملی المپیک برای حضور چشمگیر فرهنگی و ورزشی در این رقابت ها پرداخت که حاوی نکات شنیدنی زیادی است.
** مهمترین و برجسته ترین اقدام های کمیته ملی المپیک برای سازماندهی کاروان ورزشی ایران و حضور موفق تر از گذشته در بازی های آسیایی، چه بود و فرآیند گزینش ورزشکاران و مربیان چگونه انجام شد؟
درباره کاروان از یکسال گذشته فعالیت هایی آغاز شده بود اما از اولین هفته ورود ما به کمیته المپیک، به اتفاق همکاران مختلف، کار را به صورت تشکیلاتی، سازمان یافته و منسجم آغاز کردیم. اولین اقدام پس از مشورت با هیات اجرایی، وزیر ورزش و دیگر مشاورین، انتخاب نصرالله سجادی را به عنوان سرپرست کاروان اعزامی بود. پس از انتخاب سرپرست کاروان، آن چیزی که در وهله اول مهم است این بود که ما بتوانیم دو اصل و استراتژی را در پیش بگیریم. اولین مورد عدالت در گزینش ورزشکاران اعزامی و پرهیز از هرگونه حاشیه بود تا از هر گونه تخریب احتمالی چهره های ورزشی جلوگیری شود. امروز می توانم شهادت بدهم که صد درصد در انتخاب ورزشکاران اعزامی رعایت استانداردها و مکانیزم های دقیق انتخاب بر اساس ظرفیت ها، لیاقت ها و توانمندی ها انجام شده و هیچ گونه متغیر بیرونی برای مداخله در فرآیند انتخاب وجود نداشت.
 معیار انتخاب ورزشکاران برای جاکارتا بدون متغیر مداخله گر خارجی
بنده و وزیر محترم ورزش صادقانه یک نفر را برای اضافه کردن به این لیست توصیه نکردیم و نخواهیم کرد. شفاف سازی، مهم ترین مساله ای است که من در کمیته ملی المپیک دنبال می کنم به این معنا که همه چیز در یک بستر شفاف و شیشه ای قابل رویت باشد؛ از بودجه تا انتخاب، اعزام و .. . معتقدم اگر این کارها را انجام بدهیم، خیلی از چالش های ما به شدت کاهش پیدا می کند و خوشبختانه این اتفاق افتاد.
بنابراین، انتخاب بر مدار کار کارشناسی و بدون متغیر مداخله گر خارجی و دومین اصل هم ایجاد فضای ثبات و آرام برای رسیدن به اهداف بلند و متعالی که در ورزش قهرمانی داریم. شما بهتر می دانید معمولا در چنین بستری که یک کاروان ۷۰۰ نفری در آن حضور دارند، بحث های حاشیه ای و مخالف زیادی شنیده و بعضا متن فراموش می شود. لذا تلاش کردیم در یک بستر کاملا حرفه ای انتخاب ها انجام شود آن هم با رعایت عدالت در انتخاب؛ به اضافه اینکه در فضای با ثبات و آرام باشد و البته بدون تنش. 
در حال حاضر اعزام ها از چهارشنبه دو هفته قبل همراه با کادرهای سرپرستی آغاز شده است و تسلسل دارد. ما ۲۲ مرحله پرواز برای رفت داریم و ۱۶ مرحله پرواز برای برگشت. تقریبا هر آنچه که لازم بوده را قبل از اعزام، در حین بازی ها و پس از آن آماده کرده ایم. از شروع خط تا پایان. یک برنامه و پلان کلان مشخص با یک چارچوب زمانبندی تا انتهای کار تعریف شده است و طبق این برنامه حرکت خواهیم کرد.
سه فیلتر برای گزینش ورزشکاران اعزامی
** به  انتخاب های کارشناسی شده اشاره کردید؛ این را از کلام کسانی که بعضا نقد یا موضع داشتند می پرسیم که چه معیارهایی برای انتخاب ورزشکاران چه در میان آقایان و چه بانوان وجود داشت؟
برای انتخاب ورزشکاران سه فیلتر یا سطح وجود داشت. سطح اول خود فدراسیون ها هستند. آنها معمولا در سطح ملی مسابقات برگزار می کنند و از بین خودشان ورزشکاران را انتخاب کرده و آنها را به کمیته پیشنهاد می کنند. در اینجا کادر سرپرستی و فنی ما بررسی ها را آغاز می کند که شامل دو آیتم اصلی می شود. یکی امکان مدال آوری آن ورزشکار و دوم کسب تجربه میدانی برای قهرمانانی که زمینه جهش و رسیدن به سکوها را دارند. اصلی ترین معیار فدراسیون ها مسابقات انتخابی است.
سطح دوم انتخاب ها بررسی فنی و تخصصی در کمیته ای است که در اینجا (کمیته ملی المپیک) تشکیل شد که متشکل از وزارت، کمیته المپیک، مسئولان فدراسیون و سرپرستان اعزامی کاروان ها بود. در این جا معاونان قهرمانی و معاونت زنان و … هم حضور دارند. بحث با فدراسیون ها انجام و نهایتا یک جمع بندی کارشناسی برای اعزام انجام می شود.
سطح سوم در ریاست عالی با حضور بنده، وزیر ورزش و جوانان، معاونین وزیر و کادر فنی اعزام تشکیل می شود. برای تک تک فدراسیون ها از رییس آن فدراسیون دعوت و در ستاد عالی کارشناسی هایی انجام شد.
همچنین فرآیندی برای رسیدن به اعتراض ها فراهم کردیم که البته برای این دوره اعتراض ها کم بود؛ حتی کمتر از تعداد انگشتان دست. یکی، دو مورد از اعتراص ها به حق بود و تجدیدنظر شد و نهایتا سهمیه های کنونی شکل گرفت. فدراسیون ها ضمن انتقال مسائل مختلف به بنده، اذعان داشتند که در این دوره، انتخاب ها هم از نظم و شفافیت و هم از اعتدال برخوردار بود.
** در این دوره شاهد افزایش دو برابری اعزام ورزشکاران خانم نسبت به گذشته هستیم. این به منزله هدف ویژه مدیریت ورزش کشور برای توسعه مشارکت خانم ها در حوزه ورزش قهرمانی، بود؟
درباره حوزه زنان دو تا مسئله جدی وجود دارد که باید به آن پرداخته شود. مسئله اول صلاحیت های جامعه زنان است که باید اذعان و اعتراف کنیم آنگونه که شایسته هست دیده نشده؛ بنابراین ما هیچ اقدام ویژه ای انجام نداده ایم. رویکرد ما نفی نگاه جنسیتی به حوزه ورزش است. ورزش متعلق به یک ملت است و در منشور المپیک هم هیچ تبعیضی وجود ندارد.
هر حوزه ای که زنان در آن بوده اند اصالت خودشان را نشان داده اند. ورزش زنان محصول انقلاب اسلامی و اندیشه های حضرت امام خمینی(س) است. یعنی اگر بخواهیم صادقانه بیان کنیم باید بگویم که حضور زنان در عرصه های سیاسی و اجتماعی و ورزشی مدیون اندیشه بلند ایشان است که در عمل، نفی جنسیتی را به اثبات رساند.

در دوره بعدی، اعزام خانم و آقایان می تواند برابر باشد
طیف دوم تصویر غلطی است که نگاه تبعیض آمیز را به وجود آورده است. برای اینکه این نگاه را نفی کنیم، مرزبندی خاصی برای زنان ایرانی قائل نیستیم. زنان جامعه ما فضیلت ها، اخلاق ها و …را رعایت می کنند و در ورزش هم می تواند همین طور باشد . نباید تفاوتی بین دانشگاه، بیمارستان، سینما و …باشد. اگر خانمی در دانشگاه تجلی و تعالی علمی داشته باشد، در ورزش هم می تواند قهرمان ملی باشد؛ اتفاق مهمی که در ورزش شکل گرفته این است که قبل تر هم به موضوع حضور بانوان در ورزش توجه شده است و کاری که ما در این دوره انجام دادیم صرفا سرعت بخشیدن به این روند است. در دوره قبل ۵۷ خانم در کاروان ایران حضور داشتند که الان این تعداد به بیش از ۱۰۰ نفر رسیده است. من معتقدم که باید به یک نقطه ای برسیم که عدالت به صورت کامل رعایت شود. با روندی که برای امور زنان در کشور شکل گرفته، فکر می کنم در دوره بعدی این رقابت ها، به یکسان شدن اعزام آقایان و خانم ها نزدیک شویم. الان در بعضی از رشته ها بانوان پیشی گرفته اند.
 
حضور زنان در ورزشگاه ها یک مطالبه ملی است
ورزش قهرمانی، غرور ملی ایجاد می کند؛ انتخاب کیمیا علیزاده برای پرچمداری کاوران که متاسفانه بخاطر مصدومیت ایشان مجبور به تغییر شدیم، یک پیام روشن داشت که ما به لحاظ باور در عرصه ملی و جهانی باور داریم که یک دختر ایرانی می تواند پرچمدار باشد، هم در عرصه آسیایی و هم درعرصه جهانی و پس از آن در المپیک. اکنون هم یک بانوی قهرمان دیگر و یک مادر ایرانی به شایستگی برای پرچمداری کاروان ورزشی کشورمان انتخاب شد.
نکته اساسی تر که معتقدم همه ما از جمله رسانه ها، نخبه ها، حوزه های علمیه و …باید به آن بپردازیم مسئله عدم حضور بانوان در ورزشگاه هاست که به یک مطالبه ملی برای زنان ما تبدیل شده است. اگر باور داریم حضور زنان در دانشگاه می تواند یک افتخار ملی باشد، اگر باور داریم که زنان در آموزش و پرورش نقطه تعالی و توسعه فرهنگی ایران هستند، پس برای پیشرفت ورزش هم می توانند کمک بزرگی باشند. بنابراین معتقدم باید یک بازنگری در این زمینه انجام شود؛ اگر بزرگان نسبت به واقعیت های ورزش، اطلاعات بیشتری کسب کنند با ما هم زبان و همدل می شوند. ورزشگاه ما محل سالمی است و ورزشکاران انسان های با اخلاقی هستند. حوزه ورزش حوزه فضیلت است نه رذیلت.
** معتقدید حضور زنان ایرانی در ورزشگاه، باعث ارتقای سطح فرهنگی این فضا می شود؟
دقیقا؛ من تکرار می کنم که حضور زنان ما در ورزشگاه نه تنها ارزش های اسلامی و ایرانی را کم نخواهد کرد بلکه بر آن خواهد افزود. حضور تعداد زیادی از بانوان در ورزشگاه در جام جهانی، آن هم در کنار خانواده هایشان یک پیام داشت، اینکه ما می توانیم خانواده های ایرانی را دعوت کنیم و این کار تقویت و انسجام ملی را افزایش می دهد.
** چرا با وجود دستور رییس جمهور در این باره؛ اتفاق خاصی نمی افتد؟!
 این سوال را از کسانی که مانع شده اند بپرسید.
فعالیت فرهنگی، یک فعالیت تبلیغی نیست؛ اشتباه نگیرید!
** با توجه به دانش و تجربیات فرهنگی جنابعالی، چه برنامه های فرهنگی برای کاروان ایران در اندونزی، تدارک دیده اید؟
 چندین اقدام را در حوزه فرهنگی و اجتماعی در دستور کار داریم که در حال اجرا است. بخش مهم آن این است که ورزش در متن جامعه پر رنگ شود. نشاط، غرور، هویت ملی و …ارزش است که می تواند به جامعه تزریق شود. نمونه اش جام جهانی در روسیه. آمار غیر رسمی نشان می دهد که خیلی ها از بازی های ایران احساس غرور کرده اند. این نماد اجتماعی شدن ورزش است. ما در این رقابت ها حذف شدیم اما احساسی که مردم داشتند خوب بود. باید بدانیم که ورزش فقط برای مدال آوری نیست. این کار اصحاب رسانه و صدا و سیما که این دید را رواج دهند. ورزشکار نماد غرور و غیرت ملی و یکی از کانون های نظم اجتماعی است.
کانون بعدی فرهنگ و هنر است. ما در حوزه فرهنگی و اجتماعی هم ورود کرده ایم و یک کمیسیون فرهنگی در کمیته ملی المپیک شکل گرفت. تعدادی از بزرگان جامعه شناسی و شخصیت ها را دعوت کردیم و جلسات مکرری انجام شد. عمده ترین مسئله این است که چگونه می توان محیط ورزشی را فرهنگی کرد. اتفاقی که با دستور، الزام یا تجویز نسخه نباشد. این تفسیر غلطی در بعد از انقلاب بود که فعالیت فرهنگی را فعالیت تبلیغاتی عنوان کرده اند. اساس کار در ورزش این نیست. فعالیت فرهنگی، مجموع اقدامات ما در حوزه ورزش و تحکیم مبانی اخلاق در محیط زیست است. ما باید این را جا بیاندازیم که ورزشکارانی داشته باشیم که هم سمبل قهرمانی باشند و هم پهلوانی. مثلا در گذشته اگر روستاییان به حج می رفتند خانواده شان را به پهلوان روستا می سپردند. خانواده ها در کنار پهلوان ها احساس امنیت می کردند. پهلوان ها عامل امنیت و غرور بودند و این اهمیت داشت. انتظاری که ما داریم توسعه فرهنگ در کنار ورزش است.
از قربان تا غدیر در جاکارتا
ما مجموعه برنامه های فرهنگی ای را تعریف کرده ایم تا هم در اینجا و هم در جاکارتا انجام شود. به این معنی که از عید قربان تا عید غدیر نشست های فرهنگی و هنری، جنگ ها و …برگزار شود تا زمان بازگشت کاروان و داخل فرودگاه که برای هر بخش برنامه ایی تعریف شده است تا مقوله ای به نام فرهنگ با توجه به ابعاد اجتماعی ورزش، در دل این کار باشد. برای تماشاگران در جاکارتا هم تی شرت و پرچم تدارک دیده شده و این فعالیت ها را با همکاران مان دنبال کرده ایم. در وزارت ارشاد هم حرف هایی زده شده و قرار است گروه های هنری به بازی های آسیایی اعزام شده و برنامه های شاد داشته باشند. در دهکده ورزشی هم سرپرست کاروان برنامه فرهنگی تعریف کرده است با عنوان از قربان تا غدیر.
کاروان ایران در رژه افتتاحیه بازی های آسیایی بدون لباس رسمی
** به موضوع لباس کاروان تیم ایران اشاره کنیم؛ معمولا در هر دوره، چند ماه قبل از اعزام از لباس کاروان برای مراسم افتتاحیه رونمایی می شود تا اگر ایرادی هم هست برطرف شود. چرا برای این دوره این کار انجام نشد؟!
روی این موضوع بحث کردیم. در جلسات زیادی وقت گذاشتیم. این اتفاق به دو دلیل نیفتاد. اول اینکه ورزشکاران در اردو بودند و هماهنگی ها سخت بود و دوم هزینه ها بود. برآورد کردیم که اگر لباس فرم دوخته شود، هزینه زیادی در بر خواهد داشت. ما وضعیت سایر کشورها را هم مطالعه کردیم و دیدیم که آنها هم با لباس ورزشی به این مسابقات می آیند. از بین برندها هم یک برند داخلی را انتخاب کردیم. البته یک لباس ورزشی طراحی کرده ایم که در روز رژه آن را خواهید دید. تصمیم گرفتیم که فعلا رونمایی نکنیم. لباس زیباست اما برای اینکه هزینه ای تحمیل نشود لباس فرم نداریم. آن چیزی که اهمیت دارد کاروان ایران، پرچمدار و حضور ایرانیان است انشاالله برای المپیک ۲۰۲۰ با لباس های متحد الشکل حاضر خواهیم شد.
تقدیر از ورزشکاران بدون مدال در جاکارتا!
** در جایی گفته بودید که بعد از بازی های آسیای از مدال آوران تجلیل و از ورزشکارانی که مدال نگرفته اند تقدیر می شود! این بخش دوم چگونه و به چه کیفیتی خواهد بود؟
نگاه ما به ورزشکاران ابزاری نیست. ما قهرمان را با مدال نمی خواهیم. ورزشکار و قهرمان ما نمادی است که اگر مدال بیاورد غرور ملی است و اگر نیاورد چیزی از ارزش های او کم نمی شود. الان نیم قرن از درگذشت جهان پهلوان تختی گذشته اما خیلی از مردم نمی دانند او چند مدال و چند قهرمانی دارد. اما وقتی اسم او می آید همه می گویند پهلوان. این همان نگاه است. امسال برای اولین بار الگویی تعریف کردیم تا از مدال آوران تجلیل کنیم.
بر اساس آیین نامه و در پای سکو برای مدال طلا ۵ هزار دلار، برای مدال نقره ۳ هزار دلار و برای مدال برنز ۱۵۰۰ دلار تعلق می گیرد. علاوه بر آیین نامه، آنها پاداش سکه ای  هم خواهند داشت که توسط وزارت ورزش و جوانان اهدا می شود. همچنین می خواهیم از ورزشکارانی که همه تلاش خود را می کنند و مدال نمی آورند هم تقدیر می کنیم. جاکارتا آخر ورزش نیست و مدال هم تنها عامل پیروزی یک ورزشکار نخواهد بود. به همین دلیل ما از سایر ورزشکاران، هم معنوی و هم نقدی تقدیر خواهیم کرد. هدف ما سرمایه گذاری است برای رویدادهای آتی تا ورزشکاران انگیزه بگیرند. این شعار ما درباره اخلاقی شدن ورزش است که نقطه آغازش همین جاست.
تدابیری برای حفظ سلامت ملی پوشان در مقابل بیماری های احتمالی در اندونزی
** در خبرها آمده بود که بعضی از مسئولان نگران تغذیه ورزشکاران در اندونزی هستند. چه پیش بینی برای حل این نگرانی و حفظ سلامت ملی پوشان شده است؛ البته در اندونزی ظاهرا ۵۷ بازرس برای رسیدگی به این موضوع در نظر گرفته اند.
بازی های آسیایی یک رویداد بزرگ است که ۵۳ کشور در آن شرکت می کنند. آن هم با ۱۵ هزار ورزشکار. خود شورای المپیک آسیا برنامه ریزی ویژه ای انجام داده است. ما با سفیر اندونزی جلسه ای داشتیم و حتی پیش بینی یک بیماری خاص که در آنجا وجود دارد را هم کرده ایم تا اگر نیاز بود واکسیناسیون را انجام بدهیم.۱۷ پزشک در کنار ما هستند و کاملا مجهز هستیم. دغدغه زیادی در این باره نداریم. چون سه کانون بر آن نظارت دارند، ما، فدراسیون و شورای المپیک آسیا.
 
برنامه کمیته ملی المپیک برای کسب کرسی های مهم بین المللی
** در حاشیه این مسابقات معمولا دیدارها و جلسات مختلفی برگزار می شود. کمیته ملی المپیک برای استفاده حداکثری از این ظرفیت به منظور رایزنی در جهت کسب کرسی های مهم آسیایی، برنامه ای دارد؟
بله؛ در این سفر با اشخاص مختلفی دیدار خواهم کرد؛ از جمله شیخ احمد – رئیس شورای المپیک آسیا و معاونین کمیته بین المللی المپیک که در اندونزی حضور دارند. بنده در نیمه دوم شهریور ماه هم در سفری به لوزان با توماس باخ – رئیس کمیته بین المللی المپیک دیدار دارم. مجموعه این دیدارها می تواند در جهت کسب جایگاه های بهتر به ما کمک کند. بنده با بعضی از دوستان در حوزه بین الملل جلساتی داشته ام و از آنها خواستم تا پیشنهادها و راهکارهای خودشان را بدهند؛ درباره اینکه در چه زمینه هایی می شود موثرترین گفت و گوها را کرد و انتظارات ما از کشورهای طرف مذاکره چه باید باشد. به هر حال یکی از اهداف اصلی ما تلاش برای ارتقای جایگاه ایران  و کسب کرسی است.
** برای کسب کدام کرسی هدف گذاری کرده اید؟
باید واقعیت نگری کرد. امروزه عوامل زیادی در این زمینه نقش دارند که بخشی از آن ورزشی است و بخشی دیگر سیاسی. بخشی هم رقبا هستند که زیاد هزینه می کنند. این بر می گردد به مجموعه ای از عوامل که باید آنها را در کنار هم دید. به جای وعده و وعید باید تلاش کنیم تا به کرسی های بین المللی نزدیک شویم. کسب حداکثری کرسی های آسیایی، برنامه بلند مدتی است که باید برای آن تلاش کرد.
 
ما سهمی در مدال آوری ورزشکاران بازی های آسیایی نداریم
** برگردیم به بازی های آسیایی؛ اکنون که حدود ۶ ماه از حضور شما در راس کمیته ملی المپیک گذشته، سهم تیم مدیریتی جدید در نتایج مثبت و منفی کاروان ایران در بازی های آسیایی، چقدر است؟
چیزی که می توانم اذعان کنم این است که سهم من در کمیته یک جمله است، تلاش برای ثبات آرامش و انسجام برای نزدیک شدن دل ها، حاکمیت اخلاق در ورزش و… . آن موفقیتی که محصول بازی های آسیایی و البته رقابت های بعدی است به قهرمانان ما، مربیان و فدراسیون ها بر می گردد و کمترین سهم برای ما است.
من شهادت می دهم که هم درکمیته و هم در وزارتخانه و شخص وزیر، همه از پیشبرد برنامه ها و بسترسازی برای افتخارآفرینی ورزشکاران حمایت می کنند. ما کم فروشی نکردیم و مطمئن هستم و باور دارم کسانی که در صحنه های ورزش تلاش می کنند از بندگانی هستند که پیروزی آنها دل یک ملت را شاد می کند و فتح یک مدال به معنی فتح سنگرهایی است که به ارمغان می آورند. ما یک رسالت داریم  و آن بستر سازی و ایجاد محیطی مناسب است برای تلاش قهرمانان. هر موفقیتی که در ورزش حاصل می شود متعلق به ورزشکاران، مربیان و مدیران است و هر ضعفی اگر وجود دارد مربوط به ما است.
 مدال های ایران در بازی های آسیایی جاکارتا بیشتر از ادوار قبلی خواهد بود
** و پیش بینی شما از تعداد مدال های ملی پوشان در جاکارتا و جایگاه ایران در رده بندی کشورها؟
در جلسات ستاد، روی این موضوع زیاد بحث شده است. آقای نصرالله سجادی این جمله را بارها تکرار کرده اند که قطعا نسبت به دوره قبل مدال های بیشتری خواهیم گرفت. من معتقدم به جای پیش بینی باید از همه ظرفیت ها برای رفتن روی سکو استفاده کنیم و منتظر نتیجه زحمات قهرمانان باشیم. قطعا از اواخر مرداد و اوایل شهریور کام ملت شیرین خواهد شد. این دوره رقبای ایران بیشتر شده اند و ایران ۵ رقیب جدی جدید دارد. تایلند، ازبکستان، مالزی، هند و اندونزی که میزبان است. برای کشور میزبان هم امتیازهای ویژه ای در نظر گرفته اند. مثل حذف سنگین وزن ها در رشته بوکس که ما در آن مدعی بودیم. در رشته ووشو نیز سبک های جدید را وارد کردند. ما به این اتفاق اعتراض کردیم که مسئولان در مذاکره خصوصی خیلی صریح اذعان کردند که اینها طبیعی است و اگر شما هم میزبان باشید امتیازهایی این چنینی به شما داده می شود. مجموعه ما تلاش کرده تا چیزی کم گذاشته نشود و طبق نظر سرپرستان وصعیت مدال آوری ما بهتر خواهد بود. 
به قضاوت خوب مردم امیدوارم
** پیش بینی خودتان چند مدال است؟
من آرزویم این است که مردم شاد باشند و خصلت های جوانمردی و پهلوانی رعایت شود. در دیدار اخیر مقام معظم رهبری با اعضای هیئت دولت ایشان دروازه بان تیم ملی را مثل زدند و گفتند که تلاش کنید و حتی اگر نتیجه هم نگرفتید اما مردم قضاوت خوبی درباره شما خواهند داشت. من به این فکر می کنم که مردم درباره کاروان ایران در بازی های آسیایی قضاوت خوبی داشته باشند.
 دعوت از ۷ چهره ورزشی برای حضور در افتتاحیه
** از مسئولین عالی رتبه برای حضور در مراسم افتتاحیه دعوت شده است؟
حدود ۷ نفر از مسئولین دعوت شده اند اما هنوز حضورشان قطعی نیست. البته این نفرات همه ورزشی و در حوزه ورزش هستند. اما تا زمانی که قطعی نشود اعلام اسامی آنها ضروری نیست.
** از شخص رییس جمهور دعوت شد؟
خیر.
“یک ایران، یک صدا” چگونه انتخاب شد؟
** شعار کاروان ایران چطور انتخاب شد؟
ما به دنبال این بودیم شعاری را انتخاب کنیم که در شأن ملت ایران باشد. به یک جمع بندی رسیدیم که مفهوم مقدس ایران و ملت ایران در آن باشد. از این منظر که ما در صحنه های بین المللی صدای واحدی داریم و در عرصه بین المللی مرزبندی های داخلی و تنوع ها …وجود ندارد. ما با صدای واحد حرف می زنیم. ایران سرزمین زبان ها، ادیان و قومیت های مختلف است اما در عرصه جهانی همه با یک زبان حرف می زنیم. واژه ایران مقدس است و نقطه اوج و تعالی موقعی است که ایرانی ها فریاد بزنند: “یک ایران، یک صدا”.
 
امروز فدراسیون ها فقط به مدال آوری ورزشکاران فکر می کنند نه مشکلات مالی
** برخلاف ادوار قبلی که کمیته ملی المپیک و فدراسیون ها با مشکلات مالی جهت آماده سازی ورزشکاران و اردوهای پیش از بازی های آسیایی مواجه بودند، در این دوره چنین مشکلاتی را شاهد نبوده ایم. برنامه خاصی در این زمینه داشتید؟
جامعه ورزشی به توسعه شادی و نشاط میان تمام مردم کشور کمک می کند. ورزش دیگر در گذشته سیر نمی کند که گلخانه ای اداره شود. اداره ورزش به مربیان برجسته نیاز دارد که بخشی از آنها خارجی ها هستند. ورزش به تجهیزات نیاز دارد. امروز ورزش قهرمانی نیازمند مجموعه ای از امکانات سخت افزاری و نرم افزاری است. در چنین وضعیتی، دولت با تمام توان به ما کمک کرد. اما واقعیت این است که نیاز ورزش بسیار فراتر از کمک دولت است. در چنین فضایی و از طریق وزیر ورزش و رایزنی با رییس جمهور، سایر دولت مردان و ..کمک های زیادی به ورزش شد. ضمن اینکه بانک مرکزی هم برای تامین ارز کمک بزرگی کرد. ما محدودیت ارزی نداریم  و همه چیز طبق آیین نامه های انضباطی و مالی فراهم شده است. امروز که با شما حرف می زنم مسئله اصلی فدراسیون ها فقط تلاش حداکثری برای کسب کرسی های جدید و سکوهای جدید است.
 
سه رویکرد کمیته ملی المپیک برای حضور موفقیت آمیز در المپیک آرژانتین
** بعد از بازی های آسیایی ۲۰۱۸، برنامه بعدی ورزش ما حضور در  المپیک جوانان ۲۰۱۸ آرژانتین است؛ رقابت هایی که البته فلسفه نتیجه گرایی نداشته و بیشتر جنبه آموزشی دارد. چه سیاستگذاری کمیته ملی المپیک برای بهره برداری حداکثری از این فرصت در جهت ارتقای دانش و تجربه ملی پوشان، دارید؟
این رقابت ها بستری است که می توانیم ظرفیت های ایران را نشان بدهیم. سه اقدام در این زمینه باید انجام می دادیم. اولی کسب حداکثری سهمیه که به نسبت دوره قبل رشد ۱۰۰ درصدی داشتیم. دومین نکته برنامه های فرهنگی ما برای مخاطبان خارجی است. ما درهفته قبل با معاونان و مدیران ارشد میراث فرهنگی جلسه داشتیم و همه ظرفیت های فرهنگی موجود در آرژانتین را بررسی کردیم. نوجوانان زیادی از سراسر دنیا به آنجا می آیند و این می تواند بستر مفیدی باشد. نکته سوم هم این است که در کمیسیون فرهنگی بحث معرفی خوب ایران در این رقابت ها را در دستور برنامه ها قرار دادیم. ما باید بتوانیم علاوه بر بازنشر فرهنگ ایران این را به مخاطب خارجی القا کنیم که ایران زیباست. ما از ظرفیت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین سازمان گردشگری در این زمینه استفاده می کنیم. شخصا می گویم که بوینس آیرس متفاوت از قبل و بهترین فرصت برای بازنمایی فرهنگ و آثار ایرانی خواهد بود.
** فکر می کنم این رویداد شخصا برای خودتان هم ویژگی های خاصی دارد؟!
به هر حال جذابیت های خودش را برای انجام یک کار فرهنگی ورزشی خوب دارد. ما باید تلاش کنیم تا ایران زیبا را به نمایش بگذاریم. ما معمولا به هر کشوری که سفر می کردیم نمایشگاهی می گذاشتیم تا بتوانیم ایران زیبا را معرفی کنیم. در آرژانتین هم این اتفاق خواهد افتاد.
 
نقشه راه کمیته ملی المپیک بعد از جاکارتا تا المپیک ۲۰۲۰ توکیو؟
** مهمترین رویکرد و برنامه کمیته ملی المپیک بعد از بازی های آسیایی و به منظور  درخشش بیشتر در المپیک ۲۰۲۰ توکیو چه خواهد بود؟ به هر حال آن تورنمنت حاوی تاثیرات پررنگ تری از مدیریت شما نسبت به مقطع کنونی خواهد بود. بعد از بازی های جاکارتا، رئیس کمیته المپیک با همین دست فرمان حرکت خواهد کرد؟
من با هر نوع کار جنجالی و تبلیغاتی و غیرواقعی مخالفم. به خصوص کارهایی که فاقد برنامه است. الان که داریم حرف می زنیم خیلی از برنامه ها در حال تدوین هستند. شناسایی چالش ها و نقاط قوت و ضعف به ما کمک می کند. رویکرد ما برنامه محور خواهد بود و در یک مسیر حرکت خواهیم کرد. رویکرد نتیجه گرایی را در بستر توسعه و اخلاق دنبال خواهیم کرد. اجتماعی و فرهنگی  کار کردن در اولویت است. کسب کرسی ها برای ما اهمیت دارد. تعامل وسیع و قوی با وزارت ورزش و پرهیز از ایجاد هرگونه جنجال، از استراتژی های ما خواهد بود. ما آینده نگر و همه جانبه نگر به سمت قله می رویم و می خواهیم ایرانی ها در مسیر رسیدن به این قله، نشاط و شادکامی را تجربه کنند. فراموش نکنیم که ورزش بستر توسعه اخلاقی است.
 
اعتراف شیخ احمد به جا انداختن حجاب در ورزش بانوان جهان توسط ایران
** ورزش یکی از مهمترین ابزارها برای توسعه دیپلماسی فرهنگی است. با توجه به سمت استادی شما در امر مدیریت فرهنگی، چه ارزیابی از کارا بودن ورزش در این زمینه برای اشاعه فرهنگ مردم ایران دارید؟
حوزه دیپلماسی اشکال مختلفی دارد چون مقوله های فرهنگی و سیاسی دارد. به طور مثال در بخش سیاسی تاثیر و هدف روی دولت ها است که بیشتر به سمت منافع می رود اما در بخش فرهنگی، هدف ما تاثیر بر روی ملت هاست و تلاش برای گسترده شدن روابط و دستیابی به اهداف مشترک برای توسعه. یکی از بسترهایی که برای توسعه دیپلماسی فرهنگی در آن کار می کنیم ورزش است و دیگری می تواند هنر مثل شعر، ادبیات، نقاشی و مجسمه سازی باشد. یک بخشی هم به مذهب بر می گردد و شما می توانید با کشورهایی که اسلامی هستند رابطه داشته باشید. مثلا چند میلیون زائر به مشهد می آیند و این دیپلماسی مذهبی است. ورزش زبان صلح است. درالمپیک زمستانی همه شاهد این بودند که کره شمالی و جنوبی چطور با هم متحد شدند. ورزش یکی از بسترهای اصلی برای کاهش ذهنیت منفی جهانیان نسبت به ایران است. تصویری که به ناحق، ترویج داده شده است. ورزش یکی از کانون هایی است که می تواند به تصویر زیبای ایران در جهان کمک کند و چهره واقعی ایران را نشان دهد. قهرمان ملی هم می تواند نماد دیپلماسی فرهنگی باشد. وقتی خانم ها با حجاب وارد رقابت های ورزشی می شوند این حجاب نماد ایران است. شیخ احمد بارها گفته که ورود حجاب به ورزش حاصل تلاش ایران بوده است و امروزه جهانیان این را به رسمیت شناخته اند. حجاب نه تنها چیزی از ارزش ها کم نکرد بلکه بر ارزش ها افزود. وقتی که کشورهای مختلف دنیا در بازی های آسیایی شرکت می کنند واقعیت های جدید را درک می کنند که تصویر آن در سیاست نیست.
** سطح شهر به لحاظ بصری هنوز فضای تبلیغی پیرامون حضور ورزشکاران ایران در بازی های آسیایی پیدا نکرده؛ برای این مورد اقدامی کرده اید؟
با رییس سازمان زیباسازی شهر تهران مذاکراتی داشته ایم. انشاءالله در روزهای آینده اتفاق های خوبی خواهد افتاد.
 ایده وزیر برای میزبانی مشترک ایران و چند کشور در یک رویداد مهم
** در مسیر گرفتن میزبانی های مهم در افق بلندمدت، تلاشی خواهید کرد؟
باید واقع نگر باشیم. وعده هایی که بعضا در این زمینه می دهند صحیح نیست. ما دارای ساختار فرهنگی خاصی هستیم و برای پذیرش یک رویداد مهم باید در چارچوب فرهنگی خودمان حرکت کنیم. ما دارای مرزهای فرهنگی هستیم که باید رعایت شوند. نکته دوم مسائل سیاسی است. باید یک اجتماعی شکل بگیرد که این مجموعه سیاسی در آن دخیل است. نکته سوم هم هزینه ها است که به لحاظ سخت افزاری و نرم افزاری خیلی مهم هستند. به طور مثال دعوت از بیش از ۵۰ کشور برای حضور در یک رویداد مهم ورزشی، باید مجموعه ای از هتل ها ، وسائل حمل و نقل و ظرفیت های لازم را دارا باشد. ما وقتی می توانیم میزبان باشیم که خیلی از بسترها را ایجاد کرده باشیم. به شدت علاقمندیم که در تهران و شهرستان ها میزبان رقابت های مهم باشیم اما امکانات آن باید فراهم باشد. وزیر ورزش ایده ای را مطرح کرده اند که در دیدار با شیخ احمد حتما بازگو خواهم کرد و آن برگزاری یک تورنمنت مهم با همکاری یکی از کشورهای همسایه در آسیای میانه و قفقاز است.
** ما چقدر در این زمینه آماده هستیم؟!
عمدتا برای این اتفاق هم چارچوب هایی لازم است. به جای وعده ها باید بگویم که یک طرح مکتوب بدهیم. باید با کشور مورد نظر هم مذاکرات مان را انجام بدهیم. آنها را دعوت کنیم تا بیایند و بازدید کنند و سپس که همه چیز نهایی شد آن را اطلاع رسانی کنیم.
 
تلاش ورزشکاران و مربیان دیده نمی شود
** همکاری ۶ ماهه با فدراسیون ها چگونه بود و آنها عمدتا چه دغدغه های مشترکی دارند؟
نکته مهم قابل ذکر در پاسخ به این سوال این است که یکی از بزرگترین فرصت ها، منابع انسانی در حوزه ورزش است. مجموع ظرفیت نیروی انسانی در ورزش ایران کم نظیر است. ۱۳۸۰۰ هیئت ورزشی در قالب ۵۲ فدراسیون و مجموعه تشکیلاتی که در سراسر کشور حضور دارند. اینها به صورت خوشه انگوری حضور دارند. جامعه ورزش فضای سالم و خلاقی است که می تواند در جهت توسعه اقتصادی و اجتماعی و سیاسی و فرهنگی کمک کند. اکثر ورزشکاران ما تحصیل کرده و متخصص هستند. نکته بعدی که از نظر من مهم است دیده شدن زحمات فدراسیون ها است. در این چند ماه که از نزدیک با آنها ارتباط داشته ام، دیده ام که بعضی از رشته ها یک سال است در اردو هستند. اردوهای سنگین و بلندمدت و دور از خانواده. تمرینات منظمی که اینها می کنند دیده نمی شود. مردم فقط صحنه رقابت را می بینید آن هم برای چند دقیقه. اما یک قهرمان برای اینکه به قهرمانی برسد باید هزاران ساعت تلاش کند. به نظر من تلاش ورزشکاران، مربیان و سرپرستان که دیده نمی شود، اهمیت زیادی دارد. در این مدت تلاش کرده ام که این تلاش ها را ببینم.
 
سیاست ۴۰ ساله نظام مقابل رژیم صهیونیستی، در ورزش تغییر نمی کند
** چه دیدگاهی درباره هماهنگی میان سیاست های کلی نظام با مساله برخی رشته ها از جمله کشتی در مواجهه با نمایندگان رژیم صهیونیستی، دارید؟
درباره کشتی سه نکته کلیدی وجود دارد. یکی اینکه کشتی یکی از ورزش های پایه ای و ریشه دار ایران است. بیشترین افتخارات و مدال آوری های ما در ادوار گذشته در بازی های آسیایی و المپیک مربوط به کشتی است. نکته دوم فدراسیون و رییس آن رسول خادم است که ایشان از سرمایه های ملی ما هستند. حضور خادم یک فرصت بسیار خوب برای توسعه کشتی ایران است . سیاست رسمی وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک تقویت و توسعه همکاری با فدراسیون است. نکته سوم چالش و مباحثی است که صهیونیست ها درست می کنند . سیاست های ما مشخص است و از این منظر هم کشتی و هم رشته های دیگر از سیاست های نظام تابعیت می کنند. ما باید در عرصه دیپلماسی، هم در کمیته و هم در وزارت خانه و سایر نهادها این مسئله را در سطح آسیایی و بین المللی ببینیم. اینکه ورزش از سیاست جداست اما صهیونیست ها برای مقابله با ایران سرمایه گذاری کرده اند. در نهایت اینکه نوع رفتار ما از منظر دیپلماسی خواهد بود اما سیاست رسمی جمهوری اسلامی همان سیاست ۴۰ ساله است که تغییری در آن ایجاد نشده است.
 در جمهوری اسلامی به گردش مدیریتی نیاز داریم نه ریزش مدیریتی
** یکی از بحث داغ این روزها فعالیت بازنشسته ها است؛ چه دیدگاهی درباره فعالیت بازنشسته ها و نحوه ورود جوانان به عرصه های مدیریتی ورزش کشور دارید؟
معتقدم ما در جمهوری اسلامی به گردش مدیریتی نیازمند هستیم اما این گردش نباید به معنی ریزش تفسیر شود. اگر ذهنیت این طور باشد، خیلی از زحمات هدر می رود. تجربه های طولانی مدیران با کفایت نباید نادیده گرفته شود. باید در کنار جوان ها از تجربه مدیران قدیمی هم استفاده شود. این همان کاری است که در چین انجام می دهند. در ساختار حزبی آنها جوان ها وارد کارهای مدیریتی می شوند و مدیران قبلی به پارلمان می روند و از طریق نظام قانون گذاری در نظام مدیرتی کمک می کنند. عمدتا سن آنها بالای هفتاد سال است. این یعنی گردش مدیریتی.