حجاب بانوان ورزشکار ایرانی الهام بخش بسیاری از کشورهاست/ هیچ حمایتی از سوی مسئولان دانشگاه ندیدم

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، با قرار گرفتن در آستانه مسابقات آسیایی جاکارتا که از ۲۷ مرداد ماه تا ۱۱ شهریور در در شهر پالمبنگ برگزار خواهد شد، تلاش و تمرینات مداوم اعضای تیم‌های ملی رشته‌های مختلف ورزشی دیدنی است.  
این روز‌ها و با پایان رسمی دانشگاه‌ها و ورود به فصل تابستان و فراغت از تحصیل، ورزشکارانی که در کنار پرداختن به ورزش حرفه‌ای مشغول درس و تحصیل هستند، فرصت بیشتری برای حضور در تمرینات تیم ملی دارند و می‌توانند با آسودگی خود را برای شرکت در این رویداد ورزشی آسیایی آماده کنند.  
الناز رکابی، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته تربیت بدنی گرایش فیزیولوژی تغذیه دانشگاه آزاد اسلامی و عضو تیم ملی سنگنوردی جمهوری اسلامی ایران و متولد ۱۳۶۸ از استان زنجان که به عنوان عضو فیکس تیم ملی در مسابقات آسیایی جاکارتا به رقابت خواهد پرداخت در نشستی با خبرنگار خبرگزاری دانشجو درباره درس خواندن و تمریناتش سخن گفت.  
دانشجو: تعدای از عناوین شاخصی که کسب کردید را بگویید
تقریبا از سال ۱۳۸۰ مدت ۱۶ سال است که سنگنوردی می‌کنم و از سال ۸۱ همواره در رشته‌های مختلف سنگنوردی، قهرمان کشور بودم و قهرمانی کاپ آسیا، چند مدل برنز و نقره آسیایی، مدال طلای مسابقات گورتکس آلمان، چند مدال طلای بین المللی در رشته‌های بلدرینگ و سرطناب از جمله بهترین مقام‌هایی است که تاکنون کسب کردم.  
دانشجو: فعالیت ملی شما از چه سالی است؟ از سال ۸۱ وارد تیم ملی نوجوانان شدم و از سال ۸۲ و ۸۳ به عضویت تیم ملی بزرگسالان درآمدم و همیشه جز برترین‌های ایران بودم و در مسابقات برون مرزی شرکت فعال داشتم.  
دانشجو: چرا در ترکیب مسابقات دانشجویان جهان حضور نداشتید؟
یکی از اهدافم در زمان دانشجویی در مقطع کارشناسی ارشد حضور در مسابقات دانشجویان جهان بود و بسیار علاقمند بودم در این سطح نیز بتوانم رقابت کنم و مطمعن بودم جز قهرمانان خواهم شد، اما جز قوانین مسابقات اخیر شرط سن لحاظ شده بود که فقط مقطع کارشناسی می‌توانست در این مسابقات حضور داشته باشد که من بدون اطلاع از این قوانین و فقط برای اینکه بتوانم در این مسابقات حاضر شوم دو ترم تمدید پایان نامه کردم.  
دانشجو: تمرینات روزانه شما چقدر است؟
گاهی در روز یک مرتبه و گاهی در روز دو مرتبه تمرین می‌کنم و غالبا در روز بین ۳ تا ۴ ساعت در تمرین هستم.  
دانشجو: تمرینات به چه صورت انجام می‌شود؟
زمان‌هایی که در روز دو مرتبه تمرین دارم یک تمرین را به بدنسازی و یک تمرین را به سنگنوردی میگذرانم، اما غالب تمرینات به سنگنوردی کردن سپری می‌شود.
دانشجو: آیا این میزان تمرین و ورزش به درس خواندن شما لطمه نمی‌زند؟
درس و ورزش می‌توانند در کنار هم پیش بروند و می‌توان با روزی ۳ ساعت مطالعه از درس خواندن جا نماند، اما اگر بخواهیم هردو را به صورت تخصصی پیش ببریم مقداری سخت می‌شود و زمانی که در مقطع کارشناسی و رشته زمین شناسی مشغول به تحصیل بودم بسیار برایم سخت بود، اما با آن وجود جز دانشجویان برتر بودم و بسیار به درس اهمیت میدادم.
بخاطر اینکه درس و ورزشم مرتبط نبود و این موضوع برایم سخت بود بنابراین سعی کردم در مقطع ارشد درس و ورزش را به هم ربط دهم و رشته تربیت بدنی را انتخاب کردم تا بتوانم در مربیگری ورزشم نیز موفق باشم.  
دانشجو: مرتبط کردن درس و ورزش را موفق میدانید؟
هیچ وقت دوست نداشتم تحصیل و ورزشم یکی شود و اصلا رشته تربیت بدنی را دوست نداشتم، اما وقتی وارد این رشته شدم دیدم چقدر خوب است که بتوان در یک مسیر تخصص را بالا برد.  
دانشجو: آیا برای هماهنگی بین درس و ورزش برنامه ریزی داشتین؟
آدمی هستم که در لحظه زندگی می‌کنم و خیلی با برنامه ریزی خاصی پیش نمیرفتم، اما مطمعن بودم که برای هیچکدام از آنان کم نمیذارم و ماه‌های منتهی به امتحانات، ورزشم را خیلی کم میکردم، اما چون تربیت بدنی خواندم ورزش و درسم خیلی باهم ارتباط خوبی داشتند و اینطور بود که سرکلاس درس را به خوبی متوجه میشدم، زیرا در عمل با آن سروکار داشتم.  
دانشجو: از تمرینات و مقدار آمادگی برای مسابقات جاکارتا توضیح دهید
از چندین ماه پیش در تیم اعزامی به جاکارتا فیکس شدم و از خودم مطمعن بودم که شانس حضور در این بازی‌های آسیایی را دارم و از پارسال برای این مسابقات برنامه ریزی دارم و یکی از مهترین مسابقاتی است که در عمر ورزشی‌ام شرکت خواهم کرد و از لحاظ ذهنی بسیار روی این مسابقات تمرکز دارم همچنین از لحاظ فیزیکی هم از سال گذشته تمام تمریناتم در راستای آمادگی برای این مسابقات است. شانس خودم را برای مدال آوری در مسابقات آسیایی نه صددرصد، اما بسیار بالا می‌دانم.
دو ماه به آلمان رفتم تا جهت آمادگی برای مسابقات آسیایی تمرین کنم و قبل و بعد از آلمان در قالب اردو‌های تیم ملی تمریناتم مستمر بوده است.
از اوایل اسفند تا اواخر اردیبهشت به مدت دو ماه با هزینه شخصی و کمک اسپانسر در آلمان حضور داشتم. آلمان یکی از کشور‌هایی است که سنگنوردی مهمترین ورزش آن کشور است و باشگاه‌های تخصصی بزرگی برای این رشته ورزشی دارد و علم سنگنوردی بالایی دارند و یکی از بهترین دوران تمرینی من در این کشور سپری شد.  
دانشجو: دانشگاه محل تحصیل از شما به عنوان یک دانشجوی قهرمان چه حمایتی انجام داده است؟
چون معمولا به دلیل تمرینات در طول سال کلاس‌ها را غیبت داشتم لذا اساتید با من بسیار راه آمدند و خوشبختانه اساتید و همکلاسی‌ها ابراز لطف و محبت داشتند و مرا تشویق می‌کردند؛ اما هیچ حمایتی از سوی مسئولین دانشگاه صورت نگرفته و حتی شاید از ورزشکار بودن من بی‌خبر باشند.  
دانشجو: آیا تخفیف شهریه به شما تعلق گرفته است؟
بله. بخاطر احکام قهرمانی‌ام تا کنون ۴۵ درصد تخفیف شهریه توانستم بگیرم و این درصد تخفیف از سوی وزارت به دانشگاه ابلاغ شده است که این تخفیف صرفا به دانشجویان رشته تربیت بدنی تعلق می‌گیرد نه سایر رشته‌ها.
همینطور از سهمیه قهرمانی استفاده کرده و در رشته تربیت بدنی مشغول به تحصیل شدم که در این مورد و حق استفاده از سهمیه قهرمانی صرفا تحصیل در دانشگاه آزاد مجاز می‌باشد.  
دانشجو: آیا خانواده شما در دوراهی بین درس و ورزش قرار داده‌اند؟
خانواده بسیار بر روی درس خواندن تاکید داشتند و بخصوص در زمان کنکور فشار زیادی می‌آوردند که درس را ادامه بدهم و از طرفی درس خوبی داشتم و شاگرد اول مدرسه بودم، اما در نهایت ورزش پیروز شد و مرا به سمت خود کشید. خانواده فشار زیادی داشت، اما تلاش کردم درس و ورزش را کنار هم داشته باشم.
بعد از دانشجو شدنم خانواده نیز از من حمایت کردند و با این موضوع کنار آمدند که می‌توانم درس و ورزش را باهم داشته باشم و برای اینکه خودم را اثبات کنم بسیار تلاش کردم.  
دانشجو: آیا در تشکل‌های دانشجویی عضو بودید؟
بله. عضو بسیج دانشجویی دانشگاه بودم؛ اما فرصت عضویت در تشکل‌های دیگر را نداشتم.  
دانشجو: اگر قرار باشد بین درس و ورزش یکی را انتخاب کنید کدام خواهد بود؟
سوال خیلی سختی است و من همیشه این سوال را از خودم می پرسم. بستگی به بازه زمانی‌اش دارد.
ورزش را در دوران جوانی و درس را بعد از آن ادامه می‌دهم، چون ورزش محدودیت سنی دارد، اما درس خواندن محدودیت سنی ندارد.  
دانشجو: آیا حجاب مانع فعالیت‌های شما می‌شود؟
طراحی لباس بانوان تیم ملی را خودم انجام دادم. چون سنگنوردی یک رشته پر فعالیت است و اگر لباس درستی برای آن طراحی نشود، لذا نمی‌تواند گرمای بدن را دفع کند و و هوا به بدن نمی‌رسد و هرچقدر دمای بدن بیشتر شود لذا تاثیر منفی روی بدن می‌گذارد، اما با موضوع کنار آمدیم و حجاب را بخشی تفکیک ناپذیر از خودمان دانستیم و سعی کردیم لباسی که تمام معیار‌های حجاب را داشته باشد و تاثیر منفی روی عملکردمان نگذارد طراحی کنم.
تلاش کردم پارچه‌ای را پیدا کنم که هوا را از خودش عبور دهد و گرما را در خود ذخیره نکند و از رنگ‌هایی استفاده کردم که بتواند حسین تمرین به ما انرژی بدهد و نوع دوخت آن طوری طراحی شد که اذیت کننده نباشد و مانعی برای حجاب وجود ندارد.  
دانشجو: اعتقادات خارج از کشور که می‌گویند اگر حجاب نبود، بانوان ورزشکار ایرانی نتایج بهتری کسب می‌کردند را تا چه اندازه قبول دارید؟
من این موضوع را یک بهانه برای عدم موفقیت میدانم و ما با همین حجاب به خیلی از موفقیت‌ها رسیدیم و کشوری مانند اندونزی با رعایت حجاب توانستند قهرمان جهان شوند و بسیاری از ورزشکاران در رشته‌های گوناگون دیگر توانستند موفقیت‌های بیشماری را در سطح جهانی کسب کنند که این خود گواه بر این است که حجاب مانع موفقیت نیست.  
دانشجو: وقتی در مجامع بین‌المللی شرکت می‌کنید، نگاه سایر کشور‌ها به شما به عنوان بانوی ورزشکار مسلمان ایرانی چطور است؟ خیلی قبل‌تر با نگاه هایشان انرژی منفی میدادند و برایشان سوال بود که چرا ما با این نوع پوشش در مسابقات حاضر می‌شویم و تاثیر منفی زیادی روی عملکرد ما میگذاشت، اما اکنون متوجه شده‌اند که حجاب بخشی از اعتقادات ماست و به مرور زمان نگاه‌های منفی برداشته شد و با موفقیت‌هایی که بانوان مسلمان در سطح جهان کسب کردند نگاه احترام آمیزی به ما دارند.
سالهاست حجاب ما الهام بخش بسیاری از کشورهاست و متوجه شدند که چقدر اعتقادات ما برایمان ارزشمند است که حاضریم با این پوشش به ورزش و فعالیت‌های سخت بپردازیم.