۵ نکته درباره پخش اعترافات دختر رقاص در تلویزیون ایران

پایگاه خبری تحلیلی فردا: خبر دستگیری و پخش اعترافات یک دختر ۱۷ ساله در صدا و سیمای ایران باعث شده است که موجی از اظهارنظر‌ها درباره این موضوع شکل بگیرد و بسیاری از افراد انقلابی نیز از زاویه‌های گوناگون به نقد این مساله بپردازند. در این باره چند نکته گفتنی است:

۱-یک دسته از مخالفان این موضوع، کسانی هستند که حتی در صورت عدم وجود یک فساد اقتصادی و مشکل معیشتی در کشور نیز با این کار مخالف خواهند بود و مساله آن‌ها نه رسیدگی یا عدم رسیدگی به فساد‌های اقتصادی، بلکه نوع سبک زندگی و اعتقاداتشان است. کسانی که در لوای انتقاد به این موضوع، از لزوم آزادی بی حد و حصر مردم در نظام اسلامی، احترام به همه عقاید ولو غیراسلامی حرف می‌زنند، در واقع خواستار آزادی فحشا در کشور به اسم احترام به عقاید دیگران هستند. یکی از ضرورت‌های مهم برای جریان اصولگرای منتقد این اعترافات مرزبندی روشن و شفاف با این دسته و عدم کمک به گسترش یافتن گفتمان آن‌ها است.

۲-برخی از افراد جریان انقلابی که البته نمی‌توان آن‌ها را نماینده کل این جریان دانست، انتقادات مختلفی از زاویه‌های گوناگون به این مساله داشته اند. از نوع پخش اعترافات، تا پخش اعتراف پیش از دادگاه و معروف شدن این مجرم به دلیل انتشار اعترافات او و موارد دیگر. در این میان مساله‌ای که توجه به آن ضرورت فراوان دارد، انتقادات گسترده‌ای بود که پایه اصلی آن، مقایسه رسیدگی به این مساله و رسیدگی به مفسدین اقتصادی است.

۳-در نقد رسیدگی به دستگیری‌های مرتبط با اشاعه فحشا، باید به نکته توجه کرد که نباید در تنور مقایسه مفاسد اقتصادی و فرهنگی به گونه‌ای دمیده شود که گویی اسلام تنها به مبارزه با مفاسد اقتصادی دستور داده است. همان طور که نهی از منکر مفسدین اقتصادی را شامل می‌شود، مفسدین فرهنگی و ناامن کنندگان فضای جامعه از نظر روانی و اشاعه فحشا را نیز شامل می‌شود. دود کوچک شمردن برخی حرام‌ها به بهانه نقد مبارزه با افعال حرام دیگر در دراز مدت پیش از هر کسی به چشم کسانی خواهد رفت که جزو افراد معتقد منتقد به این رفتار صدا و سیما هستند. با این حال برعکس این ماجرا نیز سویه‌ای خظرناک است. قوه قضائیه ظاهرا به این نکته توجه ندارد که اگر ۱۰۰۰ مفسد اقتصادی را در خفا محاکمه کند، تاثیر آن بر روی امنیت روانی جامعه و اطمینان جامعه در مورد برخورد با مفسدین اقتصادی، به اندازه محاکمه علنی یک مقام مفسد نیست. واکنش‌های بسیار مثبت به موارد بسیار کوچک تری مانند دستور دادستان برای عدم گرفتن عوارض به دلیل کم کاری مقامات، این نکته را به خوبی می‌تواند ثابت کند.

۴-باج گیری جریان غرب گرا با استفاده از جنجال‌های موسمی را دیگر می‌توان به عنوان یک شگرد اساسی آن‌ها شناسایی کرد. آن‌ها که زبان‌ها و قلم های‌شان در مبارزه با متهمین به فسادی مانند مهدی جهانگیری و حسین فریدون کوتاه و شکسته است، اما به وقت حمایت از هنجارشکن ها، چه دختران کشف حجاب کرده چه رقاص‌ها در صف اول‌اند. جریان انقلابی نباید از یک سو با رفتار‌های نسنجیده بهانه‌های واهی به دست این جریان غربگرا بدهد و نه تسلیم جو‌های ساخته شده توسط عده‌ای واداده باشد که قبله آمال‌شان سلبریتی‌هایی است که از نادانی برخی هوادارنشان روزی می‌خورند، از مسافرت‌های کانادا برای مردم محروم دلسوزی می‌کنند و روزی برای حمایت از روحانی یقه جر می‌دهند و به یک سال نشده پشیمان اند!

۵-درباره برخورد با مجرمان فضای فرهنگی، اما می‌توان به چند نکته اشاره کرد که رعایت نکردن آن‌ها تا کنون ضرر‌های فراوانی به وجهه نظام اسلامی و اعتماد عمومی زده است. بستر وقوع این جرایم را می‌توان بستری پرفسادتر و تاثیرگذارتر از تلگرام برای اشاعه اباحه گری دانست با این حال هم چنان مسئولین تصمیم گیر پس از چندین سال، به فکر ایجاد نرم افزار‌های بومی جایگزین نیفتاده اند و اگر به این فکر هم هستند، لااقل تا کنون نرم افزار قابل توجهی برای این مساله تولید نکرده اند. در فضای گسترده‌ای که در همه جهان بر مبنای اباحه گری و اشاعه آن شکل گرفته است، برخورد موردی با مروجین فحشا تنها می‌تواند مرهمی کوچک باشد که آثار مثبت آن مانند مورد اخیر بسیار کمتر از آثار منفی است. مهم‌ترین نکته‌ای که باید مسئولین تصمیم گیر برای حل این معضل باید انجام دهند، شکستن فضای شکل گرفته و خلق اتمسفر جدیدی با استفاده از نرم افزار‌های مشابه بومی است که در عین حال که امکان به اشتراک گذاری تصاویر، فیلم‌ها وپست‌ها را برای مردم فراهم می‌کند، قاطعانه با مرجین فحشا برخورد کرده و از همان ابتدای کار با شکل گرفتن آن‌ها و تلاش آن‌ها برای کسب حامی جلوگیری خواهد کرد. باید باور کرد که تا زمانی که بستر اشاعه فحشا وجود دارد، میوه مخالفت با دستگیری مفسدین فرهنگی، هر چند از زاویه انقلابی را نه جریان انقلابی، بلکه حامیان اباحه گری خواهند چید.