آیا آلودگی هوا و کمبود آب با دین‌داری ما نسبتی دارد

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، کانال تلگرامی نوشته‌های حجت‌الاسلام محمدرضا زائرى، کارشناس مسائل مذهبی و خانواداگی در آخرین مطلب خود، یادداشتی را با عنوان آیا آلودگی هوا و کمبود آب با دینداری ما نسبتی دارد‌؟ منتشر کرد که در ادامه آن را می‌خوانید.

هشدار مجدد و نگران‌کننده یکی از مدیران حوزه آب کشور نسبت به مشکل آب آشامیدنی در سال آینده، یکبار دیگر تهدید جدی کم‌آبی را یادآور شد. موضوعات مختلف زیست محیطی دیگری مانند آلودگی هوا نیز که در هفته‌ها و ماه‌های گذشته زندگی روزمره بسیاری از هموطنان ما را دچار اختلال کرد؛ همچون بحران آب از مسائل مهم و سرنوشت‌ساز پیش روی ما در سال‌های آینده خواهد بود.

در بررسی آینده‌پژوهانه‌ای که نتایج آن اخیرا توسط مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری انتشار یافت، صد مسأله اساسی کشور در آستانه سال هزار و ۴۰۰ به ترتیب اولویت شمارش شد. در این فهرست «بحران آب» بالاتر از «بیکاری» و «فساد سیستمی» و موضوع «ریزگردها» بالاتر از «فقر» و «رکود» نشسته‌اند.

پرسشی که اینجا می‌خواهم مطرح کنم و به آن بپردازم این است که «موضوعاتی» ازاین دست چه نسبتی با عقاید دینی و باورهای مذهبی و مواضع ایدئولوژیک یا رویکردهای فکری ما دارند؟ به این پرسش دو گونه می‌توان پاسخ داد؛ یکی‌ حداقلی و منفعل و دیگری حداکثری و فعال؛ نخست این است که دین در چنین اموری اختیار را به انسان داده و از او خواسته تا بر اساس فهم و عقل و تجربه برای زندگی خود تدبیر و چاره‌اندیشی کند و راهی برای حل مشکلات بیابد و از‌این‌رو خود به معنای نهاد دین سکوت کرده است.

پاسخ دوم اما بیشتر از این و فراتر از این نوعی اعلام موضع قاطعانه و صریح است که اسلام را در این عرصه مدعی و پرسشگر معرفی می‌کند. اسلام نه تنها در این زمینه سکوت نکرده بلکه انسان را در تخریب محیط زیست متعهد و پاسخگو می‌داند و رفتار مسئولانه در قبال منابع طبیعی را واجب شرعی تلقی می‌کند.

بدین ترتیب محافظت از طبیعت مانند نماز و روزه یک تکلیف دینی و تخریب محیط زیست مانند دروغ و غیبت یک گناه به شمار می‌آید. آیات متعدد و صریح قرآن کریم و روایات متنوع و روشن پیامبر اکرم و خاندان مطهرشان عملکرد صحیح در این حوزه را مانند همه عرصه‌های دیگر زندگی انسانی به‌عنوان بخشی از رفتارهای دینی یک مسلمان تعریف می‌کنند و از وظایف شرعی و دینی به‌شمار می‌آورند.

اقتضای طبیعی دینداری ما احساس مسؤلیت جدی نسبت به منابع طبیعی و حفظ توازن و سلامت محیط زیست است؛ نه تنها برای آسایش خودمان و نه تنها برای نجات نسل‌های آینده و فرزندانمان، به عنوان امانتی که خداوند به ما سپرده و باید روزی در پیشگاه الهی نسبت به آن جواب دهیم.