بچه های بهزیستی کمتر طلاق می گیرند

دکتر حبیب‌الله مسعودی‌ فرید معاون اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در گفت و گو با روزنامه جوان اعلام کرد: سالی۶۰۰، ۷۰۰ نفر از این بچه‌ها از مراکز تحت پوشش بهزیستی خارج می‌شوند و شبانه‌روز در این مراکز نیستند. تقریباً حدود نیمی از این بچه‌ها ازدواج می‌کنند و از مراکز می‌روند و نیم دیگر نیز وارد زندگی مستقل می‌شوند. بخشی از اظهارات معاون اجتماعی سازمان بهزیستی کشور را در ادامه می خوانید:
  *قبل از ۱۸ سالگی هیچ کدام از بچه‌های ما از مراکز بهزیستی نمی‌روند. بعد از ۱۸ سالگی هم ما مراکزی را داریم تحت عنوان مراکز آماده‌سازی که حالت پانسیون است و هر چهار تا پنج تا از بچه‌هایی که ازدواج نکرده‌اند در یک خانه هستند به همراه یک مربی یا مددکار که به نوعی پانسیون به شمار می‌رود و بچه‌ها در این مراکز به صورت نیمه شبانه‌روزی حضور دارند به این معنا که به دنبال کار و درس خود می‌روند اما در این مراکز مستقر هستند تا فرآیند توانمند‌سازی آنها تکمیل شود. این بچه‌ها شش ماه تا یک سال هم می‌توانند در این مراکز باشند. *ما تا شش، هفت سال پیش هیچ منبعی برای ترخیص این بچه‌ها نداشتیم و فقط بر مبنای کمک‌های خیرین حرکت می‌کردیم همچنان هم خیرین به ما کمک می‌کنند. اما امسال توانسته‌ایم در اعتباراتمان ۱۸ میلیون تومان کمک هزینه را برای ترخیص این بچه‌ها در نظر بگیریم. این علاوه بر کارهایی است که برای بچه‌ها انجام می‌گیرد؛ از جمله مهارت‌آموزی و ‌تأمین هزینه‌های تحصیلی. این بچه‌ها اگر دانشگاه بروند تا آخرین مدارج تحصیلی هزینه‌اش را سازمان تقبل می‌کند. این ۱۸ میلیون هم برای کمک به این بچه‌هاست که بتوانند چند نفری با این مبلغ خانه‌ای تهیه کنند یا در حوزه اشتغال وارد شوند از طریق وام‌هایی که سازمان به این بچه‌ها می‌دهد. بعد از پنج سال هم تلاش می‌کنیم تا ارتباط‌مان با این بچه‌ها قطع نشود درست مثل بچه‌هایی که بعد از استقلال از خانواده خارج می‌شوند و ارتباطشان را با خانواده همچنان حفظ می‌کنند. *پایشی که صورت گرفته نشان می‌دهد میزان طلاق در بچه‌های بهزیستی از متوسط طلاق در جامعه پایین‌تر بوده است. ما فکر می‌کنیم یکی از دلایل این آمار متفاوت سختی‌هایی است که این بچه‌ها در زندگی‌شان کشیده‌اند و طبعاً دلشان نمی‌خواهد چنین روندی برای فرزندانشان هم تکرار شود. خیلی اوقات متوسط زندگی بچه‌های ما از متوسط سطح زندگی بچه‌ها در آن منطقه و شهر بالاتر است اما مسائل عاطفی و حضور نداشتن پدر و مادر کنار این بچه‌ها موجب شده تا تاب‌آوری بچه‌های ما بیشتر شود و به راحتی با هر ناراحتی کوچکی جا نمی‌زنند.  *بیشتر ازدواج‌های ما خارج از بهزیستی است. چون بعد از شش سالگی مراکز پسرانه و دخترانه از همدیگر جدا هستند و چندان فرصتی برای آشنایی آنها با هم به‌وجود نمی‌آید اما در دانشگاه‌ها و در محیط‌های خارج از بهزیستی فرصت آشنایی بچه‌ها برای ازدواج بیشتر فراهم است.