گفت‌و‌گوی تفصیلی| ناگفته‌های آقای استاندار از ۴ سال مدیریت بر اصفهان در دولت اول روحانی/ از ماجرای قول جهانگیری به زرگرپور تا نماز اصلاح‌طلبان پشت سر یک اصولگرا

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از خبرگزاری فارس از اصفهان، این روزها شاید مهم‌ترین انتظاری که بسیاری از مردم اصفهان دارند، انتخاب استاندار جدید است و هرکسی بنا بر تجربیات و خاطراتی که در این سال‌ها از استانداران دیده و چشیده‌اند، ویژگی‌‌ها و اولویت‌هایی را برای شانزدهمین استاندار این استان درنظر دارند و از دولت می‌خواهند که در انتخاب استاندار به این ویژگی‌ها دقت کند.

طبق گفته مقام معظم رهبری، استاندار نقش نخست وزیر را برای هر استان دارد و این نقش از آن دسته از مسؤولیت‌هایی است که شاید تا شخصی در جایگاهش قرار نگیرد، به اهمیت و سختی آن پی نمی‌برد و به همین جهت شاید توصیه‌ها و تجارب شخصی که خود در این سمت مشغول به کار بوده است، نسبت به دیگر افراد برای استاندار آینده، دولتی که می‌خواهد او را انتخاب کند و البته مردمی که باید از استاندار مطالباتی داشته‌ باشند و ناظر اعمال او باشند، مفیدتر باشد.

در همین راستا به سراغ رسول زرگرپور، سیزدهمین استاندار استان اصفهان در دوران پس از انقلاب اسلامی رفتیم تا از تجارب و خاطرات خود در این سمت و توصیه‌هایش به استاندار آینده، برایمان بگوید.

زرگرپور ۶۷ ساله، متولد اصفهان است که البته سال‌های زیادی می‌شود ساکن تهران شده است؛ او پیش از استانداری اصفهان در دولت احمدی‌نژاد معاون وزیر نیرو در امور آب بود و شاید به دلیل همین تجربه مدیریتی مرتبط با آبی که داشت در آن زمان، این تصور و امید را در ذهن مردم به وجود آورد که مشکلات آبی استان اصفهان به زودی حل خواهد شد اما حالا، ۸ سال بعد از آن روزها زاینده‌رود و تالاب گاوخونی پیش روی چشمان مردم در حال جان دادن است.

البته زرگرپور در همین گفت‌وگو هم به این مسأله پرداخته و حل نشدن مشکل ریشه‌ای آب استان را از تلخ‌ترین تجاربش در مدت مسؤولیت دانسته است که در ادامه این گفت‌وگو می‌توانید راجع به آن بیشتر بخوانید.

استاندار اسبق اصفهان دارای فوق لیسانس راه و ساختمان از دانشگاه شیراز و دکترای رشته مدیریت استراتژیک در دانشگاه عالی دفاع ملی است و این روزها تدریس را هم در برنامه‌اش دارد، خبرنگار فارس گفت‌وگوی مفصلی از بالا و پایین‌های ۴ سال استانداری یکی از مهم‌ترین استان‌های کشور با رسول زرگرپور داشته که در ادامه آن را می‌خوانید:

فارس: در ابتدا برایمان توضیح دهید که چطور شد شما استاندار اصفهان در سال ۹۲ شدید؟

زرگرپور: من در سال ۱۳۹۰ پس از حدود ۳۵ سال فعالیت دولتی خودم را از وزارت نیرو بازنشست کردم و عمدتاٌ به کار دانشگاهی در دوره دکترا، پایان‌نامه‌ها و مسائلی به این شکل مشغول شدم و کار دولتی را به‌کلی کنار گذاشتم.

در سال ۱۳۹۲ در ارتباط با اصفهان نقطه نظرات متفاوت و متضادی در رابطه با انتخاب استاندار وجود داشت؛ امام‌جمعه محترم فردی را مورد نظر داشتند، مجمع نمایندگان استان فرد دیگری و جناح‌های سیاسی انتخاب‌های خودشان را داشتند و همه این موارد پشت نرده‌های وزارت کشور گیر کرد؛ بیش از ۳ ماه از تشکیل دولت گذشته بود و درباره انتخاب استاندار اصفهان نتوانستند به جمع‌بندی برسند.

در نهایت من از طریق وزیر وقت که پیش از آن در مجلس بودند برای استانداری معرفی شدم و شدیداٌ مخالفت کردم؛ در سال ۱۳۶۸ و ۱۳۶۹ که معاون عمرانی وزیر کشور بودم، وزیر وقت درخواست داشت که برای استانداری بیایم اما گفتم که نیرویی اجرایی هستم و ترجیح می‌دهم در مسائل غیر سیاسی فعالیت داشته باشم و آن زمان بعد از چند دهه چنین پیشنهادی مجدداٌ مطرح شد.

بازنشسته بودم و با بی‌میلی استاندار شدم 

پس از فشارهای زیاد، علی‌رغم بی میلی کامل و اینکه بازنشسته بودم این مسؤولیت را قبول کردم و تنها هدفم این بود که بتوانم برخی مشکلات اساسی استان را با تجربه، علم و شناختی که داشتم حل کنم.

فارس: چه شد که در دوره دوم به عنوان استاندار به کار خود ادامه ندادید؟ 

زرگرپور: اگر چه از سال ۱۳۶۴ اصفهان را ترک کرده بودم و به تهران رفته بودم ولی ارتباط تنگانگی داشتم و اصفهان را می‌شناختم و در جریان مشکلات بودم؛ در تمام ۴ سالی که استاندار بودم قرارداد کارگری با دولت داشتم و به دولت برنگشتم و پس از اتمام دوره اول جمع‌بندی‌ام این بود که امکان کار در خود استان وجود دارد ولی در رابطه با نقطه نظرات و انتظارات دولت با آن چیزی که فکر می‌کردم نیاز است در اصفهان به اجرا در آید، هماهنگی نداشت و با اصرار زیاد خواستم که معافم کنند و پس از آن به کار دانشگاهی و تحقیقاتی بازگشتم.

فارس: چالش‌های اصلی که در زمان مسؤولیت استانداری با آن‌ها درگیر بودید، چه بود؟

زرگرپور: در ملاقاتی که حدود ۱۵ نفر از اندیشمندان فرانسوی به اصفهان آمده بودند یک نفر از این اندیشمندان به من گفت بسیاری از مردم فرانسه ایران را نمی‌شناسند، اما اصفهان را می‌شناسند.

استان اصفهان غیر از جایگاهی که در ابعاد اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، امنیتی دارد جایگاه ویژه‌ای هم در سطح بین‌الملل دارد و همیشه مورد توجه و نظر است؛ مراسم‌هایی مثل ۲۲ بهمن وقتی در سطح جهان پخش می‌شود ۲ جا نشان داده می‌شود یکی میدان آزادی تهران و دیگری میدان امام(ره) اصفهان و این نشان دهنده جایگاه اصفهان در خارج و داخل کشور است.

اصفهان با اینکه ۶ درصد جمعیت را به خود اختصاص داده بود اما ۱۰ درصد صنعت کشور و ۱۵ درصد کارگران کشور و بیش از ۱۰ درصد شهدای کشور را در خود جای داده است و آزمایش خود را چه قبل و حین انقلاب، چه در زمان جنگ و پس از آن ارائه داد.

وقتی با این استان در یک تراز ملی و جهانی مواجه هستیم باید قبول کنیم که تراز مشکلات آن ملی نیست و نیاز است که در تراز ملی به‌صورت ویژه با آن برخورد شود تا جایگاه خود را داشته باشد.

شرط ازرگرپور برای استاندار شدن چه بود؟

روز اولی که قرار بود به هیأت دولت بروم تا رأی اعتماد بگیرم، به دیدن معاون اول رئیس جمهور رفتم و به او گفتم به شرطی به جلسه می‌آیم که یک مصوبه می‌خواهم و در جواب گفت قبل از رأی اعتماد مصوبه معنایی ندارد و قول می‌دهم ۳ ماه بعد این مصوبه را پیگیری کنم؛ مصوبه‌ای که از هیأت دولت می‌خواستم درخصوص موضوع آب بود، من ۴ سال معاون آب و مسؤول کل آب‌های کشور بودم و انتظار داشتم دولت اجازه بدهد ۴ سال مسؤولیت ۸ درصد آب‌های کشور یعنی مدیریت حوضه آب‌ریز زاینده‌رود را در دست بگیرم و با این ترتیب به هیأت دولت رفتم؛ با بسیاری از افرادی که در جلسه حضور داشتند، در گذشته همکار بودم و همه تعجب می‌کردند که چطور در این شرایط این مسؤولیت را قبول کردم.

رئیس جمهور در آن جلسه از من پرسید چالش‌های استان اصفهان چیست و در جواب گفتم چالش‌های زیست‌محیطی؛ به این دلیل که در اصفهان مشکل آب، هوا، خاک و.. داریم و اگر بتوانیم این مسائل را حل کنیم استان ظرفیت این را دارد که مسائل دیگر را خودش حل کند.

۸ سال معاون آب وزارت نیرو بودم و مقوله آب را به‌طور کامل می‌شناختم و اصفهانی هم بودم و با مسائل اصفهان به‌طور کامل آشنا بودم و حدود ۳۰ سال در وزارت‌خانه‌های جهاد سازندگی، کشور و نیرو فعالیت کرده بودم و با این تجره به اصفهان آمدم.

مقامات ملی از طرح احیای حوضه آب‌ریز زاینده‌رود حمایت نکردند، ماندنم معنایی نداشت

اولین اقدام خودم را برای مسأله آب گذاشتم و پس از ۳ ماه طرحی ۹ ماده‌ای احیای حوضه آب‌ریز زاینده‌رود را آماده کردم و این طرح هیچ معنی‌ای جز احیای تالاب گاوخونی ندارد؛ یعنی مسأله فقط جریان آب در رودخانه زاینده‌رود نیست و زمانی زاینده‌رود احیا خواهد شد که تالاب گاوخونی احیا شود؛ این طرح را علی‌رغم نقطه نظراتی که به دستگاه‌ّهای مختلف از جمله وزارت نیرو داشتم، در شورای عالی آب به تصویب رساندم یعنی این طرح در بالاترین مرجع قانونی کشور به تصویب رسید و برآوردم این بود که بتواند ظرف ۴ سال حوضه آب‌ریز زاینده‌رود را احیا کند اما در عمل پس از ۲ سال به این نتیجه رسیدم که مقامات ملی به دلایل مختلف آمادگی حمایت و اجرای این طرح را ندارند و فهمیدم بودنم در اصفهان معنایی ندارد.

البته در آن مقطع مشکل تورم را داشتیم؛‌ تورم اصفهان در آن زمان ۲ درصد بیش‌تر از تورم کشور بود، مشکل بیکاری را داشتیم که درصد آن ۱.۵ درصد بالاتر از درصد کشور بود، مشکل هوا را داشتیم که فقط ۷۰ روز از ۳۶۵ روز هوای سالم داشتیم، اختلافات سیاسی مختلف و مسائل ناامنی را در استان داشتیم و اصفهان را با این مشکلات تحویل دادم.

«طرح‌های تخت جمشیدی» نامی که زرگر روی پروژه‌های نیمه تمام گذاشت

برخی دیگر از طرح‌ها به نام «طرح‌های تخت جمشیدی» مطرح بود و دلیل آن، این بود که می‌گفتم از شروع این طرح‌ها حدود ۳۰ سال گذشته است و مانند تخت جمشید سابقه طولانی پیدا کرده است؛‌این طرح‌ها شامل مترو، مصلی، ورزشگاه امام، رینگ چهارم شهر اصفهان و.. می‌شد.

فارس: اقدامات شما در استانداری اصفهان در حوزه فرهنگی چه بود؟

زرگرپور: در حوزه فرهنگی مشکل اساسی در کشور نبود یک محور فرهنگی و جایگاه اصلی در فرهنگ است که در این زمینه سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی شود و در نهایت از آسیب‌های فرهنگی جلوگیری شود؛ خصوصاً در استانی مثل استان اصفهان که سبقه فرهنگی و مذهبی آن بر دیگر استان‌ها غالب است؛ حدود ۱۸ تا ۲۰ دستگاه برای کار فرهنگی بودجه می‌گیرند  و هرکدام سیاست‌ها و برنامه‌های خودشان را دارند و این محوریت را ندارند؛ اگر بخواهیم یک فعالیت فرهنگی قابل توجهی را انجام بدهیم اگر یک متولی معین برای آن نداشته باشیم، قادر به انجام دادن آن نیستیم مخصوصاٌ اینکه استاندار در مسائل فرهنگی مسؤول مستقیم نیست.

استاندار بیش‌تر یک هماهنگ‌کننده و نظارت‌کننده است، در حالی که هر کدام از حوزه‌ها برای خود در تهران وزیر و در استان مدیرکلی دارد؛ در استان عنوان شد یک شورای فرهنگی استان که به ریاست امام جمعه تشکیل می‌شود باید محوریت کار را داشته باشد اما علیرغم تمام تلاش‌مان برای به موقع تشکیل شدن این شورا و بیان مسائل خاص در آن ، به دلیل مشغله‌های مسؤولین، ناهماهنگی‌ها و نبود سیاست‌های کلان نتوانست جایگاه خود را پیدا کند.

فارس: در شرایط کنونی کشور و استان به نظر شما نیاز است استاندار آینده اصفهان چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟

زرگرپور: با تعریفی که از اصفهان داشتم، در رابطه با استاندار نیاز است که او فردی ملی باشد؛ یعنی مدیر ارشد کشوری باشد؛ دوم نیاز است که از یک تجربه قابل قبول برخوردار باشد و این بخش برای کسب تجربه نیست؛ ویژگی سوم اینکه مردم‌محور باشد، مردم اصفهان از بلوغ فرهنگی سیاسی بالایی برخوردارند و مسائل را به خوبی درک می‌کنند و اگر استاندار محور کلیه کارهای خود را مردم قرار ندهد نمی‌تواند موفق باشد.

ویژگی بعدی که برای استاندار نیاز است این است که شخصی فراجناحی باشد؛ زیرا در اصفهان ۲ جناح قوی وجود دارد و اگر استاندار به هرکدام از این‌ها وابسته باشد مفهومش این است که ظرفیت و نیروی جناح دیگر نادیده گرفته می‌شود؛ ویژگی پنجم نیز این است که شخص قبل از ورود به استانداری میزانی شناخت و تجربه از استان داشته باشد که برنامه برای استان داشته باشد و ویژگی ششم اینکه استاندار حتماٌ باید بومی باشد زیرا استان به قدری پیچیدگی دارد که هر شخصی از بیرون بیاید باید ۶ ماه فرصت بگذارد تا متوجه ارتباطات و مسائل استان بشود در حالی که اگر استان‌های همسایه را در نظر بگیریم، ظرف ۲ هفته بر مسائل استان مسلط می‌شود.

فارس: ارتباط شما با جریان‌های سیاسی مختلف به چه شکلی بود و معیارهایتان برای انتصابات‌تان چه بود؟

زرگرپور: به دلیل‌ تعاریفی که وجود دارد و خصوصیات خودم که فردی فراجناحی بودم و وابسته و جناح چپ و راست نبودم، البته هر ۲ جناح تا حدی قبول داشتند اما مرا از خودشان نمی‌دانستند.

این مورد یک نکته مثبت و یک نکته منفی دارد؛ نکته منفی این است که برای مثال وقتی شخصی از جناح چپ مسؤولیت می‌گیرد، جناح چپ به‌طور کامل از او حمایت می‌کند و جناح راست کامل از او قطع امید می‌کند و برعکس؛ من استانداری بودم که نه صد درصد وابسته به راست بودم و نه چپ بلکه نیروی ملی و مدیر ارشد فراجناحی بودم که هم با وزیر راست کار کرده‌ام و هم با وزیر چپ و در سطح ملی هم تا حدودی هم نیروهای راست قبولم داشتند و هم چپ.

به نظرم می‌رسد نتیجه یک استاندار فراجناحی این خواهد بود که وقتی وزیر کشور در مراسم تودیعم شرکت می‌کند،‌ می‌گوید امنیتی که در این ۴ سال در اصفهان برقرار بود،‌ در طول سال‌های بعد از انقلاب برقرار نبود و منظور از این امنیت، امنیت در حوزه سیاسی است.

ما در اصفهان حدود ۱۷ جریان سیاسی چپ و ۱۷ جریان سیاسی راست داشتیم؛ در ۶ ماه اول در ابتدا جلساتی را به‌طور مستقل و پس از آن جلساتی را با همه این‌ها برگزار کردم؛ در ابتدا نگرانی زیادی داشتم که وقتی این افراد پشت یک میز می‌نشینند چه اتفاقی می‌افتد.

نماز جماعت اصلاح‌طلبان، به امامت یک اصولگرا

یکی از اولین جلساتی که برگزار کردم، در ماه مبارک بود و به افطار می‌رسید و نگران بودم وقتی قرار است نماز برگزار شود،‌ چه اتفاقی می‌افتد و دیدم یکی از پیشکسوتان نیروهای اصولگرا جلو ایستاد و تمام ۳۴ نفر پشت سر او نماز خواندند و فهمیدم نگرانی که داشتم نگرانی واقعی نیست.

نتیجه ۵-۶ جلسه این شد که یک مانیفست ملی تحت عنوان «وفاق ملی» تهیه کردیم و آن را هر ۳۴ تشکل امضا کردند و اصل را بر هماهنگی و همکاری برای توسعه استان گذاشتند؛ وقتی این را به وزیر کشور دادم در اولین جلسه استانداران به دیگران گفت که چرا شما نمی‌توانید چنین کاری انجام دهید؛ دلیل این موضوع این بود که استاندار فراجناحی بودم و اگر وابسته بودم جناح مقابل به هیچ وجه حاضر نبود در چنین تفاهمی شرکت کند.

بعد از من شاهد بودیم برای استاندارانی که گرایشات سیاسی آن‌ها مشخص‌تر شد این وفاق اتفاق نیفتاد و یا کم‌تر اتفاق افتاد؛ معتقدم نیروهایی که متخصص و کاردان هستند و دز سیاسی آن‌ها کم‌تر از ۵۰ درصد است می‌توانند با ما کار کنند و مفهوم این جمله این است که چه جناح چپ و چه جناح راست اگر نیروهای معتدل بودند می‌توانستند کار کنند؛ حدود ۲۵ فرماندار داشتم که از جناح‌های مختلف بودند.

فرماندار اصفهان، یک فرد اصولگرا بود که در استان به‌عنوان یک نیروی اصولگرا مطرح بود، اما با معیارهایی که داشتم مطابقت داشت و کار می‌کرد؛ و یا برای مثال فرماندار لنجان یک نیروی اصلاح‌طلب بود؛ دلیل چنین قضیه‌ای این بود که شاخص را جناح سیاسی نگذاشته بودیم بلکه تخصص،‌ کارآمدی و داشتن گرایش سیاسی کم‌تر از ۵۰ درصد ملاک بود؛ بعد از من بسیاری از فرمانداران عوض شدند و بر اساس اینکه استاندار چه گرایش سیاسی داشت انتخاب شدند.

فارس: سخت‌ترین خاطره‌ و تجربه‌ای که از چهار سال استانداری اصفهان به خاطر دارید، چیست؟

زرگرپور: سخت‌ترین اتفاقی که برایم افتاد این بود که فکر می‌کردم از نظر تجربی و تخصصی امکان حل مشکل احیای حوضه آبریز زاینده‌ٰود را دارم و تمام تجربه و علمم را به کار انداختم تا طرح ۹ ماده‌ای را تهیه کردم و پس از آن طرح‌ را به منظر اساتید دانشگاه و مسؤولان هم گذاشتم و همه بر جامع و مؤثر بودن طرح تأکید داشتند.

حتی شهرداری اصفهان تعدادی از کارشناسان خارجی حوزه آب را برای زاینده‌رود آورده بود و این طرح را به آن‌ها هم رساندم و حدود یک هفته بعد در نامه‌ای گفتند طرح کاملی است؛ از ابتدا هم مصوبه عالی‌ترین مرجع کشور را گرفتم و معتقد بودم اگر این طرح اجرایی شود، حدود ۴ تا ۵سال ممکن اس که حوضه آبریز زاینده‌رود را داشته باشیم و با انگیزه زیاد و امیدواری به‌دنبال این کار بودم و یکی از مطالبات جدی و حیاتی مردم انجام داد.

پس از حدود ۲ سال متوجه شدم مسؤولان کشوری بنا به دلایلی که دارند حاضر به پشتیبانی از طرح نیستند،‌ این طرح هم طرحی ملی بود و بدون پشتیبانی ملی ممکن نبود.

تلخ‌ترین اتفاق این بود که روزی به دیدن معاون اول رفتم و گفتم حدود ۳ سال قبل درخواستی داشتم و شما گفتید پس از ۳ ماه انجام می‌دهم و قول‌تان را انجام دادید و یک کار اساسی شده اما چند ماهی است که حس‌ می‌کنم به سراغ آن نرفته‌اید؛ در جواب گفتند که مشکلاتی وجود دارد و خیلی نمی‌شود کار را ادامه داد.

سخت‌ترین بخش زندگی آقای استاندار

وقتی به نتیجه رسیدم که حمایت‌ها و پیگیری‌ها از استان صورت نمی‌گیرد سخت‌ترین بخش زندگی‌ام بود؛ وقتی به مراسم تودیع من رجوع کنید به استاندار بعدی گفتم وصیتی به شما دارم که اگر می‌خواهید مشکل زاینده‌رود را حل کنید، نیاز است این طرح را از کشوی میز به روی میز منتقل کنید البته ایشان نه تنها داخل کشوی میز گذاشت بلکه قفل دیگری هم به آن زد.

اکنون نیز گاهی مورد مشورت قرار می‌گیرم که چطور این مشکل قابل حل است، به نظر من این طرح ۹ماده‌ای می‌تواند این مشکل را حل کند و اگر اجرا شده بود در موقعیت بسیار خوبی قرار داشتیم اما حمایت‌ها صورت نگرفت له این دلیل ممکن بود شخصی مخالفت کند.

فارس: شیرین‌ترین خاطراتتان در آن دوران چه بود؟ 

زرگرپور: شیرین‌ترین اتفاق هم پروژه‌های تخت جمشیدی و مصلی بود، اصفهان بلوغ مذهبی بالایی داشت، اوایل انقلاب میدان امام(ره)، خیابان سپه و حافظ برای شرکت در نماز جمعه از جمعیت پر می‌شد ولی شاهد بودم نهایت جمعیتی که می‌توانستند در میدان امام(ره) شرکت کنند به ۴ هزار نفر می‌رسید، از طرفی میدان امام به لحاظ تاریخی بودنش، محدودیت‌هایی برای برگزاری نماز داشت.

ما تصمیم گرفتیم مصلی را راه بیندازیم ولی اختلاف نظر در تامین منابع، معماری و تعداد متولیان داشت و خدا توفیق داد، که یک سال متولی مصلی را برعهده بگیرم و از چند شرکت بزرگ مانند فولاد مبارکه منابع گرفتم تا اینکه مصلی به جای خوبی رسید؛ مصلی برخی مکان‌های جنبی مثل دفتر امام جمعه، اتاق ملاقات، اتاق جلسات و… دارد و ما مسائل مالی، معماری و اختلاف متولی خود مصلی را حل کردیم.

برای اولین بار نماز عید فطر در مصلی برگزار شد، برخی نگرانی داشتند: در روز عید فطر ۲ اتفاق مهم افتاد اول اینکه مردم این مجموعه و سازه را برای اولین بار دیدند، از طرفی متولیان امر از حضور این جمعیت ۵۰ هزار نفره در مصلی متعجب شده بودند؛  این نشان داد که اگر محل نماز جمعه مناسب باشد و امکانات لازم برای مردم فراهم شود، مردم می‌توانند در یک جمعیت قابل قبولی شرکت کنند و این لحظات، لحظات شیرینی بود که برای من ثبت شد.

فارس: به نظر شما مردم اصفهان شما را با چه اقدام و عنوانی به یاد می‌آورند؟

زرگرپور: فکر می‌کنم با گذشت حدود ۴ سال وقتی از تهران به اصفهان می‌آیم و مردم مرا می‌بینند، از چند پروژه یاد می‌کنند اول به نتیجه رسیدن پروژه‌ّهای تخت‌جمشیدی از جمله خط ۱ مترو، پروژه‌ مصلی و ورزشگاه ابراز خرسندی می‌کنند. عده‌ای نیز می‌گویند زمان حضور من متوجه یک اعتدال سیاسی شدند، معتقد بودم آنچه موجب عقب‌ماندگی اصفهان شده، جدال‌های سیاسی است که در این ۴ سال شاهد آن‌ها نبودیم؛ جدال‌های سیاسی مردم و مسؤولان را از پرداختن به معضلات اصلی استان دور می‌کرد.

نکته سوم نیز بحث‌های مربوط به امنیت است؛ قبل از استانداری من شاهد درگیری‌های زیادی بودیم و در زمان استانداری من شاهد بودیم که هیچ کس کوچک‌ترین آسیبی ندید؛ تحصن‌ها و راهپیمایی‌ها وجود داشت اما تلاش‌مان بود که همه را مدیریت کنیم.

فارس: چالش‌هایی که بر سر راه استاندار آینده وجود دارد، چه مواردی است؟

زرگرپور: اولویت اول مسأله زیست‌محیطی است؛ وضعیت هوا از زمان مسؤولیت من خیلی بدتر شده است و وضعیت آب هم به دلیل خشکسالی و بی‌تدبیری در مدیریت خیلی بدتر شده است و پاییز امسال مشکلات خیلی زیادی را خواهیم داشت.

علاوه بر این بخش زیادی از سرمایه اجتماعی را در استان به دلایل مختلف از جمله از دست داده‌ایم، سرمایه اجتماعی در موفقیت و عدم موفقیت برنامه‌ّها بسیار مؤثر است و برداشتم ابن است که نسبت به حدود ۵ سال قبل سرمایه‌های اجتماعی را به‌دلایل مختلف از دست دادیم و نیاز است در جهت ارتقا این مورد قدم برداریم و در کل کشور شاهد این موضوع هستیم.

موضوع سوم موضوع اقتصادی است؛ ما در آن موقع مسائل کارگری، تورم، نرخ رشد بیکاری و..داشتیم اما تا حدی تقلیل پیدا کرد ولی در شرایط فعلی و مخصوصاً با دولت قلب و شرایط کرونا سفره مردم کوچک‌تر شد؛ من حساب کردم مبلغی که برای برای خط فقر اعلام می‌کنند، حقوق بازنشستگی‌ام کم‌تر از این عدد است.

استاندار آینده طرح ۹ماده‌ای را دریابد

درخصوص مسائل زیست‌محیطی به استاندار آینده توصیه می‌کنم، طرح ۹ماده‌ای و ۲ قفلی که در زمان‌های قبلی به آن شده را باز کند و آن را اجرا کند و دولت نیز حمایت کند تا مسائل زیست‌محیطی در بخش آب حل شود؛ در خصوص هوا نیز طرح کاهش آلودگی هوا داشتیم و هوای سالم را از ۷۵ روز به ۲۷۵ روز رساندیم و این طرح با یک به‌هنگام‌سازی می‌تواند مؤثر باشد.

درخصوص ارتقا سرمایه سیاسی اگر استاندار برخورد فراجناحی داشته باشد و مردم‌محور باشد؛ این‌ موارد در سطح استان است و در سطح ملی نیز راهکارهای خود را دارد و نیاز است دولت در سطح ملی و دیگر مقامات اجرایی کند.

 در بحث اقتصادی نیز اولین استانی بودیم که آمایش استان را طراحی کردیم و برای توسعه استان این طرح وجود دارد، اما ۵ سال از آن گذشته است و نیاز است توسط کارشناسان چند ماهی به‌هنگام سازی شود؛ ما در آن سال به نتیجه رسیدیم که نباید دودکش و موتور پمپ جدیدی در استان برپا شود یعنی به دلایل مشکلات آب و آلودگی‌ها صنعت و کشاورزی نباید توسعه پیدا کند و نیاز است از بعد خدمات و علمی-فناوری توسعه صورت بگیرد؛ در همین راستان سازمان کریدور علمی-فناوری را تشکیل دادیم و اعضای آن را مشخص کردیم اما معضلی که در کشور وجود دارد این است که هر کسی که مسؤولیت می‌گیرد، می‌خواهد طرح‌های جدید ارائه کند و نمی‌خواهد طرح‌های قبلی را نگاه کند و آن‌ّهر را ادامه دهد و به همین دلیل استمراری در طرح‌ها و برنامه‌ها وجود ندارد.

معتقدم برنامه‌های کاری و چالش‌های استاندار آینده به‌طور کامل مشخص است و راهکارهای آن‌ها نیز وجود دارد و نیاز است که این موارد را از کشورها خارج کند، به‌هنگام‌سازی کند و و با قوت ادامه دهد.

فارس: مسؤولان دولت سیزدهم برای حل مشکل آب چه راهی را باید در پیش بگیرند؟

زرگرپور: مسؤولین جدید باید چند ماهی کار کنند تا سیاست‌ها و برنامه‌هایشان مشخص شود، و اکنون نمی‌توان داوری کرد چون هنوز ورودی به بحث اجرا نداشتند و تنها باید دعا کنیم مسؤولان علم، تخصص و عزم داشته باشند تا بتوانند مشکلات را حل کنند؛ اگر درخصوص آب ما این چند سال را از دست بدهیم دیگر فرصتی برای استان و حتی کشور نخواهیم داشت.

فارس: اولین قدم وزیر نیرو برای مشکل آب استان اصفهان باید چه باشد؟

زرگرپور: وزیر جدید نیرو باید اول کادر خود را بچیند که هنوز این اتفاق نیفتاده است، مورد بعد این است که مشکلات آب را احصا و اولویت‌بندی کند، بر اساس اولویت به آن‌ها بپردازد و از تجربیات قبل استفاده کند.

استاندار باید مسائل را جمع بندی و یکی از آن‌ها را انتخاب و به آن‌ها بپردازد؛ معتقدم مشکلی که در آب کشور داریم، نبود اقتدار است و اگر بخش کارشناسی به جمع‌بندی برسد نمی‌تواند جمع‌بندی خود را در فضای اجتماعی-امنیتی به اجرا بگذارد.

اگر روال منطقی وجود داشته باشد،‌ وزیر در ابتدا معاونان خود را انتخاب می‌کند و معاون انتخاب شده نشان‌دهنده این است که به‌دنبال حل چه مسأله‌ای هستند و پس از آن نیاز است در قالب انتخابی طرح‌ها را بررسی کنند؛ به این صورت نیست که برای مشکلات آب کشور طرح نداشته باشیم، مهم این است شخصی بیاید و طرح‌ها را انتخاب کند و با اقتدار و عزم کار را جلو ببرد.

فارس: استاندار اصفهان برای تغییر این باور غلط که این استان برخوردار است چه وظیفه‌ای در دولت دارد؟

زرگرپور: به‌عنوان یک کارشناس آب، شخصی که ۸ سال مدیریت بحران کشور را در دست داشتم و ۸ سال هم معاون آب کشور بوده‌ام و ۴ سال استاندار اصفهان بوده‌ام، می‌گویم اگر مسؤولان دولت با اقتدار عزم را جزم کنند و چالش‌ّهای طرح ۹ماده‌ای را برطرف کنند و آن را اجرا کنند، این اطمینان را می‌دهم که تالاب گاوخونی احیا می‌شود، به دنبال آن رودخانه زاینده‌رود احیا می‌شود و مطالبه جدی مردم اصفهان پاسخ داده می‌شود.

اینکه استان اصفهان نسبت به ایلام و سیستان و بلوچستان برخوردارتر است، واقعیت است و البته اینکه در طول ۳۰ سال گذشته هرچه منابع بود برای استان‌های محروم بردند و کم‌تر به استان‌های برخوردار رسیدند نیز یک واقعیت است، شعار انقلاب حمایت از مناطق محروم و توسعه‌نیافته است و در طول ۴۰ سال هم به این شعار عمل شده است.

در بودجه سرانه استان‌های محروم با سرانه استان‌های برخوردار قابل قیاس نیست البته تا حدی درست است و نیاز است که استان‌های محروم توسعه پیدا کنند و به استان‌های برخوردار برسند ولی نه اینکه ۴۰ سال این هزینه‌ها پرداخت شود اما بازهم هم محروم بمانند.

اینکه بگوییم استان اصفهان برخوردار است بحثی در آن نیست، اما برخوردار بودن به این معنا نیست که برخی مشکلات و مسایل را خودش حل کند و این ظرفیت را دارد.

برای اجرای طرح‌های آبی به دولت اعلام کردم که برای اجرای طرح‌های آبی از شما اعتباری نمی‌خواهیم چون در استان این ظرفیت موجود است که طرح‌های بزرگ خودمان را با منابع خودمان حل کنیم؛ ۸۵ درصد منابع فعالیت‌های عمرانی‌مان در طول یک‌سال از منابع غیر دولتی بود.

نباید به بحث اصفهان‌ستیزی دامن بزنیم چون به‌ هر حال اصفهان استان برخورداری است بلکه نیاز است برای توسعه استان شیوه‌هایی را انتخاب کنیم که متکی بر منابع استان باشد.

مبلغی که به استان اصفهان می‌دهند قابل توجه نیست؛ باید از داخل استان منابع تامین کنیم

به وزیر وقت اعلام کردیم که بهشت‌آباد را خودمان می‌سازیم و نیازی به بوجه نداریم یعنی در مقابل فضایی که وجود دارد و بخشی از آن واقعیت است، نیاز است یک استراتژی داشته‌باشیم واین باشد که به‌دنبال تأمین منابع از داخل خودمان باشیم زیرا عددی که به اصفهان داده می‌شود مبلغ قابل توجهی نیست.

به استاندارهای قبلی می‌گفتم از دولت پول نخواهید بلکه برخی مصوباتت، اختیارات و مجوزها را بخواهید تا خودمان مشکلات را حل کنیم و در زمان خودم هم دنبال یک ریال افزایش درآمد برای استان نبودم بلکه گفتم اختیار ورزشگاه امام(ره) را به من بدهید تا آن را تمام کنم و در ادامه ورزشگاه را با قراردادی که با فولاد مبارکه بستم تمام کردم.

فارس: یعنی به نظر شما گرفتن اختیارات بر گرفتن بودجه و منابع بیشتر ارجحیت دارد؟

زرگرپور: بله، کشور منابع لازم را ندارد و از سمتی با مشکلات دیگری مواجه است و در اصفهان به جای اینکه به‌دنبال گرفتن منابع کشور باشیم، به‌دنبال اختیاراتی باشیم که بتوانیم مشکلات را حل کنیم؛ استان به حدی پتانسیل و ظرفیت دارد که اگر این اختیارات را بگیریم می‌توانیم مشکلات را حل کنیم.

آنچه که در سطح ملی به آن نیاز داریم مجوزها و اختیارات است نه منابع؛ همچنین دولت جدید نیز با مشکلاتی که دارد اعتبارات چندانی ندارد اما در استان به راحتی می‌توان مسائل را حل کرد.