سخنی با رئیس و هیات رئیسه اتاق بازرگانی

اول؛

به شوخی گفتند رؤسای قوا مشهدی شدند و جداً رئیس اتاق ایران هم مشهدی است.

حالا که چه؟ مگر قوم‌گرایی است؟

هیچ و تا قسمتی نه.

فقط بهانه‌ای برای یک هشدار به یک تهدید و یک فرصت!

اتاقی‌ها معروف هستند به غر زدن!

اصلا اتاق ایران و استان‌ها؛ انگار  هاید پارک است؛ محل ملاقات یا میعادگاه معترضین و گاهی هم برای دید و بازدید و تفریح!

اما تا کی؟ تا کی دولت کاری کند، تصمیمی بگیرد و سپس اتاقی‌ها به آن تصمیم اعتراض کنند؟

باید در دولت سیزدهم شما پیشرو باشید و کاری کنید که دولت رهرو بخش خصوصی باشد هم‌اکنون این فرصت هست.

دوم؛

به : رئیس و هیات رئیسه اتاق بازرگانی صنایع و معادن و کشاورزی 

یعنی به؛ پارلمان بخش خصوصی یا تشکلِ تشکل‌ها

سلام علیکم؛

احتراما مستحضرید چند صد روز مهم و کاری از مدت مدیریت شما گذشته است!

ای که پنجاه رفت و در خوابی؛ مگر این پنج روزه دریابی

لذا خواهشمند است بر شیپور بیدار باش بدمید و فرصت بیداری صبحگاهی را غنیمت شمرید.

به دولت قبل و قبل‌تر تا توانستیم انتقاد کردیم.

ولی الان دقیقا موقع تحکیم جایگاه اتاق ایران به عنوان یک نهاد غیردولتی، دانایی محور و فراگیر است.

حالا دیگر رئیس جمهور و دولت؛ قرار نیست در پشت پرده‌ها باشند، زیر کولر یخ بزنند و شنبه‌ها از خواب بیدار شوند و تحولات کشور را از اخبار ساعت ۸ صبح بشنوند.

رئیس جمهور جدید و کابینه‌اش گفته‌اند سحر خیزانه در صف اول دفاع از  بخش خصوصی و در سنگر تولید، کنار تولیدکنندگان و همراه مردم هستند. قرار است با ما و شما در کنار و همراهمان باشند.

لطفا اصلا نگویید این همه شعار است و خود را با این کلمه راحت نکنید.

شعار نیست؛ اگر شما مطالبه‌گری کنید، عملیاتی خواهد شد.

دست مدد دراز و زبانِ مطالبه منطقی باز کنید.

مواظب باشید عده‌ای شما را در  اردوگاه اپوزیسیون مسخ نکنند.

با همدلی و همراهی و پشتیبانی از دولت؛ منافع بخش خصوصی و تک‌تک اعضا، بهتر از دعوا و قهر؛ به سر منزل مقصود می‌رسد.

سوم؛

هیات رئیسه‌های محترم شما هم  برخیزید، اختلافات جزئی با یکدیگر  را کنار بگذارید و از فرصت پیش آمده خوب استفاده  کنید.

بالفور باید فراخوان بدهید.

اگر کسی در اتاق‌ها حال کار ندارد، استعفا دهد.

جای او را کسان بهتر  دیگری پر خواهند کرد.

چهارم؛

کارهای زیادی بر زمین مانده که باید با سرعت برنامه‌ریزی و اجرایی شود؛ از جمله:

۱- اتاق‌های ۳۴ گانه استانی به بهترین شکل همانند شاه‌راه‌های ارتباطی در همه جای کشور گسترده شده اصلا به مثابه حزبی است که همه چیز تمام در خدمت بخش خصوصی است؛ به ابهت لشکرگاه.

 محل تجمع کار کشته‌گان با تجربه و سرای توزیع دستاوردهای فکری و خواسته‌های فعالان اقتصادی بخش خصوصی است.

اتاق‌های استانی از هم اکنون به فکر تقویت ارتباط موثر با استانداران و مدیران استانی باشند.

 اتاق‌های استانی با وزارت کشور و وزیر کشور جدید مکاتبه کنند و شاخص‌های استاندار خوب خود را مطالبه نمایند، آمایش سرزمین و مزیت‌های استانی را نقشه راه توسعه استانی معرفی کنند و اتاق فکر خود و یافته‌های فعالیت چندین ساله  را با دست و دلبازی در اختیار مسئولان استان قرار دهند.

۲- بیش از ۴۰۰ تشکل ملی و استانی در اختیار اتاق است؛ این یک سرمایه ملی است؛ وای به حال رئیس اتاقی که نفهمد یک تشکل ملی چه نعمتی است و وای به حال اتاقی که از این سرمایه زر خیز  تشکلی نتواند به نحو شایسته استفاده کند؛ دهها هزار فعال فرهیخته درمیدان کار و تلاش در تشکل‌ها پا در رکابِ اسب زین شده تولید و خدمات و تجارت،   آماده ارائه نظرات اصلاحی  و پیشنهادات نوآورانه برای جهش تولید و رفع موانع آن هستند.

باید با اعضا به صورت شبکه‌ای با سیستم‌های آنلاین و اتوماسیون‌های اداری هوشمند حتی با همین واتساپ و تلگرام و پیامک در هر موقعیت؛ ارتباط لحظه‌ای داشت.

  باید با افکار سنجی و نظر سنجی هر طرحی را به بوته نقد آماری اعضا برد. در همین حین هم وظیفه قانونی ساماندهی اتحادیه‌های صادراتی و وارداتی و سندیکاهای تولیدی و خدماتی شکل خواهد گرفت. اکنون باید در جذب آسان‌تر اعضا و برای تشکل‌ها و رفع موانع عضویت و توسعه تشکل‌ها هر کاری که می‌شود، انجام داد.

معاونت های تشکلی اتاق ها باید تقویت و پای کار تر باشند.

(معاونت تشکل‌ها و استان‌ها هر کدام یک کوه کار دارد، این دو را که به اشتباه ادغام شدند را از هم جدا و برای هر معاونت مدیر ورزیده و نیروی خبره اضافه کنید. از آوردن نیروی خوب و مشاور خوب برای اتاق‌ها بر حذر نباشید؛ اتاق‌ها باید کارمند محور باشند چون آنها کارها را انجام می‌دهند و پیگیری می‌کنند. البته طبق برنامه و روش اعلامی هیات نمایندگان اتاق‌ها)

۳-هیئت نمایندگان اتاق ایران، خانواده‌ی پرجمعیت و سرباری  نیستند که فقط ماهی یکبار زینت اتاق شوند بستنی بخورند و بروند؛ آنها سربازان جانبازی هستند که برای ادای تکلیف  در صحنه اقتصادی کشور آمده‌اند.

تک تک اعضا، سبک بال و پر فایده‌اند.

از مشارکت آنها و نقد و اعتراض آنها بر خود نرنجید، خوب می‌دانید  هر کدام اعضای منتخب ۳۴ اتاق سراسر کشور و نمایندگان اتحادیه‌ها و سندیکاهای کشوری از ارکان مهم اتاق ایران محسوب می‌شوند. پس با ارکان اتاق، همانند صاحب‌خانه برخورد کنید که امانتی را به شما سپرده‌اند.

اگر هیات نمایندگان از عملکرد شما راضی باشند، هم در پیشبرد امور و هم در رای گیری آینده عاقبت بخیر می شوید.

۴- در وظایف اتاق است که باید با پیگیری منافع جمعی، صنفی و حتی فردی اعضاء سبب ارتقای انگیزه و مشارکت آن‌ها و افزایش تأثیرگذاری‌های اقتصادی این فعالان باشد. اگر عضوی از اتاق‌ها گرفتاری داشت به بهانه اینکه این کار شخصی است، او را نرانید؛ پیگیری منافع فرد فرد اعضا از وظایف کارمندان و هیات رئیسه اتاق‌ها است، این را هم خودتان بدانید و هم به مسئولان زیر دست گوشزد کنید.

۵- هم‌اکنون که دولت جدید بر سر کار می‌آید باید با نامه‌نگاری  متعدد و مصاحبه‌های  پی در پی ارکان مختلف حاکمیت و دولت را به بهبود فضای اقتصادی در جهت توسعه بخش خصوصی و حمایت از کارآفرینی فراخواند؛ شما روسای اتاق‌ها باید فراخوان دهید که آهای دولت و مسئولانِ دولت مردمی؛ برای بهبود فضای اقتصادی چه کارهایی باید کرد؛ راه نشان دهید و مجددا مطالبه‌گری کنید.

  اتاق‌ها را باتجربه‌ها، راهبرد و مسیر صحیح و ارائه طریق دهند و جوان‌ها و تازه واردها و کارمندان اتاق، این مسیر را پیموده و متحول کنند.

 تولید فکر به عهده با تجربه‌ها و پیشکسوتان که افتخاری کار می‌کنند هست و تبدیل آن به محتوای قابل اجرا با جوانان فعال اقتصادی  و کارمندان موظف حقوق بگیر در  اتاق‌ها میباشد.

 نگذارید تنبلی و یأس بر شما مستولی شود و ما نمی‌توانیم را، در اتاق‌ها ریشه‌کن کنید.

اصلاح آن قسمت از ساختار معیوب یا افراد ناسالم انگشت شمار، باید با جرات انجام شود.

همان ها که  در بین هم اتاقی می توانند با شبکه سازی پنهانی عامل ایجاد کرختی و به هم ریختگی و   نابسامانی و چه بسا تخلف و فساد شوند باید پاکسازی گردند  تا پرچم  بخش خصوصی پاک و سالم افراشته باشد.

۶- ارتقای جایگاه قانونی و سهم بخش خصوصی باتوجه به حفظ مصالح و منافع ملی وقتی اتفاق می‌افتد که هیات رئیسه اتاق‌ها بتوانند با ترغیب فعالان اقتصادی به ادای مسئولیت اجتماعی و ایفای نقش بیشتر و موثرتر در ارتقای فرهنگِ کار و فرهنگ کمک به هم‌وطن و هم‌نوع نقش پر رنگ‌تری ایفا کنند؛ تبلیغ کار خوب و عام‌المنفعه‌ اعضا، ریا نیست بلکه تبلیغ آن عین عبادت است.

اگر آجری روی آجر برای ایفای مسؤولیت اجتماعی، اعضای اتاق گذاشتند؛ آن را در بوق و کرنا و کار خیر را نشر و تبلیغ رسانه‌ای کنید، تا دیگران هم تشویق شوند و بدانند اعضای اتاق‌ها چه کارهای خوب و خدا پسندانه‌ای کرده و می‌کنند.

۷- تقویت توان مشورتی، علمی و کاربردی کمیسیون‌های تخصصی اتاق‌ها به اندازه‌ای مهم است که به‌کارگیری یک یا دو نیروی ساعتی در کمیسیون‌ها شرم‌آور می‌باشد.

روسای اتاقها باید از زرق و برق لوستر و میز کشتی شکل خود بکاهند و بر تقویت توان مشورتی کمیسیون‌های تخصصی بیافزایند و پول‌های بادآورده چند در هزار خود را در همین جا بیش از انتظار خرج کنند و این یافته‌ها پس از حقیقت‌سنجی و تطبیق آن با واقعیت روز، به کمیسیون‌های هم‌طراز در مجلس و مراکز پژوهشی به نحو مطلوب ارائه شود.

 ۸- اتاق‌های فکر، متشکل از اعضاء و هیئت نمایندگان و هر علاقمندی به اقتصاد کشور، موضوعات و تنگناهای تخصصی فعالان اقتصادی را در قالب کمیسیون تخصصی مورد رایزنی و آسیب شناسی مجدد قرار دهند و راهکارهای اصلاحی پیشنهادی با ساز و کار جدید در اختیار دولت مردان قرار گیرد؛ باید مسئولان با اطمینان به اینکه کار اتاق قوی و درست است خودبه‌خود ملزم شوند از تولیدات فکری و مشورت‌های اتاق استفاده کنند.

پنجم

در یک کلام اگر در میدان باشیم موثر هستیم والا در بالای گود بودن و انتقاد کردن همینی می‌شود که هست.

مطالب گفته شده کاری است که باید توسط اتاق‌ها پیگیری شود، اگر انجام ندادند؛ هر تشکلی راسا می‌تواند خودش نقش ایفا کند و مواردی را پیگیری کند و اگر تشکل‌ها هم نخواستند؛ وظیفه تک تک اعضای اتاق است که برای منافع خود هم که شده در صحنه کمک و پشتیبانی از تولید و رفع موانع، مطالبه‌گری فعال، مشارکت جو و تعاملی داشته باشند.

امیرحسین کاوه عضو اتاق بازرگانی