مسجد چگونه محور حکمرانی می‌شود؟

حجت‌الاسلام سید ناصر میرمحمدیان مدیرعامل بنیاد هدایت در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه مسجد و هیأت خبرگزاری فارس با اشاره به عملکرد سازمان تبلیغات اسلامی در طول این چهل سال برای تعالی شبکه روحانیت مستقر و شکل‌گیری بنیاد هدایت در مسیر تعالی شبکه امامت اظهارداشت: سازمان تبلیغات در سال ۱۳۶۰ با دستور امام خمینی(ره) و با رویکرد تبلیغ اسلام شکل گرفت. در آن دوران تبلیغ اسلام در جنگ به ویژه جنگ نرم بسیار قابل توجه بود.

مدیرعامل بنیاد هدایت افزود: در جهت تحقق تبلیغ باید اتفاقات مهمی زمینه‌ساز شود، در این راستا ساماندهی‌های مختلفی انجام شد که یک سری از آن با نگاه دولتی بوده است.

ضعف شبکه امامت در گذشته

وی تصریح کرد: نهادهای دولتی در این راستا تلاش کردند فعالیت‌هایی را انجام دهند که یکی از ظرفیت‌هایی که با نگاه کمک هزینه‌ای به نگاه کارمندی تبدیل شد، روحانیت مستقر بود. این افراد البته در روستاها کم کم با کمک‌های سازمان، از مردم فاصله گرفتند، چون تلقی کردند که نیروهای سازمان هستند.

میرمحمدیان بیان کرد: از طرفی چون با کمبود نیرو مواجه بودیم نتوانستیم سرکشی کنیم و شبکه امامت به فضای رخوت تبدیل شده بود و از اهداف اولیه فاصله گرفت. با ورود تیم جدید سازمان تبلیغات، قرار شد این ظرفیت بسیار ارزشمند مورد استفاده قرار گیرد و در جهت توانمندسازی نیروها در انجام وظایفشان برنامه‌ریزی شود.

وی در خصوص اینکه چگونه بنیاد هدایت در این دو سال مسیر را سپری کرده است، خاطرنشان کرد: از ابتدا دغدغه خود را روی سازماندهی فرهنگی مکان پایه قرار دادیم و براساس این اصل، وارد حوزه محله محوری و بُعد مسجد محوری و سپس امام محوری شدیم.

امام محله دهه هفتادی که هزار تن محصولات کشاورزی کرمانی‌ها را نجات داد

مسجد چگونه محور حکمرانی محله‌ می‌شود؟

مدیرعامل بنیاد هدایت گفت: در این فرآیند محله محوری به این نتیجه رسیدیم که موثرترین فرد امام مسجد است، یعنی اگر بخواهیم مسجد محور حکمرانی محله‌ای باشد باید امام مسجد فعال باشد و امام باید محور قرار بگیرد.

وی افزود: براین اساس تمرکز فعالیت‌ها را بر روی توانمندسازی و ارتقای امامت در مسجد محوری و محله محوری قرار داده‌ایم، در این ارتباط سعی شد با روش‌های مختلف وارد توانمند سازی شویم که در ابتدا موفقیت‌آمیز نبود، سپس قرار شد مدل راهیابی شکل گیرد تا در منطقه و استانی و شهرستانی در کنار امام قرار بگیرند و رشد دهند.

موانع و مشکلات بنیاد هدایت در مسیر توسعه شبکه امامت

میرمحمدیان در خصوص موانع و مشکلات بنیاد هدایت در این مسیر بیان کرد: ما با دو کمبود نیروی انسانی و منابع مالی روبرو هستیم که هر دو حل شدنی است، مهم این است ارزش و اهمیت کار خود را در بنیاد هدایت مشخص کنیم و معرفی و نماینده شود، آن گاه منابع مالی نیز امکان جذب شدنش فراهم است.

وی عنوان کرد: نیروی انسانی را باید از میان امامان موجود آرام آرام رشد دهیم تا در سطوح مختلف خدمت‌رسانی کنند. همچنین نهادهای تبلیغی باید نسبت به ایده بنیاد هدایت در محله محوری، هم‌افزا شوند.

حجت‌الاسلام مصطفی محمدی امام محله‌ روستای «بره کلک» که با حضور میدانی مردم را به دین‌داری تبلیغ می‌کند

تبلیغ چهره به چهره و هدایت حضوری بهترین روش تبلیغ

مدیرعامل بنیاد هدایت پیرامون بهترین و اثرگذارترین روش تبلیغی خاطرنشان کرد: تبلیغ چهره به چهره و هدایت حضوری بسیار موثر است و بقیه روش ها مانند مجازی و رسانه ای می تواند مکمل و اثرگذار باشد، اما اثر موضعی دارد.

وی ادامه داد: اینکه فردی با امام انس بگیرد و بتواند گام به گام حرکت کند اثر پایدارتری دارد و می‌تواند ریشه‌دار باشد، چون قرار است، تغییر انفسی ایجاد کنیم و باید انسان‌ها را ارتقا دهیم. برای این کار باید مردم ببینند فردی در میدان است و در این مسیر حرکت می‌کند.

نهادهای تبلیغی چگونه هم‌افزا می‌شوند؟

میرمحمدیان با اشاره به اهمیت هم‌افزایی نهادهای تبلیغی تصریح کرد: به نظر می‌رسد اگر تقسیم کار درستی را انجام دهیم و هرکس کار خود را به خوبی انجام دهد، موفق خواهیم بود. در این باره به راحتی می‌توان تقسیم کار کرد.

وی اظهار داشت: همه نهادهای تبلیغی دوست دارند کار خود را انجام دهند، اگر تلاقی انجام شود شاید تصور کنند فقط وظیفه دیگران است و وظیفه خودشان نیست و یا داعیه‌هایی وجود دارد که اگر توجیه شوند امکان هم‌افزایی وجود خواهد داشت. در حوزه تبلیغ، حوزه علمیه وظیفه تربیت مبلغ دارد که بسیار مهم است و نیاز شدیدی به ان داریم.

وی گفت: همچنین دفتر تبلیغات مسئولیت پشتیبانی پژوهشی و آموزشی و رسانه‌ای دارد و سازمان تبلیغات وظیفه به کارگیری و ارتقاء در میدان و تقسیم کار و استفاده عملیاتی از نیروها را برعهده دارد. نیاز به ظرافت‌هایی داریم و باید دقت شود نگاه اداری نباشد بلکه با نگاه راهبری حرکت کنیم. البته راهبری نه از نوع سیستمی بلکه از نوع زیست بومی که هر یک از اجزا به عنوان سیستم مختاری مدنظر باشد و به عنوان انسان با عواطف، احساس و نیاز به رشد در نظر گرفته شود.