در سال ۹۸ از روحانی طلاق بگیریم یا ۱۴۰۰؟!

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از جهان نیوز به نقل از مشرق؛ علی تاجرنیا، از فعالان اصلاح‌طلب و از نمایندگان مستعفی مجلس ششم، در مصاحبه با شماره شنبه گذشته روزنامه آرمان امروز با تأکید بر اینکه آقای روحانی باید نسبت به نحوه رفتار خود با اصلاح‌طلبان تجدید نظر کند، گفته است:
«به صورت طبیعی حمایت اصلاح‌طلبان در شرایط کنونی و در دوسال آینده ادامه خواهد داشت. با این وجود پس از دو سال و در نیمه پایانی دولت همراهی نقادانه اصلاح‌طلبان با دولت آغاز می‌شود و کم‌کم به سمت نقدهای جدی‌تری پیش خواهد رفت. البته این وضعیت در شرایطی به وجود خواهد آمد که عملکرد آقای روحانی به همین شیوه‌ای باشد که در پیش گرفته‌اند. اگر آقای روحانی در رویکرد خود نسبت به اصلاح‌طلبان تغییر ایجاد کند، شرایط متفاوت خواهد شد.»[۱]
*پیش از تاجرنیا و در سال گذشته بود که عبدا… ناصری، عضو شورایعالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان طی اظهاراتی از این گفت که اگر هم طلاقی بین اصلاح‌طلبان و روحانی در کار باشد، این طلاق در سال ۱۴۰۰ رخ می‌دهد.(کنایه از اینکه طلاقی در کار نیست!)
جریان اصلاحات در حالی خود را مهیای اعلام طلاق سیاسی از رئیس‌جمهور روحانی می‌کند که این کار شدنی نیست و اصلاح‌طلبان و آقای روحانی «لاله و لادن» هستند که در صورت جدایی از یکدیگر می‌میرند.
چه اینکه جریانی سیاسی که زمانی رئیس‌جمهور را قهرمان عدالت‌پروری می‌نامید که باید دستش را بوسید و اینطور می‌گفت که ما فدائیان دولتیم و روحانی هرچه انجام می‌دهد، قانونیست؛ علی‌القاعده دیگر نمی‌تواند ساز جدایی بنوازد و در مقابل دولت ژست اپوزسیون بگیرد.
پیش از این و در شماره‌های قبلی در پیشاانتخابات اشاره کرده بودیم که اصلاح‌طلبان از آنجا که قصد دارند در انتخابات سال ۱۴۰۰ با نامزد خود وارد صحنه شوند، دیگر نیازی به رئیس‌جمهور روحانی ندارند. از همین روست که نه تنها هیچگاه برای آقای روحانی هیچ ستاد انتخاباتی تشکیل ندادند بلکه حتی یک خط بیانیه امضا شده اختصاصی هم برای حمایت از رئیس‌جمهور منتشر نکردند و می‌توانند ادعا کنند که هیچگاه از روحانی حمایت رسمی نکرده‌اند. (مقوله‌ای که متأسفانه استفاده سیاسی مناسبی از آن نشد!)
زمزمه‌های جدایی اصلاح‌طلبان از روحانی بلافاصله پس از انتخابات ۹۶ رخ نمود و چهره‌هایی مثل مرتضی حاجی، محمدرضا تاجیک، علی صوفی، احمد شیرزاد و… به ناگاه اعلام کردند در مقابل دولتی که زمانی خود را فدائیان آن می‌دانستند هیچ مسئولیتی ندارند؟![۲]
اگرچه جدایی اصلاح‌طلبان از دولت اعتدال ممکن نیست و جریان خاص در این زمینه تنها می‌تواند به دستگاه پروپاگاندا و سیستمی که تولیدات دیگری مثل «هزاران بورسیه غیر قانونی» و «املاک نجومی» دارد دل ببندد اما درباره پروژه طلاق سیاسی چپ‌ها از روحانی ۲ نکته حائز اهمیت است.
نخست اینکه این پروژه در میان اصلاح‌طلبان هم مخالفان دسته اولی دارد.
حجت‌الاسلام رسول منتجب‌نیا، قائم مقام حزب اعتماد ملی چند روز قبل طی اظهاراتی درباره مسئولیت اصلاح‌طلبان در قبال عملکرد روحانی گفته بود: «در تمام کشورهای جهان هنگامی که یک جریان و یا حزب قصد دارد در انتخابات از یک فرد حمایت کند آبرو و حیثیت خود را به میدان می‌آورد. جریان اصلاحات نیز حیثیت و آبروی خود را به عملکرد آقای روحانی گره زده است. به همین دلیل آقای روحانی و تک‌تک کسانی که در مبارزات انتخاباتی برای آقای روحانی تبلیغ کردند باید در مقابل مردم پاسخگو باشند. برای مثال بنده که در دوران مبارزات انتخاباتی در حدود ۴۰ سخنرانی در مناطق مختلف کشور در جهت حمایت از آقای روحانی داشته‌ام باید نسبت به حمایت‌هایی که از آقای روحانی انجام داده‌ام به مردم پاسخگو باشم.»[۳]
«یدا… طاهرنژاد» فعال اصلاح‌طلب و از مشاهیر حزب کارگزاران سازندگی هم اخیراً تأکید کرده است: در صورت تحقق وعده‌های روحانی شاهد امتداد جریان اصلاحات خواهیم بود؛ در غیر این صورت جریان آلترناتیو اصلاحات عرصه را در دست خواهد گرفت.[۴]
همچنین «عباس عبدی» از تئوریسین‌های جریان چپ نیز در ایام دولت یازدهم و هنگامیکه سعید حجاریان طی اظهاراتی گفته بود شکست روحانی شکست اصلاح‌طلبان نیست! معترض این صحبت شد و در نوشته‌ای مطبوعاتی تأکید کرد: پس شکست کیست؟!
مسئله دوم نیز آنست که مردم و خواص باید بدانند اعلام طلاق اصلاح‌طلبان از رئیس‌جمهور روحانی به این معنیست که جریان چپ دامان خود را از رخدادهای مهم و عبرت‌های تاریخی بزرگی مثل «برجام»، «اعتماد به آمریکا»، «سکوت نسبت به محور مقاومت و تحولات منطقه» و «دروغگویی و سیاه‌نمایی نسبت به سوابق مطلوب اجرایی در شهرداری تهران و دولت‌های نهم و دهم» پاک نشان می‌دهد و به این ترتیب می‌تواند در ذهن مردم به عنوان آلترناتیو موعود و حل‌المسائل تمام مشاکل کشور در دو انتخابات پیش رو جلوه کند.
اگرچه این کار نشدنیست و مردم ایران در آستانه ۴۰ سالگی انقلاب اسلامی سره را از ناسره بازمی‌شناسند اما این امیدواری هرگز رافع وظایف خواص کشور در مقابل پروژه «طلاق اصلاح‌طلبان از رئیس‌جمهور روحانی» نیست.
برخی معتقدند اصلاح‌طلبان حتی بیشتر از دولت مسئول کارنامه‌ای هستند که رئیس‌جمهور روحانی طی ۴ سال گذشته بر جا گذشته است…