نمازی که در شب نیمه شعبان حاجت‌های فراوان انسان را برآورده می‌کند

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از خبرنگار مهر شب نیمه شعبان شب میلاد صاحب الزمان مهدی موعود (عج) شب مبارکی است. در روایات متعددی شب نیمه شعبان هم مرتبه با شب‌های قدر معرفی شده است و سفارش شده که با دعا و نماز این شب بلندمرتبه را گرامی داشته شود.

شیخ طوسی یا شیخ الطائفه از مشهورترین محدثان و فقیهان شیعه است. مِصْباحُ المُتَهجِّد و سلاحُ الْمتَعبّد یا المصباحُ الکبیر کتابی عربی مشتمل بر دعا و زیارت و اعمال و آداب مستحب روزها و ماه‌های سال و از تألیفات با عظمت شیخ طوسی، می‌باشد. این کتاب مورد توجه علما و شیعیان بوده است.

شیخ طوسی در مصباح المتهجد برای شب نیمه شعبان نمازی را ضمن بیان روایتی از امام صادق (ع) تعلیم داده است که حاجات فراوان را به فضل خدا نصیب انسان می‌کند. در مصباح المتهجد آمده است:

«ابو یحیی در ضمن خبری در فضیلت شب نیمه شعبان که گفت گفتم به مولای خودم حضرت صادق علیه السلام که بهترین دعاها در این شب کدام است؟ فرمود: هر گاه بجا آوردی نماز عشا را پس دو رکعت نماز بگذار، بخوان در رکعت اول حمد و سوره جحد که قل یا أیها الکافرون باشد و بخوان در رکعت دوم حمد و سوره توحید که قل هو الله احد است پس چون سلام دادی بگو

سُبْحَانَ اللَّهِ‏

سی و سه مرتبه،

الْحَمْدُ لِلَّهِ‏

سی و سه مرتبه،

اللَّهُ أَکْبَرُ

سی و چهار مرتبه، پس بگو:

یَا مَنْ إِلَیْهِ مَلْجَأُ الْعِبَادِ (یَلْجَأُ الْعِبَادُ) فِی الْمُهِمَّاتِ وَ إِلَیْهِ یَفْزَعُ الْخَلْقُ فِی الْمُلِمَّاتِ‏

ای کسی که بندگان در غم و اندوه‌های سخت به او پناه برند و در مصائب و دردها به درگاه او زاری کنند

یَا عَالِمَ الْجَهْرِ وَ الْخَفِیَّاتِ (وَ) یَا مَنْ لاَ تَخْفَی عَلَیْهِ خَوَاطِرُ الْأَوْهَامِ وَ تَصَرُّفُ الْخَطَرَاتِ‏

ای دانای هر چه آشکار و پنهان است ای کسی که فکر و اندیشه دل‌ها و رفت و آمد خیالات و خاطرات بر او پنهان نیست

یَا رَبَّ الْخَلاَئِقِ وَ الْبَرِیَّاتِ یَا مَنْ بِیَدِهِ مَلَکُوتُ الْأَرَضِینَ وَ السَّمَاوَاتِ‏

ای پروردگار خلایق و آفریدگار ای آنکه ملکوت زمین‌ها و آسمان‌ها به دست قدرت توست

أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ أَمُتُّ إِلَیْکَ بِلاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ‏

تویی آن خدا که خدایی نیست جز تو من به کلمه توحید لا اله الا الله به تو ایمان آورده‏ ام

فَیَا لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ اجْعَلْنِی فِی هَذِهِ اللَّیْلَهِ مِمَّنْ نَظَرْتَ إِلَیْهِ فَرَحِمْتَهُ‏

پس ای خدای یگانه که جز تو خدایی نیست تو مرا در این شب از آنان قرار ده که نظر لطف به او کرده و به حالش ترحم فرمودی

وَ سَمِعْتَ دُعَاءَهُ فَأَجَبْتَهُ وَ عَلِمْتَ اسْتِقَالَتَهُ فَأَقَلْتَهُ وَ تَجَاوَزْتَ عَنْ سَالِفِ خَطِیئَتِهِ وَ عَظِیمِ جَرِیرَتِهِ‏

و دعایش را اجابت کردی و دانستی توبه و بازگشت او را و توبه ‏اش پذیرفتی و درگذشتی از خطاهای گذشته و گناهان بزرگ

فَقَدِ اسْتَجَرْتُ بِکَ مِنْ ذُنُوبِی وَ لَجَأْتُ إِلَیْکَ فِی سَتْرِ عُیُوبِی‏

او زیرا من از گناهانم به تو پناه آورده و در نهان ساختن عیب‌هایم به درگاه تو ملتجی شدم

اللَّهُمَّ فَجُدْ عَلَیَّ بِکَرَمِکَ وَ احْطُطْ خَطَایَایَ بِحِلْمِکَ وَ عَفْوِکَ‏

ای خدا پس تو به فضل و کرمت بر من جود و احسان فرما و به حلم و عفوت گناهانم را بریز

وَ تَغَمَّدْنِی فِی هَذِهِ اللَّیْلَهِ بِسَابِغِ کَرَامَتِکَ وَ اجْعَلْنِی فِیهَا مِنْ أَوْلِیَائِکَ الَّذِینَ اجْتَبَیْتَهُمْ لِطَاعَتِکَ‏

و مرا در این شب به کرامت کامل خود درپوش و مرا در این شب از اولیا خود قرار ده آنان که برای طاعتت برگزیدی

وَ اخْتَرْتَهُمْ لِعِبَادَتِکَ وَ جَعَلْتَهُمْ خَالِصَتَکَ وَ صَفْوَتَکَ‏

و به کار عبادتت انتخاب فرمودی و از خاصان و خالصان خود قرار دادی

اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِمَّنْ سَعَدَ جَدُّهُ وَ تَوَفَّرَ مِنَ الْخَیْرَاتِ حَظُّهُ‏

ای خدا مرا از آنان قرار ده که از کوشش خود به سعادت رسیدند و از خیرات بهره وافر یافتند

وَ اجْعَلْنِی مِمَّنْ سَلِمَ فَنَعِمَ وَ فَازَ فَغَنِمَ وَ اکْفِنِی شَرَّ مَا أَسْلَفْتُ‏

و از آنان که در زندگانی با وجود سلامت متنعم گردید و با فیروزی بهره ‏مند شد و ای خدا شر اعمال گذشته‌ام را از من کفایت فرما

وَ اعْصِمْنِی مِنَ الاِزْدِیَادِ فِی مَعْصِیَتِکَ وَ حَبِّبْ إِلَیَّ طَاعَتَکَ وَ مَا یُقَرِّبُنِی مِنْکَ وَ یُزْلِفُنِی عِنْدَکَ‏

و در آینده از آنکه بر عصیان‌هایم بیفزایم مرا حفظ کن و محبوب من گردان طاعت و عبادتت را که موجب تقرب به حضرت توست

سَیِّدِی إِلَیْکَ یَلْجَأُ الْهَارِبُ وَ مِنْکَ یَلْتَمِسُ الطَّالِبُ وَ عَلَی کَرَمِکَ یُعَوِّلُ الْمُسْتَقِیلُ التَّائِبُ‏

ای سید من گریختگان به سوی تو می‌آیند و طالبان به درگاه تو التماس و درخواست می‌کنند و آنان که از گناه بازگشته و تائب گردند اعتمادشان بر کرم توست

أَدَّبْتَ عِبَادَکَ بِالتَّکَرُّمِ وَ أَنْتَ أَکْرَمُ الْأَکْرَمِینَ وَ أَمَرْتَ بِالْعَفْوِ عِبَادَکَ وَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ‏

تو به بندگانت دستور کرامت و بزرگواری دادی و خود بزرگوارترین عالمی و به آنها امر به عفو و بخشش از یکدیگر کردی و تو خود بخشنده و مهربانی

اللَّهُمَّ فَلاَ تَحْرِمْنِی مَا رَجَوْتُ مِنْ کَرَمِکَ وَ لاَ تُؤْیِسْنِی مِنْ سَابِغِ نِعَمِکَ‏

ای خدا مرا از امیدی که به کرمت دارم مأیوس مکن و از نعمت کاملت ناامید مگردان

وَ لاَ تُخَیِّبْنِی مِنْ جَزِیلِ قِسَمِکَ فِی هَذِهِ اللَّیْلَهِ لِأَهْلِ طَاعَتِکَ وَ اجْعَلْنِی فِی جُنَّهٍ مِنْ شِرَارِ بَرِیَّتِکَ‏

و محروم مساز مرا از قسمتهای بزرگت در این شب که برای اهل طاعتت است و مرا از مخلوقات شریرت در حفظ خود بدار

رَبِّ إِنْ لَمْ أَکُنْ مِنْ أَهْلِ ذَلِکَ فَأَنْتَ أَهْلُ الْکَرَمِ وَ الْعَفْوِ وَ الْمَغْفِرَهِ

ای خدا اگر من بر آنچه مسئلت کردم قابل نیستم تو اهل کرم و بخشش و آمرزشی

وَ جُدْ عَلَیَّ بِمَا أَنْتَ أَهْلُهُ لاَ بِمَا أَسْتَحِقُّهُ فَقَدْ حَسُنَ ظَنِّی بِکَ‏

بر من به آنچه سزاوار مقام توست کرم فرما نه آنچه استحقاق من است چون به تو حسن ظن و امیدواری دارم

وَ تَحَقَّقَ رَجَائِی لَکَ وَ عَلِقَتْ نَفْسِی بِکَرَمِکَ فَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ وَ أَکْرَمُ الْأَکْرَمِینَ‏

به امیدم نائل گردان و جانم به کرمت بسته است و تو مهربان‌ترین مهربانان و بزرگوارترین بزرگواران عالمی

اللَّهُمَّ وَ اخْصُصْنِی مِنْ کَرَمِکَ بِجَزِیلِ قِسَمِکَ وَ أَعُوذُ بِعَفْوِکَ مِنْ عُقُوبَتِکَ‏

بارالها مرا مخصوص گردان از کرمت به قسمتهای بزرگ و من به عفو تو از عقابت پناه می برم

وَ اغْفِرْ لِیَ الذَّنْبَ الَّذِی یَحْبِسُ عَلَیَّ (عَنِّی) الْخُلُقَ وَ یُضَیِّقُ عَلَیَّ الرِّزْقَ حَتَّی أَقُومَ بِصَالِحِ رِضَاکَ ‏

خدایا آن گناهانم را که خلق را از من محبوس و رزق را بر من تنگ می‌سازد ببخش تا به مصالح خوشنودی تو پردازم

وَ أَنْعَمَ بِجَزِیلِ عَطَائِکَ وَ أَسْعَدَ بِسَابِغِ نَعْمَائِکَ فَقَدْ لُذْتُ بِحَرَمِکَ وَ تَعَرَّضْتُ لِکَرَمِکَ‏

و به عطای بزرگت انعام بخش‏ و به نعمت‌های کاملت نیک بختم ساز که من به حریم قدس تو پناه آورده و خود را در معرض کرمت درآورده ‏ام

وَ اسْتَعَذْتُ بِعَفْوِکَ مِنْ عُقُوبَتِکَ وَ بِحِلْمِکَ مِنْ غَضَبِکَ‏

و به عفوت از انتقامت و به حلمت از غضبت پناه جسته‏ جسته‌ام

فَجُدْ بِمَا سَأَلْتُکَ وَ أَنِلْ مَا الْتَمَسْتُ مِنْکَ أَسْأَلُکَ بِکَ لاَ بِشَیْ‏ءٍ هُوَ أَعْظَمُ مِنْکَ‏

پس مرا آنچه درخواست کرده‌ام عطا فرما و به آنچه التماس نموده‌ام نائل ساز از تو سوال می‌کنم به حق تو که از تو بزرگ‌تری نیست

پس به سجده می‌روی و می‌گویی ‏

یَا رَبِ‏

بیست مرتبه‏،

یَا اللَّهُ‏

هفت مرتبه‏

لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّهَ إِلاَّ بِاللَّهِ‏

هفت مرتبه‏،

مَا شَاءَ اللَّهُ‏

ده مرتبه‏

لاَ قُوَّهَ إِلاَّ بِاللَّهِ‏

ده مرتبه

پس صلوات می‌فرستی بر پیغمبر و آل او علیهم السلام و می‌خواهی از خدا حاجت خود را پس قسم به خدا که اگر حاجت بخواهی به سبب این عمل به عدد قطرات باران، هر آینه برساند به تو خداوند عز و جل آن حاجتها را به کرم عمیم و فضل جسیم خود.»