حضور قلب در نماز

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از جهان نیوز، مقصود از حضور قلب در نماز این است که قلب را خالى گرداند از غیر چیزى که بآن تکلم می نماید یعنى دلش و فکرش مشغول به نماز باشد و حواسش متوجه بکلمات  باشد و هر گاه دید فکرش جاى دیگر سیر می کند توجه به نماز کند.
 
آنچه با روح عبادت سازگار نیست، توجه به مسائل مربوط به زندگى مادى و شخصى است و اما توجه به آنچه در مسیر رضاى خدا است، کاملا با روح عبادت سازگار است و آن را تاکید می کند منافات با حضور قلب ندارد.
 
بزرگان ما براى تحصیل خشوع و حضور قلب در نماز و سایر عبادات، راه های متعددی همچون: تحصیل معرفت والا به خدا و دنیا، عدم توجه به کارهاى پراکنده و مختلف ، انتخاب محل و مکان خاص برای نماز و سایر عبادات ، پرهیز از گناه، آشنایی به معنی نماز و فلسفه افعال و اذکار آن ، انجام مستحبات نماز و آداب مخصوص و مراقبت و تمرین حضور قلب را بیان نموده اند.
 
از این روی استاد حجت الاسلام والمسلمین سید عبداللّه فاطمی نیا به نقل از عالم ربانی فیض کاشانی می فرماید: «اگر کسی یک چیز شیرینی خورده است و در اطراف دهان او از ذرّات آن شیرینی باقی مانده و دهانش را نشسته است، در این حال مگس ها می آیند و در اطراف دهان او می نشینند ؛ و هر چه او با دست آنها را دور می کند، دو مرتبه باز می گردند. آن شخص باید دهانش را بشوید تا شیرینی کاملا از بین برود و مگس ها دفع شوند. !»
 
ایشان می فرماید : «این افکار و خیالات ، مانند همان مگس ها هستند. چون ما با دلهای آلوده به محبت دنیا و زر و زیور آن وارد نماز می شویم، تمام افکار و اندیشه های فراوان که منشا آنها دوستی دنیا و شئون آن است ، بر دل ما هجوم می آورند.»

منبع:باشگاه خبرنگاران