روایت خیرجوان در مسیر رفع محرومیت و اشتغالزایی/ روستا را رونق بدهیم، آبادانی و جاده می‌آید

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از خبرگزاری فارس از قزوین، محمد اشتری‌ماهینی، خیری جوان از دیار طارم‌سفلی یکی از محروم‌ترین مناطق استان قزوین است که تصمیم گرفته روستای اجدادی خود را آباد کند و در این راه از هیچ کوششی دریغ نمی‌کند. اشتری از جمله آدم‌هایی است که دل بزرگی دارد و عقیده دارد برای برکت در زندگی‌اش، لازم است اضافهٔ اموال خود را به نیازمندان و علی‌الخصوص در راه دانش‌آموزان مناطق محروم صرف کند.

اشتری در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس در قزوین می‌گوید: من در یک کار بازرگانی مشغول به فعالیت هستم و یک زندگی معمولی دارم، خدا کمی بیشتر از حقم به من بخشیده است و من وظیفه دارم اضافهٔ این اموال را برسانم به دست کسانی که محروم و نیازمندند. وی ادامه می‌دهد: من این نحوهٔ زندگی را از پدر و مادرم آموخته‌ام، یادم می‌آید در دوران جنگ تحمیلی که مردم در شرایط مناسبی نبودند، پدرم در اوج مشکلات همیشه سعی می‌کرد هوای اطرافیان، اقوام و دوستان را داشته باشد و حتی‌الامکان مشکلات آن‌ها را حل کند. من نیز این روحیه و سبک زندگی را از ایشان یاد گرفتم و سعی کردم راه ایشان را ادامه دهم.

کمک کنیم مادران خوب و باسواد تربیت کنیم

این خیر طارمی در ادامهٔ گفت‌وگو به فعالیت‌های خود در منطقهٔ طارم اشاره کرده و عنوان می‌کند: در روستای پدری ما یک مدرسهٔ دخترانهٔ شبانه‌روزی است، عقیدهٔ بنده این است که اگر بتوانیم مادران خوب و باسوادی تربیت کنیم تا بتوانند نسل‌های آینده را بهتر از گذشته تربیت کنند، این یک هنر است. بنده در حد توانم تلاش می‌کنم مشکلات این مدرسهٔ شبانه‌روزی را مرتفع کنم و اجازه ندهم دانش‌آموزان به‌خاطر مشکلات مالی از درس خواندن و ادامه تحصیل باز مانند، از تهیهٔ نیازهای اولیه از قبیل لباس و لوازم‌التحریر تا کمک‌های معیشتی به خانواده‌های آنان و کمک‌های تحصیلی و نیز کمک به تعمیر و تجهیز مدرسه. هم‌چنین اخیراً نیز با توجه به نیاز دانش‌آموزان منطقه به تبلت جهت دریافت آموزش‌های مجازی، اقدام به کمک به کمیته امداد برای تهیهٔ تبلت‌های دانش‌آموزی کردیم تا دانش‌آموزان به‌دلیل نداشتن تجهیزات کمک آموزشی، ناچار به ترک تحصیل یا عقب ماندن از دروس خود نشوند، زیرا دانش‌آموزان بسیار مستعد و پرتلاشی در این منطقه تحصیل می‌کنند و حیف است که این عزیزان و آینده‌سازان این مرز و بوم به‌خاطر مسائل این‌چنینی از تحصیل باز بمانند. وی اظهار می‌کند: هم‌چنین تلاش می‌کنم در حد توانم به گروه‌های جهادی که جهت کمک به مناطق محروم اعزام می‌شوند کمک کنم تا این جهادگران عزیز بتوانند خدمات بهتری را به محرومین و نیازمندان ارائه دهند.

کرونا و کمک به مناطق محروم

زمانی که کرونا وارد کشور شد، با توجه به این‌که بیماری جدیدی بود و سابقه‌ای از آن وجود نداشت، موجب به‌وجود آمدن برخی مشکلات از قبیل کمبود ماسک و سپس افزایش قیمت آن و نیز کمبود مواد ضدعفونی در کشور شد. اما خیرین، دستگاه‌ها و نهادها، گروه‌های جهادی و مردمی مانند همیشه دست به دست هم دادند تا در جهت رفع این مشکلات برآیند. اشتری نیز در ایام کرونا در کنار مردم محروم منطقهٔ خود بوده و نگذاشته آنان کمبودی را احساس کنند.

وی در رابطه با کمک‌های ایام کرونا می‌گوید: در ابتدای شیوع کرونا در استان که مردم با مشکلات فراوانی جهت تهیهٔ ماسک و مواد ضدعفونی روبرو بودند، تلاش کردیم با تهیهٔ این وسایل نیازهای مردم مناطق محروم را مرتفع کنیم. هم‌چنین با توجه به این‌که بسیاری از مشاغل به‌دلیل کرونا دچار مشکل شد و با توجه به گرانی‌ها مردم دچار مشکلات اقتصادی شدند، در موارد متعددی نیز به‌صورت کمک‌های مجزا و هم به‌صورت کمک به نهادهایی از قبیل کمیته امداد تلاش کردیم تا نیازمندان احساس تنهایی نکنند و بسته‌های معیشتی بسیاری در این راستا توزیع شد. البته این بسته‌ها مخصوص ایام کرونا نبوده و نیست و پیش از شیوع کرونا نیز در مناطق توزیع می‌شد.

این خیر طارمی در ادامه در رابطه با لزوم مشارکت‌های مردمی در چنین ایامی اظهار می‌کند: ما نباید اهمیت مشارکت‌های کوچک در چنین ایامی را فراموش کنیم. در برخی موارد مشاهده می‌شود مشارکت‌ها کوچکند، اما آمار مشارکت‌ها بالاست. این آمار بالا نشان می‌دهد مردم ما دلشان برای کمک به هم‌نوعان خود می‌تپد و در ایام سخت از یکدیگر دستگیری می‌کنند و به داد هم می‌رسند. اگر هر کس در حد وسع خود کمک کند، این باعث می‌شود آمار مشارکت‌های مردمی بالا برود و نیازمندان دلگرم شوند. شاید یک نفر این در توانش باشد که میلیونی کمک کند، یک نفر هم این در وسعش باشد که هزار تومان کمک کند، مهم این مبالغ نیست، مهم نفس عمل است که گره‌گشایی می‌کند و به‌عبارت بهتر؛ قطره قطره جمع گردد، وانگهی دریا شود.

من با این چیزها حال می‌کنم!

در بحث تهیهٔ جهیزیه نیز آقای اشتری بیکار ننشسته و کمک‌هایی را به خانواده‌های نیازمند ارائه می‌دهد. او عنوان می‌کند: با توجه به افزایش ناگهانی قیمت کالاها و این‌که بسیاری از خانواده‌ها در بحث تأمین جهیزیه مشکل دارند، اگر در مواردی مشاهده کنیم که افراد به کمک نیاز دارند تلاش می‌کنیم دریغ نکنیم. برای مثال طی هفته‌های گذشته یک خانمی با بنده تماس گرفت که دخترش ماه‌ها به‌خاطر نداشتن جهیزیه در دوران عقد به‌سر می‌برد و امکان رفتن زیر سقف مشترک را نداشتند. تلاش کردیم در حد توان به این زوج جوان کمک کنیم و خوش‌بختانه بعد از چند روز زندگی آن‌ها مشترکشان را آغاز کردند. بعد از آن، مادر این دخترخانوم با بنده تماس گرفتند و برایم دعای خیر کرد. بنده معتقدم این دعای خیر برای کل زندگی من کافی است و زندگی‌ام را بیمه می‌کند. به‌عبارت امروزی‌ها، من با این چیزها حال می‌کنم و زندگی‌ام با همین دعاهای خیر برکت پیدا می‌کند.

نذر اباعبدالله(ع) در راستای کمک به رهن منزل در شرایط حاد اقتصادی

این جوان نیک اندیش هر سال شب هفت اباعبدالله(ع) نذری‌ می‌دهد و به هیئات مختلفی کمک می‌کند. اما امسال با توجه به شیوع کرونا و و عدم امکان برگزاری مراسم هیئت به شیوهٔ سال‌های گذشته، تصمیم می‌گیرد به نیت اباعبدالله(ع) و با توجه به این‌که هزینه‌های رهن واحدهای مسکونی به یک‌باره به طرز فجیعی افزایش یافت، نذری هر سالهٔ خود برای امام حسین(ع) را در این مسیر هزینه کند. او در این‌باره اظهار می‌کند: بنده هر سال در ایام محرم به هیئات مختلفی کمک می‌کردم و در شب هفت امام بیش از ۱ هزار و ۵۰۰ پرس غذای نذری می‌دادم. امسال با توجه به شیوع کرونا، تصمیم گرفتم این نذر را در جای دیگری هزینه کنم. امسال با توجه به افزایش غیرمنصفانهٔ رهن منازل، بسیاری از مستأجران به مشکل خوردند و بنده پولی را که هر ساله خرج نذری امام حسین(ع) می‌کردم  صرف این حوزه کردم و به ۶ خانواده‌ای که برای تأمین پول رهن خود مشکل داشتند، کمک کردم تا مشکلات آنان رفع شود.

خیرین باید به حوزهٔ آزادسازی زندانیان جرائم غیرعمد ورود جدی‌تری داشته باشند

اشتری از آن دسته مردهای احساساتی است که دیدن مشکلات مردم آزارش می‌دهد. زمانی‌که صحبت از مشکلات مردم به میان می‌آید اشک در چشمانش حلقه می‌زند و می‌گوید: من به‌شدت آدم احساسی هستم و اصلاً توان دیدن مشکلات دیگران را ندارم. یک‌بار با برخی دوستان به یکی از مناطق پایین شهر برای حل مشکل برخی خانواده‌ها رفته بودیم، بازدید از اولین خانه که تمام شد، من به دوستان گفتم من توان دیدن این حجم از مشکلات را ندارم و نمی‌توانم در ادامهٔ بازدیدها شما را همراهی کنم. رفتم و داخل ماشین نشستم تا دوستان بازدیدهایشان را انجام دهند. دیدن فقر و بیچارگی مردم خیلی سخت و رنج‌آور است و در توان من نیست. به همین دلیل معمولاً برای انجام کمک‌ها به‌صورت حضوری شرکت نمی‌کنم و ترجیح می‌دهم مبالغی را که برای کمک به نیازمندان در نظر گرفته‌ام به دوستان مورد اعتمادم برسانم تا آن‌ها در راه‌های مناسب هزینه کنند.

وی اظهار می‌کند: یکی دیگر از مواردی که لازم است خیرین در این حوزه ورود جدی‌تری داشته باشند، آزادسازی زندانیان جرائم غیرعمد است. بنده نیز این مسئله را در دستور کار خود قرار داده‌ام و تلاش می‌کنم تا جایی که در توان دارم اجازه ندهم زندانیان جرائم غیرعمد به‌خاطر مبالغ اندک در زندان بمانند و خدای نکرده این ماندن در زندان موجب از هم گسیختگی خانواده‌هایشان شود. زیرا چه بسیار دیده می‌شود که سرپرستان خانوار به دلایل ضررهای مالی یا جرائم غیرعمد مدت‌های طولانی در زندان بوده و از کانون گرم خانواده دور می‌مانند و یا خانوادهٔ آنان دچار از هم گسیختگی می‌شود.

ارائهٔ وام‌های قرض‌الحسنه به بانوان روستایی جهت اشتغالزایی

یکی دیگر از ایده‌های جالب اشتری، ارائهٔ وام به بانوان روستایی است تا این بانوان در کنار زحمات فراوانی که می‌کشند، دستشان در جیب خودشان باشد. او معتقد است برای آغاز این فعالیت نیازمند کمک برخی نهادها و دستگاه‌های مسؤول است. اشتری در این رابطه بیان می‌کند: بنده تمایل بسیاری به ارائهٔ وام به بانوان روستایی جهت اشتغالزایی دارم. خواهرم که در حوزهٔ مشکلات و مسائل بانوان فعال هستند، همیشه از مشکلات زنان در جوامع روستایی سخن می‌گوید و من نیز عزمم را جزم کرده‌ام که در این راستا گام‌هایی بردارم تا این بانوان روستایی نیز با کسب درآمد بتوانند مایحتاج اولیهٔ خود را تهیه کنند و به قول معروف دستشان در جیب خودشان باشد.

وی در رابطه با چگونگی انجام چنین طرحی می‌گوید: تمایل دارم در راستای ارائهٔ وام‌های قرض‌الحسنه به بانوان روستایی جهت اشتغالزایی گام بردارم، برای مثال به بانوان وام بدهیم تا در زمین‌های کوچک، داروهای گیاهی کشت و برداشت کنند و به‌صورت تضمینی این گیاهان را در تعاونی‌هایی که راه‌اندازی می‌کنیم از آن‌ها خریداری و بسته‌بندی کرده و به بازار عرضه کنیم. در این راستا از جهاد کشاورزی کمک می‌طلبم و نیازمند همکاری و پشتیبانی این سازمان هستم تا این امر زیر نظر آنان صورت گیرد، زیرا نیاز است خاک هر منطقه آزمایش شود تا ببینیم برای کشت چه گیاهی مناسب‌تر است و آموزش‌های اولیه در این راستا به بانوان داده شود که بنده حاضرم هزینهٔ این امور را نیز پرداخت کنم تا این ایده هر چه سریع‌تر به مرحلهٔ اجرا برسد.

وی تأکید می‌کند: هدف من از این امور دیده شدن خودم نیست، چون معتقدم آن کسی که باید کارهای مرا ببیند، می‌بیند و برایم چرتکه می‌اندازد. بلکه درد من درد مردمی است که برای تهیهٔ ابتدایی‌ترین نیازهای خود نیز دچار مشکل هستند، اگر ما به این‌ها کمک کنیم تا مشکلاتشان حل شود، اینان نیز یاد می‌گیرند در آینده به افراد دیگری کمک کنند تا این زنجیره ادامه‌دار باشد.

با فعالیت تجاری روستا را رونق بدهیم، آبادانی و جاده می‌آید

وی در ادامه مطرح می‌کند: الان همه می‌گویند روستاهای ما راه ندارد، من می‌گویم بیایید چند کار تجاری در منطقه راه بیندازیم تا برای این مملکت سودآوری به همراه داشته باشد و درآمدی برای منطقه ایجاد شود، آن وقت زبانمان پیش است که بگوییم برای منطقه‌ای با این حجم از فعالیت اقتصادی، چرا جادهٔ مناسب احداث نمی‌کنید؟ یا برای مثال اگر بتوانیم با ارائهٔ وام به بانوان روستایی، زمینهٔ دامداری و نگه‌داری چند رأس دام را برای آنان فراهم کنیم تا به سبک جدید از این دام‌ها نگه‌داری کنند و شیر گاوها را نیز به‌صورت تضمینی از آن‌ها خریداری کنیم و بعد از چند سال که کارشان روی غلتک افتاد با ارائهٔ مهلت به آن‌ها بخواهیم نسبت به پرداخت اقساط وام اقدام کنند، بعد همین اقساط را به افراد دیگر بدهیم تا آنان نیز اشتغالزایی و کسب درآمد کنند و این زنجیرهٔ کمک به هم‌نوع آن‌قدر ادامه‌دار شود تا همه رشد کنند، توانمند شوند و دیگر هیچ نیازمندی در کشور وجود نداشته باشد. این زنجیره باید بچرخد و بچرخد تا کشور از مشکلات اقتصادی رها شود و بتوانیم دست در دست هم دهیم و کشور را به قله‌های پیشرفت و موفقیت برسانیم.

تمایل دارم در حوزهٔ مدرسه‌سازی برای مناطق محروم ورود کنم

از آقای اشتری سؤال می‌کنیم که با این روحیهٔ خیرخواهانه که در همهٔ امور انسان‌دوستانه دستی بر آتش دارد، آیا در حوزهٔ مدرسه‌سازی نیز ورود پیدا کرده است یا خیر؟ وی پاسخ می‌دهد: در حوزهٔ تعمیر و تجهیز مدارس ورود داشته‌ام، اما بسیار تمایل دارم اگر روستایی وجود دارد که دانش‌آموزان آن برای تحصیل به روستاهای دیگر می‌روند و شرایط مناسبی برای ادامه تحصیل دانش‌آموزان در آن فراهم نیست، در حد وسعم برای امر مدرسه‌سازی در آن روستا کمک کنم تا دانش‌آموزان بتوانند در شرایط بهتری به ادامه تحصیل بپردازند. بنده از میان تمامی حوزه‌های کمک در امور خیر، بسیار تمایل به کمک به حوزهٔ آموزش و پرورش دارم و معتقدم لازم است روی این حوزه سرمایه‌گذاری کنیم. به عقیدهٔ بنده آموزش و پرورش از همه‌چیز مهم‌تر است، زیرا زمانی که افراد باسوادی در جامعه داشته باشیم آن‌ها آن‌قدر قدرت پیدا می‌کنند که دیگر کسی جلودار آن‌ها نباشد و با تولیدات می‌توانند کشور را آباد کنند.

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از خبرگزاری فارس، اشتری در پایان این گفت‌وگوی بی‌تعارف اظهار می‌کند: من به هیچ عنوان زندگی تجملاتی ندارم، بلکه زندگی‌ام ساده و سرشار از صمیمت است، یک زندگی خوب با یک قلب خوشحال، و این همان چیزی است که من دوست دارم. البته هیچ آدمی نمی‌تواند بگوید من تجملات را دوست ندارم، ولی چیزی که هست من بارها در زندگی‌ام در مشکلاتی قرار گرفته‌ام که کار به تارمو رسیده اما پاره نشده است. باعث همهٔ این‌ها همین دعاهای خیر است. از طرف دیگر همسری دارم که همیشه من را در مسیر خیرخواهی همراهی می‌کند و در این راه، همراه و پشتیبان من است. بنده معتقدم درآمد من فراتر از چیزی است که حق من است، بنابراین تلاش می‌کنم مابه‌التفاوت آن را در راه نیازمندان و در امور خیر هزینه کنم تا باقیات صالحاتی برای خودم بگذارم.

گزارش از معصومه امینی