روایت همراهی اصفهانی‌ها با تحصن دانشگاه تهران در بهمن ۵۷+ تصاویر

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از خبرگزاری فارس از اصفهان، در روزهای سرد بهمن ماه ۵۷ خبری دل‌های مردم ایران را گرم کرد؛ خبر، بازگشت امام بت‌شکنشان از تبعید ۱۴ ساله به وطن بود اما اقدام دولت بختیار در بستن فرودگاه‌ها و ممانعت از ورود امام خمینی(ره) به کشور آن دل‌گرمی را به آتش خشمی تبدیل کرد.

رژیم پهلوی که می‌دانست با ورود امام به کشور شمارش معکوس نابودی‌اش سرعت می‌گیرد، با بستن فرودگاه‌ها آخرین تلاش خود برای ماندن در مسند حکومت را اجرایی کرد اما این آخرین تلاش هم یارای ایستادن مقابل آتش غیظ و خشم مردم را نداشت.

پیامی از پاریس رسید که مردم، ناامید و خسته نشوید و به اعتراض خودتان ادامه دهید؛ به محض باز شدن فرودگاه‌ها به کشور بازخواهم گشت ‌و اینگونه بود که این فرمان هم مانند تمامی اطلاعیه‌های ۱۴ سال گذشته خونی شد بر رگ‌ها و جانی شد بر تن انقلاب تازه جوانه زده ملت.

۸ بهمن ماه بود که روحانیون مبارز و انقلابی با شنیدن پیام امام و در اعتراض به این اقدام رژیم و دولت بختیار در دانشگاه تهران تحصن خود را آغاز کردند و مسؤولیت کمیته تبلیغات تحصن را هم روحانی جوان سی و چند ساله‌ای که عضو شورای هم بود و او را به نام سیدعلی خامنه‌ای می‌شناختند، عهده‌دار شد.

همراهی اصفهانی‌ها با تحصن دانشگاه تهران

از آن سو در مرکز کشور و در اولین استانی که در آن حکومت نظامی رژیم پهلوی اعلام شد، صدها تن از علما و روحانیون و اقشار مختلف مردم همزمان با تحصن دانشگاه تهران، در مسجد سید اصفهان تحصن خود را آغاز کردند‌ که به گفته حجت‌الاسلام‌ محمدحسن رحیمیان یعنی یکی از همان متحصنان، چنین تجمعی از علما و وعاظ اصفهان در یک زمان و یک مکان بی‌نظیر بود.

جدیت و همت همگانی اصفهانی‌ها به حدی بود که مرحوم آیت‌الله سید عبدالحسین طیب که مؤلف تفسیر بزرگ «طیب‌البیان» و از ارکان علم و تقوی در حوزه اصفهان بود، با وجود شرایط سنی نامساعدش، در صدر متحصنین حضور داشت.

علمای متحصن اصفهان در روز ۱۱ بهمن ماه اعلامیه‌ای با چندین امضاء صادر کردند که در آن آمده بود: «به‌ منظور اعتراض نسبت به حملات و کشتارهای وحشیانه مردم مسلمان و آزادی‌خواه ملت ایران در تهران و سراسر کشور به دست عمال دولت متجاوز و غیرقانونی بختیار که هدفی جز خدمت به استعمار سرکوبی جنبش قانونی ملت ایران و همچنین اعتراض نسبت به بهانه‌جویی‌های غیر موجه و مغرضانه در مورد تشریف‌فرمایی رهبر دینی و ملی، قائد عظیم‌الشان حضرت آیت‌الله‌العظمی امام خمینی که مردم با بی‌صبری در انتظار ورود ایشان هستند، روحانیون اصفهان ضمن ابراز انزجار از این‌گونه اقدامات غیر انسانی با اعلام همبستگی با روحانیون متحصن در مسجد اعظم قم و مسجد دانشگاه تهران و سایر روحانیون کشور و تمام اقشار ملت از تاریخ اول ربیع الاول ۱۳۹۹ در مسجد سید اصفهان متحصن گردیدند.»

حجت‌الاسلام سید مجتبی میردامادی، امام جمعه موقت اصفهان و یکی از متحصنین در مسجد سید اصفهان در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان اظهار داشت: در آن زمان بختیار فرودگاه‌ها را بست تا امام خمینی(ره) وارد نشوند، البته بعد از آن گفت که امام می‌توانند وارد کشور شوند اما خودش باید نخست‌وزیر باقی بماند و با ایشان همکاری می‌کنند، مردم هم در اعتراض به این رفتارها در دانشگاه تهران تحصن کردند و همزمان با آن هم روحانیون و مردم اصفهان در مسجد سید اصفهان تحصن کردند.

وی در توصیف حال و هوای آن روزهای اصفهان گفت: آن روزها در شهر غوغایی بود و حقیقتاً می‌توان به مفهوم این جمله که انقلاب ما انفجار نور بود پی برد، هرکسی به دنبال آن بود که کاری کند تا انقلاب به پیروزی برسد.

میردامادی افزود: در تحصن روحانیون و مردم اصفهانی در مسجد سید اصفهان من هم حضور داشتم و جمعیت آنقدر زیاد بود که تمام شبستان‌ها پر بود و صحن مسجد سید از شدت جمعیت جای عبور و مرور نبود، همچنین فعالیت‌های بسیاری هم انجام می‌شد مثلاً اینکه از طرف روستاها نان می‌پختند و برای تهران ارسال می‌کردند چون احتمال حکومت نظامی ۴۸ ساعته وجود داشت و مرتباً ارتباط با تهران داشتیم تا بدانیم تکلیف چیست و چه اقدامی باید انجام داد.

امام جمعه موقت اصفهان افزود: روزهای استثنایی و فراموش‌نشدنی بود که هیچکس به جز خدا نمی‌توانست حدس بزند در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد البته مطمئن بودیم که دست خدا به همراه انقلاب ما خواهد بود.

وی تصریح کرد: آن شب در مسجد سید اصفهان روحانیون و برخی از اقشار مردم به تحصن پرداختند و هرکسی به انجام وظیفه خود عمل می‌کرد و در راه به پیروزی رسیدن انقلاب تلاش می‌کرد.

حضور علمای بزرگ اصفهان در تحصن مسجد سید اصفهان

میردامادی با بردن نام چند تن از علمای مشهور اصفهان که در این تصحن حضور داشتند، گفت: آیت‌الله خادمی، آیت‌الله صادقی، آیت‌الله صافی و بسیاری از علمای تراز اول و بزرگ اصفهان در مسجد سید تحصن کرده بودند.

امام جمعه موقت اصفهان عنوان کرد: در این زمان قضیه دیگر به یک مسأله همگانی تبدیل شده بود به همین دلیل اقشار مختلف مردم هم در این مکان حضور داشتند و برخی به دعا و برخی به فعالیت‌های سیاسی می‌پرداختند.

وی همچنین اضافه کرد: هنگام ورود امام خمینی(ره) به ایران، وضعیت در اصفهان به شکلی بود که دیگر وسیله‌های نقلیه عمومی ظرفیت نداشت و همه حتی حاضر بودند پیاده تا تهران برای استقبال از امام بروند. میردامادی ادامه داد: همان زمان گفتند که حدود ۵ میلیون نفر به استقبال ایشان رفتند اما تصاویری که وجود دارد به شکلی است که گویا این جمعیت تنها غیرتهرانی‌ها را شامل می‌شود و این استقبال در تاریخ نظیر ندارد.

تسلیم شدن، تنها راه باقی مانده برای بختیار

این تحصن‌های علما و روحانیون از یک سو و تظاهرات مردمی در خیابان‌ها به سمت فرودگاه مهرآباد که دیگر ارتشی‌ها را هم با خود همراه کرده بود و لحظه به لحظه فشار را بر رژیم پهلوی بیشتر می‌کرد، از سوی دیگر باعث شد که بختیار تسلیم خواسته مردم شود. 

در این زمان بود که کمیته استقبال از امام خمینی(ره) در پیامی اعلام کرد که امام ساعت ۹ صبح پنج شنبه دوازده بهمن ماه ۱۳۵۷ در تهران خواهد بود و به این ترتیب این تحصن‌ها و خون‌ها و جان‌هایی که در این راه اهدا ‌شد، «جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ» را رقم زد و بار دیگر نام مردم اصفهان را صفحه تاریخ ابدی ساخت.