بیشترین طلاق‌ها به دلیل دافعه‌های روانی، رفتاری و جنسی و دخالت خانواده‌ها است

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، «غلامعلی افروز» در برنامه «بدون توقف» با اشاره به اینکه معیار واحدی برای تعیین شرایط ازدواج نداریم، گفت: هوش، استعداد و تجارب حرفه‌ای بالاتر از مدرک تحصیلی است، خیلی دنبال مدرک نباشید هوش فرد مهم است، یکی از مهمترین شاخصه‌های هوش کلام و مهارت‌های گفتاری است، هوش یعنی توان فرد در حل و درک مسئله، پس سن، تحصیلات و نظایر آن‌ها برای ازدواج ملاک و معیار نیست.
وی ادامه داد: مثلا سن زیستی و روانی با سن شناسنامه‌ای فرق می‌کند، سن حقیقی انسان برایند سه مؤلفه شناسنامه، سن زیستی و سن روانی است، ترکیب این سه برای ازدواج مهم است، نشاط و سرزندگی، مهارت رامشگری، سن روانی و عقلانی مهم است، پس هوش و سواد و سن افراد با مدرک و شناسنامه قابل ارزیابی نیست.
این روانشناس با اشاره به اینکه برخی بر این باورند که سن دختر باید از پسر کوچکتر باشد، اظهار کرد: این غلط است هیچ بایدی نداریم، ما قانون واحدی به عنوان معیار برای تعیین شرایط ازدواج نداریم، ما باید همدل و همزبان باشیم، مشاور و روانشناس و حتی پدر و مادر هیچ حقی ندارد که به افراد بگویند ازدواج کنید یا جدا شوید بلکه باید پیامد‌ها را برای آن‌ها ترسیم کنیم تا خودشان تصمیم بگیرند.
افروز با تأکید بر اینکه بیشترین طلاق‌ها به دلیل حاکمیت دافعه‌های روانی، رفتاری و جنسی و بعد از آن دخالت‌های خانواده‌ها در زندگی زوجین است، عنوان کرد: بعد از خدا محبوب‌ترین ما پدر و مادر‌ها هستند، اما وقتی ازدواج کردیم بعد از خدا نزدیکترین فرد به ما همسر ما می‌شود، در واقع باز هم مکرم‌ترین افراد همان پدر و مادر هستند، اما حقوق عاطفی، آموزشی، فقهی، شرعی و معیشتی همسر مقدم بر پدر و مادر می‌شود. یعنی حق همسری مقدم‌تر از حق پدری است، چون آقا مکلف است که هزینه زندگی خانم را بدهد، اما مکلف نیست هزینه زندگی مادر خود را هم بدهد.
رئیس کرسی نظریه‌پردازی علوم رفتاری در شورای عالی انقلاب فرهنگی در ادامه گفت: به لحاظ اخلاقی بهتر است که به پدرو مادر هم کمک کند و مستحب مؤکد است، اما وظیفه‌ای در این خصوص ندارد، همانطور که تمکین از شوهر بر زن واجب است، اما بعد از ازدواج تمکین از مادر واجب نیست، البته بهتر است که این کار را بکند، اما واجب نیست، لذا پدران و مادران در خصوص فرزندان خود باید توجه داشته باشند که حقوق حقه همسر واجب‌تر از پدر و مادر است، پس بگذارید آن‌ها زندگی‌شان را کنند.
وی همچنین افزود: اگر فرزندتان ازدواج کرد نزدیک‌ترین فرد به او و محرم رازش همسر اوست و این مواردی است که اتفاقا باید از جلسات اولیاء و مربیان مدارس آموزش آن آغاز شود تا پدرو مادر‌ها از همان زمان با این آموزه‌ها آشنا شوند، همان‌طور که آموزش و پرورش در همین بحث عروس و دامادپروری نقش مهمی دارد و باید روی این موضوع کار کند، حتی این مبانی باید در کتاب‌های درسی به صورت داستان و قصه وارد شود.
این استاد ممتاز دانشگاه تهران با اشاره به اینکه قرآن تأکید می‌کند که زن و شوهر نزدیک‌ترین به هم هستند و قبل از هر چیز باید نیاز‌های روانی، عاطفی، زیستی و معیشتی یکدیگر را تأمین کنند، تصریح کرد: این تا جایی است که حتی اگر دستور یا حرف پدر و مار را در موضوعی گوش کند و به فرمان پدر و مادر باشد تا حدی که همسرش دچار آسیب روانی، زیستی و معیشتی شود دچار اشتباه شده و مقصر است و مقدم آن است که همسرش رضایت داشته باشد.
افروز در پایان در خصوص اجبار برخی مردان برای همکاری همسرشان در تأمین معیشت خانواده یادآور شد: در هیچ جای دنیا زنان مکلف به کار بیرون از خانه نیستند، بلکه اداره و مدیریت امور خانه برعهده زن است، حتی در خانه هم مجبور به انجام امور منزل نیستند، ولی ممکن است در فرایند شناخت و توافقی که با هم دارند با هم به این نتیجه برسند که خانم هم در تأمین هزینه‌ها کمک کند، اما این یک تفاهم است، در واقع قرآن به مرد وظیفه سنگربانی و رسالت آرامشگری از همسر را داده تا امنیت خانواده و همسر را حفظ کند، از آن طرف هم اگر خانم مایل بود که کار کند بهتر است که همسر هم این اجازه را بدهد.