چرا بشار اسد در ۱۵ کیلومتری جبهه النصره نماز عید را به جا آورد؟/ پیام جهانی اسد از مسجد اخوانی‌ها +عکس

سرویس جهان مشرق – صبح عید فطر، سوری‌ها منتظر بودند. چشم‌شان به سمت حلب دوخته شده بود، جایی که فکر می‌کردند رئیس جمهور کشورشان بشار اسد در آنجا نماز عید را به جا خواهد آورد. البته فقط سوری‌ها منتظر نبودند تا ببیند رئیس جمهور اسد در کجا نماز خواهد خواند، کسان دیگری هم از اطراف و اکناف عالم (و بیش از دوستانش، دشمنانش) مشغول حدس و گمان بودند که او در کجا نماز خواهد خواند، در دمشق خواهد ماند یا به جای دیگری خواهد رفت؟!

به نوشته‌ی ابراهیم شیر در روزنامه‌ رأی الیوم، نشانه‌ها، به سمت حلب بود: این شهر معانی زیادی در دل خود داشت، چه در نقشه‌ی نظامی و چه در نقشه‌ی سیاسی. هنوز مدت زیادی از پیروزی در این شهر نگذشته و جنگی در آن خاک انجام شد هم بزرگ و پر هزینه بود (چه از نظر انسانی، چه از نظر مالی و چه از نظر روحی) و شهر [برای این پیروزی] هزینه‌ی زیادی پرداخت.

اما رئیس جمهور اسد، همه را غافلگیر کرده و در مرکز سوریه و در شهر حماه نماز خواند، همان شهری که روزی عده‌ای می‌خواستند آن را تبدیل به پایگاه اصلی چیزی کنند که به اصطلاح «انقلاب سوریه» خوانده می‌شد.

اسد، در حماه نماز خواند (شهری که تاریخ مفصلی با اخوان المسلمین دارد، خصوصا در دهه‌ی هشتاد میلادی) و برای نماز هم مسجد «النوری» را برگزید که در همان دوران، پایگاه مهمی برای اخوان المسلمین محسوب می‌شد. این انتخاب به صورت پنهان پیامی برای قطری‌ها داشت؛ قطری که چندی است با فشارهای عربستان سعودی چوب حمایت از اخوان المسلمین را می‌خورد. علاوه بر این، این مسجد ۹ قرن پیش توسط نورالدین زنگی بناگذاشته شد تا تبدیل به مشعل آزادسازی قدس و مسجدالاقصی از دست صلیبی‌ها شود؛ درست مثل برادرخوانده‌اش یعنی مسجد النوری موصل در عراق که چند روز پیش تخریب شد.

نماز اسد در این محل، هم نمادین بود و هم پیام‌هایی داشت، مهم‌ترین این پیام‌ها هم اینکه او می‌تواند به آسانی و بدون ترس، در کشورش (از جنوب تا شمال) بچرخد. خصوصا که حماه حدود ۱۸۰ کیلومتر با پایتخت فاصله دارد و ریف حماه به معنای دقیق کلمه یک جبهه‌ی داغ محسوب می‌شود: در ریف شرقی، نبردهای سنگینی با داعش و در شمال، درگیری‌های سختی با جبهه النصره و هم‌پیمانانش در جریان است و اتفاقا این جبهه‌ی شمالی از خود شهر تنها ۱۵ کیلومتر فاصله دارد. علاوه بر این، همانطور که پیشتر اشاره شد، این شهر را برخی‌ها به واسطه‌ی تاریخش، پایگاه اصلی اخوان‌المسلمین محسوب می‌کنند و لذا نماز خواندن در مرکز آن و چرخ زدن در آن، یعنی آنکه (برخلاف چیزی که برخی‌ها می‌گویند) گذشته، فراموش شده است.

این نماز، پیامی هم برای اشغالگران صهیونیست داشت که فلسطین همچنان قضیه‌ی مرکزی سوریه باقی خواهد ماند. آنچه این پیام را منتقل می‌کرد معانی مهمی است که در دل مسجد النوری در این خصوص قرار دارد.

پیام این نماز برای داخل کشور و خصوصا برای مسئولین و افسران هم این بود که رئیس جمهور و فرمانده کل نیروهای مسلح، بدون تیم حفاظت چندانی و بدون بستن راه‌ها، [به سادگی] در کشور می‌چرخد.

دیدار از حماه پیام‌های خود را رساند، هرچند برخی از رسانه‌ها درباره‌ی توصیف این دیدار راه خطا درپیش گرفتند، مثلا شبکه‌ی فرانس ۲۴ در تیتر اصلی سایتش اینطور نوشت: «رئیس جمهور اسد در اولین  حضور علنی از یک سال پیش تا کنون، در حماه نماز عید خواند».

جا دارد بپرسیم نویسنده‌ی مقاله فراموش کرده یا خودش را عمدا به فراموشی زده و دیدارهایی که رئیس جمهور به همراه خانواده‌اش یا بعضا به تنهایی از برخی مناطق دمشق و ریف دمشق (آن هم بدون حضور محافظان) داشته را حضور علنی نمی‌داند؟ در همین ماه مبارک رمضان بود که رئیس جمهور دیداری از نمایشگاه تولیدات سوری و دیداری از مدارس الشهداء و برخی دیدارهای علنی دیگر، پس چطور ممکن است رسانه‌ای مثل فرانس ۲۴ به چنین اشتباهی دچار شود؟

در هر حال، باید بگوییم که این فقط یک نماز عید نبود؛ چند پیام بود در دل دو رکعت و یک خطبه.