هر سخن جایی و …

مسلمانان جهان پس از یک ماه عبادت و بندگی وصوم و صلاه و قرائت قرآن، با انجام فریضه غیر واجب نماز عید فطر، مهر ختام بر قبولی طاعات و اتمام یک ماه روزه می‌زنند و از خداوند “خیر ما سالک منه عبادک الصالحون” طلب می‌کنند.

حضور همه روزه‌داران در این نماز وحدت بخش استثنایی است و جز در عید فطر غیر تکرار . بزرگترین اجتماع مسلمانان بعد از فریضه واجب حج که محدود به یک نقطه جغرافیایی می‌شود، نماز پرصلابت و وحدت‌آفرین عید فطر است که براساس سنت اسلامی همه روزه‌داران و مومنان و حتی کسانی که بخاطر عذر شرعی از توفیق انجام فریضه روزه محروم شده بودند، تلاش می‌کنند با پرداخت زکات فطریه، خود را به مصلای بزرگ شهر رسانده در اجتماعی عظیم و در یک فضایی معنوی نماز وحدت‌بخش عید را به انجام برسانند. و در پایان نماز به خطبه‌های نماز گوش جان بسپارند.

این سنت در بین مسلمانان جهان بویژه اهل سنت هم پابرجاست و اجتماع عظیم مسلمانان را با پریایی نماز عید در دنیای اسلام،  می‌توان مشاهده کرد. در ایران اسلامی در همه شهرها و مراکز استان‌ها مردم مسلمان و روزه‌دار در اجتماع نماز عید می‌کوشند وحدت و یکپارچگی و اتحاد مسلمانان را به عنوان تعظیم شعائر اسلامی بپا دارند و برعظمت این روز بیافزایند.

مردم تهران همه‌ساله با امامت رهبر فرزانه انقلاب اسلامی، این فریضه را به نحوی انجام می‌دهند که صدها هزار بار بیش از یک میلیون نمازگزار در مصلای امام خمینی (ره) حاضر شده،  شعار وحدت سر می‌دهند و هم‌نوا با رهبر خود
براساس “الذی جعلته للمسلمین عیدا” عید مسلمانان را جشن می‌گیرند و به خطبه‌های ولی امر مسلمین گوش فرا می‌دهند.

امسال نماز وحدت‌آفرین عید فطر پس از جنایت داعش و ترقه‌بازی  در حرم حضرت امام(ره) و مجلس شورای اسلامی با محدودیت‌های امنیتی مواجه بود، اما این محدودیت‌ها در اراده محکم نمازگزاران اثربخش نبود و علیرغم گرمای هوا و تعطیلات تابستانی،  حضور فشرده  مردم بیش از سال‌های گذشته، نشان از معنویت ایرانیان و توجه به شعائر اسلامی و اقامه نماز به امامت رهبری داشت.

در این فضای معنوی که با قرائت قرآن و مناجات و دعاهای صحیفه سجادیه همراه بود، مداحی هم در نظر گرفته شده بود،  که در ابتدای آن حال و هوای رمضان و شب‌های قدر و گریه و مناجات و دستگیری فقرا و … را یادآوری می‌کرد
که بسیار ارزشمند بود. آن‌چه که مغایر با اهداف وحدت‌آفرینی نماز عید فطر که در آن همه اقشار مختلف  جامعه با تفکر و دیدگاه‌های سیاسی متفاوت حضور داشتند، طرح مسایل سیاسی یک‌سویه و مخاطب قرار دادن صف جلو
نشستگان بود.  قرائت این اشعار آن هم در این اجتماع عظیم وحدت عید فطر، بدور از مروت و جوانمردی بود.

البته انتقاد از حاکمان و طرح اصلاح امور و امر به معروف وظیفه هر مسلمانی است، اما گفته‌اند:  هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد. عیدی امتی که برای اقامه نماز به امامت مقتدای خود در مصلی جمع شده بودند،  این نبود که با طرح مسایل اختلاف‌انگیز، خاطر بخشی از نمازگزاران را مکدر کنند. عیدی مردم این نبود که در صف وحدت بنشینند و خلاف وحدت بشنوند. عیدی نمازگزاران این نبود که در صف وحدت نماز به اختلافات دامن زده شود.

جدای از قابل قبول بودن و نبودن محتوای شعر، بزرگان بما آموخته‌اند که وقتی در مجلسی سخن از وحدت است و یکپارچی، در حضور این جمعیت  نبایستی  مخالف وحدت سخن گفت که بخاطر آن بخشی از مخاطبان
آزرده خاطر جلسه را ترک کنند.

هرچند مقام عظمای ولایت در خطبه‌های همین نماز، به وحدت امت اسلامی تاکید فرمودند و امت نمازگزار از سرچشمه با نظر ناب رهبری آشنا شدند، اما یادمان باشد روزگاری نمازجمعه‌های ما هم در دانشگاه تهران و خیابان‌های اطراف همین شکوه و عظمت عید فطر را داشت و اکثریت جامعه برای حضور در اجتماع وحدت‌آفرین جمعه لحظه‌شماری می‌کردند. شاید این کج‌سلیقه‌گی‌ها موجب شد، نمازجمعه‌های ما از شور و حال اولیه خالی شود. شاید سخنران قبل از خطبه‌ها، سخنی بر زبان آوردند که به اتحاد و یگانگی در بین نمازگزاران خدشه وارد کرد و شاید …..

بپذیریم که برای ساختن ایرانی سربلند و آباد، ایرانی اسلامی و نمونه، ایرانی الگوی جوامع اسلامی نیاز به وحدت داخلی داریم و بایستی در جهت وحدت بکوشیم.»

انتهای پیام