وقتی میدان التحریر به میدان تحقیر آمریکایی ها تبدیل شد

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل– فاطمه صالحی: تظاهرات میلیونی مردم عراق آن هم در سالگرد شهادت سردار سلیمانی و ابومهدی المهندس از چند جهت قابل بررسی است.

نخست آنکه عراقی ها با برگزاری این تظاهرات به تلاش های فتنه انگیز تریبون آمریکایی و غربی برای ایجاد شکاف میان ملت عراق و ایران و مطرح کردن بحث ایرانی بودن سردار سلیمانی یا عراقی بودن المهندس، پایان دادند. آنها با شرکت در این تظاهرات میلیونی عشق و ارادت خود را نسبت به شهدای پیروزی، نشان دادند.

دوم آنکه میدان التحریر که زمانی سمبل تظاهرات علیه محور مقاومت و نیروهای حشد شعبی به سرگردگی آمریکا و عناصر سرسپرده آن بود، بعد از این تظاهرات میلیونی، به هویت اصلی ضد استکباری و ضد اشغالگری خود بازگشت.

سوم آنکه عراقی ها با سر دادن شعار اصلی خود در این تظاهرات یعنی اخراج نظامیان آمریکایی، تلاش کردند خواست فرماندهان پیروزی، که جان خود را در مسیر حفظ حاکمیت عراق فدا کردند، عملی کرده و در مسیر اخراج اشغالگران آمریکایی از کشورشان حرکت کنند.

در همین خصوص خبرنگار مهر مصاحبه ای انجام داده است با علی فاهم تحلیلگر سیاسی عراقی که مشروح آن در ادامه می آید.

عراقی ها در این تظاهرات نشان دادند که با هرگونه حضور آمریکا در کشورشان به ویژه بحث حضور نظامی مخالف هستند و به آتش کشیدن پرچم آمریکا در مرکز میدان التحریر، به مثابه فریاد بلندی بود که گوش های سنگین نیز آن را می شنود *به نظر شما پیام تظاهرات میلیونی مردم عراق در سالگرد شهادت سردار سلیمانی و ابومهدی المهندس در بغداد چه بود؟

تظاهرات میلیونی میدان التحریر در بغداد که با نام تظاهرات حاکمیت و مقاومت برگزار شد، پیام های مختلفی با خود به همراه داشت که باید به آنها پرداخت. نخست آنکه اشغالگران آمریکایی باید بدانند که ملت عراق با حضور آنها در کشورشان مخالف هستند.

عراقی ها در این تظاهرات نشان دادند که با هرگونه حضور آمریکا در کشورشان به ویژه بحث حضور نظامی مخالف هستند و به آتش کشیدن پرچم آمریکا در مرکز میدان التحریر، به مثابه فریاد بلندی بود که گوش های سنگین نیز آن را می شنود. این مسأله بدون کوچکترین شکی، در راستای حمایت مردمی از مصوبه پارلمان عراق مبنی بر اخراج نظامیان آمریکایی از این کشور می گنجد. مصوبه پارلمان عراق طی بیش از یک سال گذشته در خصوص اخراج نظامیان آمریکایی از این کشور تصویب شده اما متأسفانه دولت بغداد در اجرای آن، تعلل از خود نشان داده است.

پیام بعدی این تظاهرات، این است است که سیاستمدارانی که با این سیل خروشان همراه شده اند، با قدرت از این خواست ملت عراق حمایت می کنند. این سیاستمداران، حمایت گسترده مردم را از خود می بینند و در مسیر اخراج نظامیان آمریکایی از عراق با قدرت بیشتری حرکت می کنند چرا که می دانند مردم این کشور نیز همین را می خواهند.

یکی دیگر از پیام های این تظاهرات، خطاب به سیاستمدارانی است که در پازل آمریکا بازی می کنند. آنها باید بدانند که یک جبهه مردمی گسترده علیه پروژه های آمریکا در عراق تشکیل شده است و ملت عراق اصولاً با اشغالگران مخالف است و آنها را تحمل نمی کند.

عراقی ها با عناصر وابسته به اشغالگران در کشورشان مخالف هستند و اگر این عناصر، ملت عراق را نادیده بگیرند و به خاطر دلارهای آمریکایی آنها را کنار بگذارند، با خسران بزرگی رو به رو خواهند شد.

هم چنین ملت عراق از طریق این تظاهرات نشان داد که تا چه اندازه به شهید قاسم سلیمانی ارادت دارند و به همان میزان که به شهید ابومهدی المهندس عشق می ورزند به شهید سلیمانی نیز علاقه دارند و عشق می ورزند. هیچ فرقی میان آنها در چشم عراقی ها وجود ندارد. ملت عراق عشق خود به این شهداء را در میدان التحریر فریاد زد؛ شهدایی که جان خود را در مسیر نابودی پروژه های تفرقه انگیز میان عراق و ایران فدا کردند.

این نقشه های خبیثانه برای ایجاد شکاف میان ملتهای عراق و ایران از سال ۱۹۷۹ آغاز شده و تا به امروز ادامه دارد. قاعدتاً این عشق و علاقه نتیجه تلاش های سردار سلیمانی محسوب می شود.

*همگان می دانند که میدان التحریر همان میدانی است که آمریکایی ها برای تبدیل کردن آن به سمبل ایجاد آشوب در عراق تلاش کردند اما امروز به میدان تحقیر آمریکایی ها و سمبل شهدای مقاومت تبدیل شده است. این مسأله را چگونه ارزیابی می کنید؟

بدون هیچ شکی، میدان التحریر طی ماه های گذشته تبدیل به سمبل پروژه های آمریکایی و توطئه های این کشور در عراق شده بود. آمریکایی ها موفق شده بودند مسیر اعتراضات اکتبر را که برای خواسته های مشروع و واقعی مردم آغاز شده بود، منحرف کنند. این اعتراضات برای نشان دادن اوضاع نا به سامان معیشت مردم عراق به راه افتاد و به حق هم بود اما آمریکایی ها با استفاده از تریبون های رسانه ای خود مسیر آن را منحرف کرده و به سمت پروژه های شیطانی خود در منطقه سوق دادند.

شعارهایی که در این میدان سر داده می شد، به نفع آمریکا و علیه محور مقاومت بود به طوریکه نوک پیکان دشمنی ها به سمت نیروهای قهرمان حشد شعبی نشانه رفت. بعد از آن بود که نقاب از چهره منافقان کنار رفت و کسانی که در پازل دشمن بازی می کردند رسوا شدند. ابن طحنون مدیر سرویس اطلاعات امارات، یک گروهک را در این خصوص مدیریت می کرد. در جریان این اعتراضات، اقداماتی انجام شد که با عادات و رسوم ملت عراق و مبانی اسلامی در تضاد بود. بسیاری از گروه ها و شخصیت های تأثیر گذار بعد از دیدن این اوضاع، از میدان التحریر خارج شدند و تنها برخی گروهک های وابسته به کشورهای خارجی باقی ماندند.

به جرأت می توان گفت که اصلی ترین شعار مردم عراق، اخراج نظامیان اشغالگر آمریکایی از کشورشان بود. این یک پیام رمزنگاری شده نیست و کاملاً آشکار و واضح است و کسی نمی تواند آن را به نفع خود مصادره کند. دولت عراق نیز به خوبی این پیام را دریافت کرده است و نباید در بحث اخراج اشغالگران، تعلل کند اقدامات فساد انگیز آنها در این میدان از روابط نامشروع تا خرید و فروش مواد مخدر به حدی رسید که به درگیری های مسلحانه میان خود آنها انجامید. اوضاع تا جایی پیش رفت که آمریکایی ها فهمیدند حضور اینها، حتی به ضرر خود آمریکایی ها نیز هست. بنابراین تاریخ مصرف آنها به پایان رسید. امروزه میدان التحریر هویت اصلی خود را که همان آزادی و استقلال از دست اشغالگران و مبارزه با ظلم و کفر و طاغوت است باز پس گرفته است. این دستاورد به لطف تلاش های قهرمانان در برابر پروژه های شیطانی آمریکا در منطقه محقق شد.

*ملت عراق در جریان این تظاهرات میلیونی شعار اخراج نظامیان آمریکایی از کشورشان را سر دادند. به نظر شما بعد از این تظاهرات مهم ترین مأموریت دولت عراق چه خواهد بود؟

به جرأت می توان گفت که اصلی ترین شعار مردم عراق، اخراج نظامیان اشغالگر آمریکایی از کشورشان بود. این یک پیام رمزنگاری شده نیست و کاملاً آشکار و واضح است و کسی نمی تواند آن را به نفع خود مصادره کند. دولت عراق نیز به خوبی این پیام را دریافت کرده است و نباید در بحث اخراج اشغالگران، تعلل کند.

اجرای مصوبه پارلمان عراق در این خصوص، در واقع اجرای خواست مردم است و دولت بغداد به عنوان قوه مجریه، باید مصوبات قوه مقننه را عملیاتی کند. متأسفانه تاکنون شاهد اقدام جدی دولت در این خصوص نبوده ایم. این تظاهرات به مثابه زنگ هشداری خطاب به دولت عراق بود تا مانع تخریب و ویرانی بیشتر کشور و مداخلات خارجی در امور داخلی آن از سوی اشغالگران آمریکایی شود.