با نمایش روش‌های غلط مبلغ معروف بودیم

به خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، سریال عاشقانه مجموعه‌ای است که اگرچه توانسته با توجه به تم داستان و حضور بازیگران چهره، مخاطبان فراوانی را به دست آورد اما از زمان آغاز پخش، درگیر حواشی متعددی از جمله اصلاح حجاب بازیگران و انتقادات درباره ترویج سبک زندگی غربی اشاره کرد؛ از همین رو گفت‌وگویی با مهدی

ایکنا: برای تولید سریال چه استانداردهایی را مدنظر داشتید؟
زمانی‌که این سریال را جلوی دوربین بردیم، معیارمان استانداردهایی بود که در شبکه نمایش خانگی برای بحث حجاب وجود داشت. البته ما نیز برای تولید الگوهایی چون سریال «شهرزاد» را مد نظر داشتیم، اما نمی‌دانم چرا برای کار ما، مشکلات پیش آمده مطرح شد.

ایکنا: شاید در سریال «شهرزاد» جنس و زمان قصه چنان پوشش‌هایی را طلب می‌کرد، اما در «عاشقانه» چنین الزامی وجود نداشت.
من با این توجیه که از سوی برخی مسئولان نیز مطرح می‌شود موافق نیستیم، چون قانون و فقه درباره مباحثی چون حجاب ثابت است. برای همین نمی‌توان چنین بهانه‌ای را قبول کرد.

منظور از گفته فوق نقد به سریال «شهرزاد» نیست، چون خودم به شخصه آن را دوست دارم، اما لباس‌هایی که برای آن مجموعه انتخاب شده بود به‌نوعی با طراحی لباس‌های امروز، هم‌خوانی نزدیکی داشت، پس نمی‌توان گفت که در آن مجموعه تمام البسه متعلق به آن زمان بوده است، پس اگر ایراداتی که برای «عاشقانه» گرفته شده، می‌بایست برای «شهرزاد» هم انجام می‌شد.

نکته دیگر این‌که، اگر بخواهیم الگوهایی که در تلویزیون وجود دارد در شبکه نمایش خانگی هم مد نظر قرار دهیم، دیگر کسی پول هزینه نمی‌کند تا بخواهیم در این حوزه اثری تولید کنیم، چون تماشاگر نزد خود می‌گوید این قبیل تولیدات را در تلویزیون هم می‌بینیم. دیگر چه احتیاجی است، برای آن در شبکه نمایش خانگی هزینه کنم؟

ایکنا: آیا این تصور که تماشاگر برای خرید محصولات فرهنگی باید با اهرمی چون بدحجابی ترغیب شود، دلیلی برای نادیده گرفتن احکام اسلامی است؟

خطوط قرمز در تلویزیون با خطوط قرمز در شبکه نمایش خانگی متفاوت است، البته منظورم این نیست که در مسئله حجاب شبکه نمایش خانگی باید خلاف عرف و شرع عمل کند، اما اگر بخواهیم همانند تلویزیون در این حوزه نیز کار کنیم، تماشاگر برای آن هزینه نخواهد کرد.

ایکنا: این پاسخ قانع‌کننده نیست؛ اما به عنوان سوال بعدی، آیا فیلمنامه این مجموعه از ابتدا برای ساخت در نمایش خانگی نوشته شده بود؟

فیلمنامه این کار از ۴ سال پیش در سالن‌های صدا و سیما با نام «جشن طلاق» در حال گردش بود. به این سناریو به آن اندازه اصلاحیه خورد که دیگر چیزی برای آن باقی نمانده بود. این اتفاق تنها برای فیلمنامه «عاشقانه» رخ نداده بود، بلکه برای «شهرزاد» هم چنین اتفاقی را شاهد بودیم، برای مشکلات پیش آمده نیز، بهانه‌های مطرح می‌شد که به نظرم منطقی نبود، چون کسانی که آن ایرادات را می‌گرفتند، چشمشان را به روی اتفاقاتی که در جامعه رخ می‌داد، بسته بودند!

بستن چشم به روی اتفاقاتی که در جامعه رخ می‌دهد تنها باعث ضربه خوردن مجموعه نمی‌شود، بلکه بی‌رغبتی تماشاگر را به محصولات داخل کشور در پی خواهد داشت، اما نشان دادن آن چیزی که در جامعه رخ می‌دهد به نوعی می‌تواند آینه‌ای برای همه ما باشد تا ببینیم، چه اتفاقی در اطراف ما رخ می‌دهد و چگونه زندگی‌مان دستخوش اشتباهات گاهاً بچه‌گانه می‌شود.

ایکنا: تا چه حد سبک زندگی ایرانی – اسلامی در این مجموعه مد نظر بوده؟
اتفاقاً ما به صورت مستقیم به سبک زندگی ایرانی – اسلامی در سریال توجه داشته‌ایم. برای مثال عده‌ای از ما ایراد می‌گرفتند که چرا در مجموعه نشان دادیم که سگ‌ها می‌تواند در خانه همراه با ما زندگی کنند؟ این سوال خوبی است، اما غافل از این‌که ما در این مجموعه نشان دادیم چنین روش‌هایی تا چه حد می‌تواند نتایج منفی به همراه داشته باشد و زندگی خانوادگی را از بین برد. آیا این رویکرد خود ترویج اخلاقیات ایرانی – اسلامی نیست؟ آیا حتما باید در فیلم‌ها و سریال‌ها به صورت مستقیم و شعاری، مفاهیم مورد نظرمان را منتقل کنیم؟

به هر حال طبق ایراداتی که از سوی وزارت ارشاد مطرح شد ما مجبور شدیم تا از روتوسکوپ (اصلاح‌گر کامپیوتری چهره در فیلم‌ها و سریال‌ها) استفاده کنیم. وقتی بحث روتوسکوپ در سریال‌ها پیش می‌آید هم هزینه‌ها بالا می‌رود هم زمانی برای آن صرف می‌شود، ولیکن ما مجبور بودیم این کار را انجام دهیم، برای همین برخی از قسمت‌ها به بخش هفتگی نرسید و ما مجبور شدیم در فاصله زمانی طولانی سریال را به بازار عرضه کنیم.

ایکنا: میزان استقبال مردمی چگونه بوده است؟
خوشبختانه، استقبالی که از این کار به عمل آمده بسیار مطلوب بود، هرچند انتظار داریم این استقبال با روتین شدن زمان پخش سریال در آینده نزدیک بهتر نیز شود.

ایکنا: به عنوان سؤال پایانی آیا این مجموعه از سریال‌های ترکی ماهواره تقلید کرده است؟
چرا فکر می‌کنید این کار تقلیدی از آثار ماهواره‌ای است؟ آیا اگر بخواهیم زندگی بخشی از جامعه را مدرن نشان دهیم، غربی عمل کرده‌ایم؟ آیا ما چنین سبک‌هایی را در جامعه خود نداریم؟ با این توضیح با نقد مطرح شده موافق نیستم. این مطلب نیز تنها نظر من نیست، بلکه بسیاری از مردم هم به ما این موضوع را منتقل می‌کردند که خوشحالند در یک اثر ایرانی برای اولین بار زندگی جوانان بر پایه کلیشه‌های رایج تلویزیون نشان داده نشده است.