ژست دفاع از آزادی در دوقطبی سازی فرهنگی

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از ایلام رصد، عبدالباسط انصاری در یاداشتی آورده است،  روحانی اخیرا در سفر ارومیه و همدان، با فریب افکار عمومی و رقیب هراسی، حرف های شاد و غیرواقعی مبنی بر تهدید آزادی های فرهنگی توسط رقبا در صورت پیروزی آنان بر زبان آورده است و اظهار داشته است "که من اینها را می شناسم و اینها خیابان ها را هم دیوار کشی می کنند و…
 
لازم به ذکر است همین جناب روحانی در اسفند ۵۷ که هنوز یک ماه هم از انقلاب نگذشته بود، حجاب اجباری را بر کارمندان زن ارتش و ادارات زیر مجموعه تحمیل کرد(۱)، آن هم در شرایطی که فرهنگ عمومی درباره حجاب و اینگونه مسائل هنوز جا نیفتاده بود و تازه بساط فاسد پهلوی جمع شده بود.
 
ضمن اینکه آسیب های فرهنگی مانند؛ طلاق در چهار سال اخیر رشد داشته است، ازدواج کاهش یافته و سن ازدواج بالاتر رفته است. حال روحانی به جای پاسخگویی به این وضعیت می خواهد با ژست دفاع از آزادی های فرهنگی، این وضعیت را لاپوشانی کند.
 
فارغ از این مسائل، آقایان رئیسی و قالیباف کمترین سخنی در ایجاد محدودیت برای مسائل فرهنگی، شبکه های اجتماعی و این حوزه ها نزده اند که هیچ، کاملا هم قائل به فرهنگ سازی و استفاده از فرصت این فضاها هستند.
 
قالیباف رسما گفته است قائل به دخالت و سخت گیری دولت در فرهنگ نیست و رئیسی هم از برنامه جامع و سیاستگذاری مناسب برای حوزه های مختلف فرهنگ بدون محدودیت و سخت گیری سخن گفته است.
 
حال روحانی چرا به این مسائل، آن هم با دروغ و دوقطبی سازی می پردازد؟ 
 
برای اینکه دست روحانی و کابینه پیر اشرافی سرمایه دارش از کار و تلاش و خدمات بزرگ خالی است، و ایضا از فساد و ناکارآمدی هم پر است. در چنین شرایطی دامن زدن به دوقطبی سازی های کاذب در فرهنگ و سیاست را به جای پاسخگویی به ناکارآمدی های ۴ ساله اخیر برگزیده است.
 
 
 
(۱)روایت خود روحانی از اجباری کردن حجاب در ارتش:
 
طرح اجباری شدن حجاب در ادارت مربوط به ارتش، به عهده من گذاشته شد و بدین جهت در گام اول، همه زنان کارمند مستقر در ستاد مشترک ارتش را که نزدیک به سی نفر بودند، جمع کردم و پس از گفتگو با آنان قرار گذاشتیم از فردای آن روز با روسری در محل کار خود حاضر شوند. زنان کارمند که همگی به جز دو یا سه نفر بی‌حجاب بودند، شروع کردند به غر زدن و شلوغ کردن، ولی من محکم ایستادم و گفتم: از فردا صبح دژبان مقابل درب ورودی موظف است از ورود خانم‌های بی‌حجاب به محوطه ستاد مشترک ارتش جلوگیری کند. پس از ستاد ارتش، نوبت به نیروهای سه‌گانه رسید. در آغاز به پادگان دوشان تپه رفتم و همه کارمندان زن را که تعداد آن‌ها هم زیاد بود در سالنی جمع و درباره حجاب صحبت کردم. در آنجا زن‌ها خیلی سر و صدا راه انداختند اما من قاطعانه گفتم: «این دستور است و سرپیچی از آن جایز نیست.»…در نهایت، در آنجا هم گفتم به دژبان دستور داده‌ایم از فردا هیچ زن بی‌حجابی را به پایگاه راه ندهند.