بدحجابی؛ تیر خلاصی بر فرهنگ عشیره‌ای کهگیلویه و بویراحمد

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از ایکنا از کهگیلویه و بویراحمد، طی دو دهه اخیر و با افزایش رسانه‌ها و تهاجم فرهنگی صورت گرفته از سوی کشورهای ابرقدرت برای نفوذ بر کشورهای جهان سوم، خانواده و بنیان‌های اجتماعی به‌عنوان اصلی‌ترین تکیه‌گاه این کشورها مورد هدف قرار گرفت و این گونه بود که شاهد افزایش روزافزون آسیب‌های اجتماعی و از بین رفتن ارزش‌های دینی و مذهبی در کشورهای جهان سوم از جمله کشور ایران بودیم.

آن چه که در سال‌های اخیر در سطح معابر و اماکن عمومی مشخص و مبرهن است ترویج بی‌حجابی و بدحجابی میان نسل جوان است تا آنجا که گمان می‌رود ارزش حجاب و مرزبندی بین دختران و پسران از بین رفته است و حتی عمق فاجعه تا آنجا پیش رفته که دختران ظاهری پسرانه و پسرها ظاهر دخترانه به خود گرفته‌اند.

حال باید از خود پرسید که علل و عوامل چه بود است و چرا بدحجابی آنچنان در جامعه رخنه کرده است که ارزش‌های فرهنگی جامعه عشیره‌ای و سنتی مانند استان کهگیلویه و بویراحمد را نیز فرا گرفته است.

با گذری اجمالی در خیابان‌ها و معابر شهرهای کوچک و بزرگ کهگیلویه و بویراحمد عمق این فاجعه فرهنگی به وضوح قابل مشاهده است.

فقدان استراتژی در حفظ فرهنگ‌های سنتی کهگیلویه و بویراحمد

از دیرباز تاکنون جامعه عشیره‌ای و سنتی کهگیلویه و بویراحمد روی موضوع حجاب و عفاف و حفظ حریم بین زن و مرد تأکید فراوان داشته است. اما آنچه در سطح معابر عمومی، دانشگاه‌ها و ادارات این استان مشاهده می‌شود، گواه این موضوع نیست و به‌خوبی مشخص است که برای حفظ ارزش‌های غنی کهگیلویه و بویراحمد برنامه و استراتژی فرهنگی خاصی وجود نداشته است که کار به اینجا کشیده شده است.

اگر در سال‌های نه چندان دور در پیاده روهای شهرهای این استان شاهد زنانی با پوشش‌های کامل و زیبای محلی بودیم، امروزه لباس‌های وارداتی و مبتنی بر فرهنگ غرب جای خود را به آن‌ها داده است.

در این بین نقش پررنگ خانواده‌ها در اضمحلال فرهنگی و از بین رفتن سنت‌ها بر هیچ کس پوشیده نیست و پس از آن فقدان مهندسی فرهنگی توسط مسئولان امر باعث بروز این فاجعه شده است. فاجعه‌ای که هر روز حریم خانواده‌ها را شکسته و بنیان خانواده‌ها را سست‌تر می کند.

میل به خودنمایی؛ یکی از عوامل بدحجابی
با نگاهی اجمالی به چرایی ترویج بدحجابی میان جوانان به خصوص بانوان می‌توان دریافت که عدم داشتن اعتماد به نفس، میل به خودنمایی و جلب توجه جنس مخالف مهم‌ترین عوامل روانشناسی رواج بدحجابی است. همانگونه که در قرآن از آیات متعددی از جمله آیه ۳۰ سوره نور «قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ۚ ذَٰلِکَ أَزْکَىٰ لَهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یَصْنَعُونَ؛ (ای رسول ما) مردان مؤمن را بگو تا چشمها (از نگاه ناروا) بپوشند و فروج و اندامشان را (از کار زشت با زنان) محفوظ دارند که این بر پاکیزگی (جسم و جان) آنان اصلح است، و البته خدا به هر چه کنید کاملا آگاه است» برداشت می‌شود که حفظ حجاب و عفاف در تحکیم بنیان خانواده‌ها و طهارت جامعه نقش بسزایی دارد.

حال باید از خود بپرسیم که هر یک از ما برای ترویج فرهنگ غنی حجاب و عفاف چه قدمی برداشته‌ایم و از مسئولان نیز باید پرسید که چه اقدامات عملی و مؤثری برای حفظ حجاب و عفاف انجام داده‌اند.

بی‌فایده بودن برخوردهای قهری در زمینه بدحجابی

البته با آسیب‌شناسی برنامه‌های انجام شده در راستای حفظ حجاب می‌توان به خوبی دریافت که استفاده از قوه قهریه چندان در از بین رفتن بدحجابی مؤثر نیست؛ برای مبارزه با پدیده شوم بدحجابی باید براساس مهندسی فرهنگی و کاملاً برنامه محور حرکت کرد که اگر در این مسیر کج‌سلیقگی به خرج دهیم کاملاً نتیجه عکس خواهیم گرفت.

لزوم تدوین برنامه‌های مدون در ترویج حجاب و عفاف

در نهایت به این نتیجه می‌رسیم که برای احیای فرهنگ حجاب و عفاف و ترمیم ضعف‌هایی که بر پیکره فرهنگ‌های سنتی و عشیره‌ای ما به وجود آماده است باید برنامه‌های مدون کوتاه‌مدت و بلندمدت داشته باشیم و با ظرافت‌های خاص در این مسیر قدم برداریم.

یادداشت از سیده‌مهناز خزیر، دبیر ایکنای کهگیلویه و بویراحمد

انتهای پیام