بررسی نقش فرهنگی امر به معروف و نهی از منکر در صیانت از کارکنان

چکیده مقاله:
«امر به معروف» و «نهی از منکر» که از جایگاه ویژه‌ای در قرآن و احادیث برخوردار بوده و از صدر اسلام تا کنون تأکید فراوانی نسبت به اجرای آن شده است، برنامه ای کامل برای تمام زمینه های فردی، خانوادگی، اجتماعی و… انسان بوده که می‌تواند با ایجاد نظارت و مراقبت عمومی و جلوگیری از رواج گناه، سدی محکم در برابر ناهنجاری‌های اجتماع ¬و راهی در جهت سالم‌سازی جامعه تلقی شده و آثار و برکات زیادی مانند اصلاح امور دین و دنیا، دلگرمی مؤمنان و … را به دنبال داشته باشد؛ بنابراین تحقق این مهم در گرو حصول شرایط لازم آن از جمله شناخت معروف و منکر، احتمال تأثیر بر مخاطب، اصرار بر گناه و نبود مفسده در این راه است که می‌بایست با لحاظ کردن مراتب آن، مرتبه اعراض، مرتبه زبان و مرتبه قلبی، به اجرا در آید. مقاله حاضر که با استفاده از متون اسلامی و روش تحقیق اسنادی و کتابخانه¬ای تنظیم شده، بر آن است تا با تبیین جایگاه امر به معروف و نهی از منکر و ارائه راه‌کار‌های مؤثر و عملی در این زمینه از جمله دعوت غیرمستقیم و عملی، ارائه الگو، استفاده از شیوه تدریجی، تذکّر و تکرار، تشویق و تنبیه، توجه به برکات معروف و آثار شوم گناه و عزم همگانی، به بررسی نقش فرهنگی امر به معروف و نهی از منکر در صیانت از کارکنان بپردازد. نتایج پژوهش حاکی از آن است امر به معروف و نهی از منکر به عنوان یک شیوه نظارتی و واپایشی در صورت به کارگیری روش‌های کارآمد و مؤثر در این زمینه و با در نظر گرفتن شرایط و مراحل اجرای آن، می‌تواند موجب احساس مسئولیت افراد نسبت به یکدیگر شده و با فرهنگ‌سازی این رفتار و ایجاد شناخت و آگاهی نسبت به معروف و منکر، نقشی صیانتی در جلوگیری از انحراف‌ها کارکنان ایفا کند.

کلیدواژگان: امر به معروف، صیانت، فرهنگ، گناه، نهی از منکر.

نویسنده:

محسن جلالی نسب

فصلنامه مطالعات حفاظت و امنیت انتظامی – شماره ۳۹,دوره یازده تابستان ۱۳۹۵.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.