به یمن آمدن مبعث بسیار صلوات بفرستید/ توصیه‎های بهرمندی بیشتر از این روز

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، کم کم به روزهای پایانی ماه با برکت و پرعظمت رجب نزدیک می‌شویم؛ یکی از این روزهای پر عظمت بیست و هفتم رجب است؛ رویداد خجسته‌ای که جهان را تحت شعاع خود قرار داد و خداوند متعال با مبعوث کردن آخرین فرستاده خود، حضرت ختمی مرتبت، محمد مصطفی(ص) راه سعادت و کمال بشریت را به آن نشان داد.

آری! ۲۷ رجب از جمله اعیاد عظیم و روزى است که حضرت رسول(ص)، در آن روز به رسالت مبعوث شدند. بعثت حضرت محمد(ص) از روزهای متبرکی است که اعمالی برای شب و روز آن ذکر شده تا امکان بهره‎مندی هرچه بهتر و بیشتر از این فرصت معنوی فراهم شود.

 برای روز بیست و هفتم رجب که روز مبعث است، در روایتى از امام صادق(ع) به عنوان شریف‌ترین اعیاد یاد شده است، با این وجود براى این روز، اعمالى ذکر شده است:

اول غسل کردن، که در این روز مستحب است. همچنین روزه، این روز در میان روزهاى سال یکى از چهار روزى است که روزه گرفتن آن فضیلت بسیار دارد و پاداش فراوانى براى آن نقل شده است، در روایتى از امام صادق(ع) آمده است: هر کس در روز بیست و هفتم رجب روزه بگیرد، خداوند براى او پاداش روزه هفتاد سال را مى‌نویسد.

زیاد صلوات فرستادن از بهترین اعمال این روز بیان شده به طوری که در روایتى از امام صادق(ع) نقل شده است که «در این روز روزه مى‌گیرى و بر محمد و آلش زیاد صلوات مى‌فرستى».

زیارت رسول خدا(ص) و امیرمؤمنان(ع) و خواندن ۱۲ رکعت نماز از دیگر اعمال این روز است. از «ریّان بن صلت» نقل شده است که هنگامى که امام محمّد تقى(ع) در بغداد بود، روز نیمه رجب و روز بیست و هفتم رجب را روزه مى‌گرفت و همه ملازمان و یاران آن حضرت نیز روزه گرفتند. آنگاه به ما فرمودند: ۱۲ رکعت نماز به جا آوریم،(هر دو رکعت به یک سلام) که در هر رکعت، «حمد» و «سوره» بخوانیم و هنگامى که نمازها به پایان رسید، هر یک از سوره‌هاى «حمد»، «توحید» و «معوّذتین» (فلق و ناس) را ۴ مرتبه بخوانیم، آن گاه ۴ مرتبه گفته شود: «لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ واللهُ اَکْبَرُ، وَسُبْحانَ اللهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلاَّ بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظِیمِ»؛ و چهار مرتبه: «اَللهُ اَللهُ رَبِّى لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً» و ۴ مرتبـه: «لا اُشْرِکُ بِرَبّى اَحَـداً»

۱۲ رکعت نماز دیگر نقل شده است که، شیخ طوسى از «حسین بن روح» روایت کرده در این روز ۱۲ رکعت نماز به‎جا مى‌آورى و در هر رکعت «حمد» و هر سوره‌اى که خواستى مى‌خوانى و پس از هر دو رکعت و سلام نماز، مى‌خوانى؛ «اَلْحَمْدُ للهِ الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فى الْمُلْکِ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِىٌّ مِنَ الذُّلِّ، وَکَبِّرْهُ تَکْبیراً، یا عُدَّتى فى مُدَّتى یا وَلیّى فى نِعْمَتى، یا غِیاثى فى رَغْبَتى،یا نَجاحى فى حاجَتى یاحافِظى فى غَیْبَتى، یا کافِىَّ (کافِىَ) فى وَحْدَتى، یا اُنْسى فى وَحْشَتى اَنْتَ السّاتِرُ عَوْرَتى فَلَکَ الْحَمْدُ، وَاَنْتَ الْمُقیلُ عَثْرَتى فَلَکَ الْحَمْدُ وَاَنْتَ الْمُنْعِشُ صَرْعَتى فَلَکَ الْحَمْدُ،صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاسْتُرْ عَوْرَتى، وَآمِنْ رَوْعَتى، وَاَقِلْنى عَثْرَتى، وَاصْفَحْ عَنْ جُرْمى، وَتَجاوَزْ عَنْ سَیِّئاتى فى اَصْحابِ الْجَنَّهِ، وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذى کانُوا یُوعَدُونَ».

وقتى که نماز و دعا پایان یافت، هر یک از سوره‌هاى «حمد»، «اخلاص»، «معوّذتین»، «کافرون»، «قدر» و «آیه الکرسى» را ۷ مرتبه مى‌خوانى، سپس ۷ بار مى‌گویى: «لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ واللهُ اَکْبَرُ، وَسُبْحانَ اللهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلاَّ بِاللهِ» و آنگاه ۷ مرتبه مى‌گویى: «اَللهُ اَللهُ رَبِّى لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً»، پس از آن، هرچه از خدا مى‌خواهى طلب کن.

همچنین دعایى است که وقتى امام موسى بن جعفر(ع) را در روز ۲۷ رجب سال ۱۷۹ هجرى از مدینه به سوى بغداد حرکت دادند، آن را خواند: «یا مَنْ اَمَرَ بِالْعَفْوِ وَالتَّجاوُزِ، وَ ضَمَّنَ نَفْسَهُ الْعَفْوَ وَالتَّجاوُزَ، یا مَنْ عَفى وَتَجاوَزَ، اُعْفُ عَنّى وَتَجاوَزْ یا کَریمُ، اَللّـهُمَّ وَقَدْ اَکْدَى الطَّلَبُ، وَاَعْیَتِ الْحیلَهُ وَالْمَذْهَبُ، وَدَرَسَتِ الاْمالُ، وَانْقَطَعَ الرَّجآءُ اِلاَّ مِنْکَ، وَحْدَکَ لا شَریکَ لَکَ …».