عشق، انسان را از مدعی بودن خارج می‌کند

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از ایکنا از همدان، حجت‌الاسلام‌والمسلمین قاسم کاکایی استاد فلسفه دانشگاه شیراز و عرفان‌پژوه ایرانی امروز ۱۵ اسفندماه در نشست عشق از دیدگاه عارفان مسلمان، در سخنرانی خود با موضوع عشق و محبت از دیدگاه آیت‌الله انصاری همدانی با بیان این سؤال که چه چیزی عین‌القضات، باباطاهر و آیت‌الله انصاری همدان را به هم پیوند می‌دهد؟ اظهار کرد: هر علمی اصطلاحات خاص خود را دارد و اگر کسی آشنا نباشد در جلسات و محافل آن چیزی متوجه نمی‌شود اما در علم عرفان اگر کسی هیچ اصطلاحی را هم بلد نباشد و آن را تجربه نکرده باشد در محافل عرفانی سخنان را می‌فهمد و یاد می‌گیرد.
وی افزود: اصطلاحات زبان عرفان با زبان همدلی شنیده و گفته می‌شود. زبان عرفان، زبان عشق و تأثیرگذار بر انسان است.
کاکایی با اشاره به اینکه تمام علوم موجب حجاب می‌‌شوند اما زبان عشق وصل‌کننده است، بیان کرد: معرفت و محبت از هم جدا نیستند معرفت به جمیل علی‌الاطلاق باعث حب و عشق اوست.
وی با تأکید بر اینکه عشق خودخواهی را می‌کشد و قلب را نرم می‌کند، گفت: پیامبر اسلام(ص) نیز با رحمت الهی نرم شدند، عشق خودخواهی‌ها را می‌سوزاند، تمام مشکلات از غرور و خودخواهی نشئت می‌گیرد، عشق چاک خوردن وجود آدمی از خودپرستی است.
کاکایی با بیان اینکه عشق، انسان را از مدعی بودن خارج می‌کند، ادامه داد: آیت‌الله نجابت به نقل از زمانی که در نجف خدمت سیدعلی قاضی بودند می‌گوید روزی از سیدعلی قاضی پرسیدم آیت‌الله انصاری که گفتید توحید و توفیق را مستقیماً از خداوند متعال گرفته است، دیده‌اید؟ که ایشان فرمودند بله روزی قرار بود همدیگر را ملاقات کرده و بحث توحیدی داشته باشیم اما از دور که ایشان را دیدم متوجه شدم با کسی همراه هستند که به مقام توحید نرسیده بود بنابراین با ایشان تماس گرفته و خواستم که جلسه را کنسل کنند.
وی افزود: پس از رحلت سیدعلی قاضی، آیت‌الله نجابت از آیت‌الله انصاری پرسیدند که آن روز چه اتفاقی افتاد و ایشان در پاسخ گفت «قلبم، همان لحظه گفت که نروم و بعد از پشیمانی تماس سید قاضی را دریافت کردم»
کاکایی خاطرنشان کرد: چیزی که آیت‌الله انصاری را انصاری می‌کند مجتهد بودن و پای در راه عشق گذاشتن است.

محبت و عشق در عرفان اساس کار هستند
فاطمه طباطبایی استاد دانشگاه در سخنرانی خود با موضوع عشق و محبت از دیدگاه امام خمینی(ره) نیز برای بیان عشق و محبت از دیدگاه امام خمینی (ره) اظهار کرد: نور عقل و نار عشق باید به یک معنا بررسی شود، هر موجودی آخر و غایتی دارد، غایت انسان طبق فرمایش امام خمینی (ره) ساحت الوهیت است. ما از بی کران آمدیم و به ساحت الوهیت برمی‌گردیم بنابراین معرفت این مسیر ویژه‌ انسان است.
وی افزود: هر یک از موجودات مبدأ و معادی دارند اگرچه مبدأ کل هویت الهی است اما چون ذات مقدس به موجودات تجلی ندارد به اسماء ذاتی متصف نمی‌شوند و هیچ موجودی با آنها وجودیت ندارد. انسانها چون انسان هستند و دارای عقل و فطرت‌اند از تمام نعمت‌ها برخوردارند.
وی با اشاره به سخن امام خمینی(ره) مبنی بر آنکه «انسانهایی که از محبت الهی برخوردارند و قلبشان از نور معارف مفتوع است همیشه باهم، دل خوشند.» گفت: این افراد عشق‌شان به مردم خدایی است، دیگران برای آنها نردبان صعود نیستند و به تمام موجودات عشق می‌ورزند چراکه همه‌ را آفریده‌ خالق توانای خود می‌دانند.
طباطبایی با تاکید بر اینکه نسخه پیشنهادی امام خمینی(ره) برای شناخت غایت خود این است که به رنگ خدا دربیاییم و قلب را به عشق متصف کنیم، گفت: محبت و عشق در عرفان اساس کار هستند، شعله‌ای که از هر گونه زشتی مبراست و موجب درخشندگی اوصاف درونی انسان می‌شود و همه ناخالصی‌ها را از بین می‌برد و انسان را طاهر می‌کند تا با مبدأ نور مرتبط شود.
وی با اشاره به سخن امام خمینی(ره) که می‌فرمایند «انسان مفطور عشق است و هر انسانی بالفطره خداجوست و عاشق خداست، عشقی که اگر شکوفا شود انسان را با خدای خود هم‌سو می‌کند، اظهار کرد: آنچه که موجب اتصال انسان و خدا می‌شود عشق فطری است که خدا در وجود انسان گذاشته است چراکه او را دوست دارد و می‌آفریند تا با او صحبت کند، انسانها برای هم‌صحبتی با خدا آفریده می‌شوند.
این استاد دانشگاه در پایان خاطرنشان کرد: نور عقل اگر با نار عشق که خمیرمایه انسان است توأم شود انسان، رام مطلق می‌شود در غیر اینصورت انسان را به تفرقه و خودشیفتگی می‌رساند و اراده‌ او برای سلطه‌گری به ویژگی تبدیل می‌شود.
انتهای پیام