نفی شرطیت احتمال تأثیر در امر به معروف و نهی از منکر

چکیده:  

   وجوب امر به معروف و نهی از منکر، مقیّد به شروطی است که یکی از آنها احتمال تأثیر می­ باشد. مشهور فقها معتقدند امر به معروف و نهی از منکر نسبت به شرط احتمال تأثیر «وجوبی تعلیقی و مشروط» دارد به طوری که در صورت علم به عدم تأثیر، وجوب امر به معروف و نهی از منکر ساقط می­ شود. نگارندگان با بازخوانی مسأله قول دیگری را اختیار نموده و معتقدند که چنین شرطی صحیح نبوده و لذا در صورت عدم احتمال تأثیر یا علم به عدم تأثیر نیز، امر به معروف و نهی از منکر همچنان واجب است. مقاله حاضر با دفاع از موضع نگارندگان و در راستای تبیین مختار ایشان، به نقل و نقد آراء و مدارک مشهور، به ضمیمه ارائه ­ی ادلّه ­ی عدم شرطیت که نظر مختار است، پرداخته است. 

واژه‌های کلیدی: امر به معروف و نهی از منکر، احتمال تأثیر، آراء مشهور

نویسندگان:

صالح منتظری ، سعید ابراهیمی

فصلنامه پژوهش های فقه و حقوق اسلامی – سال دوازدهم، شماره ۴، پاییز ۱۳۹۵.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.