حمله روزنامه جوان به ژوله و چالش «من و سانسورچی»

برترین ها: روزنامه جوان در یادداشتی درباره چالش «من و سانسورچی»، امیر مهدی ژوله را به مخالفت و تمسخر حجاب متهم کرد. این روزنامه نوشت:

«امیر مهدی ژوله، کمدین و بازیگر سینما و تلویزیون در تازه‌ترین پست اینستاگرام خود، به برخی ممیزی‌هایی که صدا و سیما در پخش و ساخت برنامه هایش اعمال کرده اعتراض نموده و از دیگر هنرمندان خواسته است با هشتگ سانسور و سانسورچی به او بپیوندند و خاطرات خود از سانسور‌های تلویزیون را بیان کنند.

اقدام ژوله و اشاره به مساله سانسور در تلویزیون با واکنش هنرمندان و گرفتن نخ تسبیح از سوی بازیگران و عوامل ساخت مجموعه‌های تلویزیونی به خصوص کسانی که الان همکاری خاصی با صداوسیما ندارند همراه شد و بعد از انتشار متن ژوله، برخی هنرمندان از جمله بهرام رادان، سحر دولتشاهی، میترا حجار و مهراب قاسم خانی هم واکنش‌های طنزگونه‌ای به این موضوع داشتند.

این روز‌ها گسترش روزافزون فضای مجازی گویی تبدیل شده به نمایش سخنان هجو و بی پایه و اساس سلبریتی‌ها که درباره هر موضوعی اظهارنظر کنند. یکی از این سلبریتی‌ها امیرمهدی ژوله نویسنده طنز تلویزیون است که بخاطر بر سر زبان افتادن نامش حاضر است حتی سیاست‌های سازمانی که باعث شهرت و دیده شدن آثارش شده را به سخره گیرد. او تلویزیونی را مورد تمسخر قرار می‌دهد که روزگاری پله ترقی ژوله و امثال او بوده و هویت کاری خود را مرهون صداوسیما می‌دانند.

این نویسنده و بازیگر باسابقه آثار طنز تلویزیونی نه‌تنها همه‌چیز را به‌مضحکه می‌گیرد، بلکه پا را از گلیم خود فراتر گذاشته و به رعایت حجاب در تلویزیون اعتراض می‌کند و می‌گوید چرا بازیگرانش باید حجاب داشته باشند؟!

همه‌ی ما از سلیقه‌ای بودن برخی از ممیزی‌ها در صدا و سیما اطلاع داریم. همه‌ی ما می‌دانیم که در برخی موارد سخت‌گیری بیش از حد و غیرمنطقی در برخی کار‌های نمایشی اعمال می‌شود. اما سوالی که باید از آقای ژوله پرسید این است که بیرون گذاشتن گوش بازیگر زن یا نمایش حجم بدن بانوان، چه‌قدر به پیشبرد اهداف سریال‌نویسی شما کمک می‌کرد که جلوگیری از این امر، چنان لطمه‌ای به شما وارد کرده که پس از مدت‌ها نمی‌توانید آن را از ذهن خارج کنید؟!

از همه مهمتر سوالی که در ذهن مخاطب به وجود می‌آید این است که چرا حالا که دیگر نقطه‌ی اتصال شما به بودجه‌ی این سازمان قطع شده است به فکر آگاه‌سازی مخاطب افتاده‌اید؟! شما در نوشته تان تاکید کزده‌اید که بار‌ها تلویزیون به شما میدان داده تا امروز شناخته شوید.

خب چرا روز‌هایی که پشت سر هم در تلویزیون کار می‌کردید این حرف و حدیث‌ها نبود. چرا آن موقع درباره حجم اندام خانم‌ها و آرایش و بیرون گداشتن گوش فلان بازیگر صحبت نکردید؟!

آقای ژوله! باور بفرمایید این موضوعاتی که ذکر کرده‌اید سانسور نیست؛ این موارد رعایت خطوط قرمز اخلاقی از سوی رسانه‌ای است که برای یک جامعه متدین و ایمانی برنامه می‌سازد. شما اگر برای تربیت فرزندتان اهمیت خاصی قائل نیستید، رسانه ملی باید در قبال این موضوع هوشیار باشد تا محتوای سالم به جامعه تزریق شود.

درواقع خوب است ژوله و دیگر بازیگرانی که به درخواست او در بیان خاطرات سانسور لبیک گفته و با هشتگ سانسور سعی در تمسخر حجاب در قاب تلویزیون گرفته‌اند، بدانند که با تمام انتقاداتی که به برخی از سیاست‌های صداوسیما وارد است، اما اکثر مردم با این نوع ممیزی‌ها و نظارت‌ها موافق هستند که عفاف و حیا در رسانه ملی زیر سؤال نرود.

البته ذکر این نکته ضروری است که اگر چرخه تولید نیروی انسانی در حوزه فرهنگ و رسانه در ساختار فرهنگی نظام جمهوری اسلامی درست و طبیعی بود، هیچکدام از این سلبریتی‌ها نمی‌توانستند با هشتگ‌هایی مانند “سانسور” و “سانسورچی” سیاست‌های هنجاری رسانه ملی را به استهزا گیرند.

در واقع صداوسیما چوب کم‌کاری خود در تربیت و تأمین نیرو‌های دلسوز و توانمند را می‌خورد، و جنجال اخیر برخی بازیگران و نویسندگان آثار تلویزیونی نشان میدهد که مسئولان امر باید برای کادرسازی و پرورش نیرو‌های نخبه در عرصه فرهنگ و هنر اهمیت ویژه ای قائل شوند.»

امیرمهدی ژوله در پاسخ به این یادداشت روزنامه جوان در اینستاگرام خود نوشت: