تبیین مصادیق امر به معروف و نهی از منکر به عنوان یک فعل اخلاقی همگانی در سازمانها

چکیده

امر به معروف و نهی از منکر از جمله فرائضی است که در منابع دینی، بسیار مورد تأکید واقع شده؛ به نحوی که حتی جهاد در راه خدا در برابر این امر به قطره­ای در برابر دریا تشبیه شده و اجرای آن سعادت و خیر جوامع بشری و روی­گردانی از آن سقوط و ذلت را برای انسان‌ها در پی دارد. هدف از نگارش این مقاله شناسایی و استخراج مصادیق سازمانی امر به معروف و نهی از منکر بوده است. جهت تحقق این امر روش فراترکیب مورد استفاده قرار گرفته و در مجموع ۷۵ عنوان مقاله و کتاب جهت استخراج کدهای مورد نظر انتخاب شده‌اند؛ سپس این کدها در قالب ۱۰ بعد، تحت عناوین فردی، مرتبط با کارفرما، مرتبط با کارکنان، مرتبط با مشتری، مرتبط با رقبا، مرتبط با ذی­نفعان، مرتبط با جامعه، مرتبط با تولید، مرتبط با بازاریابی، مرتبط با حسابداری و مالی و مرتبط با فناوری اطلاعات دسته­بندی شده­اند که برخی از این مفاهیم مرتبط با مباحث مطرح شده در حوزه اخلاق کسب و کار توسط اندیشمندان مختلف بوده اما برخی نیز با آن‌ها متفاوت است. نویسندگان در انتها معتقدند که در واقع این مقاله مقدمه­ای جهت ورود مباحث امر به معروف و نهی از منکر به سازمان‌ها است که می­بایست در تلاش‌های آتی مورد تدقیق و پژوهش جامع‌تری قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها: امر به معروف؛ نهی از منکر؛ نظارت و روش فراترکیب

نویسندگان:

مسلم باقری: استادیار دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اجتماعی دانشگاه شیراز (نویسنده مسئول).

سمانه اصغری: دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت منابع انسانی.

سید محمدهاشم پورمولا: عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز.

نشریه اندیشه مدیریت راهبردی – دوره ۱۱، شماره ۲، پاییز و زمستان ۱۳۹۶.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.