وقتی دانشگاه استعداد‌های ورزشی را پیدا و آنان را حمایت می‌کند/ درس و ورزش هیچ تداخلی نمی‌تواند داشته باشد

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، با شنیدن خبر راهیابی دو نفر از دختران دانشجو دانشگاه محقق اردبیلی به تیم ملی ساواته و دعوت از آنان به دفتر خبرگزاری به عنوان دانشجویانی که موفقیت ورزشی کسب کردند، تصمیم گرفتیم پای صحبت این دانشجویان ورزشکار بشینیم که شرح این گفتگو را در متن ذیل می‌خوانید.   دانشجو: خودتان را معرفی کنید   عبدی: الهام عبدی متولد سال ۱۳۶۶ از کرمانشاه هستم. من مدرک فوق لیسانس اقتصاد کشاورزی را از دانشگاه بوعلی سینای همدان دارم و هم اکنون مشغول به تحصیل در دانشگاه محقق اردبیلی در مقطع کارشناسی ارشد هستم.
محمدی: مهری محمدی دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه محقق اردبیلی هستم.
دانشجو: در مورد سابقه ورزشی خود توضیح دهید   عبدی: از دوران راهنمایی بسکتبال بازی می‌کردم و عضو تیم بسکتبال بودم، ولی بعد از اینکه دبیرستان را تمام کردم ورزش‌های رزمی را شروع کردم که مدتی کاراته و مدتی کنگ فو کار می‌کردم. از سال ۹۰ به صورت حرفه‌ای رشته ووشو را شروع کردم، ولی از آنجایی که رشته‌های رزمی اکثرا تمامی حرکاتشان و تکنیک شان شبیه هم است، از اسفند ۹۶ مسابقات انتخابی تیم ملی ساواته در تهران برگزار شد که من با وزن مثبت ۷۵ شرکت و نفر اول شدم.   محمدی: من از اول راهنمایی با بسکتبال ورزش را شروع کردم سال ۸۲ وارد رشته تکواندو شدم و مدتی که ادامه دادم دیدم نتیجه نمی‌گیرم تا اینکه با استاد فعلی‌ام آشنا شدم. در سال ۸۵ در مسابقات قهرمان کشوری سوم شدم که این شروع فعالیت کشوری‌ام در سال ۸۵ بود. مدتی ووشو کار کردم و در کنارش کونگ فو را ادامه دادم. مسابقات ساواته دو سبک قدرتی است و سرعتی دارد که ما در سبک سرعتی کار می‌کنیم که ضربات در حد تاچ کردن باید باشد.  
دانشجو: تداخل ورزش و درس برایتان سخت نیست؟   عبدی: به نظرمن هر انسانی انقدر وقت دارد که بتواند به آن اهدافی که دارد با برنامه‌ریزی برسد و برایشان وقت بگذارد من همیشه به دوستان می‌گویم یک دانشجو شاید وظیفه آن چنان زیادی نداشته باشد به جز درس خواندن و به هر حال دنبال دانش بودن در کنار درس خواندن می‌شود فعالیت‌های ورزشی انجام داد که هم باعث ایجاد اعتماد به نفس درآدم می شود و این قدرت فکر و تمرکز را به آدم می‌دهد که اهدافی را که دارد پیش ببرد. درس و ورزش هیچ تداخلی نمی‌تواند داشته باشد؛ شما در نظر بگیرید بیشتر فعالیت‌های ورزشی معمولا سه روز در هفته به مدت دو ساعت برگزار می‌شوند. خب این دو ساعت هیچ اتفاقی برای درس خواندن نمی‌افتد خیلی هم کمک میکند و اعتماد به نفسی که ورزش به آدم می‌دهد باعث موفقیت در کارها می‌شود.
محمدی: برای من مسئله کی سخت است و به نظرم برنامه‌ریزی دقیق‌تری می‌خواهد، ولی خوشبختانه اکثر مسابقات در تابستان برگزار می‌شوند و اکثر فعالیت‌های درسی‌مان هم در فصل زمستان هستند یعنی در فصل بدنسازی تمرین‌مان سبک‌تر و فعالیت ورزشی‌مان کمتر است و فعالیت درسی مان بیشتر است و در تابستان فعالیت ورزشی‌مان بیشتر و فعالیت درسی‌مان کمتر است که این به من خیلی کمک می‌کند.
دانشجو: در کنار درس و ورزش، کار هم می‌کنید؟
عبدی: قبل از سال ۹۶ سه ترم در دانشگاه سید جمال الدین اسدآبادی تدریس داشتم، ولی در حال حاضر فقط دانشجو هستم.   محمدی: من شاغل هستم و اگر ورزش نکنم می‌میرم. انگیزه من از کار کردن این است که هزینه‌های ورزشم را تامین کنم اگر ورزش نباشد من هم نیستم هرکسی یک نوعی می‌میرد من هم اگر ورزش نکنم می‌میرم.   بخشی از صحبت‌های مهری محمدی
دانشجو: از وضعیت فعلی راضی هستید فکر می‌کنید باید جایگاه بالاتری داشته باشید؟
عبدی: شاید اطرافیان به من می‌گویند من را یک فرد کاملا موفق می‌دانند، ولی گاهی اوقات بارها و بار‌ها حسرت خوردم. حسرت سال‌هایی را که می‌توانستم تلاش بیشتری کنم و به موفقیت‌های خیلی زیادی برسم و نرسیدم و فکر می‌کنم الان در حال حاضر جایگاهی که باید باشم نیستم، ولی خب سعی می‌کنم که به گذشته فکر نکنم. به هر حال یک سری مشکلات و مسائل بوده که نتوانستم به موفقیت دست پیدا کنم، ولی در حال حاضر که خودم را پیدا کردم سعی می‌کنم با یک برنامه ریزی خاصی که دارم به سمت اهدافم برسم.
محمدی: من هم دقیقا مثل خانم عبدی هستم و در دید اطرافیان و دوستان شاید آدم موفقی به نظر برسم، ولی اصلا از وضعیتم راضی نیستم، خیلی می‌توانستم تلاش بیشتری داشته باشم. می‌توانستم وضعیت بهتری داشته باشم، از خودم راضی نیستم و باید بهتر از این بودم. حسرت سال‌های از دست رفته سخت است، ولی وقتی فکر می‌کنم نهایتا تا ۳۵ سالگی می‌شود کار کرد در شرایطی هستم که به این سال‌های باقی مانده می‌چسبم و سعی کنم به آینده امیدوار باشم. 
دانشجو: از رویداد‌های ورزشی که قرار است در یک سال آینده در آن‌ها شرکت کنید بگویید   عبدی: شهریور قرار است مسابقات جهانی بلغارستان برگزار شود و المپیک فرانسه در آن رشته برگزار خواهد شد. هنوز مشخص نیست ما در مسابقات باشیم یا نباشیم. اردوی تیم ملی هم یک سری وزن‌های مختلف دارد که افراد شرکت کننده در مسابقات جهانی از بیم اوزان مختلف انتخاب می‌شوند. در تیر ماه هم یک دوره دیگر اردو داریم که بعدا مشخص می‌شود چه افرادی بالا می‌روند و دوباره تمرینات فشرده برای برنده شدن برگزار می‌شود و در نهایت شهریور ماه مسابقات جهانی بلغارستان است.
دانشجو: جایگاه ورزش حرفه‌ای در ایران را چه طور میبینید؟   عبدی: همیشه دوست داشتم به خیلی از رشته‌های ورزشی دیگر با دید بهتری نگاه کنم. در کشور ما به فوتبال خیلی اهمیت داده می‌شود و نتیجه آنچنان رضایت بخشی نمی‌بینیم، ولی چه طور می‌شد به رشته‌های دیگر هم اهمیت می‌دادن و بهش می‌پرداختند مطمئنا می‌توانستیم در سطح جهانی موفق باشیم.
محمدی: شاید بگویند فوتبال حرفه‌ای دنبال می‌شود، ولی آن را هم در جایگاه حرفه‌ای نمی‌بینم، چون واقعا ورزش کردن یک سری شرایط خاص خودش را دارد. باید تغذیه‌ات به جا باشد خواب و فعالیتت هم به جا باشد. باور کنید همه ورزشکارانمان نابغه هستند که با این شرایط افتخارآفرینی می‌کنند. مثلا هادی ساعی را تصور کنید یک نابغه است هیچ امکانات خاصی برایش در نظر گرفته نشده که هادی ساعی شده هیچ استعدادیابی خاصی برایش انجام نشده او نابغه است که به اینجا رسیده است. علیرضا دبیر را ببینید تا دبیرستان فوتبال بازی می‌کرده و اصلا نمی‌دانسته که می‌تواند با یک اتفاق وارد کشتی شده و علیرضا دبیر فعلی شود. ممکن بود آن اتفاق در زندگی اش نیفتد و ما علیرضا دبیری نداشته باشیم. همه این‌ها با برنامه ریزی انجام می‌شود همه اش اگر ورزش مدارس اهمیت داده شود مطمئن باشید که ورزش ما دگرگون می‌شود همه چیز از پایه باید برنامه ریزی شود.
دانشجو: به دختران جوان برای ورود به رشته تان کمک می‌کنید؟   عبدی: حتما، همین الان هم دوستان زیادی از دانشگاه‌های مختلف و شاگردان زیادی دارم. همین الان در زمینه‌های مختلف از من راهنمایی می‌گیرند در زمینه درسی یا ورزشی به آنان می‌گویم در کنار درستان حتما ورزشی را انتخاب کنید. سرکلاس که می‌روم صحبت‌های اولیه که برایشان دارم می‌گویم شما درس می‌خوانید حتما ورزش کنید بدن سالم که داشته باشید مغز سالمی هم می‌توانید داشته باشید و این می‌تواند خیلی به شما کمک کند.
محمدی: هر جای جامعه که هستم همه را تشویق می‌کنم به ورزش کردن و می‌گویم هم باید درسشان را بخوانند هم ورزش کنند مدارسی که می‌رفتیم و خانم مدیر می‌گفت فلانی درسش خوب نیست گفتم نه بیاید من کمکش می‌کنم، چون همین اتفاق برای خودم افتاد نه اینکه خیلی درسم در سطح پایینی باشد؛ ریاضی تجدید شده بودم دقیقا تجدیدم روی قهرمانی کشوری افتاده بود و اجازه ندادن از خانه بروم من به زور رفتم و موقعه‌ای که از شهر خارج می‌شدم زنگ زدم خداحافظی کردم، ولی استادم به من گفت اگر به این صورت درس بخوانی به مسابقات نمیبرمت و سال آینده معدلم ۱۷ شد.