از نایب‌قهرمانی با پاروهای قرضی تا استادی که گفت یا ورزش یا تحصیل!

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از ایسنا، ورزش بانوان با وجود شعارهای مکرر مسئولان مربوطه همچنان در بسیاری از رشته‌های ورزشی با بی‌توجهی روبه‌روست. کمبود زیرساخت و موارد مربوط به سخت‌افزار از یک سو و رفتار نه‌چندان دلچسب مدیران ورزش کشور و استان‌ها از سوی دیگر سبب شده تا موجی از دلسردی بر روح و روان بانوان قهرمان در رشته‌های مختلف ورزشی حاکم شود.

تحقیقی: معاون بانوان اداره کل ورزش و جوانان حتی به محل مسابقات نیامد!

الهام تحقیقی، یکی از پرافتخارترین زنان ایرانی در رشته کانوپولوست که سال‌ها لباس تیم ملی کشورمان را بر تن می‌کرده‌است. 

او در خصوص سابقه خود در رشته کانوپولو اظهار کرد: ۵ مدال طلای آسیا در کارنامه دارم و ۱۳ سال به صورت مستمر در تیم ملی کشورمان حضور داشتم. در حال حاضر نیز سرمربی تیم کانوپولوی بانوان خراسان رضوی هستم.

وی در خصوص عملکرد فدراسیون قایقرانی کشورمان تصریح کرد: در دوره ریاست احمد دنیامالی بر فدراسیون قایقرانی، اسپانسرها بیشتر جذب می‌شدند، اما بعد از ایشان حضور سرمایه‌گذاران در این رشته کم شد. در اینکه جامعه با مشکلات اقتصادی مختلفی روبه‌‎رو شده شکی نیست اما متاسفانه علاه بر عدم ورود خوب اسپانسرها، بودجه کمی هم به فدراسیون‌ها پرداخت می‌شود. در دوره قبل لیگ فعال‌تری داشتیم ولی الان به دلیل نبود اسپانسر برگزاری لیگ هم به مشکل خورده است.

سرمربی تیم کانوپولوی بانوان خراسان رضوی با تاکید بر اینکه اگر در طول سال لیگ به صورت مستمر برگزار شود، قطعا خروجی خوبی برای تیم ملی خواهد داشت، تصریح کرد: اگر هر ۳ هفته یک بار به صورت متمرکز بازیکنان مقابل هم بازی کنند، بیشتر از برگزاری اردو تاثیر دارد. برای پیشرفت در رشته کانوپولو به تجربه نیاز داریم، متاسفانه همیشه اردوهای بلند مدت برگزار می‌شود در حالیکه اردوهای بلند مدت برای این رشته جواب نمی‌دهد؛ اگر همین هزینه و زمان را به برگزاری لیگ و مسابقه اختصاص دهند، بازیکنان نتیجه بهتری کسب می‌کنند.

وی ادامه داد: در سال‌های اخیر فقط یک‌بار در مسابقات کاپ جهانی که در کشور ایتالیا برگزار شد، شرکت کردیم که فدراسیون قایقرانی توانست تیم ملی را یک هفته مانده به این مسابقات، به ایتالیا اعزام کند،که همین امر باعث شد به مقام ششمی جهان دست پیدا کنیم و این نشان می‌دهد که حضور در  مسابقات و کاپ‌ها بیشتر از اردوهای بلند مدت تجربه بازیکنان را بالا می‌برد. از فدراسیون درخواست کردیم تیم را قبل از مسابقات جهانی به کاپ‌های باشگاهی بفرستند، اما متاسفانه به دلیل کمبود بودجه این مهم انجام نشد.

تحقیقی خاطرنشان کرد: مربیان ملی با فدراسیون در این خصوص صحبت کردند که تیم را قبل از مسابقات جهانی به کاپ‌های باشگاهی بفرستند، اما مسئولان فدراسیون گفتند که به دلیل کمبود بودجه دست‌مان برای اعزام بسته‌است. در حال حاضر صرفا مسابقات قهرمانی کشور به صورت سالانه برگزار می‌شود و حتی لیگ هم در سال ۹۶ برگزار نشد. هرچند بعید به نظر می‌رسد اما امیدواریم در سال ۹۷ شاهد برگزاری لیگ باشیم

وی تصریح کرد: بارها با مسئولین اداره کل ورزش استان صحبت کردم که اگر فضای مناسب و امکانات در اختیار داشته باشم انقدر قابلیت در سطح استان دارم که بتوانم در رشته‌های مدال‌آور قایقرانی مانند کانوپولو ، کایاک ، کانو و رویینگ ورزشکارانی در سطح المپیک پروش بدهم؛ همانطور که توانستم شاگردانم در رشته شنا را به رشته قایقرانی سوق دادم و در حال حاضر ۲۰ ورزشکار زیر ۱۸ سال دارم که با وجود کمبود امکانات، امیدهای آینده هیات قایقرانی هستند .

وی ادامه داد: با توجه به اینکه رشته قایقرانی رشته ای سخت، طاقت فرسا و هزینه‌داری است، در مدت زمان کمی شاگردانم که در تیم شنا استان فعالیت دارند، توانسته‌اند رکوردهای خودشان را در تمرینات شنا به صورت چشمگیری پایین آورند.

بازیکن سابق تیم ملی کانوپولوی کشورمان با بیان اینکه بسیاری از استان‌ها در همین مسابقات سالانه قهرمانی کشور هم نتوانستند شرکت کنند، اظهار کرد: مشکل اصلی رشته کانوپولو این است که حتی به صورت منطقه‌ای هم نمی‌توانیم مسابقات را برگزار کنیم، زیرا برخی از استان‌ها پتانسیل بالایی در این رشته ورزشی ندارند و بالتبع توان تیم دادن هم شاید نداشته‌باشند. البته برخی از استان‌های صاحب‌نام در این رشته ورزشی نیز به واسطه نبود بودجه نتوانستند در مسابقات کشوری حضور یابند.

تحقیقی در خصوص حمایت زنان صاحب منصب در مشهد و خراسان رضوی از ورزش بانوان و کانوپولو تصریح کرد: متاسفانه سروری، معاون امور بانوان اداره کل ورزش و جوانان خراسان رضوی حتی برای مسابقات کانوپولو قهرمانی کشور که چند هفته قبل در مشهد برگزار شد، به محل برگزاری مسابقات نیامد. حضور معاونت بانوان مدیرکل ورزش و جوانان می‌توانست مایه دلگرمی ورزشکاران باشد. فکر کنم توقع حضور در محل مسابقات، توقع زیادی نبود.

وی افزود: در ۹ سال اخیر که مربی تیم کانوپولوی بانوان خراسان رضوی هستم، نه با شورای قبلی نه با شورای فعلی شهر مشهد دیداری نداشته‌ایم. درخواست‌های زیادی از شورا داریم اما راه ارتباط با این مسئولان را نمی‌دانیم. امیدوارم بانوان شورا زمانی را به ورزشکاران خانم مشهدی اختصاص بدهند تا بتوانیم مشکلاتمان را با آنها در میان بگذاریم.

تحقیقی افزود: برای تجهیز تیم کانوپولو استان و خرید بهترین لوازم و امکانات، نهایتا رقمی بین ۵۰ تا ۸۰ میلیون تومان نیاز است که این مبلغ نسبت به قراردادهای وضع‌شده در بسیاری از رشته‌های ورزشی بسیار کم است. بازیکنان رشته می‌توانند تمرین بهتری داشته باشند و بسیاری از مشکلات تیم حل می‌شود.

سرمربی تیم کانوپولوی بانوان خراسان رضوی در خصوص نبود مکان تمرین برای بازیکنان حاضر در این رشته ورزشی تاکید کرد: تنها محلی که در آن تمرین می‌کردیم، سد چالیدره بود که آنجا هم به مشکل خوردیم و در حال حاضر با همکاری هیئت شنا، فقط دو روز در هفته در استخر شهید حججی به مدت دو ساعت تمرین می‌کنیم، این در حالیست که برکه پارک ملت و کوهسنگی مکان بهتری برای تمرین است، اما هیچ کمک و همکاری با ما صورت نگرفته‌است.

وی ادامه داد: حجاب بازیکنان کانوپولوی استان در هنگام تمرین بیشتر از حجاب‌های موجود در سطح شهر است، با وجود این همه استعدادی که در استان است، اگر در مجامع بین‌المللی با این حجاب حضور داشته‌باشیم می‌توانیم چهره واقعی زنان مسلمان را نشان بدهیم و این خود بهترین تبلیغ برای حجاب است که ثابت کنیم حجاب محدودیت نیست و با پوشش اسلامی هم می‌توان در مکان‌های عمومی ورزش کرد. تاثیر مدال برنز کیمیا علیزاده را در المپیک چه کسی می‌تواند انکار کند؟ متاسفانه همکاری خوبی با ما تاکنون نشده‌است.

سرمربی تیم کانوپولوی خراسان رضوی با اشاره به اینکه بیان مشکلات توسط وی سبب شده تا در بسیاری از موارد مدیران برخورد خوبی نداشته‌باشند، اظهار کرد: متاسفانه چون مشکلات را با صراحت بیان می‌کنم، علیه من استفاده می‌شود، در موقعیت‌های مختلف ضربه‌ خورده‌ام. به من می‌گویند تو پر حاشیه‌ هستی و برایم مشکلات مختلفی ایجاد کرده‌اند. در هیئت هم این اتفاق برایم افتاده‌است.

سرمربی تیم کانوپولوی بانوان خراسان رضوی ادامه داد: در رشته کانوپولو فقط با استفاده از تجربه می‌توان نتیجه گرفت به همین دلیل در تیم های دیگر جهان افراد بالای ۴۰ سال هم بازی می‌کنند، این در حالی است که ایران جزو جوانترین تیم‌های کانوپولوی جهان است.

تحقیقی در پایان تصریح کرد: امیدوارم خیلی زود، شاهد اضافه شدن رشته کانوپولو به مسابقات المپیک باشیم. حضور در المپیک زمینه‌ساز رشد هرچه بیشتر این رشته در سطح جهان می‌شود.  از تمام مسئولانی که در این رشته تلاش می‌کنند ممنونیم و امیدوارم شاهد حمایت هرچه بیشتر این عزیزان از ورزشکاران این رشته باشیم.

خرمی‌نیک: در مسابقات قهرمانی کشور، با پارو و کلاه‌ قرضی نایب‌قهرمان شدیم

نفیسه خرمی نیک‌، دیگر ملی‌پوش کانوپولوی تیم بانوان کشورمان که سابقه قهرمانی و نایب‌قهرمانی‌‎های متعددی در مسابقات قهرمانی کشور دارد،  در ادامه این گفت‌وگو در خصوص سابقه خود در این رشته اظهار کرد: عضو تیم ملی دراگون‌بوت، تیم ملی کانوپولو و دارای مقام چهارم جهان در رشته دراگون‌بوت هستم.

وی در خصوص مشکلات این رشته در خراسان رضوی تصریح کرد: یکی از اصلی‌ترین مشکلات ما مکان تمرین است که مسئولین قول دادند با نتیجه‌ای که در مسابقات قهرمان کشوری به دست می‌آوریم، این مشکل حل شود. استخر برای تمرین به ما نمی‌دهند، زیرا معتقدند وسایل و ادوات کانوپولو به استخر آسیب می‌زند و فقط قبل از مسابقات دوهفته از ساعت ۸ تا ۱۰ صبح تمرین می‌کنیم.

او با تاکید بر اینکه برخی از مسئولین سعی دارند تا مکان مناسب برای تمرین در اختیار ما قرار دهند اما چون همه مکان‌ها به بخش خصوصی واگذار شده، برای تمرین دچار مشکل هستیم، عنوان کرد: تیم خراسان همیشه در مسابقات قهرمانی کشور و لیگ برتر قهرمان بوده است، امسال هم به خاطر برخی مشکلات مثل تمرین کم اعضای تیم و ناهماهنگی بین بازیکنان، نائب قهرمان شده‌ایم. اگر مکان تمرین در اختیار داشته‌باشیم، تیم خراسان رضوی قطعا به قهرمانی مسابقات کشوری می‌رسد.

ملی‌پوش کانوپولوی کشورمان در خصوص عدم سرمایه‌گذاری اسپانسرها در این رشته اظهار کرد: اسپانسر در این رشته سرمایه‌گذاری نمی‌کند و معتقد است قایق‌رانی ورزش شناخته‌ شده‌ای نیست. تیم کانوپولوی مردان استان هم چون مقامی نیاوردند، دو سال است که تیمی نداشته‌است، چون بودجه‌ای برای اعزام ندارند. 

خرمی‌نیک تاکید کرد: متاسفانه جدا از عدم حمایت مالی، از نظر روحی‌روانی هم حمایتی در خور شان و متناسب با عناوین به دست‌آمده از تیم نمی‌شود، زمانیکه از مسابقات جهانی آمدم با وجود اینکه مقام چهارم جهان را به دست آورده‌بودیم اما حتی تقدیر و تشکری هم صورت نگرفت. در مراسم تجلیل از مدال آوران، حتی رئیس هیئت استان پیگیر این موضوع نشد که آیا دارای مقام چهارم جهان در مراسم حضور دارد یا خیر؟ الان هم می‌گویند پیگیر مکان تمرین هستیم ولی فکر می‌کنم اصلا پیگیر نبودند.

وی افزود: برای حضور در مسابقات قهرمانی کشور تیم خراسان رضوی نیاز به پارو داشت، قرار بود پیش از مسابقات پاروهای جدید را در اختیارمان قرار دهند، اما با وجود اینکه مهمترین بخش‌ مسابقات پارو بود، ولی متاسفانه پارویی به دست ما نرسید و بعد از گذشت دو هفته از مسابقات همچنان هم خبری از پارو نشده و چیزی به ما تحویل نداده‌اند. شاید باورش سخت باشد اما تیم نایب‌قهرمان ایران در تمرینات از پاروی پلاستیکی استفاده کرد! حتی در مسابقات هم از تیم‌های دیگر پارو گرفتیم. این کمب.دها فقط مربوط به پارو نبود و از تیم ۹ نفره کانوپولوی خراسان رضوی فقط دو نفر کلاه داشتند و الباقی از سایر تیم‌‎ها کلاهشان را قرض می‌گرفتند.

خرمی‌نیک با اشاره به سطح و پتانسیل بالای تیم خراسان رضوی در سال‌های گذشته گفت: هرچقدر در سال‌های گذشته به راحتی قهرمان می‌شدیم و تمام ایران از ما می‌ترسیدند، اما امسال برای رسیدن به فینال واقعا زحمت کشیدیم و فشار زیادی را تحمل کردیم. همه این سختی‌ها به خاطر نداشتن مکان تمرین بود. واقعا تمرین مناسبی نداشتیم اما در نهایت رتبه دوم کشور را به دست آوردیم.

وی در پاسخ به اینکه آیا معاون امور بانوان اداره کل ورزش و جوانان استان از بانوان ورزشکار خراسان رضوی داشته یا نه، گفت: تنها دیداری که با سروری داشتیم، دیدار من و عاطفه دار، دیگر ملی‌پوش کانوپولو استان، به دلیل بازگشت از مسابقات بود که سه ماه قبل انجام شد. 

خرمی‌نیک با اشاره به نیاز تیم کانوپولوی استان به تمرین در مکان‌های روباز گفت: مکان‌هایی مثل برکه پارک ملت و یا کوهسنگی برای تمرین مناسبند. اتفاقا چون در معرض دید عموم است می‌توان از قابلیت تبلیغات نیز در حین تمرین تیم بانوان استان استفاده کرد. وقتی اسپانسر ببیند تبلیغاتش دیده می‌شود طبیعتا پای کار می‌‎آید. ضمن اینکه از نظر حرفه‎ای نیز پارو زدن در آب آزاد بهتر است، چون اکثر رقبا در مکان‌های روباز تمرین می‌کنند، همچنین تمرین تیم کانوپولو در استخرها به دلیل برخورد قایق و پارو به لبه، باعث ریختن کاشی‌ها و صدمه به استخر می‌شود.

وی در خصوص تحصیل و ورزش توامان اظهار کرد: دانشجوی ارشد معماری هستم، به رشته‌ تحصیلی‌ام علاقه دارم، اما اکثر قریب به اتفاق اساتیدم می‌گویند که باید بین درس یا قایق‌رانی کنی. می‌خواهم هر دو مسیر را ادامه دهم اما این رفتارها کار را برای من سخت می‌کند.

 وی در خصوص عدم حمایت هیئت قایقرانی استان از ورزشکاران ملی‌پوشش گفت: چند روز قبل برای دریافت هزینه سفر برای کلاس‌های داوری به حسابداری هیئت رفتم،  اعلام کردند هزینه را پرداخت نمی‌کنند، مگر این که در نامه‌ای از طرف فدراسیون این موضوع قید شود، این رفتار از سوی هیئت در شرایطی اتخاذ شده که فدراسیون گفته باید هیئت استان هزینه را پرداخت کند. هزینه ایاب و ذهاب مبلغ بسیار ناچیزی در حد ۲۰۰ هزار تومان بود اما پرداخت آن نشانه احترام به بازیکن و نماینده استان است، این مدارک و افتخارات در نهایت به نام استان خراسان رضوی تمام می‌شود، نه من.

خرمی‌نیک که دارای مدرک درجه دو داوری هم هست، خاطرنشان کرد: اگر امسال بتوانم در مسابقات آسیایی قضاوت کنم به داوری بین‌المللی تبدیل می‌شوم، باز هم اما پیگیری خاصی از سوی هیئت و رییس آن صورت نمی‌گیرد. در کل کشور مگر چند داور بین‌المللی داریم؟ جز ۱۰ ۱۲ نفر هیچکس در ایران مدرک درجه دو داوری اسلالوم ندارد، اما با همه اینها باز هم شاهد بی‌توجهی مسئولان هستم.

بازیکن ملی‌پوش تیم ملی کانوپولوی کشورمان تصریح کرد: مهرماه ایران میزبان مسابقات آب‌‎های خروشان است و از بین ما چند نفر برای داوری انتخاب خواهندشد. اگر از من حمایت شود و بتوانم در این مسابقات قضاوت کنم، قطعا به نفع خراسان است. کلاس‌ها به مدت چهار روز در فدراسیون قایقرانی برگزار شد و مدرس کلاس‌هایی که برای کسب مدرک درجه دو در آن حضور داشتم از فرانسه آمده‌بود.

 خرمی‌نیک با اشاره به رکودی که در رشته اسلالوم در خراسان رضوی وجود دارد، گفت: متاسفانه شرایط خوبی در این بخش در خراسان رضوی نداریم و حتی در مسابقات هم شرکت نمی‌کنیم. صرفا فعالیت خراسان رضوی در این بخش، مربوط به داوری است.

 وی در خصوص استعدادیابی این رشته در مدارس تصریح کرد: از یک مدرسه ۶۰نفر استعدادیابی کردم و پیگیر بودم اما به دلیل اینکه مکانی برای تمرین نداشتیم، نتوانستم کلاس برگزار کنم؛ سه ماه تابستان تمام شد و مدارس دوباره شروع شد که آن موقع هم خانواده ها راضی نبودند فرزندشان تمرکزش روی چیزی غیر از درس باشد.

خرمی‌نیک در خصوص دیگر مشکلات تیم کانوپولوی بانوان استان تصریح کرد: برای مسابقات لیگ کشوری قانون این است که رئیس هیئت هر استان باید رضایت دهد که بازیکن آن استان برای تیم شهری دیگری بازی کند، در غیر اینصورت آن بازیکن اجازه رفتن به تیم غیر از شهر و استان خود را ندارد، چند نفر از بازیکنان تیم خراسان رضوی برای مسابقات لیگ قصد دارند به شهر دیگری بروند، زیرا تیم استان خراسان رضوی هیچ پولی ندارد و بازیکن هم نیاز دارد که از این رشته ورزشی درآمدی داشته‌باشد.

زینلی: استادم گفت یا باید ورزش کنی یا پزشک شوی!

فرناز زینلی دیگر ملی‌پوش این رشته در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی ایسنا، اظهار کرد: از سال ۲۰۱۲ برای مسابقات جهانی لهستان وارد اردوهای تیم ملی شدم و حتی با وجود اینکه سنم زیر ۲۱سال بود، بدلیل اینکه تیم نوجوانان کانوپولو نداشتیم، با تیم بزرگسالان به اردو دعوت می‌شدم، اما متاسفانه بدلیل تعلیق فدراسیون در زمان برکناری دنیامالی اعزامی نداشتیم.

وی تصریح کرد: سال بعد در حالیکه در ترکیب تیم بزرگسالان کم سن ترین بازیکن بودم، به مسابقات آسیایی۲۰۱۳ هند اعزام شدیم و طلای آسیا را کسب کردیم؛ همچنین سال ۲۰۱۶ هم به مسابقات جهانی ایتالیا اعزام شدیم که مقام چهاردهم رو بین ۲۸تیم بدست اوردیم.

زینلی ادامه داد: در مسابقات جهانی فرانسه ۲۰۱۴، در اردوهای تیم ملی شرکت کردم اما برای امتحانات دانشگاه مرخصی گرفتم و در همان ایام امتحاناتم اسامی نهایی بازیکنان تیم ملی باید برای سفارت رد می‌شد. سرمربی تیم ملی گفت گرچه جزو بازیکنان اصلی بودم، ولی اولویت با بازیکنانی است که تا آخرین لحظه در اردو حضور داشته‌اند، اگر شرایط انتقالی دانشگاهم درست می‌شد هم به امتحانات می‌رسیدم و هم به اردوها. در نهایت اما به دلیل تحصیل در رشته پزشکی، شرایط درسی‌ام اجازه نداد در اردوهای تیم ملی به صورت مرتب حضور داشته‌باشم و همین موضوع سبب شد تا از لیست تیم ملی برای این مسابقات خط بخورم.

وی با بیان اینکه متاسفانه برخلاف ارتباط خوب وزارت علوم با وزارت ورزش و جوانان، ارتباط مناسبی بین وزارت بهداشت و درمان با وزارت ورزش وجود ندارد، خاطرنشان کرد: اکثر ورزشکاران در حال تحصیل زیر نظر وزارت علوم هستند و وزارت علوم هم به آنها امتیازهایی مثل تخفیف در شهریه و یا امتیاز انتقالی داده‌است، اما به ورزشکارانی که زیر نظر وزارت بهداشت هستند، نه تنها هیچ امتیازی تعلق نمی‌گیرد، بلکه بارها وقتی مشکلاتم را با اساتیدم  در میان گذاشته‌ام، پرسیده‌اند می‌خواهی قایقران شوی یا پزشک؟

او افزود: حتی برخی از اساتیدم از من می‌خواستند ورزش را کنار بگذارم و رشته تحصیلیم را ادامه دهم. من برای اردوهای تیم ملی مشکلات بسیاری داشتم و برای اینکه هم در کلاسم حضور یابم و هم اردوی تیم ملی را از دست ندهم، بارها مجبور شدم مسافت بین شاهرود و تهران را در طول یک هفته طی کنم.

زینلی خاطرنشان کرد: بارها برای استفاده از امتیاز انتقالی تلاش کردم اما هیچ بخش‌نامه و تبصره‌ای نبود که برای من که ملی‌پوش هستم، استثنا قائل شوند و بتوانم از شاهرود  به مشهد یا تهران انتقالی بگیرم.

ملی‌پوش کانوپولو ادامه داد: نامه انتقالی را به دانشکده پزشکی شاهرود دادم، از اساتیدم خواهش کردم این امتیاز را برای من قائل شوند که بتوانم انتقالی بگیرم و در اردوها شرکت کنم، در حالی که خود دانشکده پزشکی با انتقالی موافقت کرد ولی نیاز به موافقت دانشگاه بود، استادم گفت: “یا انصراف بده و به دنبال ورزش برو یا پزشکی را ادامه بده، من موافقت نمی‌کنم چون تو باید پزشک شوی” در حالی که من در رشته تحصیلی خود معدل الف دانشگاه هستم. قایق‌رانی هیچ منافاتی با پزشک ندارد و هر پزشک باید الگویی برای باقی جامعه باشد و علاوه بر تحصیل، به ورزش هم بپردازد.

زینلی با تاکید بر اینکه تعداد ملی‌پوشان در وزارت بهداشت کم است، ادامه داد: به وزارت بهداشت برای پیگیری این مشکل رفتم و نامه هم زدم اما موافقت نشد، چون گفتند در وزارت بهداشت چنین قانونی نیست که امتیازی برای ملی پوش‌ها وجود داشته باشد و بایستی قانون آن به مجلس برود و آنجا آن را تایید کنند.

وی افزود: خوشبختانه اساتیدی هم داشتم که مشوق من بودند تا ورزش را در کنار درسم انجام دهم، محمد محمدی که از اساتید به نام دانشکده پزشکی شاهرود و فاتح قله اورست است، مشوق من در ورزش بود و با غیبت هایم به خاطر اردوهای تیم ملی مخالفت نکرد و یا لیلا حاتمی دیگر استادم که باوجود غیبت‌های بسیاری که در کلاس‌هایشان به دلیل حضور در مسابقات آسیایی داشتم، اجازه دادند که در امتحانات شرکت کنم.

زینلی گفت: با بیان اینکه بعد از هر مسابقه و تمرین، هیئت وسایل را از ما طلب می‌کند، عنوان کرد: وقتی در مقابل این موضوع مقاومت می‌کنیم، می‌گویند اگر مشکلی پیش آمد ما پاسخگو هستیم. پاسخگویی یعنی اینکه اگر صدمه‌ای به وسایل وارد شد، مشابه آن را برایمان تهیه کنند، نه اینکه صرفا شخص از ما عذرخواهی کند و توقع داشته‌باشد همانجا داستان به پایان برسد. در مسابقات ایتالیا به قدری لبه‌های پاروهای ما آسیب دیده‌بود که آن را برای مسابقه تایید نمی‌کردند. در نهایت مجبور شدیم برای اینکه مجوز استفاده از آنها را کسب کنیم، بخشی را تعمیر و بخشی دیگر را از ایتالیایی‌ها کرایه کنیم.

وی در خصوص نارضایتی رئیس هیئت قایقرانی استان از اینکه بازیکنان مشهدی در تیم‌های دیگر قرارداد ببندند، گفت: در زمان رییس قبلی هیئت قراردادهایی بسته به سابقه بازیکنان می‌بستیم و این هم انگیزه را برای بازیکنان ایجاد می‌کرد که  تیم پر قدرت‌تر ظاهر شود. ضمن اینکه بازیکن در تیم شهر خودش بازی می‌کرد، اما الان بازیکنان ملی پوش به شهرهای دیگر می‌روند و ‌ طبعا هر شهری که قرار داد بیشتری ببندد بازیکن در آن تیم بازی می‌کند، اما هیئت خراسان رضوی انتظار دارد بازیکن‌ها در مشهد با قرارداد صفر و بدون هیچ دریافتی بازی کنند.

انتهای پیام